Hervormde kerk (Bronkhorst)

Bronkhorst is een plaats met historische stadsrechten gelegen aan de IJssel in de gemeente Bronckhorst in de Nederlandse provincie Gelderland. De in 2005 gevormde uitgestrekte Achterhoekse fusiegemeente heeft de naam van dit stadje, dat slechts 60 panden en 90 inwoners telt, aangenomen. De naam van de gemeente wordt echter met 'ck' gespeld, in tegenstelling tot de plaatsnaam.

Het Dickens Museum was van 1987 tot 2017 een klein museum en rariteitenwinkel in de Gelderse stad Bronkhorst, Nederland. Het gaf een beeld van werk en leven van Charles Dickens. Ook beschikte het sinds 2004 over een theaterruimte. In 2017 werd het museum gesloten, het pand en de verzameling werden verkocht. De verzameling bestond uit brieven, foto's, boekillustraties en porseleinen beeldjes. Er waren poppen op ware grootte van figuren uit Dickens' boeken. Deze poppen kwamen uit het grote Dickens Museum in Rochester dat zijn deuren moest sluiten. Het museum beschikte eveneens over een collectie boeken van en over Dickens. Vanaf maart 2023 is het grootste deel van de collectie ondergebracht in een nieuw Dickens Museum in het Gelderse Braamt.

De Joodse begraafplaats van Bronkhorst, ook wel Straalmanshof geheten, is gelegen aan het Maneveld in Bronkhorst, gemeente Bronckhorst in de provincie Gelderland.

Kasteel Bronkhorst was een kasteel in de gemeente Bronckhorst, westelijk gelegen van het centrum van Bronkhorst, in de Nederlandse provincie Gelderland. De nog aanwezige slotheuvel is een beschermd rijksmonument en ligt in een ca. zes hectare groot natuurgebied dat wordt beheerd door Staatsbosbeheer.

Gezicht Bronkhorst is een van rijkswege beschermd stadsgezicht in Bronkhorst in de Nederlandse provincie Gelderland. De procedure voor aanwijzing werd gestart op 10 december 1969. Het gebied werd op 24 juni 1971 definitief aangewezen. Het beschermd gezicht beslaat een oppervlakte van 179,3 hectare. Panden die binnen een beschermd gezicht vallen krijgen niet automatisch de status van beschermd monument. Wel zal de gemeente het bestemmingsplan aanpassen om nieuwe ontwikkelingen in het gebied te reguleren. De gezichtsbescherming richt zich op de stedenbouwkundige en cultuurhistorische waardering van een gebied en wil het toekomstig functioneren daarvan veiligstellen.

De Bronkhorster Molen is een in 1844 gebouwde korenmolen. Deze beltmolen ligt aan de Spaensweertweg, even buiten Steenderen. Tot 1844 stond op deze plaats een standerdmolen die in de nacht van 17 op 18 mei dat jaar afbrandde. De heren van Bronkhorst hadden tot 1795 het recht op gebruik van de wind. De inwoners van Bronkhorst waren verplicht hun koren in hun dwangmolen te laten malen.

Spaansweerd, ook bekend als Oud Spaansweerd, was een kasteel in het Nederlandse dorp Steenderen, provincie Gelderland. De huidige bebouwing kan worden beschouwd als een voortzetting van het middeleeuwse kasteel en staat bekend onder de naam Spijker.

SV Steenderen was een Nederlandse amateurvoetbalclub uit Steenderen in Gelderland, opgericht in 1918. In het laatste seizoen (2012/13) speelde het eerste elftal van de club in de Vijfde klasse zondag. De club speelde op sportpark Het Hooge Wessel in Steenderen. In 2012 begon de voorbereiding voor een fusie tussen de clubs VV Baakse Boys en SV Steenderen. De clubs fuseerden op 20 februari 2013 maar gingen pas met ingang van seizoen 2013/2014 als SV Basteom deelnemen aan de competities.

Steenderen is een plaats in de gemeente Bronckhorst in de Achterhoek in de Nederlandse provincie Gelderland. Het heeft ruim 2000 inwoners en een kleine 2.285 inclusief de buitengebieden. Steenderen is vooral bekend omdat hier de fabrieken van Aviko en een kaasfabriek van FrieslandCampina staan.

