Roodenburgerdistrict

Professorenwijk-Oost is een woonbuurt in de Nederlandse stad Leiden, die deel uitmaakt van wijk Roodenburgerdistrict. Deze wijk wordt vaak samen met Professorenwijk-West en Burgemeesterswijk in één adem genoemd als Burgemeesters- en Professorenwijk, omdat zij als stedenbouwkundige eenheid zijn ontworpen door het bureau van Granpré Molière, Verhagen en Kok.

Het Stedelijk Gymnasium te Leiden is een van de oudste scholen van Nederland. De geschiedenis van de school gaat terug tot in de middeleeuwen. Tegenwoordig is het ook het grootste onafhankelijke gymnasium van Nederland met ongeveer 1.700 leerlingen, ongeveer 800 op de locatie Athena aan de Fruinlaan en ongeveer 900 op de locatie Socrates in Leiden-Noord.

Rijndijkbuurt is een woonbuurt in de Nederlandse stad Leiden, die deel uitmaakt van de wijk Roodenburgerdistrict.

De Admiraalsbrug is een ophaalbrug over de Nieuwe Rijn in de Nederlandse stad Leiden. De brug dateert uit 1984 en heeft zijn naam te danken door de nabijgelegen Admiraalsweg. De brug is toegankelijk voor (snor)fietsers en voetgangers, is wit geschilderd en vergelijkbaar met onder andere de Rembrandtbrug en de Kerkbrug die ook in Leiden liggen. De brug kan geopend worden, hiervoor moet men een afspraak maken bij de gemeente. De brug is vooral bekend als Het Bruggetje als vast onderdeel van Kunst en Genoegen waarbij hun ieder jaar na de optocht van het Leids Ontzet te hebben gelopen, al springend over de brug terug marcheren naar het clubgebouw.

De Burggravenlaan is de belangrijkste doorgaande straat in de Burgemeesterswijk in de Nederlandse stad Leiden. De straat is bijna een kilometer lang en loopt vanaf de Hoge Rijndijk eerst zuidelijk, daarna zuidwestelijk tot aan de Stadsmolensloot, waarna de laan overgaat in de De Sitterlaan richting station Lammenschans en de Lammenschansweg. De bouw dateert van de jaren tussen de twee wereldoorlogen. De Burggravenlaan is jaarlijks het traditionele vertrekpunt van de Grote Optocht van de viering van Leidens Ontzet.

De Rijkskaasmerkenfabriek (ook wel genoemd Fabriek Het Kaasmerk) is het gebouw van Het Kaasmerk aan de Roomburgerweg 3a in de Nederlandse stad Leiden. Het gebouw is ontworpen door Geert Stapenséa (Menaldum, 1877 - Haarlem, 1948), die zich hier - net als bij zijn andere werk - liet beïnvloeden door de Amsterdamse School en het nieuwe bouwen. Het gebouw werd in 1927 in gebruik genomen en dient nog steeds het oorspronkelijke doel: de vervaardiging van kaasmerken, waaronder het Nederlandse rijkskaasmerk.

De Wilhelminabrug is een brug over het Rijn-Schiekanaal bij de Nederlandse stad Leiden.

