place

Queens-Midtown Tunnel

Metropolitan Transportation AuthorityTunnel onder de East River
Queens Midtown Tunnel 4
Queens Midtown Tunnel 4

De Queens Midtown Tunnel is een tunnel annex tolweg in New York. Hij loopt onder de East River door en verbindt Manhattan met Queens. De tunnel is in 1940 geopend voor het autoverkeer en bestaat uit twee buizen met in totaal vier rijstroken. Sinds 1958 is de tunnel het westelijke eindstuk van de Interstate 495. Van 22 maart 2015 tot 30 maart 2019, was de tolheffing $8,00 voor tweeassige personenvoertuigen en $3,25 voor motorfietsen. E-Zpassgebruikers betalen respectievelijk $5,54 en $2,41. Op 31 maart 2019 werd dit respectievelijk $9,50, $4,00, $6,12 en $2,66. De tunnel is eigendom van de stad New York en wordt beheerd door MTA Bridges and Tunnels.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Queens-Midtown Tunnel (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Queens-Midtown Tunnel
TransMilenio, Bogotá Localidad Ciudad Bolivar

Geografische coördinaten (GPS) Adres Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: Queens-Midtown TunnelLees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 40.745555555556 ° E -73.964722222222 °
placeToon op kaart

Adres

TransMilenio

TransMilenio
111921 Bogotá, Localidad Ciudad Bolivar
Colombia
mapOpenen op Google Maps

Queens Midtown Tunnel 4
Queens Midtown Tunnel 4
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

East River Tunnels
East River Tunnels

De East River Tunnels zijn vier enkelsporige spoortunnels in beheer van Amtrak. De tunnels liggen onder de East River tussen het einde van East 34th Street in Manhattan en Long Island City in Queens. In Midtown Manhattan liggen de sporen tussen station en tunnel onder East 32th en East 33th Street tot aan de perronsporen van Pennsylvania Station. In Long Island City liggen de tunnelmonden van de East River Tunnels op sporen direct ten zuiden van het Long Island City station, een kopstation van de Long Island Rail Road. Ze sluiten bijna direct aan op de belangrijke spoorkruising van Harold Interlocking en het rangeerterrein van Sunnyside Yard. Vandaar vertrekken zowel in een boog naar noordoost en vervolgens noorden de Amtrak sporen, als de LIRR sporen richting oosten en Long Island. De tunnelsporen worden door zowel Amtrak als LIRR treinen gebruikt die Penn Station als bestemming hebben. Gegeven dat het traject onderdeel is van de Northeast Corridor worden de tunnelsporen dus ook gebruikt door de hogesnelheidstrein Acela die na de oversteek van de East River oostwaarts door Long island City en Astoria in Queens rijdt en vervolgens terug de East River oversteekt van zuid naar noord over de Hell Gate Bridge en vandaar over de Randalls and Wards Islands en door The Bronx verder noordwaarts trekt richting New Rochelle (het eerste station op de lijn na Penn Station) en zo verder tot het South Station van Boston. De Long Island Rail Road heeft een verbindingstak tussen Penn Station en het centrale knooppunt van Jamaica Station en een rechtstreekse verbinding tussen Penn Station en Port Washington op Long Island. Ook treinstellen van New Jersey Transit gebruiken de tunnel om na vertrek leeg uit Penn Station een tijdelijke stopplaats te vinden op het rangeerterrein van Sunnyside Yard in Sunnyside, Queens. Wanneer de treinstellen terug ingezet moeten worden voor een passagierstraject richting New Jersey rijden ze van Sunnyside Yard terug naar Penn Station.

Hoofdkwartier van de Verenigde Naties
Hoofdkwartier van de Verenigde Naties

Het gebouw van het hoofdkwartier van de Verenigde Naties bevindt zich in New York, op het oostelijke deel van Manhattan aan de East River. Hier vergaderen de Veiligheidsraad, de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties en jaarlijks de Economische en Sociale Raad van de Verenigde Naties. Pas in 1949 werd het hoofdkantoor verplaatst van Londen naar New York. Alhoewel dit op Amerikaans grondgebied is, worden zowel het gebouw als omgeving beschouwd als internationaal gebied. Het complex omvat drie grote gebouwen: het Secretariaat, het gebouw van Algemene Vergadering van de VN en de Dag Hammarskjöld-bibliotheek. Andere gebouwen van de VN bevinden zich in Genève, Wenen en Nairobi. Het gebouw, naar een ontwerp van architect Oscar Niemeyer, is 154 meter hoog en heeft 39 verdiepingen. De bouw startte in 1947 en het gebouw is op 9 januari 1951 officieel in gebruik genomen. In en bij het gebouwencomplex is een kunstcollectie ontstaan, met name sculpturen, mozaïeken e.d.. Meestal betreft dit officiële schenkingen door beroemde kunstenaars (onder wie Marc Chagall) of door lidstaten van de VN. Zo schonk de Sovjet-Unie in 1959 een groot standbeeld in de stijl van het socialistisch realisme van de hand van Jevgeni Voetsjetitsj, met het o.a. aan de bijbel ontleende anti-oorlogsthema Zwaarden omsmeden tot ploegscharen. Net binnen de omheining van het complex staat een rij vlaggenmasten waar de vlaggen van alle 193 VN-lidstaten, 2 waarnemende staten en de VN-vlag in Engelse alfabetische volgorde wapperen.

