Granvellepaleis

De Ravensteingalerij (Frans: Galerie Ravenstein) is een overdekte winkelgalerij in het centrum van de Belgische stad Brussel.

De Terarkenstraat (Frans: rue Terarken) is een doodlopend straatje in de bovenstad van Brussel. Het bestaat voor de helft uit een doorgangstunnel naar de Stuiversstraat en is in het midden door een trap verbonden met de hoger gelegen Ravensteinstraat. Het niet-overdekte deel van de Terarkenstraat is ingesloten door het Ravensteinhof aan de ene kant en BOZAR aan de andere kant.

De Stuiversstraat (Frans: rue des Sols) is een tussen kantoorgebouwen verloren straat in het centrum van Brussel.

Square is een congrescentrum op de Kunstberg in de Belgische hoofdstad Brussel. Het is gebouwd in 1958 en heette tot 2009 Congrespaleis (Frans: Palais des Congrès).

Het De Clèves-Ravensteinhuis, ook Hotel Ravenstein of Hotel van Cleve-Ravenstein genoemd, is een voormalig aristocratisch herenhuis in het centrum van Brussel, gebouwd op het einde van de vijftiende of het begin van de zestiende eeuw. Het bevindt zich in de Ravensteinstraat 3, naast het Paleis voor Schone Kunsten. Het is het enige overgebleven herenhuis uit de Bourgondische tijd in Brussel. Het maakte oorspronkelijk deel uit van een groot geheel van gebouwen, die door Adolf van Kleef-Ravenstein en zijn zoon Filips van Kleef werden gebouwd. Het is opgetrokken in baksteen en zandsteen in Brabantse gotische stijl. Van de oorspronkelijke gebouwen is een deel afgebroken en de gebouwen zijn diverse malen heringedeeld en gerestaureerd. In de jaren 1923-1925 leidde Geert (Gérard) van Bruaene samen met Michel de Ghelderode in het hotel Ravenstein het avantgardistische kunstatelier Le Cabinet Maldoror, met tentoonstellingen van binnen- en buitenlandse kunstenaars als Albert Servaes, Prosper de Troyer, Eugène Laermans, Jacob Smits, Leon Spilliaert, Constant Permeke, Paul Klee, George Minne, Jankel Adler, Franz Wilhelm Seiwert, Paul Joostens, Jacques Villon, Cécile Cauterman en vele andere. Het gebouw is gerangschikt als beschermd monument sedert 27 september 1937 onder referentie 2043-0014/0. Tegenwoordig herbergt het gebouw de administratie en de bibliotheek van het Koninklijk Belgisch Filmarchief (Cinematek).

Het Central Plaza is een kantoorgebouw in de Belgische hoofdstad Brussel. Het is gelegen op de kruising van de Loksumstraat, de Koloniënstraat, de Kantersteen en de Kardinaal Mercierstraat. Het werd tussen 2003 en 2006 gebouwd naar een ontwerp van Montois Partners en Art & Build en in opdracht van Immobel en AG Real Estate. Het gebouw telt 15 verdiepingen en huisvest onder meer de Brusselse afdeling van het Nederlandse advocatenkantoor Stibbe en het hoofdkantoor van verzekeraar DKV Belgium. Het Central Plaza is gelegen aan het station Brussel-Centraal en het Centraal Station van de Brusselse metro.

De Houtmarkt (Frans: Marché au Bois) is een voormalig plein in Brussel op de plaats van het Cantersteen en het Centraal Station. Het plein was een trapzoïdale verbreding tussen de Parochiaanstraat en de Keizerinstraat, waarop ook andere wegen uitkwamen: Loksumstraat, Blindenberg, Putterijstraat. De naam Houtmarct, verwijzend naar het brandhout dat er verhandeld werd, is voor het eerst gedocumenteerd in 1344. De fontein die er in 1399 geplaatst werd, wijst hoogstens op een heraanleg van een eerder bestaand plein. Ook op de Zavel was in 1432 sprake van een houtmerct, zodat we twee locaties van houthandel kunnen vermoeden. Na het graven van de Willebroekse Vaart in de 16e eeuw verhuisden de brandhoutverkopers op zeker ogenblik naar daar, zoals de naam Brandhoutkaai nog getuigt. Vanaf de 16e eeuw begon de hoge adel zich in de wijk rond de Houtmarkt te vestigen. Het grootste complex was het in 1960 afgebroken Hôtel d'Ursel. Het middeleeuwse stratenpatroon rond de Houtmarkt is volledig verdwenen toen vanaf 1910 brede boulevards zoals Kantersteen, Koloniënstraat en Kunstberg werden aangelegd in het kader van de Noord-Zuidverbinding en de stadsvernieuwing. De bebouwing is vervangen door kantoren.

