Sint-Joost-ten-Node

Jazz Station is een expositieruimte en jazzclub in Sint-Joost-ten-Node in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Het heeft een jazzarchief en organiseert wekelijks concerten. Het is gevestigd in voormalige Station Leuvensesteenweg en werd officieel geopend op 30 september 2005. Het is een initiatief van Jean Demannez, jazzdrummer en van 1999 tot 2012 burgemeester van Sint-Joost-ten-Node. De opening werd voltrokken door de burgemeester. In het museum zijn allerlei jazzgerelateerde stukken te zien, zoals platen, foto's, posters, tijdschriften, artikelen, enz. Een deel van de collectie is afkomstig van de jazzhistoricus Robert Pernet en jazzpublicist Marc Danval, die beide ook jazzmusicus zijn. Verder werd Les Lundis d'Hortense erbij betrokken. Deze vereniging van Belgische jazzmusici organiseert er wekelijks een concert. Naast de vaste collectie worden er regelmatig tijdelijke exposities getoond. Daarnaast beheert het een archief en dient het als ontmoetingsplek voor jazzmusici. Aan jongeren wordt de mogelijkheid geboden muziek te componeren die vervolgens door een eigen bigband wordt opgevoerd. Dit ensemble wordt geleid door Michel Parré.

Station Leuvensesteenweg (Frans: Gare de la chaussée de Louvain) is een voormalig spoorwegstation langs spoorlijn 161 (Brussel-Noord - Namen) in de Belgische gemeente Sint-Joost-ten-Node. Hoewel het stationsgebouw reeds geruime tijd gesloten is, is het vrij intact bewaard gebleven. Het station opende in 1865 als een spoorweghalte langs de steenweg van Brussel naar Leuven (de N2 of Leuvensesteenweg). Het stationsgebouw kwam er in 1885 en was gelegen op een voormalig schietterrein van het Belgische leger. Het gebouw bestaat uit twee vleugels en is gebouwd in eclectische stijl met elementen uit de Vlaamse neorenaissancestijl en de neobarok. In de linkervleugel, die over de spoorweg gebouwd is bevonden zich de woning en het kantoor van de stationschef samen met de wachtzaal voor de treinreizigers in derde klasse. In de rechtervleugel bevond zich de inkomhal samen met de wachtzalen eerste en tweede klasse, het post- en telegraafkantoor en een magazijn. De twee perrons, die in openlucht lagen, waren bereikbaar via trappen vanaf een overdekte loopbrug die over de spoorwegtunnel liep. In 1924 werd het station gesloten en in 1975 werd de rechtervleugel van het stationsgebouw inwendig verbouwd waarbij de toegang tot de sporen werd dichtgemaakt. Sinds 1996 is het stationsgebouw een beschermd monument. Tot het einde van de 20e eeuw waren er handelszaken gevestigd. In 2003 kreeg de gemeente Sint-Joost-ten-Node het gebouw in erfpacht van de NMBS. Na de restauratie van het gebouw door de gemeente met steun van de Europese Gemeenschap, het Brussels Hoofdstedelijk Gewest en de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen is er Jazz Station, een ontmoetingscentrum voor jazzmusici gevestigd. Het gebouw werd ingehuldigd op 30 september 2005 door minister-president van het Brussels Gewest Charles Picqué en burgemeester Jean Demannez.

Het Hotel van Eetvelde is een herenhuis gelegen aan de Palmerstonlaan 4 in de Brusselse wijk van de Squares.

De Deschaneltunnel is een spoortunnel in Sint-Joost-ten-Node en Schaarbeek, beide gemeenten in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. De tunnel heeft een lengte van 548 meter en ligt grotendeels onder de Paul Deschanellaan, vandaar de naam. De dubbelsporige spoorlijn 161 gaat door deze tunnel.

De Armand Steurssquare is een plantsoen in de Belgische gemeente Sint-Joost-ten-Node. Het plein is een eerbetoon aan de voormalige burgemeester van Sint-Joost-ten-Node Armand Steurs omdat hij zich had ingezet voor de watervoorziening van een aantal Brusselse gemeenten. Het plantsoen werd ontworpen door architect Eugène Dhuicque volgens een asymmetrische ontwerp en werd op 3 juli 1932 feestelijk geopend. Typerend voor het interbellum is de integratie van het plantsoen in de rest van het stadsweefsel. De square werd gebouwd op de overkapping van de spoorlijn Brussel-Luxemburg. De helling van deze overkapping en het terrein is duidelijk zichtbaar in het reliëf van de square. Op verschillende plaatsen in het plantsoen staan sculpturen van bekende kunstenaars, waaronder het monument De steenhouwers van Guillaume Charlier en de beeldengroep De bron van Juliaan Dillens die voor de halfcirkelvormige zuilengalerij staat. Hier werd ter gelegenheid van de viering van de honderdste verjaardag van de Belgische onafhankelijkheid een zogenaamde eeuwfeestboom geplant. De square is een beschermd monument sinds 1993.