Grand Central Terminal
Grand Central Terminal

Grand Central Terminal (onofficieel: Grand Central Station) is het hoofdtreinstation van New York in de Verenigde Staten. Het ligt op Vanderbilt Avenue in Manhattan maar is eigenlijk ingesloten tussen Madison Avenue en Lexington Avenue. Dit kopstation heeft de meeste perrons ter wereld: 44 perrons en 67 sporen. Het station werd geopend in oktober 1871, maar het nog in gebruik zijnde gebouw werd geopend in 1913. De bouw naar plannen van Warren and Wetmore in associatie met Reed and Stem in jugendstil liep van 1903 tot 1913. Spoorwegmaatschappij New York Central was de eigenaar van het gebouw. In 1968 fuseerde dit bedrijf met de Pennsylvania Railroad tot Penn Central, waarmee Grand Central in handen van het nieuwe bedrijf kwam. In 1970 ging Penn Central al failliet. Met de nationalisatie van de spoorwegen in het noordoosten van de Verenigde Staten in 1976 kwam het spoorbedrijf van Penn Central in handen van Conrail, maar Penn Central - dat de meeste van zijn spoorbezittingen verkocht en zich op de verzekeringsbranche ging concentreren - bleef eigenaar van Grand Central. Op 25 maart 1994 veranderde Penn Central Corporation zijn naam in American Premier Underwriters (APU). In 1995 is APU gekocht door American Financial Group. In 1994 huurde de Metropolitan Transportation Authority het gebouw van de eigenaar voor een periode van 280 jaar tot 15 februari 2274. Dit kopstation heeft per dag ongeveer 575.000 bezoekers (ter vergelijking: het drukste station in de wereld Station Shinjuku in Tokio heeft 'slechts' 30 sporen maar ruim 3,6 miljoen passagiers per dag). Hoofdgebruiker van het station is de spoorwegmaatschappij Metro-North Railroad. Onder het station zijn tientallen restaurants en pubs te vinden, het metrostation Grand Central-42nd Street van de metro van New York en Grand Central Madison, de terminal met vier eilandperrons en acht sporen van de Long Island Rail Road. Deze laatste verbinding werd gerealiseerd van 2007 tot 2023 met een gigantisch infrastructuurproject, East Side Access, waarmee via de 63rd Street Tunnel het LIRR netwerk op Long Island wordt verbonden met Grand Central. De kosten waren in 2019 al opgelopen tot 12 miljard dollar.

Queensboro Bridge
Queensboro Bridge

De Queensboro Bridge is een cantileverbrug (waarbij er ook in het midden steunpilaren staan) over de East River in New York. Het bouwwerk verbindt Long Island City in het stadsdeel Queens met Manhattan, en komt daarbij over Roosevelt Island. De brug wordt ook vaak de 59th Street Bridge genoemd door New Yorkers, omdat men via 59th Street Manhattan verlaat. In maart 2011 kreeg de brug als eerbetoon aan oud-burgemeester Ed Koch de officiële naam Ed Koch Queensboro Bridge. In 1903 kwam er een succesvol plan op tafel om een brug te bouwen en de bouw begon kort daarna. De brug werd echter pas in 1909 voltooid, omdat er vertragingen waren zoals het instorten van een onvoltooide span en onrust onder de werklieden. Op 30 maart 1909 werd de brug voor het publiek geopend. De kosten voor de brug bedroegen $18 miljoen, de bouw heeft 50 mensen het leven gekost. Ten tijde van de bouw was de Queensboro Bridge de langste cantileverbrug ter wereld. De afmetingen zijn: Spanlengte Manhattan naar Roosevelt Island: 360 m Spanlengte Roosevelt Island: 192 m Spanlengte Roosevelt Island naar Queens: 300 m Sidespanlengtes: 143 en 140 m Totale lengte tussen verankeringen: 1135 m Totale lengte inclusief toerit: 2270 m De brug bestaat uit twee lagen. Vroeger bestond de bovenste laag uit twee autorijbanen en twee luchtspoorwegen. De onderste laag bestond uit vier autorijbanen en twee trambanen. De spoorwegen en de trambanen werden verwijderd in de jaren 1940 en 1950, en de paar decennia daarna zou de brug elf autorijbanen krijgen. Na jaren verwaarlozing en corrosie werd de brug van 1987 tot 2012 gerenoveerd, tegen een kost van meer dan $300 miljoen. Vandaag de dag bestaat de bovenste laag uit vier autorijbanen en biedt een uitstekend zicht op de cantilevers van de brug en de skyline van New York. De onderste laag bestaat uit zes banen, de binnenste vier zijn autorijbanen en de buitenste twee zijn aan de zuidelijke zijde een extra autorijbaan richting Queens, de noordelijke zijde sinds september 2000 voor voetgangers en fietsers. De brug werd vereeuwigd door Simon & Garfunkel met het nummer "The 59th Street Bridge Song (Feelin' Groovy)"