De watertoren in de Nederlandse stad Leiden is ontworpen door architect W.C. van Manen en werd gebouwd in 1908. De watertoren is gelegen nabij de Wilhelminabrug over de Rijn-Schiekanaal aan de Hoge Rijndijk. De watertoren heeft een hoogte van 29,5 meter en heeft één waterreservoir met een inhoud van 1200 m3. Mede door bemiddeling van de Stichting Industrieel Erfgoed Leiden kreeg de toren de status rijksmonument. Deze watertoren staat ook bekend als de eerste watertoren met een skelet van gewapend beton. De toren is opgebouwd uit 12 grote betonnen palen (het skelet dus) waartussen de muren gemaakt werden. Rond 1900 was het probleem dat veel mensen ziek werden van het water dat telkens meer vervuild raakte. Leidens watertoevoer kwam uit de watertoren in Katwijk. Maar de sterke groei van het toen nog kleine Leiden zorgde ervoor dat de toren het niet meer aankon. Daarom werd er een in Leiden gebouwd voor de Leidsche Duinwatermaatschappij. In 1993 werd de watertoren buiten gebruik genomen. In 2007 ontving de gemeente van Leiden een plan van architect Ben Schildwacht uit Zoeterwoude om de toren om te bouwen tot een luxueus appartement met werkruimte. Tegenwoordig wordt het gebruikt als een woning. In december 2010 heeft de gemeente de watertoren verkocht. De nieuwe eigenaar heeft in maart 2013 vergunning gekregen voor een intensieve verbouwing. Op het dak wordt een 12-kantige woning gerealiseerd. In de waterbak worden twee verdiepingen gerealiseerd voor slapen en werken. Door middel van het maken van openingen in de betonnen waterbak en buitenschil kan daglicht toetreden. In het smalle deel (hals) van de toren worden 5 verdiepingen gerealiseerd voor B&B.

De Zoeterwoudsesingel is een singel en straat in de Nederlandse stad Leiden. De singel ligt aan de zuid- en zuidoostrand van de in de 17e eeuw gereed gekomen singelstructuur die de binnenstad van Leiden omsluit en loopt van de Nieuwe Rijn tot de Witte Singel. De straat ligt aan de buitenzijde van de singel, aan de binnen- of centrumzijde ligt geen doorgaande straat direct langs het water. Wel liggen de Jan van Houtkade, de Plantagelaan en de Utrechtse Veer langs de Zoeterwoudsesingel. De Zoeterwoudsesingel wordt vaak gezien als een van de mooiste singels van Leiden. Dit komt vooral door de aanwezigheid van het Plantsoen, een stadspark op voormalige bolwerken, en de statige 19e-eeuwse villa's en herenhuizen aan weerszijden van het water. De singel vormt dan ook een vast programmapunt op de rondvaarten door de Leidse binnenstad. Net als langs de Witte Singel bevinden zich hier geen woonboten langs de oevers, die het zicht op en vanaf het water zouden kunnen belemmeren. Dit, in tegenstelling tot de overige singels rond het centrum. De singel is vernoemd naar het dorp Zoeterwoude, waar de singel ooit tot behoorde.

Burgemeesterswijk is een woonbuurt in de Nederlandse stad Leiden, die deel uitmaakt van wijk Roodenburgerdistrict. Deze wijk wordt vaak samen met Professorenwijk-Oost en Professorenwijk-West in één adem genoemd als Burgemeesters- en Professorenwijk, omdat zij als stedenbouwkundige eenheid zijn ontworpen door het bureau van Granpré Molière, Verhagen en Kok.

De Hogewoerdsbuitenpoort is een voormalige stadspoort in de Nederlandse stad Leiden. Deze stadspoort bevond zich aan het oostelijk einde van de Hogewoerd. De poort werd in 1659 gebouwd. Het gebouw was niet nieuw. Het werd steen voor steen opgebouwd uit de oude Hogewoerdsbinnenpoort die in 1635 was gebouwd maar door de stadsuitbreiding aan de zuidoostkant in 1659 binnen de stad was komen te liggen. De buitenpoort werd tussen 1863 en 1867 gesloopt.

De Singelbrug is een ophaalbrug over de Nieuwe Rijn in de Nederlandse stad Leiden. De brug verbindt de Zijlsingel en de Utrechtse Veer, waar de Zoeterwoudsesingel begint. De brug heeft zijn naam te danken aan de verbinding tussen de twee singels. De naamgeving is uniek in Leiden, aangezien er meerdere bruggen zijn die singels met elkaar verbinden. In 1972 verhuisde de zuidelijke ophaalbrug die deel uitmaakte van een neven geschakelde Verversbrug naar de Zijlsingel. Deze brug is in de periode 1935-‘36 gebouwd en deed tot begin jaren 60 in Haarlem dienst als de Buitenrustbrug. De brug is groen geschilderd, en heeft geen bedieningshuisje. De brug wordt alleen nog maar geopend indien men een afspraak maakt bij de gemeente.