Piramide van het Louvre

Het Louvre (Frans: Musée du Louvre of kortweg: Le Louvre) is een van 's werelds grootste musea, ondergebracht in een paleis waar eeuwenlang de koningen van Frankrijk resideerden. Het ligt in het 1e arrondissement van de Franse hoofdstad Parijs net ten noorden van de Seine. Het bestaat uit drie vleugels: de Richelieu-vleugel, de Sully-vleugel en de Denon-vleugel. De Mona Lisa van Leonardo da Vinci is waarschijnlijk het beroemdste stuk uit de collectie van het Louvre. Het museum maakt deel uit van de Réunion des musées nationaux et du Grand Palais des Champs-Élysées. Het is sinds jaren 's werelds meest bezochte museum.

Palais Royal - Musée du Louvre is een station van de metro in Parijs langs lijn 1 en lijn 7 in het 1e arrondissement. Het station is genoemd naar het Palais-Royal en het Musée du Louvre, waar het tussen ligt.

Het Musée des Arts Décoratifs is een Frans museum voor toegepaste kunst en design. Het museum werd 29 mei 1905 geopend in de westelijke vleugel van het Louvre. Het museum heeft een collectie van ongeveer 150.000 voorwerpen, waarvan 6000 worden gepresenteerd aan het publiek. Zij is onderverdeeld in vijf chronologische afdelingen (onder andere middeleeuwen, Art Nouveau, Art deco, Hedendaags) en vijf thematische afdelingen (grafiek, sieraden, speelgoed, behang en glas).

Het Café de la Régence (1688-1910) was een Parijs café dat een ruime eeuw het absolute centrum van het schaakspel in Frankrijk en Europa was. De meest getalenteerde en bekende schakers uit die periode hebben er gespeeld. Behalve voor het schaken was dit café het ontmoetingspunt voor schrijvers, filosofen en kunstenaars. Het schaken vormde hierbij de belangrijkste vorm van recreatie, hoewel er ook gedamd, gebiljart en gedominood werd. De serieuze schakers speelden meestal in de Cercle des Échecs, een ruimte op de eerste verdieping van het café, alwaar ook de belangrijke schaakevenementen gehouden werden. Café de la Régence was gelegen in het 1e arrondissement, een wijk met een druk uitgaansleven waar heden nog veel historische gebouwen, waaronder het Palais-Royal en cafés, met een lange geschiedenis staan.

De Comédie-Française of Théâtre-Français, is het voornaamste staatstheater van Frankrijk en het enige waaraan een vast toneelgezelschap verbonden is. Het is gevestigd in een prestigieus gebouw aan de rue de Richelieu in het centrum van Parijs. De Comédie brengt hoofdzakelijk klassieke Franse toneelstukken, hoewel af en toe buitenlandse opvoeringen plaats hebben. Het bestuur van de onderneming berust bij de vaste acteurs en actrices (sociétaires) onder leiding van de langst in dienst zijnde, de doyen. Acteurs die (nog) geen sociétaire zijn, worden pensionnaires genoemd. Vrijwel alle belangrijke toneelspelers die Frankrijk in het verleden heeft gehad, zijn korte of lange tijd verbonden geweest aan de Comédie-Française.

Het Palais-Royal is een paleis in het centrum van Parijs (1ste arrondissement), vlak naast het Louvre. Het is een heel gebouwencomplex in classicistische stijl en omvat een theater en een tuin omringd door zuilengalerijen. Het Franse Ministerie van Cultuur, de Franse Raad van State en de Grondwettelijke Raad zijn erin ondergebracht, terwijl het theater gebruikt wordt door de Comédie-Française.

De Grondwettelijke Raad (Frans: Conseil constitutionnel) is in Frankrijk een rechterlijke instelling die controleert dat verkiezingen en referenda correct verlopen en dat wetten waarover al is gestemd, in overeenstemming zijn met de grondwet. De Raad is in 1958 door Charles de Gaulle opgericht, toen Frankrijk met de Vijfde Republiek een nieuwe grondwet kreeg. De Raad telt negen leden, waarvan er drie door de president van Frankrijk worden benoemd, drie door de voorzitter van de Nationale Vergadering en drie door de voorzitter van de Senaat. De voorzitter van de Raad is een van de drie leden die door de president van de Republiek wordt benoemd; sinds 2016 is Laurent Fabius voorzitter van de Grondwettelijke Raad. De zetel bevindt zich in het Palais-Royal in Parijs. De voormalige presidenten van Frankrijk zijn van rechtswege ook lid van de Raad maar sinds de dood van Valéry Giscard d'Estaing in 2020 zit geen enkele voormalige president effectief in de raad. De regering onder François Hollande heeft in maart 2013 een ontwerp van constitutionele wet ter afschaffing van dit recht ingediend, maar de behandeling ervan in het parlement is verdaagd. Bij gebrek aan parlementaire meerderheid deed François Hollande daar afstand van. Zelf kiest hij ervoor niet in de Raad te zitten. Emmanuel Macron kondigde aan dat hij dit voorrecht niet zal gebruiken en heeft de afschaffing ervan in 2019 opgenomen in een ontwerpherziening van de grondwet die ook niet succesvol was.

De Arc de Triomphe du Carrousel is een triomfboog vlak bij het Louvre in Parijs en wordt ook wel de Petit Arc de Triomphe genoemd, ter onderscheid van de veel grotere en bekendere Arc de Triomphe (de l'Étoile), die ook in Parijs staat. De triomfboog staat op de Place du Carrousel, zo genoemd omdat hier vroeger een plek was voor paardendressuur.

Het Musée de la Publicité is een museum in Parijs gewijd aan de geschiedenis van reclame. Het museum werd in 1978 geopend als het Musée de l’Affiche. Het museum bezit rond 50.000 posters en affiches uit de periode vanaf de 18e eeuw tot de Tweede Wereldoorlog, nogmaals 50.000 sinds de jaren 1950, meer dan 20.000 reclamefilms, meer dan 30.000 advertenties uit kranten en tijdschriften en een collectie reclameberichten voor radio. Het is gevestigd in de vleugels Rohan en Marsan van het Louvre en is tegenwoordig onderdeel van het museum Les Arts Décoratifs. Het museum presenteert zowel tijdelijke en roterende exposities als een permanente collectie.

De Pont des Arts (of Passerelle des Arts) is een voetgangersbrug te Parijs over de Seine. De brug verbindt het Collège des Quatre-Nations van het Institut de France met de Cour Carrée van het Louvre. Haar naam dankt zij aan het Louvre, dat onder het Eerste Franse Keizerrijk "Palais des Arts" werd genoemd. De brug is 155 m lang en 11 m breed.

De Pont du Carrousel is een brug over de Seine in Parijs. De brug bevindt zich naast het Louvre en verbindt de Quai des Tuileries en de Quai Voltaire. Er zitten twee onderdoorgangen in het Louvre waardoor een traverse in de richting van de Avenue de l'Opera ontstaat.

De Tour de Nesle was een middeleeuwse wachttoren op een hoek van de Parijse stadsmuur, gebouwd rond 1200 onder het bewind van koning Filips II van Frankrijk. De schoondochters van koning Filips de Schone gebruikten de toren voor amoureuze ontmoetingen, wat de troon in diskrediet bracht toen het in 1314 aan het licht kwam. Vanaf de 15e eeuw ontstond een legende die de Tour de Nesle tot het toneel maakte van losbandig en luguber gedrag door een Franse koningin.