Korenmarkt (Gent)

Het Pakhuis was een gebouw in het centrum van de Belgische stad Gent. Het stond op de Korenmarkt, een centraal plein in de stad. Het situeerde zich op de plaats waar nu het voormalige postgebouw staat. Het Pakhuis werd gebouwd in 1719, na afbraak van de vroeger stadsgevangenis, het Chastelet. Het werd opgetrokken naar de plannen van architect Bernard de Wilde. In het gebouw stond de waag, aan de straatkant stond een groter exemplaar dat vrachten tot 10 ton kon wegen. Binnenin waren er - naast uiteraard de stapelruimte - ook de burelen van de stedelijke rechten en accijnzen. Een klok gaf het begin en einde van de graanmarkt aan.

De Sint-Niklaaskerk is een kerk in de Belgische stad Gent, aan de Korenmarkt. Het kerkgebouw is gewijd aan Nicolaas van Myra en een goed voorbeeld van de Scheldegotiek. Uniek is de vieringtoren, meer specifiek een lantaarntoren, die het transept verlicht en, voor de Lage Landen, de luchtbogen van het hoofdkoor. De toren heeft een hoogte van 76 meter.

Het Tolhuisje is het kleinste huisje van de Belgische stad Gent en staat aan de Graslei. Het trapgeveltje dateert uit de 17de eeuw en had vroeger waarschijnlijk ook een middeleeuwse houten gevel. Vroeger was het tolhuisje een van de drukste plaatsen van de Gentse haven. Dit tolhuisje werd tot 1734 door de stapelheren gebruikt om de stapelrechten of taksen op goederen die in de haven verhandeld werden te innen. In 1912 restaureerde architect J. De Waele het tolhuisje, in de jaren 80 volgde nog een opfrissing en herinrichting. Het is nu een klein cafeetje. Binnen is te zien dat de zijmuren eigenlijk de buitenmuren van de aanliggende panden zijn, links het Korenstapelhuis en rechts het Tweede Korenmetershuis. Het pand is beschermd sinds 1952.

Het Korenstapelhuis of Spijker is een gildehuis in de Belgische stad Gent, aan de Graslei. Het is een romaans steen uit de late 12e eeuw, en daarmee een van de oudste voorbeelden van burgerlijke romaanse architectuur in de Lage Landen. Het is opgetrokken in Doornikse kalksteen. Het functioneerde tot 1734 als spijker (graanstapelplaats). Daarna deed het gebouw dienst als vergaderruimte voor de pijnders (graanlossers). In de 19e eeuw geraakte het gebouw in verval, tot het in 1901-1902 werd gerestaureerd. Tegenwoordig is er een hamburgerrestaurant in gevestigd. Rechts van het Korenstapelhuis is het Tolhuisje gelegen. De linkerzijmuur van het Tolhuisje is eigenlijk de buitenmuur van het Korenstapelhuis.

Het Gildehuis der Vrije Schippers is een van de best bewaarde gildehuizen aan de Graslei in Gent, op de oostelijke zijde van de Leie. De gilde van de Vrije schippers kocht het aan in 1530. Oorspronkelijk was het gebouw eigendom van de molenaarsgilde en droeg de naam Windas. Toen de kapitaalkrachtige vrije schippers het kochten lieten ze het in de stijl van de Brabantse gotiek restaureren. De Leie, tussen de Sint-Michielsbrug en de Grasbrug was vanaf de 10e tot de 18e eeuw een belangrijke binnenhaven voor Gent. In de tweede helft van de 17e eeuw zag de gilde zich om financiële redenen verplicht het gebouw te verkopen en het wisselde daarna een aantal keren van eigenaar. Het gildehuis kreeg een aantal verschillende functies en inrichtingen alhoewel het structureel vrijwel onaangetast bleef. De Belgische staat kocht het aan in 1897 en de trapgevel uitgevoerd in Balegemse steen werd gerestaureerd in de aanloop naar de Wereldtentoonstelling van 1913 in Gent. In 2015 startte een nieuwe restauratie en renovatie onder impuls van de nieuwe eigenaar, het Havenbedrijf van Gent, dat het gebouw kocht voor 1,85 miljoen euro. De gevel en het interieur worden opnieuw volledig gerestaureerd - kostprijs bijna 4 miljoen euro inclusief het archeologisch onderzoek - met maximaal behoud van de bestaande elementen. Het gebouw zal als representatieruimte dienen voor de Gentse haven. Op het gelijkvloers komt een expositieruimte waar Gentenaars en toeristen kunnen binnenlopen.

De Graslei is een straat in het historische centrum van de Belgische stad Gent. De Graslei vormt de kaai op de rechteroever van de Leie. De kade en straat op de linkeroever is de Korenlei. Ze ligt tussen de Grasbrug en Sint-Michielsbrug in. Vanaf de 11de eeuw groeiden de handelsactiviteiten langs deze kades en werd dit de haven van de stad. De Sint-Michielskerk en Sint-Niklaaskerk kwamen aan beide zijden van de Leie nabij deze haven tot stand. Omwille van het graanstapelrecht van de stad, gebeurde alle invoer van graan in het Graafschap Vlaanderen via Gent en werden de Gras- en Korenlei samen met de Korenmarkt het centrum van de graanhandel in Vlaanderen. De huidige bebouwing is nog steeds een overblijfsel uit die tijd, al werden diverse gebouwen in de 18de en 19de eeuw aangepast. Voor de wereldtentoonstelling van 1913 in Gent werden de gevels grondig gerestaureerd. Het stadsbeeld van de Gras- en Korenlei werd in 1952 beschermd als landschap en in 1994 werden beide kades, hun omgeving en de aanpalende panden ook als stadsgezicht beschermd.

