Huis van de Europese Geschiedenis

De Bibliotheek Solvay is een historisch gebouw gelegen in het Brusselse Leopoldspark, nabij de Belliardstraat. De bibliotheek werd gebouwd in 1902 naar de plannen van de architecten Constant Bosmans en Henri Vandeveld, de kosten werden gedragen door Ernest Solvay. Het idee kwam van Emile Waxweiler, die een centrale bibliotheek ontwierp met rondom verschillende studieruimten.

De Verrijzeniskapel (in het Frans Chapelle de la Résurrection), ook gekend als de Europakapel, is een rooms-katholieke kerk met een oecumenische oriëntatie die midden in de Europese Wijk van Brussel ligt. Ze gaat terug op een gebouw uit de 15de eeuw in het centrum van de stad. Opeenvolgende wijzigingen in de stedenbouw hebben ertoe geleid dat de kapel in 1907 werd onteigend en dat er een replica werd gebouwd op de huidige locatie. In de herfst van 2001, nadat de verschillende ruimtes waren opgeknapt en het gebouw meer geschikt was gemaakt voor haar pastorale taak, kreeg de kapel de naam van Verrijzeniskapel. Sindsdien is haar programma oecumenisch georiënteerd.

Het Van Maerlantklooster is een voormalig klooster gelegen aan de Van Maerlantstraat te Brussel.

Het Jacques Delorsgebouw is een gebouw van het Europees Comité van de Regio's en het Europees Economisch en Sociaal Comité in de Belliardstraat 99 in Brussel. Het gebouw heette vroeger Belliardgebouw maar werd in 2006 vernoemd naar Jacques Delors, Commissievoorzitter tussen 1985 en 1995. Het werd in de jaren 90 gebruikt door diensten van het Europees Parlement (tot het verhuisde naar de Leopoldruimte) en werd in de jaren 2000 gerenoveerd om onderdak te geven aan de Comités, die beide eveneens kantoorruimte benutten in het aangrenzende Bertha von Suttnergebouw.

Het Europees Economisch en Sociaal Comité (EESC) is een adviesorgaan dat zijn mening moet geven over alle belangrijke aspecten van nieuwe EU-initiatieven. Het fungeert als spreekbuis voor maatschappelijke belangenorganisaties op economisch en sociaal gebied, zoals werkgevers, vakbonden, milieugroepen en consumentenbonden. Voor veel onderwerpen kan er pas nieuwe regelgeving ontwikkeld worden na raadpleging van het Economisch en Sociaal Comité. Het comité kan ook uit eigen beweging advies uitbrengen. Het Comité is gevestigd in het Jacques Delorsgebouw en het Bertha von Suttnergebouw in Brussel.

De N228 is een gewestweg in Brussel, België tussen de N2 en de N24. De weg heeft een lengte van ongeveer 3 kilometer. De gehele weg bestaat uit twee rijstroken in beide rijrichtingen samen. Onderweg komt de N228 langs Etterbeek en Elsene. De weg heeft achtereenvolgens de straatnamen Bonneelsstraat, Gutenbergsquare, Maria-Louizasquare, Livingstonelaan, Steenweg op Etterbeek, Jean Reyplein, Steenweg op Etterbeek, Jourdanplein, Graystraat, Scepterstraat, Raymond Blyckaertsplein, Malibranstraat, Eugène Flageyplein en Vleurgatsesteenweg.

Het Leopoldpark is een park in Brussel op de flanken van de Maalbeekvallei. Het park ligt in de oostelijke uitbreiding van Brussel, op de grens met de gemeente Etterbeek, herbergt diverse interessante gebouwen, waaronder het Huis van de Europese Geschiedenis. Aan de bovenrand liggen het Europees Parlement (Paul-Henri Spaakgebouw) en het Museum voor Natuurwetenschappen. Sinds 1876 is het Leopoldpark beschermd als landschap.

Het Standbeeld van Europa - "Unity in Peace" is een standbeeld in het centrum van de Europese wijk in Brussel. Het is een monumentaal werk gewijd aan Europa en werd aangeboden aan de Europese Commissie door de Franse beeldhouwer Bernard Romain . Het werd in de Leopoldswijk geplaatst, op het kruispunt van volkeren en culturen dat Brussel is. Het werd ingehuldigd op 9 december 2003 ter gelegenheid van het jaar 2003 dat gewijd was aan andervalide mensen alsook aan de historische uitbreiding van de Unie. Dit werk draagt een universele boodschap in zich van broederschap, verdraagzaamheid en hoop. Het beeld van Europa - 'Unity in Peace' - werd gebeeldhouwd, gepolijst en geschilderd door slechtziende kinderen van verschillende culturen onder begeleiding van Bernard Romain.

