Sint-Niklaaskerk (Gent)

De Korenmarkt is een plein in het centrum van de Belgische stad Gent. Het plein ligt tussen de Sint-Niklaaskerk en de Leie. Het plein heette vroeger Koornaard en vormde sinds de 10e-11e eeuw de plaats waar het graan dat via de Leie of Schelde Gent binnenkwam verhandeld werd. Het plein is omgeven door verschillende historische gebouwen en is een belangrijk toeristisch plein met cafés en terrasjes, in het historisch centrum van de stad. Het plein vormt in zuid-noordrichting de verbinding tussen de Veldstraat in het zuiden en de Kortemunt richting Groentenmarkt in het noorden. In oost-westrichting verbindt de zuidkant van het plein de Cataloniëstraat met de Sint-Michielshelling. Sinds 6 januari 2024 passeert de Gentse tramlijn T2 langs dit plein.

Het Pakhuis was een gebouw in het centrum van de Belgische stad Gent. Het stond op de Korenmarkt, een centraal plein in de stad. Het situeerde zich op de plaats waar nu het voormalige postgebouw staat. Het Pakhuis werd gebouwd in 1719, na afbraak van de vroeger stadsgevangenis, het Chastelet. Het werd opgetrokken naar de plannen van architect Bernard de Wilde. In het gebouw stond de waag, aan de straatkant stond een groter exemplaar dat vrachten tot 10 ton kon wegen. Binnenin waren er - naast uiteraard de stapelruimte - ook de burelen van de stedelijke rechten en accijnzen. Een klok gaf het begin en einde van de graanmarkt aan.

De Stadshal van Gent is een grote, open luifelconstructie op het Emile Braunplein in het historische centrum van Gent. Het maakt deel uit van het KoBra-project, een groter stedenbouwkundig project in het Gentse centrum dat ontworpen is door het Gentse architectenbureau Robbrecht & Daem - Marie-José Van Hee architecten met een imposant houten dakbeschot van Carpentier. De Stadshal maakt deel uit van het KoBra-project, een grondige heraanleg van enkele Gentse pleinen en openbare ruimtes in het historische centrum. Het omvat onder andere de heraanleg van de Korenmarkt en het Emile Braunplein. Het masterplan werd ontworpen door Robbrecht & Daem - Marie-José Van Hee architecten en de uitvoering ervan gebeurde tussen 2009 en 2012.

Bakkerij Bloch of Patisserie Bloch was een broodbakkerij in de Veldstraat, de belangrijkste winkelstraat van de Belgische stad Gent. Bijna 109 jaar lang is deze zaak op de hoek van de Veldstraat en de Hoornstraat een door Gentenaars en toeristen frequent bezochte bakkerij en tearoom geweest. Zaterdag 29 maart 2008 sloot de zaak definitief zijn deuren. In 2015 keerde de bakkerij gedeeltelijk terug, als toeleverancier van suikerbrood en cake voor Delhaize en met een foodtruck. In 2020 kwam ook de winkel terug, zij het met andere uitbaters, in de Sint-Pietersnieuwstraat in Gent.

De Aula Academica van de Universiteit Gent is een universitaire aula uit 1826 aan de Voldersstraat in de Belgische stad Gent. Het gebouw heeft een belangrijke rol gespeeld in zowel de geschiedenis van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, België en de Vlaamse Beweging.

De Groentenmarkt is een plein in het historisch stadscentrum van Gent. Aan het plein is sinds 1251 het Groot Vleeshuis gelegen. Het oorspronkelijk houten bouwwerk werd in het begin van de 15e eeuw door het huidige gebouw vervangen. Op het plein was vroeger veemarkt en later, van 1366 tot 1689 vismarkt, waar het Viskopershuis nog naar verwijst. Die vismarkt verhuisde later naar het Sint-Veerleplein en kreeg uiteindelijk onderdak in het gebouw op dat plein dat men nu de oude vismijn noemt. De vroegere naam van de Groentenmarkt was dan ook de Vismarkt.

Het Tolhuisje is het kleinste huisje van de Belgische stad Gent en staat aan de Graslei. Het trapgeveltje dateert uit de 17de eeuw en had vroeger waarschijnlijk ook een middeleeuwse houten gevel. Vroeger was het tolhuisje een van de drukste plaatsen van de Gentse haven. Dit tolhuisje werd tot 1734 door de stapelheren gebruikt om de stapelrechten of taksen op goederen die in de haven verhandeld werden te innen. In 1912 restaureerde architect J. De Waele het tolhuisje, in de jaren 80 volgde nog een opfrissing en herinrichting. Het is nu een klein cafeetje. Binnen is te zien dat de zijmuren eigenlijk de buitenmuren van de aanliggende panden zijn, links het Korenstapelhuis en rechts het Tweede Korenmetershuis. Het pand is beschermd sinds 1952.