De Schumantunnel is een spoortunnel in de stad Brussel, in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. De tunnel heeft een lengte van 970 meter en loopt onder de Clovislaan, de Ambiorixsquare en de Karel de Grotelaan. De dubbelsporige spoorlijn 161 gaat door deze tunnel. De snelheid in de tunnel is beperkt tot 50 km/u. Het noordelijke tunnelportaal en het erboven gelegen voormalige station Leuvensesteenweg bevinden zich in de gemeente Sint-Joost-ten-Node (de Leuvensesteenweg zelf vormt de gemeentegrens). Aan het andere eind van de tunnel ligt het station Brussel-Schuman, dat zich deels ondergronds, deels bovengronds bevindt. De tunnel loopt onder andere onder het Berlaymontgebouw. De tunnel werd genoemd naar Robert Schuman.

De wijk van de Squares (Frans: Quartier des Squares), Squareswijk of Noordoostwijk vormt de noordelijke uitloper van de Europese Wijk in de Belgische hoofdstad Brussel, gelegen tussen het centrum van Sint-Joost-ten-Node en de Leopoldswijk. De wijk wordt begrensd door de Leuvensesteenweg in het noorden, de Notelaarsstraat en de Kortenberglaan in het oosten, de Jozef II-straat en de Stevinstraat in het zuiden, en de Kleine Ring in het westen. Het gebied tussen de Kleine Ring en de Maria-Louizasquare wordt ook tot de Leopoldswijk gerekend. De "Squares" verwijzen naar de talrijke pleinen in de buurt, met name het Ambiorixplein, het Margaretaplein, de Palmerstonsquare, het Maria-Louizaplein en het Geuzenplein.

De Sint-Joostkerk (ook: Sint-Judocuskerk; Frans: Église Saint-Josse) is een rooms-katholiek kerkgebouw te Sint-Joost-ten-Node, gelegen aan de Leuvensesteenweg 99. Het betreft een neobarok bouwwerk. De barokke stijl van de jezuïeten werd als uitgangspunt gekozen, in weerwil van de toen overheersende neogotiek. Reeds in 1864 waren er bouwwerkzaamheden onder architectuur van Frédéric Van der Rit. Het was Van Ysendyck die in 1867 de werkzaamheden voortzette. De rijk met frontons en dergelijke versierde voorgevel mondt uit in een vierkante klokkentoren. De zijaltaren van deze kerk zijn afkomstig van de voormalige Augustijnenkerk van Brussel.

Het Huis Saint-Cyr is een smal herenhuis in Brussel, België opgetrokken in art-nouveaustijl. Het is sinds 1988 een beschermd monument.

De N293 is een gewestweg in Brussel, België tussen Ambiorixsquare en de N3a. De weg heeft een lengte van ongeveer 400 meter. De route gaat via de Karel de Grotelaan. Tussen de Jozef II straat en de N3a is de weg eenrichtingsverkeer. Over de rest van de route is het in beide richtingen begaanbaar.

Het Maalbeekdalhof of Maalbeekdaltuin (Frans: Jardin de la vallée du Maelbeek), ook wel Maalbeektuin (Frans: Jardin du Maelbeek), is een publiek parkje in de Belgische hoofdstad Brussel. Het ligt centraal in de Europese wijk, tussen het Leopoldskwartier en de Wijk van de Squares, op de hoek van de Etterbeeksesteenweg en de Wetstraat. Het park wordt gedomineerd door het Karel de Grote-gebouw, dat enkele diensten van de Europese Commissie huisvest. Het park werd ingehuldigd op 13 mei 1951. Het Maalbeekdalhof getuigt van het verzet van de lokale bewoners tegen de snelle "verbrusseling", of ongeremde bouwwoede zonder stadsplanning of nieuwe groene ruimtes. De locatie was eerst bestemd voor het nieuwe hoofdkwartier van de Raad van de Europese Unie (die uiteindelijk zijn intrek zou nemen in het Justus Lipsius-gebouw), maar door de felle tegenkanting zag de Belgische staat — die de grond wilde verkopen aan projectontwikkelaars — zich verplicht om het terrein, dat tot dan als parkeerplaats gebruikt werd, te ontwikkelen tot park. De Maalbeek, een zijrivier van de Zenne, werd overwelfd en loopt tegenwoordig door ondergrondse watercollectors.

De oostelijke uitbreiding van Brussel of Europese Wijk (Frans: Quartier européen) is een gebied in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest dat toebehoort aan de Belgische gemeente Brussel-stad, gelegen ten oosten van de Vijfhoek.