Het Van Maerlantgebouw is een gebouw van de Europese Unie aan de Belliardstraat 102 in Brussel. Het gebouw wordt gebruikt door de Europese Commissie, het Europees Comité van de Regio's en het Europees Economisch en Sociaal Comité.

De Maalbeek (in het Frans: Maelbeek) is een beek in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, die vanuit de abdij Ter Kameren in Elsene, via Etterbeek, Brussel (oostelijke uitbreiding) en Sint-Joost-ten-Node, in Schaarbeek in de Zenne stroomt. Samen met de Zenne werd ook de Maalbeek grotendeels overwelfd in 1872. In die tijd waren er nog 58 vijvers langs de Maalbeek. Vandaag zijn dat er nog slechts zes: de vijver van de abdij Ter Kameren, twee in Elsene, de vijver van het Leopoldpark, aan het Marie-Louiseplein en die van het Josaphatpark. Tussen Elsene en Etterbeek sneed de beek zich diep in, waardoor een relatief groot hoogteverschil met de omgeving ontstond. Om deze reden werd bij de aanleg van de Kroonlaan een brug met een hoogte van 20 meter gebouwd: de Gray-Kroonbrug. Ook spoorlijn 161 kruist er de Maalbeekvallei door middel van een relatief hoge brug. Plaatsen zoals het Brusselse metrostation Maalbeek, de Maalbeeklaan en het Maalbeekdalhof zijn naar deze beek genoemd. Een bijbeek van de Maalbeek is de Broebelaar.

De Belliardtunnel is een verkeerstunnel in Brussel. De tunnel ligt onder de Belliardstraat en de Froissartstraat en verbindt de Belliardstraat met de Kortenbergtunnel en de Wettunnel. De splitsing bevindt zich onder het Robert Schumanplein. De Belliardstraat (met de Belliardtunnel) is een belangrijke verkeersader in Brussel voor het verkeer dat de hoofdstad wil verlaten. De tunnel is dan ook volledig ingesteld op eenrichtingsverkeer. De tunnel werd vernoemd naar de Franse generaal en diplomaat Augustin Daniel Belliard.

Het Bertha von Suttnergebouw is een gebouw van het Europees Economisch en Sociaal Comité en het Europees Comité van de Regio's in de Leopoldruimte in Brussel. In het gebouw bevinden zich kantoren en vergaderzalen voor het Europees Economisch en Sociaal Comité en het Europees Comité van de Regio's; vroeger werd het gebruikt door het Europees Parlement. Het gebouw werd opgetrokken op gronden die de Brusselse projectontwikkelaar Armand Blaton had verworven op de hoek van de Stoomslepersstraat (Rue du Remorqueur) en de Montoyerstraat. (Rue Montoyer) door Etudes et Investissements Immobiliers, een dochteronderneming van de Groupe Blaton. Het ontwerp van het architectenbureau Henri Montois verkreeg een bouwvergunning in 1989. Het Montoyergebouw, eenvoudigweg genoemd naar de straat waarin de hoofdingang was gelegen, werd in dienst genomen door diensten van het Europees Parlement, maar werd in 1999 overgedragen aan het Europees Economisch en Sociaal Comité en het Europees Comité van de Regio's, die beiden hun hoofdzetel hadden in het aangrenzende Jacques Delorsgebouw op de hoek van Belliardstraat en Stoomslepersstraat, en behoefte hadden aan zo goed mogelijk aansluitende bijkomende kantoorruimte. Het Montoyergebouw werd tijdens een formele plechtigheid op 8 maart 2006 hernoemd naar de Oostenrijkse vredesactiviste Bertha von Suttner. De datum had een dubbele symboliek. Het was 100 jaar nadat Von Suttner op 10 december 1905 de vijfde Nobelprijs voor de Vrede toegekend had gekregen, en de eerste Nobelprijs voor de Vrede voor een vrouw, en het was op 8 maart tevens de jaarlijkse Internationale Vrouwendag. Direct rechts van de hoofdingang in de Montoyerstraat werd bij de plechtige naamswijziging een gedenkplaat voor Bertha von Suttner onthuld. Het betreft een tegen de muur verankerd kunstwerk van Lilo Schrammel dat twee bladzijden uit een omgekeerd geopend boek met een golvende bladspiegel verbeeldt, met op de bladzijden de tekst "Bertha von Suttner 1843-1914 Praha Wien First Female Nobel Peace Price Erste weibliche Friedens Nobelpreisträgerin Première femme prix Nobel de la paix 1905".