VV Aalsmeer

Het busstation Aalsmeer is een busstation in het Noord Hollandse dorp Aalsmeer. Het werd geopend op 12 december 2021.

FC Aalsmeer is een Nederlandse amateurvoetbalclub uit Aalsmeer. De club bestaat sinds 1 augustus 2014 na een fusie tussen VV Aalsmeer en RKAV Aalsmeer die in de jeugd sinds 2010 al samenspeelden als Jong Aalsmeer United. FC Aalsmeer heeft zowel een zaterdagelftal als een zondagelftal.

RKAV was een amateurvoetbalclub uit Aalsmeer, Nederland. De clubkleuren waren wit en groen. De club werd opgericht in 1949 met hulp van de RK Carmel Kerk. Het eerste elftal speelde laatstelijk in de Vierde klasse zondag (seizoen 2013/14). De thuisbasis van RKAV was het sportterrein aan de Beethovenlaan. De club telde 10 seniorenteams, waarvan 2 damesteams en 1 veteranen (2012/13). De jeugdafdeling van RKAV is sinds 29 mei 2009 samengevoegd met die van VV Aalsmeer onder de naam Jong Aalsmeer United. Beide clubs fuseerden tot FC Aalsmeer in de zomer van 2014.

Aalsmeer () is een plaats en gemeente in de Nederlandse provincie Noord-Holland. De gemeente telt 33.354 inwoners en heeft een totale oppervlakte van 32,29 km², waarvan 20,12 km² land en 12,17 km² water (1 januari 2024, bron: CBS). De gemeente Aalsmeer omvat het dorp Aalsmeer, dat aan de Ringvaart van de Haarlemmermeerpolder ligt, het dorp Oosteinde en de gehuchten Calslagen, Kudelstaart en Vrouwentroost. De gemeente maakt deel uit van de plusregio Stadsregio Amsterdam. Een inwoner van Aalsmeer wordt een Aalsmeerder genoemd.

De watertoren in Aalsmeer is te vinden aan de rand van de Westeinderplassen. De bouw van de watertoren startte in 1926 en werd afgerond in 1928. De toren is een monumentaal bouwwerk van 50 meter hoog. Met zijn hoogte neemt de toren een dominante positie in aan de Westeinderplassen. Het ontwerp van de watertoren is van Hendrik Sangster, die twintig Nederlandse watertorens ontwierp. De toren is gebouwd in art-deco-stijl, vooral de art-deco-ornamenten zijn fraai. De toren is gebouwd in opdracht van het Provinciaal Waterleidingbedrijf van Noord-Holland en was een onderdeel van de drinkwatervoorziening voor de gemeenten Aalsmeer, Haarlemmermeer, Uithoorn en Bennebroek. In de toren werd tot 1994 gezuiverd water opgeslagen dat afkomstig was uit de Amsterdamse Waterleidingduinen. De toren is sinds 1988 een rijksmonument. De toren heeft twee betonnen vlakbodemreservoirs, resp. 520 m3 en 480 m3. In 1987 werd het bovenste reservoir buiten gebruik gesteld. Daarnaast heeft de toren nog een kleiner bodemreservoir van 160 m3. De toren rust op 452 houten palen met elk een lengte van 15 m. In 1994 werd de toren helemaal buiten gebruik gesteld en in 1997 verkocht aan de gemeente Aalsmeer die de toren vandaag de dag nog steeds in bezit heeft. In de loop der tijd zijn er verschillende plannen geweest wat te doen met de toren. Zo was de gemeente van plan om de toren te verkopen aan een private partij die er een hotel in wilde vestigen. Dat stuitte op verzet van de bewoners van Aalsmeer die wilden dat de toren toegankelijk bleef voor al het publiek. De gemeente heeft het beheer van de watertoren uitbesteed aan de Stichting Beheer Watertoren Aalsmeer, die zich tot doel heeft gesteld de toren minimaal vijf keer per jaar open te stellen voor het publiek. Sinds 1 januari 2008 is de toren aangewezen als een van de trouwlocaties van de gemeente Aalsmeer. In 2005 is op de toren een nestkast voor slechtvalken geplaatst. Het eerste broedgeval in 2010 mislukte maar vanaf 2011 zijn jaarlijks jongen grootgebracht.

Vrouwentroost is een buurtschap in de gemeente Aalsmeer, in de Nederlandse provincie Noord-Holland. Het ligt aan de Westeinderplassen ten zuidwesten van Aalsmeer en ten noordoosten van Kudelstaart, globaal gesproken tussen de watertoren van Aalsmeer en het Fort bij Kudelstaart.

De Stommeermolen is een poldermolen in Aalsmeer in de Nederlandse provincie Noord-Holland. Hij bemaalt de gecombineerde Stom- en Hornmeerpolder. De Oosteinderpoelpolder, gelegen aan de andere zijde van de Molenvliet wordt bemalen door 't Polderhuis. De eerste molen is in 1650 gebouwd voor het droogmaken van het Stommeer. Het meer werd meteen met twee vijzelmolens drooggemalen, in plaats van gangen van schepradmolens. De tweede molen is na het droogmaken weer verkocht, en verplaatst naar De Wilde Venen, de Stommeermolen blijft verantwoordelijk voor de bemaling van de polder. Op 4 december 1919 werd de molen getroffen door bliksem. Ter vervanging werd de molen No1 van de Vriesekoopse polder, gebouwd in 1742, aangekocht en verplaatst naar de plek van de eerste molen. In 1927 verspeelde de molen zijn wiekenkruis maar werd in het voorjaar van 1928 hersteld. In 1929 werd de molen echter alsnog buiten gebruik gesteld, en er werd in de molen een elektromotor geplaatst die met behulp van een centrifugaalpomp de bemaling op zich nam. De koningsspil werd ingekort. In 1967 werden de Stommeer- en de Hornmeerpolder gecombineerd, er werd voor dat doel een gemaal naast de molen gebouwd. De molen kwam in 1987 in eigendom van de Rijnlandse Molenstichting, die hem vanaf 1989 in fases weer maalvaardig restaureerde.