Station Brussel-Centraal (Frans: Gare Bruxelles-Central) is een spoorwegstation in België, gelegen aan de ondergrondse Noord-Zuidverbinding, die de Brusselse treinstations Noord en Zuid met elkaar verbindt. Met circa 60.000 instappende reizigers per werkdag en circa 20.000 per dag in het weekend in oktober 2017 is het na Station Brussel-Noord het drukste station van het land, hoewel er slechts zes sporen zijn. Vaak komt er een trein aan minder dan een minuut na het vertrek van de vorige tijdens de spits op werkdagen. Alle treinen die de lijn Noord-Zuid volgen, stoppen hier, behalve de hogesnelheidstrein. Het station is ook aangesloten op het netwerk van de Brusselse metro met de halte Centraal Station.

Het Brussels Comics Museum, voorheen Museum of original figurines of afgekort MOOF Museum, is een museum in Brussel dat gewijd is aan stripverhalen en 3D-animaties. Het bevat vooral veel beeldjes, ofwel figurines, en daarnaast stripboeken, films en andere stukken.

Centraal station is een station op de lijnen 1 en 5 (voorheen lijnen 1A en 1B) van de Brusselse metro. Het station is verbonden met het treinstation Brussel-Centraal.

De La Pharmacie Anglaise ook Apotheek Delacre genoemd is een gebouw op de Brusselse Koudenberg. Het werd gebouwd in opdracht van de bekende Franse chocoladeproducent Charles Delacre, die in de omgeving reeds een apotheek en een chocoladefabriek geopend had. Het ontwerp dateert uit 1898 en is van de hand van de bekende Brusselse architect Paul Saintenoy, die enkele huizen verderop ook het beroemde art-nouveau gebouw 'Old England' had uitgetekend.

Putterij (Frans: Putterie) is een straat en voormalige wijk in Brussel. De straat loopt van de Magdalenasteenweg over het Europakruispunt naar de Kantersteen/Loksumstraat. Het lagere deel is een kasseistraat tussen de Magdalenakerk en een parkje. Het hogere deel van de Putterij, voorbij het Europakruispunt, is een brede asfaltweg tussen Sabena Air Terminus en Brussel-Centraal. Diverse etymologieën zijn gesuggereerd voor de naam Putterij, die ca. 1226-1238 voor het eerst is vermeld. Een associatie met het toponiem Puitenhol en dus met kikkers is niet uitgesloten, maar vermoedelijk verwijst Putterij naar een pottenbakkersbuurt (vgl. Potterierei). De aardewerkindustrie met haar rookhinder en brandgevaar zou er al in de 13e eeuw zijn weggetrokken toen ze binnen de eerste stadsmuur kwam te liggen. De naam bleef echter achter. Op de eerste stadsplannen is de Putterie een kronkelende straat die de Koperbeek vanaf de Houtmarkt volgt tot beneden aan de Vismarkt. De volkswijk, waar tienduizend mensen opeen leefden, werd eind 19e eeuw als onhygiënisch en deels verkrot beschouwd. Het stadsbestuur had dan ook niet veel nodig om in het kader van de Noord-Zuidverbinding te beslissen dat alles tegen de vlakte moest. 970 woningen werden onteigend en vanaf 1910 gesloopt. Reliëf werd genivelleerd en het stratenpatroon verdween onder brede boulevards. Eén daarvan, langs de noordgevel van het Centraal Station, kreeg de naam Putterij, al stond hij bijna loodrecht op de oude Putterijstraat.