Groentenmarkt (Gent)

Het Viskopershuis in Gent was het gildehuis van de Viskopers. Het is gelegen aan de Groentenmarkt (voormalige Vismarkt) tegenover de hoofdingang van het Groot Vleeshuis. Het Viskopershuis werd in het begin van de 15de eeuw opgericht in Balegemse steen. De Groentemarkt was tot 1690 de centrale visaanvoerplaats van Gent. De platte visschuiten konden vanaf de Leie rechtstreeks de Vismarkt bereiken via vier doorsteken onder het Groot Vleeshuis. De gewelven van deze doorsteken zijn aan de zijde van de Leie nog goed zichtbaar. De Vismarkt omvatte talrijke openbare gemeenschappelijk voorzieningen. Tot in de 18de eeuw waren er 51 afzonderlijke toonbanken te huur. Op de noordoosthoek had men het Meynhuis of visveilinghuis, de Meyne en de capbank. Het Viskopershuis herbergde al voor de Eerste Wereldoorlog het restaurant la Grande Boucherie. Dit restaurant bleef bestaan tot de Tweede Wereldoorlog.

De Vleeshuisbrug is een brug over de Leie in Gent. De brug is onderdeel van een verbinding die de Kleine Vismarkt wordt genoemd en de Kraanlei en de rest van het Patershol, het Sint-Veerleplein met de oude vismijn en het Gravensteen verbond met de toenmalige Vismarkt, op de huidige Groentenmarkt. De naam verwijst naar het aanliggende Groot Vleeshuis. De Kleine Vismarkt komt tussen Viskopershuis en het Vleeshuis uit op de Groentenmarkt. De eerste vermelding van een stenen brug op die locatie dateert uit 1274. De brug werd toen als 's Gravenbrug aangeduid. In 1542 werden er op de brug huisjes gebouwd voor handelaars, huizen die zeker tot in de 17e eeuw daar aanwezig waren. In 1659 werd de 's Gravenbrug aangeduid als Kraanbrug (naar de grote kraan op de Kraanlei). Om grotere schepen door te laten varen werd de stenen brug gedeeltelijk vervangen door een houten draaibrug tussen 1751 en 1754. In 1794 wordt de huidige naam van Vleeshouwersbrug gebruikt (maar ook de Beenhouwersbrug en Beenhuisbrug). In 1801, en in 1876 werd aan de brug gewerkt. De brug werd vernieuwd van 1986 tot 1988. Van juli tot november 2016 kreeg de brug een grondige opknapbeurt.

Het Groot Vleeshuis is een gotisch gebouw uit 1408-1417 in Gent. Eeuwenlang was het de overdekte markt en het gildehuis van het beenhouwersambacht.

De Gekroonde Hoofden is een historisch huis in de Burgstraat in het centrum van de Belgische stad Gent. Het huis is tegenwoordig ingericht als restaurant. Het gebouw werd in 1993 als monument beschermd. Het staat ook in de als stadsgezicht beschermde omgeving van het Sint-Veerleplein. Het gebouw dateert van omstreeks 1560 en stond vroeger bekend als "De Draecke". Op de gevel staan 14 bustes van graven van Vlaanderen uitgewerkt.

De Oude Vismijn is een van de oudste markten van de Belgische stad Gent. Oorspronkelijk bevond deze markt zich op de huidige Groentenmarkt. In 1689 kreeg ze haar huidige locatie op het Sint-Veerleplein met haar kenmerkend poortgebouw en vaste stallen in open lucht. Met het oog op deze nieuwe locatie kochten de schepenen van de Keure drie huizen van het Sint-Veerlekapittel, dat toen al driekwart eeuw was ondergebracht bij de Sint-Niklaaskerk. Ten westen van de Oude Vismijn loopt de Lieve en ten zuiden de Leie. Ten noordoosten ligt de wijk Patershol. Het poortgebouw werd in 1689 door stadsarchitect Adriaan Van Der Linden, naar de plannen van Arthur Quellyn, opgetrokken in barokstijl en versierd met drie beelden van zeegoden; het werd zwaar beschadigd door een brand in 1872. Enkel het beeld van Neptunus, van de hand van Guy Helderberg, kon worden gered. De andere beelden werden vervangen door nieuwe beelden, ontworpen door Adolphe Pauli, van een man en een vrouw die de Schelde en de Leie voorstellen. De dolfijnen werden ontworpen door Karel van Poucke. Een overdekte markthal als verkoopplaats voor vis, vlees en groenten werd toegevoegd terwijl op het open marktplein verder openbaar vis werd verkocht. Het gebouw werd voorzien van neogotische gevels, in het vooruitzicht van de Wereldtentoonstelling van 1913. In de 20e eeuw kende het gebouw een aantal functiewijzigingen (bandencentrale, bowlingzaal...). Aan de leegstand werd een einde gemaakt toen de stad een wedstrijd uitschreef om het pand een nieuwe bestemming te geven. In 2010 werd het pand heringericht als een horecazaak. De Oude Vismijn huisvest sinds 2 maart 2012 de Dienst Toerisme Gent.

