Van Maerlantklooster

De Verrijzeniskapel (in het Frans Chapelle de la Résurrection), ook gekend als de Europakapel, is een rooms-katholieke kerk met een oecumenische oriëntatie die midden in de Europese Wijk van Brussel ligt. Ze gaat terug op een gebouw uit de 15de eeuw in het centrum van de stad. Opeenvolgende wijzigingen in de stedenbouw hebben ertoe geleid dat de kapel in 1907 werd onteigend en dat er een replica werd gebouwd op de huidige locatie. In de herfst van 2001, nadat de verschillende ruimtes waren opgeknapt en het gebouw meer geschikt was gemaakt voor haar pastorale taak, kreeg de kapel de naam van Verrijzeniskapel. Sindsdien is haar programma oecumenisch georiënteerd.

Het Standbeeld van Europa - "Unity in Peace" is een standbeeld in het centrum van de Europese wijk in Brussel. Het is een monumentaal werk gewijd aan Europa en werd aangeboden aan de Europese Commissie door de Franse beeldhouwer Bernard Romain . Het werd in de Leopoldswijk geplaatst, op het kruispunt van volkeren en culturen dat Brussel is. Het werd ingehuldigd op 9 december 2003 ter gelegenheid van het jaar 2003 dat gewijd was aan andervalide mensen alsook aan de historische uitbreiding van de Unie. Dit werk draagt een universele boodschap in zich van broederschap, verdraagzaamheid en hoop. Het beeld van Europa - 'Unity in Peace' - werd gebeeldhouwd, gepolijst en geschilderd door slechtziende kinderen van verschillende culturen onder begeleiding van Bernard Romain.

De N228 is een gewestweg in Brussel, België tussen de N2 en de N24. De weg heeft een lengte van ongeveer 3 kilometer. De gehele weg bestaat uit twee rijstroken in beide rijrichtingen samen. Onderweg komt de N228 langs Etterbeek en Elsene. De weg heeft achtereenvolgens de straatnamen Bonneelsstraat, Gutenbergsquare, Maria-Louizasquare, Livingstonelaan, Steenweg op Etterbeek, Jean Reyplein, Steenweg op Etterbeek, Jourdanplein, Graystraat, Scepterstraat, Raymond Blyckaertsplein, Malibranstraat, Eugène Flageyplein en Vleurgatsesteenweg.

Het Van Maerlantgebouw is een gebouw van de Europese Unie aan de Belliardstraat 102 in Brussel. Het gebouw wordt gebruikt door de Europese Commissie, het Europees Comité van de Regio's en het Europees Economisch en Sociaal Comité.

Het Europees Economisch en Sociaal Comité (EESC) is een adviesorgaan dat zijn mening moet geven over alle belangrijke aspecten van nieuwe EU-initiatieven. Het fungeert als spreekbuis voor maatschappelijke belangenorganisaties op economisch en sociaal gebied, zoals werkgevers, vakbonden, milieugroepen en consumentenbonden. Voor veel onderwerpen kan er pas nieuwe regelgeving ontwikkeld worden na raadpleging van het Economisch en Sociaal Comité. Het comité kan ook uit eigen beweging advies uitbrengen. Het Comité is gevestigd in het Jacques Delorsgebouw en het Bertha von Suttnergebouw in Brussel.

Het Jacques Delorsgebouw is een gebouw van het Europees Comité van de Regio's en het Europees Economisch en Sociaal Comité in de Belliardstraat 99 in Brussel. Het gebouw heette vroeger Belliardgebouw maar werd in 2006 vernoemd naar Jacques Delors, Commissievoorzitter tussen 1985 en 1995. Het werd in de jaren 90 gebruikt door diensten van het Europees Parlement (tot het verhuisde naar de Leopoldruimte) en werd in de jaren 2000 gerenoveerd om onderdak te geven aan de Comités, die beide eveneens kantoorruimte benutten in het aangrenzende Bertha von Suttnergebouw.

Het Huis van de Europese geschiedenis is een culturele instelling en museum waarin de (voornamelijk 20e-eeuwse) Europese geschiedenis en Europese integratie wordt toegelicht. Het museum is een initiatief van het Europees Parlement en opende zijn deuren op 6 mei 2017. In het Huis komen vaste, maar ook tijdelijke en reizende tentoonstellingen, een collectie van objecten en documenten die de Europese geschiedenis illustreren, educatieve programma's, culturele evenementen en publicaties, alsook wordt een ruim spectrum aan inhoud online aangeboden. Het museum is gelegen in de Europese wijk in het Leopoldpark aan de Belliardstraat te Brussel.

Het Lexgebouw ligt in de Leopoldswijk van de Belgische hoofdstad Brussel en biedt onder andere onderdak aan vergaderzalen, de vertaaldiensten en juridische afdeling van de Raad van de Europese Unie. De hoofdzetel van deze instelling is het Justus Lipsius-gebouw, dat aan de andere kant van het Résidence Palace staat. Dit historische pand werd gerenoveerd voor later gebruik door de Europese Raad. Aan de overkant van de Wetstraat bevinden zich het Karel de Grote-gebouw met daarnaast het Maalbeekdalhof. Het Lex-gebouw ligt ongeveer halverwege tussen de metrostations Schuman en Maalbeek.