Stopplaats Lijnbaan (telegrafische code: lnb) is een voormalige stopplaats aan de Nederlandse spoorlijn Aalsmeer - Haarlem, destijds aangelegd en geëxploiteerd door de Hollandsche Electrische-Spoorweg-Maatschappij (HESM) als onderdeel van de Haarlemmermeerspoorlijnen. De stopplaats lag in Aalsmeer, ten noorden van de dorpskern, bij de Oosteinderweg, ten zuiden van de draaibrug over de ringvaart van de Haarlemmermeerpolder. Aan de spoorlijn werd de stopplaats voorafgegaan door station Aalsmeer en gevolgd door halte Aalsmeerderweg in Rozenburg. Stopplaats Lijnbaan werd geopend op 2 augustus 1912 en gesloten op 22 mei 1932. Bij de stopplaats was een abri aanwezig, waar enkel op verzoek werd gestopt. Wachterswoning nummer 2 werd in 1955 gesloopt.

Station Aalsmeer is een voormalig kopstation aan de Haarlemmermeerspoorlijnen: Aalsmeer – Amsterdam Willemspark, Aalsmeer – Haarlem en Aalsmeer – Nieuwersluis-Loenen, die werden aangelegd door de Hollandsche Electrische-Spoorweg-Maatschappij (HESM). Het stationsgebouw, een ontwerp van J.G. Wattjes, wijkt sterk af van de andere stations van de Haarlemmermeerspoorlijnen. Het heeft een symmetrische gevel en bestaat uit een hoog middendeel en twee lage vleugels. Het station werd voor reizigersvervoer geopend op 2 augustus 1912 en gesloten op 3 september 1950. Het restant van de spoorlijn richting Hoofddorp werd toen opgebroken, de lijnen richting Oosteinde (Aalsmeer Oost) en Uithoorn bleven in gebruik voor goederenvervoer (voornamelijk kolen) tot 28 mei 1972. In 1975 werden alle sporen in Aalsmeer opgebroken. Het stationsgebouw bleef bestaan, was tijdelijk in gebruik als politiebureau, werd slachtoffer van een brand in 1977 en werd gerestaureerd in 1980. Tegenwoordig is er een makelaarskantoor in gevestigd, er is helaas een achterstand in onderhoud aan het station ontstaan na een kostbaar herstel van het dak. Hierdoor zijn restauratiewerkzaamheden van het rijksmonument (eventueel met subsidie) uitgesteld. Aan de straatzijde staat sinds 8 december 2000 op een kort stukje spoor locomotor nummer 352, voorheen in gebruik bij de NS, opgesteld als blikvanger. Het gebouw, met het toiletgebouw, is sinds 2012 een rijksmonument en bevindt zich aan de Stommeerweg 1.

Het Raadhuis is het gemeentehuis van de gemeente Aalsmeer aan het Raadhuisplein 1 in de Nederlandse provincie Noord-Holland. Het gebouw is ontworpen door de Aalsmeerse architect Johannes Fake Berghoef (1903-1994) en geopend in 1962.

De Zijdstraat is de belangrijkste winkelstraat in het Noord-Hollandse dorp Aalsmeer. De straat loopt van noord naar zuid en begint op het punt waar de van Cleeffkade over gaat in de Uiterweg en ligt in het verlengde van de Stationsweg. De straat loopt uiteindelijk in noordelijke richting over in de Kanaalstraat welke straat uitkomt op de Ringvaart. In de auto-vrije straat bevinden zich een groot aantal winkels maar ook enkele horecagelegenheden. In 2011 kreeg de straat een metamorfose en werden er winkels en woningen bijgebouwd. Aan de straat staan, enigszins opzij, de molen De Leeuw en een doopsgezind kerkgebouw, beiden rijksmonument.

De Aalsmeerderbrug is een ophaalbrug over de ringvaart van de Haarlemmermeerpolder in Noord-Holland en verbindt de Kruisweg vanuit Hoofddorp met de Burgemeester Kasteleinweg in Aalsmeer en de route staat bekend als Provinciale weg 196. De brug ligt aan de Haarlemmermeerse zijde aan de Aalsmeerderdijk ter hoogte van de buurtschap Aalsmeerderbrug, die zijn naam dankt aan de brug en oorspronkelijk ook wel Aalsmeerderbuurt werd genoemd. Sinds de drooglegging van de Haarlemmermeer in 1852 zijn er op deze plaats meerdere bruggen geweest. De eerste brug was tezamen met vijf andere bruggen over de Ringvaart een houten rolbrug. In de jaren 1932-1934 verscheen er een rolbasculebrug. De laatste vernieuwing van de brug vond plaats in 2014 waarbij naast de oude brug een nieuwe brug werd gebouwd en de oude brug werd gerenoveerd. Sindsdien zijn er voor het verkeer in beide richtingen twee rijstroken beschikbaar met in de richting van Hoofddorp een aparte vrije busbaan en een vrijliggend voet- en fietspad. De brug wordt ter plekke bediend vanuit het brugwachtershuisje en is beveiligd met slagbomen. Het beheer van de brug wordt verzorgd door de gemeente Haarlemmermeer. R-net buslijn 340 van Connexxion rijdt over de brug.