Het Sint-Veerleplein is een plein in de Belgische stad Gent. Het plein wordt aan de noordkant gedomineerd door het Gravensteen. Achter de gebouwen loopt ten westen van het plein de Lieve en ten zuiden de Leie. Ten oosten ligt de wijk Patershol. Het plein is genoemd naar de heilige Pharaïldis van Gent.

De Grasbrug is een metalen draaibrug over de Leie in de Belgische stad Gent. Ze verbindt de Graslei via het kruispunt van de Pensmarkt en de Hooiaard met de Korenlei via het kruispunt van de Drabstraat en de Jan Breydelstraat. Ten zuiden van de Grasbrug ligt de Sint-Michielsbrug over de Leie, ten noordwesten de Vleeshuisbrug.

De Korenmarkt is een plein in het centrum van de Belgische stad Gent. Het plein ligt tussen de Sint-Niklaaskerk en de Leie. Het plein heette vroeger Koornaard en vormde sinds de 10e-11e eeuw de plaats waar het graan dat via de Leie of Schelde Gent binnenkwam verhandeld werd. Het plein is omgeven door verschillende historische gebouwen en is een belangrijk toeristisch plein met cafés en terrasjes, in het historisch centrum van de stad. Het plein vormt in zuid-noordrichting de verbinding tussen de Veldstraat in het zuiden en de Kortemunt richting Groentenmarkt in het noorden. In oost-westrichting verbindt de zuidkant van het plein de Cataloniëstraat met de Sint-Michielshelling. Sinds 6 januari 2024 passeert de Gentse tramlijn T2 langs dit plein.

De Graslei is een straat in het historische centrum van de Belgische stad Gent. De Graslei vormt de kaai op de rechteroever van de Leie. De kade en straat op de linkeroever is de Korenlei. Ze ligt tussen de Grasbrug en Sint-Michielsbrug in. Vanaf de 11de eeuw groeiden de handelsactiviteiten langs deze kades en werd dit de haven van de stad. De Sint-Michielskerk en Sint-Niklaaskerk kwamen aan beide zijden van de Leie nabij deze haven tot stand. Omwille van het graanstapelrecht van de stad, gebeurde alle invoer van graan in het Graafschap Vlaanderen via Gent en werden de Gras- en Korenlei samen met de Korenmarkt het centrum van de graanhandel in Vlaanderen. De huidige bebouwing is nog steeds een overblijfsel uit die tijd, al werden diverse gebouwen in de 18de en 19de eeuw aangepast. Voor de wereldtentoonstelling van 1913 in Gent werden de gevels grondig gerestaureerd. Het stadsbeeld van de Gras- en Korenlei werd in 1952 beschermd als landschap en in 1994 werden beide kades, hun omgeving en de aanpalende panden ook als stadsgezicht beschermd.

Het Pakhuis was een gebouw in het centrum van de Belgische stad Gent. Het stond op de Korenmarkt, een centraal plein in de stad. Het situeerde zich op de plaats waar nu het voormalige postgebouw staat. Het Pakhuis werd gebouwd in 1719, na afbraak van de vroeger stadsgevangenis, het Chastelet. Het werd opgetrokken naar de plannen van architect Bernard de Wilde. In het gebouw stond de waag, aan de straatkant stond een groter exemplaar dat vrachten tot 10 ton kon wegen. Binnenin waren er - naast uiteraard de stapelruimte - ook de burelen van de stedelijke rechten en accijnzen. Een klok gaf het begin en einde van de graanmarkt aan.

De Kraanlei is een straat in het centrum van de Belgische stad Gent. De straat ligt langs de Leie en vormt de zuidelijke begrenzing van het Patershol. Ze is genoemd naar de houten kraan die daar vanaf de 16e eeuw zou gestaan hebben. Zware stukgoederen, zoals vaten wijn en diverse andere goederen, werden hier gelost. De kraankinderen beschikten over een zeer stevige houten kraan, deze had één verdieping. Deze verdieping werd gebruikt voor het bijhouden van de boekhouding. Aan beide zijden van de kraan werd er een traprad geïnstalleerd waardoor de kraankinderen de kraan in beweging konden stellen.

Het Tolhuisje is het kleinste huisje van de Belgische stad Gent en staat aan de Graslei. Het trapgeveltje dateert uit de 17de eeuw en had vroeger waarschijnlijk ook een middeleeuwse houten gevel. Vroeger was het tolhuisje een van de drukste plaatsen van de Gentse haven. Dit tolhuisje werd tot 1734 door de stapelheren gebruikt om de stapelrechten of taksen op goederen die in de haven verhandeld werden te innen. In 1912 restaureerde architect J. De Waele het tolhuisje, in de jaren 80 volgde nog een opfrissing en herinrichting. Het is nu een klein cafeetje. Binnen is te zien dat de zijmuren eigenlijk de buitenmuren van de aanliggende panden zijn, links het Korenstapelhuis en rechts het Tweede Korenmetershuis. Het pand is beschermd sinds 1952.