Filature Desmet-Guéquier

De Minnemeersbrug is een stenen boogbrug over de Leie in de stad Gent. De brug bestaat uit één overspanning. Op de vier hoeken van de brug staan stenen pilaren, waarop lantaarns zijn gemonteerd. De brug is eigendom van de stad Gent en werd gebouwd onder het burgemeesterschap van Emile Braun. Ter hoogte van de Minnemeersbrug ligt het gebouw van de voormalige katoenspinnerij Desmet-Guéquier, waarin sinds 1991 het Industriemuseum, het museum over industrie, arbeid en textiel, is gevestigd. Reeds in 1338 was er een vermelding van de Minnemeersbrug. Deze brug lag echter 100 m stroomopwaarts, ter hoogte van de huidige Groenbrugstraat. De naam van de brug is afgeleid van de Minnemeers (tevens de naam van een straat en van een concertzaal in de buurt), waarbij minne een verbastering is van het woord gemene. De Minnemeers is dus een gedeelde, aan de hele bevolking toebehorende meers. De brug wordt - vooral door de Gentenaars - ook wel Kongobrug genoemd, omdat zij in het verlengde van de Kongostraat ligt.

Het Industriemuseum (vroeger MIAT, Museum over Industrie, Arbeid en Textiel) is een museum in Gent over Industrie, Arbeid en Textiel. Het Industriemuseum is gevestigd in de voormalige katoenspinnerij Desmet-Guéquier, aan de Minnemeers 10 bij de Minnemeersbrug in het centrum van Gent. 1800 m² is beschikbaar voor een vaste tentoonstelling over de geschiedenis van de textielnijverheid, de industriële samenleving en hun evolutie van 1750 tot nu. Het hoofdgebouw, dat dateert uit 1905-1912, werd opgericht naar het voorbeeld van de katoenfabrieken van Manchester. Op het voorplein staat het standbeeld van Pierre De Geyter, de componist van de Internationale.

De Gelukstraat is een straat in de Waterwijk in Gent, van de Ottogracht tot de Oudevest. Deze straat ontstond aan het eind van de 13de eeuw, na de uitbreiding van Gent met het gebied tussen de Ottogracht (de oude noordelijke grens van Gent) en de Nieuwe Leie (gegraven tussen Krommewal en Nieuwbrugkaai). De huizen met nummer 17-25 vormen samen met alle huizen met oneven nummers en de even nummers 2-26 in de Sint-Katelijnestraat en de huizen in de Goudstraat 8-12 een beschermd stadsgezicht.

De Sint-Katelijnestraat is een straat in de Waterwijk in Gent, tussen de Gelukstraat en de Goudstraat. Deze straat ontstond aan het eind van de 13de eeuw, na de uitbreiding van Gent met het gebied tussen de Ottogracht (de oude noordelijke grens van Gent) en de Nieuwe Leie (gegraven tussen Krommewal en Nieuwbrugkaai). Alle huizen met oneven nummers vormen samen met de straat zelf, de even nummers 2-26 en de huizen in de Gelukstraat 17-25 en Goudstraat 8-12 een beschermd stadsgezicht.

De Waterwijk is een wijk in de Belgische stad Gent. Ze is begrensd door de Ottogracht, Kromme Wal, de Leie en het Baudelopark. De wijk ontstond uit een schenking van de graaf van Vlaanderen aan de stad Gent in 1213. In de negentiende eeuw was hier veel textielindustrie, die intussen allemaal verdwenen is. Wel resteert nog het gebouw van het huidige Industriemuseum.

Huis de Pelikaan is een beschermd herenhuis in de Sint-Katelijnestraat in Gent. De naam verwijst naar een houten beeld van een pelikaan, dat begin 20ste eeuw boven de voordeur stond.

Het Secundair Kunstinstituut Gent is een school binnen het Vlaamse kunstsecundair onderwijs gelegen aan Ottogracht 4 te Gent.

De Goudstraat is een straat in de Waterwijk in Gent, van de Ottogracht/Krommewal tot de Minnemeers. Deze straat ontstond aan het eind van de 13de eeuw, na de uitbreiding van Gent met het gebied tussen de Ottogracht (de oude noordelijke grens van Gent) en de Nieuwe Leie (gegraven tussen Krommewal en Nieuwbrugkaai). De huizen met nummer 8-12 vormen samen met alle huizen met oneven nummers en de even nummers 2-26 in de Sint-Katelijnestraat) en de huizen in de Gelukstraat 17-25 een beschermd stadsgezicht.

De N.V. Filature Suppès (J. Suppès & Fils.) was een katoenspinnerij, gelegen aan Nieuwland 32 te Gent. Deze werd opgericht op 28 november 1907, en was een van de zes spinnerijen die in 1919 opging in de Union Cotonnière. Van de bedrijfsgebouwen bleef, na de teloorgang van de Gentse katoenindustrie, slechts een gering deel gespaard. Het grootste deel werd afgebroken en is nu een parkeerplaats.

De Ottogracht is een straat en voormalige gracht in het historische centrum van de Belgische stad Gent. De gracht eerde met zijn naam keizer Otto II. Langs de gracht lag het refugiehuis van de Abdij van Boudelo, tegenwoordig de Baudelobibliotheek.

Brouwerij Excelsior is een gesloten en reeds afgebroken brouwerij, die actief was aan de Gentse Steendam in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen.

KOPERGIETERY is een Vlaams kinderkunstencentrum (dans, muziek en theater), sinds 1993 gevestigd in een voormalig fabriekspand van de Kopergieterij Rosseau in de Gentse binnenstad. Het centrum verzorgt naast workshops voor kinderen en jongeren ook jaarlijks enkele eigen theaterproducties die reizen in binnen- en buitenland. kopergietery ontstond uit Speelteater Gent, opgericht in 1978 door Eva Bal en werd tot 2001 nog Speelteater/Kopergietery genoemd. In 2003 volgde Johan De Smet de oprichtster als artistiek directeur op. Het gezelschap maakt jaarlijks een viertal producties met professionele acteurs en/of kinderen/jongeren uit de Theaterateliers. Regelmatig gaat KOPERGIETERY een samenwerking aan met binnen- of buitenlandse gezelschappen. Zo creëerde ze onder andere voorstellingen in coproductie met het theatergezelschap Ontroerend Goed, Studio Orka, Staatstheater Oldenburg, Dschungl Wien, Mambocito Mio en Het KIP.