De Willibrorduskerk is een rooms-katholieke kerk in de Nederlandse plaats Steenderen. De kerk is gebouwd in de jaren 1862 tot en met 1864 naar ontwerp van H.J. Wennekers en kreeg als patroonheilige Willibrord. Wennekers had een kerk ontworpen met neoromaanse en neogotische invloeden. De slanke toren bestaat uit vier geledingen, waarbij in de middelste twee geledingen rondboogvensters zijn aangebracht. Bovenop is een ingesnoerde naaldspits aangebracht. In de zijgevels zijn, afgewisseld door steunberen, gebrandschilderde glazen aangebracht, die in de gevel worden bekroond door lisenen. In het priesterkoor is in 1978 een altaar aangebracht naar ontwerp van Friedrich Wilhelm Mengelberg. In de kerk is daarnaast een orgel aanwezig van de firma Verschueren. De kerk is aangewezen als gemeentelijk monument.

De Sint-Remigiuskerk, ook wel de Hervormde kerk, is een protestantse kerk in de Nederlandse plaats Steenderen. De eerste bekende vermelding van de kerk stamt uit 1217. In de loop der tijd is de kerk diverse malen verbouwd. In de 15e eeuw begon de aanpassing van het priesterkoor, waarna het schip van de kerk volgde. De kerk is opgebouwd als een gotische pseudobasiliek met een zadeldak. De toren bestaat uit vier geledingen met bovenop een ingesnoerde torenspits. In de zijgevels zijn tussen de steunberen spitsboogvensters geplaatst. In 1782 werd de kerk verwoest door een blikseminslag, waarna een geldinzameling startte voor de herbouw van de kerk, die plaats vond onder leiding van de stadsarchitect van Zutphen, Teunis Wittenberg. In 1784 was de herbouw klaar, waarbij de kerk enkele aanpassingen had ten opzichte van de oorspronkelijke kerk, zoals een vier meter lagere toren. In de decennia erop werd Steenderen getroffen door overstromingen van de IJssel, waardoor er koeien en paarden in de kerk werden gestald. In de jaren 1960-1969 is de kerk gerestaureerd, waarbij intern de nodige wijzigingen zijn doorgevoerd. Voorbeelden zijn het veranderen van de gewelven en het vervangen van het orgel door een orgel afkomstig van de Buiten Amstel kerk in Amsterdam, gemaakt door Johannes Mitterreither. De kerk is in 1966 aangewezen als rijksmonument.

Het kasteel Heeckeren stond in het Nederlandse dorp Steenderen, provincie Gelderland. Van 1326 tot 1473 komt Hekeren voor in de leenboeken van Gelre. De oudste bekende eigenaar is Winand Gruythuys, die in 1326 het goed Hekeren overdroeg aan Celiken Hekermans. Kasteeleigenaar Frederik van Hekeren van der Ese (1295-1357) raakte rond 1348 in conflict met Gijsbrecht van Bronckhorst, die in het naburige Bronckhorst een kasteel bezat. Frederik koos in de opvolgingsstrijd in Gelre de kant van Reinoud III, terwijl de familie Bronckhorst had gekozen voor Reinouds broer Eduard. Frederik speelde hierdoor een hoofdrol in de jarenlange strijd tussen de Heeckerens en Bronckhorsten. In 1378 was het goed in handen van Henrick die Wedersche, maar twee jaar later volgde Frederik van Hekeren van der Ese hem op als eigenaar. Frederik was een zoon van de hierboven genoemde Frederik en nam in 1357 de rol aan aanvoerder van de Van Heeckerens van zijn vader over; zijn kasteel De Ehze diende hierbij als hoofdkwartier. Mogelijk was de familie Van Heeckeren de stichter van het kasteel, alhoewel de oudst bekende leenmannen afkomstig waren uit andere families. Uit de overlevering komt het verhaal naar voren dat hier een lid van de familie Van Heeckeren was gesneuveld tijdens de 14e-eeuwse twisten. Na Frederik bleef het kasteel in eigendom van de familie Van Heeckeren. In 1844 schrijft Van der Aa dat de fundamenten van het kasteel waren uitgegraven nabij de boerderij Heeckerenskolk. Het is onbekend wanneer het kasteel is verdwenen. De huidige boerderij op de voormalige kasteellocatie dateert uit 1884.