De Groentenmarkt is een plein in het historisch stadscentrum van Gent. Aan het plein is sinds 1251 het Groot Vleeshuis gelegen. Het oorspronkelijk houten bouwwerk werd in het begin van de 15e eeuw door het huidige gebouw vervangen. Op het plein was vroeger veemarkt en later, van 1366 tot 1689 vismarkt, waar het Viskopershuis nog naar verwijst. Die vismarkt verhuisde later naar het Sint-Veerleplein en kreeg uiteindelijk onderdak in het gebouw op dat plein dat men nu de oude vismijn noemt. De vroegere naam van de Groentenmarkt was dan ook de Vismarkt.

Het Groot Vleeshuis is een gotisch gebouw uit 1408-1417 in Gent. Eeuwenlang was het de overdekte markt en het gildehuis van het beenhouwersambacht.

De Sint-Michielsbrug is een stenen boogbrug in het centrum van de Belgische stad Gent. De brug ligt over de Leie, aan de zuidkant van de Graslei en de Korenlei. De huidige monumentale brug werd in de periode 1905-1909 gebouwd, na de oprichting van het postgebouw. Zowel de Sint-Michielsbrug als het Oud Postgebouw zijn creaties van architect Louis Cloquet. Voorheen lag er een platte draaibrug. De brug is onderdeel van de straat Sint-Michielshelling. Vanop de brug heeft men in noordelijke richting zicht op de Gras- en Korenlei, en in de verte het Gravensteen. In oostelijke richting geeft de brug het typisch zicht op de drie Gentse torens: de Sint-Niklaaskerk, het Belfort van Gent en de Sint-Baafskathedraal. Aan de zuidwestkant staat de Sint-Michielskerk. De brug werd in 1983 beschermd als monument.

De Grasbrug is een metalen draaibrug over de Leie in de Belgische stad Gent. Ze verbindt de Graslei via het kruispunt van de Pensmarkt en de Hooiaard met de Korenlei via het kruispunt van de Drabstraat en de Jan Breydelstraat. Ten zuiden van de Grasbrug ligt de Sint-Michielsbrug over de Leie, ten noordwesten de Vleeshuisbrug.

Het Viskopershuis in Gent was het gildehuis van de Viskopers. Het is gelegen aan de Groentenmarkt (voormalige Vismarkt) tegenover de hoofdingang van het Groot Vleeshuis. Het Viskopershuis werd in het begin van de 15de eeuw opgericht in Balegemse steen. De Groentemarkt was tot 1690 de centrale visaanvoerplaats van Gent. De platte visschuiten konden vanaf de Leie rechtstreeks de Vismarkt bereiken via vier doorsteken onder het Groot Vleeshuis. De gewelven van deze doorsteken zijn aan de zijde van de Leie nog goed zichtbaar. De Vismarkt omvatte talrijke openbare gemeenschappelijk voorzieningen. Tot in de 18de eeuw waren er 51 afzonderlijke toonbanken te huur. Op de noordoosthoek had men het Meynhuis of visveilinghuis, de Meyne en de capbank. Het Viskopershuis herbergde al voor de Eerste Wereldoorlog het restaurant la Grande Boucherie. Dit restaurant bleef bestaan tot de Tweede Wereldoorlog.

De Vleeshuisbrug is een brug over de Leie in Gent. De brug is onderdeel van een verbinding die de Kleine Vismarkt wordt genoemd en de Kraanlei en de rest van het Patershol, het Sint-Veerleplein met de oude vismijn en het Gravensteen verbond met de toenmalige Vismarkt, op de huidige Groentenmarkt. De naam verwijst naar het aanliggende Groot Vleeshuis. De Kleine Vismarkt komt tussen Viskopershuis en het Vleeshuis uit op de Groentenmarkt. De eerste vermelding van een stenen brug op die locatie dateert uit 1274. De brug werd toen als 's Gravenbrug aangeduid. In 1542 werden er op de brug huisjes gebouwd voor handelaars, huizen die zeker tot in de 17e eeuw daar aanwezig waren. In 1659 werd de 's Gravenbrug aangeduid als Kraanbrug (naar de grote kraan op de Kraanlei). Om grotere schepen door te laten varen werd de stenen brug gedeeltelijk vervangen door een houten draaibrug tussen 1751 en 1754. In 1794 wordt de huidige naam van Vleeshouwersbrug gebruikt (maar ook de Beenhouwersbrug en Beenhuisbrug). In 1801, en in 1876 werd aan de brug gewerkt. De brug werd vernieuwd van 1986 tot 1988. Van juli tot november 2016 kreeg de brug een grondige opknapbeurt.