Het Korenstapelhuis of Spijker is een gildehuis in de Belgische stad Gent, aan de Graslei. Het is een romaans steen uit de late 12e eeuw, en daarmee een van de oudste voorbeelden van burgerlijke romaanse architectuur in de Lage Landen. Het is opgetrokken in Doornikse kalksteen. Het functioneerde tot 1734 als spijker (graanstapelplaats). Daarna deed het gebouw dienst als vergaderruimte voor de pijnders (graanlossers). In de 19e eeuw geraakte het gebouw in verval, tot het in 1901-1902 werd gerestaureerd. Tegenwoordig is er een hamburgerrestaurant in gevestigd. Rechts van het Korenstapelhuis is het Tolhuisje gelegen. De linkerzijmuur van het Tolhuisje is eigenlijk de buitenmuur van het Korenstapelhuis.

Het Gildehuis der Vrije Schippers is een van de best bewaarde gildehuizen aan de Graslei in Gent, op de oostelijke zijde van de Leie. De gilde van de Vrije schippers kocht het aan in 1530. Oorspronkelijk was het gebouw eigendom van de molenaarsgilde en droeg de naam Windas. Toen de kapitaalkrachtige vrije schippers het kochten lieten ze het in de stijl van de Brabantse gotiek restaureren. De Leie, tussen de Sint-Michielsbrug en de Grasbrug was vanaf de 10e tot de 18e eeuw een belangrijke binnenhaven voor Gent. In de tweede helft van de 17e eeuw zag de gilde zich om financiële redenen verplicht het gebouw te verkopen en het wisselde daarna een aantal keren van eigenaar. Het gildehuis kreeg een aantal verschillende functies en inrichtingen alhoewel het structureel vrijwel onaangetast bleef. De Belgische staat kocht het aan in 1897 en de trapgevel uitgevoerd in Balegemse steen werd gerestaureerd in de aanloop naar de Wereldtentoonstelling van 1913 in Gent. In 2015 startte een nieuwe restauratie en renovatie onder impuls van de nieuwe eigenaar, het Havenbedrijf van Gent, dat het gebouw kocht voor 1,85 miljoen euro. De gevel en het interieur worden opnieuw volledig gerestaureerd - kostprijs bijna 4 miljoen euro inclusief het archeologisch onderzoek - met maximaal behoud van de bestaande elementen. Het gebouw zal als representatieruimte dienen voor de Gentse haven. Op het gelijkvloers komt een expositieruimte waar Gentenaars en toeristen kunnen binnenlopen.

De Mammelokker is een beeldhouwwerk op het timpaan van een Gents gebouw uit ca. 1741 van bouwmeester David 't Kindt. De naam is ook in gebruik voor het gebouw zelf, een voormalige cipierswoning die aanleunt tegen de lakenhal bij het Belfort van Gent. Het reliëf is een uitbeelding van het Romeinse verhaal van Cimon en Pero. In deze legende redt Pero haar vader van de hongerdood, door hem in de gevangenis te zogen. Hieraan dankt het beeld de naam Mammelokker. Het is sinds 28 december 1936 een beschermd monument en behoort sinds 1999 tot het Unesco-werelderfgoed als onderdeel van het Belfort.

De Sint-Michielsbrug is een stenen boogbrug in het centrum van de Belgische stad Gent. De brug ligt over de Leie, aan de zuidkant van de Graslei en de Korenlei. De huidige monumentale brug werd in de periode 1905-1909 gebouwd, na de oprichting van het postgebouw. Zowel de Sint-Michielsbrug als het Oud Postgebouw zijn creaties van architect Louis Cloquet. Voorheen lag er een platte draaibrug. De brug is onderdeel van de straat Sint-Michielshelling. Vanop de brug heeft men in noordelijke richting zicht op de Gras- en Korenlei, en in de verte het Gravensteen. In oostelijke richting geeft de brug het typisch zicht op de drie Gentse torens: de Sint-Niklaaskerk, het Belfort van Gent en de Sint-Baafskathedraal. Aan de zuidwestkant staat de Sint-Michielskerk. De brug werd in 1983 beschermd als monument.

De Graslei is een straat in het historische centrum van de Belgische stad Gent. De Graslei vormt de kaai op de rechteroever van de Leie. De kade en straat op de linkeroever is de Korenlei. Ze ligt tussen de Grasbrug en Sint-Michielsbrug in. Vanaf de 11de eeuw groeiden de handelsactiviteiten langs deze kades en werd dit de haven van de stad. De Sint-Michielskerk en Sint-Niklaaskerk kwamen aan beide zijden van de Leie nabij deze haven tot stand. Omwille van het graanstapelrecht van de stad, gebeurde alle invoer van graan in het Graafschap Vlaanderen via Gent en werden de Gras- en Korenlei samen met de Korenmarkt het centrum van de graanhandel in Vlaanderen. De huidige bebouwing is nog steeds een overblijfsel uit die tijd, al werden diverse gebouwen in de 18de en 19de eeuw aangepast. Voor de wereldtentoonstelling van 1913 in Gent werden de gevels grondig gerestaureerd. Het stadsbeeld van de Gras- en Korenlei werd in 1952 beschermd als landschap en in 1994 werden beide kades, hun omgeving en de aanpalende panden ook als stadsgezicht beschermd.