The One is een gebouw in de Wetstraat 107 in de Europese Wijk in Brussel. Het 103 meter hoge torengebouw bestaat uit kantoren (onder andere de Europese Commissie met tolkendienst DG Tolken (SCIC), DG Informatica, DG Human Resources en Veiligheid, EPSO), woningen en handelsruimtes. De toren werd ontwikkeld tussen 2015 en 2019 door bouwpromotor Atenor en vervangt het voormalige Hotel Europa (Crowne Plaza) dat in 2015 werd gesloopt. De stijl van de buitenkant lijkt op One57 in New York.

Het Bertha von Suttnergebouw is een gebouw van het Europees Economisch en Sociaal Comité en het Europees Comité van de Regio's in de Leopoldruimte in Brussel. In het gebouw bevinden zich kantoren en vergaderzalen voor het Europees Economisch en Sociaal Comité en het Europees Comité van de Regio's; vroeger werd het gebruikt door het Europees Parlement. Het gebouw werd opgetrokken op gronden die de Brusselse projectontwikkelaar Armand Blaton had verworven op de hoek van de Stoomslepersstraat (Rue du Remorqueur) en de Montoyerstraat. (Rue Montoyer) door Etudes et Investissements Immobiliers, een dochteronderneming van de Groupe Blaton. Het ontwerp van het architectenbureau Henri Montois verkreeg een bouwvergunning in 1989. Het Montoyergebouw, eenvoudigweg genoemd naar de straat waarin de hoofdingang was gelegen, werd in dienst genomen door diensten van het Europees Parlement, maar werd in 1999 overgedragen aan het Europees Economisch en Sociaal Comité en het Europees Comité van de Regio's, die beiden hun hoofdzetel hadden in het aangrenzende Jacques Delorsgebouw op de hoek van Belliardstraat en Stoomslepersstraat, en behoefte hadden aan zo goed mogelijk aansluitende bijkomende kantoorruimte. Het Montoyergebouw werd tijdens een formele plechtigheid op 8 maart 2006 hernoemd naar de Oostenrijkse vredesactiviste Bertha von Suttner. De datum had een dubbele symboliek. Het was 100 jaar nadat Von Suttner op 10 december 1905 de vijfde Nobelprijs voor de Vrede toegekend had gekregen, en de eerste Nobelprijs voor de Vrede voor een vrouw, en het was op 8 maart tevens de jaarlijkse Internationale Vrouwendag. Direct rechts van de hoofdingang in de Montoyerstraat werd bij de plechtige naamswijziging een gedenkplaat voor Bertha von Suttner onthuld. Het betreft een tegen de muur verankerd kunstwerk van Lilo Schrammel dat twee bladzijden uit een omgekeerd geopend boek met een golvende bladspiegel verbeeldt, met op de bladzijden de tekst "Bertha von Suttner 1843-1914 Praha Wien First Female Nobel Peace Price Erste weibliche Friedens Nobelpreisträgerin Première femme prix Nobel de la paix 1905".

De Bibliotheek Solvay is een historisch gebouw gelegen in het Brusselse Leopoldspark, nabij de Belliardstraat. De bibliotheek werd gebouwd in 1902 naar de plannen van de architecten Constant Bosmans en Henri Vandeveld, de kosten werden gedragen door Ernest Solvay. Het idee kwam van Emile Waxweiler, die een centrale bibliotheek ontwierp met rondom verschillende studieruimten.

Het Maalbeekdalhof of Maalbeekdaltuin (Frans: Jardin de la vallée du Maelbeek), ook wel Maalbeektuin (Frans: Jardin du Maelbeek), is een publiek parkje in de Belgische hoofdstad Brussel. Het ligt centraal in de Europese wijk, tussen het Leopoldskwartier en de Wijk van de Squares, op de hoek van de Etterbeeksesteenweg en de Wetstraat. Het park wordt gedomineerd door het Karel de Grote-gebouw, dat enkele diensten van de Europese Commissie huisvest. Het park werd ingehuldigd op 13 mei 1951. Het Maalbeekdalhof getuigt van het verzet van de lokale bewoners tegen de snelle "verbrusseling", of ongeremde bouwwoede zonder stadsplanning of nieuwe groene ruimtes. De locatie was eerst bestemd voor het nieuwe hoofdkwartier van de Raad van de Europese Unie (die uiteindelijk zijn intrek zou nemen in het Justus Lipsius-gebouw), maar door de felle tegenkanting zag de Belgische staat — die de grond wilde verkopen aan projectontwikkelaars — zich verplicht om het terrein, dat tot dan als parkeerplaats gebruikt werd, te ontwikkelen tot park. De Maalbeek, een zijrivier van de Zenne, werd overwelfd en loopt tegenwoordig door ondergrondse watercollectors.