Waterwijk (Gent)

De Goudstraat is een straat in de Waterwijk in Gent, van de Ottogracht/Krommewal tot de Minnemeers. Deze straat ontstond aan het eind van de 13de eeuw, na de uitbreiding van Gent met het gebied tussen de Ottogracht (de oude noordelijke grens van Gent) en de Nieuwe Leie (gegraven tussen Krommewal en Nieuwbrugkaai). De huizen met nummer 8-12 vormen samen met alle huizen met oneven nummers en de even nummers 2-26 in de Sint-Katelijnestraat) en de huizen in de Gelukstraat 17-25 een beschermd stadsgezicht.

De Sint-Katelijnestraat is een straat in de Waterwijk in Gent, tussen de Gelukstraat en de Goudstraat. Deze straat ontstond aan het eind van de 13de eeuw, na de uitbreiding van Gent met het gebied tussen de Ottogracht (de oude noordelijke grens van Gent) en de Nieuwe Leie (gegraven tussen Krommewal en Nieuwbrugkaai). Alle huizen met oneven nummers vormen samen met de straat zelf, de even nummers 2-26 en de huizen in de Gelukstraat 17-25 en Goudstraat 8-12 een beschermd stadsgezicht.

Huis de Pelikaan is een beschermd herenhuis in de Sint-Katelijnestraat in Gent. De naam verwijst naar een houten beeld van een pelikaan, dat begin 20ste eeuw boven de voordeur stond.

De Ottogracht is een straat en voormalige gracht in het historische centrum van de Belgische stad Gent. De gracht eerde met zijn naam keizer Otto II. Langs de gracht lag het refugiehuis van de Abdij van Boudelo, tegenwoordig de Baudelobibliotheek.

Het Industriemuseum (vroeger MIAT, Museum over Industrie, Arbeid en Textiel) is een museum in Gent over Industrie, Arbeid en Textiel. Het Industriemuseum is gevestigd in de voormalige katoenspinnerij Desmet-Guéquier, aan de Minnemeers 10 bij de Minnemeersbrug in het centrum van Gent. 1800 m² is beschikbaar voor een vaste tentoonstelling over de geschiedenis van de textielnijverheid, de industriële samenleving en hun evolutie van 1750 tot nu. Het hoofdgebouw, dat dateert uit 1905-1912, werd opgericht naar het voorbeeld van de katoenfabrieken van Manchester. Op het voorplein staat het standbeeld van Pierre De Geyter, de componist van de Internationale.

De Gelukstraat is een straat in de Waterwijk in Gent, van de Ottogracht tot de Oudevest. Deze straat ontstond aan het eind van de 13de eeuw, na de uitbreiding van Gent met het gebied tussen de Ottogracht (de oude noordelijke grens van Gent) en de Nieuwe Leie (gegraven tussen Krommewal en Nieuwbrugkaai). De huizen met nummer 17-25 vormen samen met alle huizen met oneven nummers en de even nummers 2-26 in de Sint-Katelijnestraat en de huizen in de Goudstraat 8-12 een beschermd stadsgezicht.

De Filature Desmet-Guéquier (N.V. De Smet-Guéquier) was een katoenspinnerij te Gent gelegen aan Minnemeers 9 bij de Minnemeersbrug.

Het Secundair Kunstinstituut Gent is een school binnen het Vlaamse kunstsecundair onderwijs gelegen aan Ottogracht 4 te Gent.

De Minnemeersbrug is een stenen boogbrug over de Leie in de stad Gent. De brug bestaat uit één overspanning. Op de vier hoeken van de brug staan stenen pilaren, waarop lantaarns zijn gemonteerd. De brug is eigendom van de stad Gent en werd gebouwd onder het burgemeesterschap van Emile Braun. Ter hoogte van de Minnemeersbrug ligt het gebouw van de voormalige katoenspinnerij Desmet-Guéquier, waarin sinds 1991 het Industriemuseum, het museum over industrie, arbeid en textiel, is gevestigd. Reeds in 1338 was er een vermelding van de Minnemeersbrug. Deze brug lag echter 100 m stroomopwaarts, ter hoogte van de huidige Groenbrugstraat. De naam van de brug is afgeleid van de Minnemeers (tevens de naam van een straat en van een concertzaal in de buurt), waarbij minne een verbastering is van het woord gemene. De Minnemeers is dus een gedeelde, aan de hele bevolking toebehorende meers. De brug wordt - vooral door de Gentenaars - ook wel Kongobrug genoemd, omdat zij in het verlengde van de Kongostraat ligt.

De Krommewalbrug is een metalen basculebrug over de Leie in de stad Gent. De basculebrug werd geopend in 1993 en bestaat uit twee overspanningen van 6,8 m en 11,95 m. De brug is 18,75 m lang en 14,14 m breed. De brug wordt beheerd door De Vlaamse Waterweg. De brug kantelt met behulp van de zwaartekracht. Op ongeveer 2/3 zit onderaan de brug een scharnierpunt, en aan de korte kant hangt een waterbak. Om de brug open te kantelen, wordt de waterbak gevuld met Leie-water. Om de brug terug dicht te kantelen, laat men de waterbak opnieuw leeglopen. De Krommewalbrug werd in 1998 genomineerd voor de Staalbouwwedstrijd. Tussen de Krommewalbrug en de Zuivelbrug hangt aan de noordzijde van de Leie een jaagpad aan de huizen.

Het Lakenmetershuis is een historisch gebouw op de Vrijdagmarkt in Gent. Het heeft een typisch Hollandse architectuur. De classicistische halsgevel werd vervaardigd door de bekende Gentse architect Bernard De Wilde in 1771-1772. Sinds 1868 is hier het Willemsfonds gevestigd.

De N.V. Filature Suppès (J. Suppès & Fils.) was een katoenspinnerij, gelegen aan Nieuwland 32 te Gent. Deze werd opgericht op 28 november 1907, en was een van de zes spinnerijen die in 1919 opging in de Union Cotonnière. Van de bedrijfsgebouwen bleef, na de teloorgang van de Gentse katoenindustrie, slechts een gering deel gespaard. Het grootste deel werd afgebroken en is nu een parkeerplaats.