Universiteit Maastricht

Het Tweede Minderbroedersklooster of Tweede Franciscanerklooster, informeel aangeduid als de Minderbroedersberg, is een voormalig klooster van de franciscanen in de Nederlandse stad Maastricht. De bouw van het klooster aan de Minderbroedersberg ving in 1700 aan met het koor van de kerk en was omstreeks 1708 voltooid. Na de Franse Tijd in Maastricht (1794-1814) deed het complex 170 jaar lang dienst als gevangenis, waarbij de kloosterkerk fungeerde als rechtbank. Sinds 1995 is hier de bestuurszetel van de Universiteit van Maastricht (UM) gevestigd. De gebouwen uit het begin van de 18e eeuw vormen een rijksmonument.

De Lenculenpoort, ook wel Oude of Binnenste Lenculenpoort, (Oude) Tongersepoort of Molenaarspoort genoemd, is een voormalige stadspoort in de Nederlandse stad Maastricht. De poort was onderdeel van de eerste stadsmuur van Maastricht en was gelegen aan het westeinde van de Lenculenstraat, waar deze overgaat in de Tongersestraat. De poort gaf toegang tot de stad vanuit het zuidwesten (Vroenhoven, Tongeren). De oorspronkelijke poort dateerde uit de 13e eeuw, maar werd in de loop der eeuwen diverse malen vernieuwd. Vanaf de 17e eeuw verloor de poort haar militaire functie. In 1734 werd de poort afgebroken.

De Hof van Slijpe is een aanzienlijk huis (hof, hôtel of stadspaleis) in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. Het huis is genoemd naar de regentenfamilie Van Slijpe, die het pand ruim een eeuw bewoonde. Het monumentale gebouw is sinds 2002 in gebruik bij de Universiteit Maastricht (UM).

De Bouillonstraat is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. De Bouillonstraat is altijd een rustige straat geweest met overheidsgebouwen en woonhuizen van militairen en magistraten. Tegenwoordig is de straat onderdeel van de studentenwijk van Maastricht.

De Boichgraeve of Borchgraeve, vroeger ook wel Schuttenhof, tegenwoordig meestal stadsmuur achter het Sint Servaasklooster genoemd, is de historische benaming van een deel van de eerste stadsmuur – oorspronkelijk alleen de droge gracht – in de Nederlandse stad Maastricht. Het betreft de stadsmuur ten westen van de straat Sint Servaasklooster, op de grens van de CBS-buurten Binnenstad en Kommelkwartier. De resterende delen van de 13e-eeuwse stadsmuur, die in de loop der eeuwen vele malen zijn hersteld, zijn beschermd als rijksmonument.

Het Henric van Veldekeplein is een plein in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. Het gebied behoorde lange tijd tot het bezit van het Sint-Servaaskapittel. Het plein is genoemd naar de Maaslandse dichter Henric van Veldeke.

Au Coin des Bons Enfants is een restaurant in een monumentaal pand in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. Het restaurant, informeel aangeduid als de 'Coin', ligt op de hoek Kakeberg-Ezelmarkt in het Jekerkwartier, naast het voormalige Bonnefantenklooster, waaraan het zijn naam ontleent. Het was een van de eerste 'fine dining' restaurants in Limburg, vanaf 1957 af en aan met een Michelinster beloond.

Het Derde Minderbroedersklooster of Derde Franciscanenklooster was een klooster van de franciscanen in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. Het vanaf 1856 gebouwde en in 1971 gesloopte klooster lag achter de bebouwing aan de noordzijde van de Tongersestraat en de oostzijde van de Abtstraat. Tegenwoordig heet dit gebied Patersbaan. Slechts de poort aan het begin van de Patersbaan herinnert nog aan het klooster.

Het Bonnefantenklooster, ook wel Sepulchrijnenklooster, is een voormalig kloostercomplex in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. Het gebouw diende van 1626 tot 1796 als klooster van de Reguliere Kanunnikessen van het Heilig Graf (Latijn: sepulchrum = graf). Van 1952 tot 1979 was hier het Bonnefantenmuseum gevestigd, dat aan het klooster zijn naam dankt. Daarna zijn er verschillende diensten van de Universiteit Maastricht gevestigd.

Het Oud Gouvernement is het voormalige provinciehuis van Limburg, gelegen tussen de Bouillonstraat en de Lenculenstraat in het historische centrum van de Nederlandse stad Maastricht. Het gebouw met de markante toren in expressionistische baksteenarchitectuur dateert uit het begin van de jaren 1930, is een rijksmonument en is tegenwoordig in gebruik als universiteitsgebouw.

Het Sint Servaasklooster (Maastrichts: Sintervaoskloester of Op 't Kloester) is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. Tot aan het einde van de 18e eeuw lag de straat binnen de claustrale singel van het Sint-Servaaskapittel. Het Sint Servaasklooster is nog steeds een rustige en voorname woonstraat met een twaalftal voormalige kanunnikenhuizen en enkele andere religieuze en wereldlijke monumenten.

Het Bergportaal, Latijn: Porticus montis, ook wel Bergpoort of Zuidportaal, is een vroeggotisch beeldenportaal in de Sint-Servaasbasiliek in de Nederlandse stad Maastricht. In feite bestaat het portaal uit een vestibule met drie rijkversierde wanden bij de zuidwestelijke Bergpoort. Het Bergportaal wordt gezien als een belangrijke schakel in de ontwikkeling van het gotische kerkportaal. Het beeldhouwwerk dateert uit de late 12e en vroege 13e eeuw en is daarmee het vroegste voorbeeld van gotische beeldhouwkunst in de Nederlanden.