Zijdstraat

De Leeuw is een stellingmolen in Aalsmeer.

Het Raadhuis is het gemeentehuis van de gemeente Aalsmeer aan het Raadhuisplein 1 in de Nederlandse provincie Noord-Holland. Het gebouw is ontworpen door de Aalsmeerse architect Johannes Fake Berghoef (1903-1994) en geopend in 1962.

Station Aalsmeer is een voormalig kopstation aan de Haarlemmermeerspoorlijnen: Aalsmeer – Amsterdam Willemspark, Aalsmeer – Haarlem en Aalsmeer – Nieuwersluis-Loenen, die werden aangelegd door de Hollandsche Electrische-Spoorweg-Maatschappij (HESM). Het stationsgebouw, een ontwerp van J.G. Wattjes, wijkt sterk af van de andere stations van de Haarlemmermeerspoorlijnen. Het heeft een symmetrische gevel en bestaat uit een hoog middendeel en twee lage vleugels. Het station werd voor reizigersvervoer geopend op 2 augustus 1912 en gesloten op 3 september 1950. Het restant van de spoorlijn richting Hoofddorp werd toen opgebroken, de lijnen richting Oosteinde (Aalsmeer Oost) en Uithoorn bleven in gebruik voor goederenvervoer (voornamelijk kolen) tot 28 mei 1972. In 1975 werden alle sporen in Aalsmeer opgebroken. Het stationsgebouw bleef bestaan, was tijdelijk in gebruik als politiebureau, werd slachtoffer van een brand in 1977 en werd gerestaureerd in 1980. Tegenwoordig is er een makelaarskantoor in gevestigd, er is helaas een achterstand in onderhoud aan het station ontstaan na een kostbaar herstel van het dak. Hierdoor zijn restauratiewerkzaamheden van het rijksmonument (eventueel met subsidie) uitgesteld. Aan de straatzijde staat sinds 8 december 2000 op een kort stukje spoor locomotor nummer 352, voorheen in gebruik bij de NS, opgesteld als blikvanger. Het gebouw, met het toiletgebouw, is sinds 2012 een rijksmonument en bevindt zich aan de Stommeerweg 1.

De Aalsmeerderbrug is een ophaalbrug over de ringvaart van de Haarlemmermeerpolder in Noord-Holland en verbindt de Kruisweg vanuit Hoofddorp met de Burgemeester Kasteleinweg in Aalsmeer en de route staat bekend als Provinciale weg 196. De brug ligt aan de Haarlemmermeerse zijde aan de Aalsmeerderdijk ter hoogte van de buurtschap Aalsmeerderbrug, die zijn naam dankt aan de brug en oorspronkelijk ook wel Aalsmeerderbuurt werd genoemd. Sinds de drooglegging van de Haarlemmermeer in 1852 zijn er op deze plaats meerdere bruggen geweest. De eerste brug was tezamen met vijf andere bruggen over de Ringvaart een houten rolbrug. In de jaren 1932-1934 verscheen er een rolbasculebrug. De laatste vernieuwing van de brug vond plaats in 2014 waarbij naast de oude brug een nieuwe brug werd gebouwd en de oude brug werd gerenoveerd. Sindsdien zijn er voor het verkeer in beide richtingen twee rijstroken beschikbaar met in de richting van Hoofddorp een aparte vrije busbaan en een vrijliggend voet- en fietspad. De brug wordt ter plekke bediend vanuit het brugwachtershuisje en is beveiligd met slagbomen. Het beheer van de brug wordt verzorgd door de gemeente Haarlemmermeer. R-net buslijn 340 van Connexxion rijdt over de brug.

Aalsmeerderbrug is een buurtschap in de gemeente Haarlemmermeer, in de Nederlandse provincie Noord-Holland. De plaats ligt aan de Ringvaart van de Haarlemmermeerpolder, tegenover Aalsmeer. De buurtschap is genoemd naar de brug over deze vaart, de Aalsmeerderbrug. Ten zuiden ligt Rijsenhout, ten noorden Oude Meer en in het westen ligt Rozenburg. Ten noordwesten liggen de bedrijventerreinen van Schiphol-Rijk. Aalsmeerderbrug heeft 505 inwoners (2023). Dwars door het dorp loopt de N196, vroeger de N201. Tot in de jaren 1950 werd Aalsmeerderbrug ook wel Aalsmeerderbuurt genoemd.

Stopplaats Lijnbaan (telegrafische code: lnb) is een voormalige stopplaats aan de Nederlandse spoorlijn Aalsmeer - Haarlem, destijds aangelegd en geëxploiteerd door de Hollandsche Electrische-Spoorweg-Maatschappij (HESM) als onderdeel van de Haarlemmermeerspoorlijnen. De stopplaats lag in Aalsmeer, ten noorden van de dorpskern, bij de Oosteinderweg, ten zuiden van de draaibrug over de ringvaart van de Haarlemmermeerpolder. Aan de spoorlijn werd de stopplaats voorafgegaan door station Aalsmeer en gevolgd door halte Aalsmeerderweg in Rozenburg. Stopplaats Lijnbaan werd geopend op 2 augustus 1912 en gesloten op 22 mei 1932. Bij de stopplaats was een abri aanwezig, waar enkel op verzoek werd gestopt. Wachterswoning nummer 2 werd in 1955 gesloopt.

Het CRASH Luchtoorlog- en Verzetsmuseum '40-'45 (CRASH = Crash Research in Aviation Society Holland) is een museum over de Tweede Wereldoorlog gevestigd in het Fort bij Aalsmeer in de gemeente Haarlemmermeer. In het museum wordt aandacht besteed aan neergestorte vliegtuigen en hun bemanningen, aan onderduikers in de Haarlemmermeer, en is een permanente tentoonstelling gewijd aan de Nederlandse agenten die tijdens de Tweede Wereldoorlog werkten voor het Bureau Bijzondere Opdrachten. Centraal daarin staat de BBO-agente Jos Gemmeke.

Missing man salute is een monument op het terrein van het Fort bij Aalsmeer bij Aalsmeerderbrug. Het stond van 2004 tot 2014 bij het Militaire Luchtvaart Museum bij Soesterberg. Het monument beeldt de missingmanformatie uit als eerbetoon aan alle leden van de Amerikaanse luchtmacht die tijdens de Tweede Wereldoorlog boven de Nederlandse staatsgrenzen zijn omgekomen. Het monument is in het bijzonder opgericht voor de bemanning van het vliegtuig B-24 Liberator "Connie", een bommenwerper, die op 21 juni 1944, na een bombardement op Berlijn, de vlucht-formatie moest verlaten en om 12.55 uur nabij Boesingheliede in de Haarlemmermeer neerstortte. Het monument werd in 2004 opgericht door de Stichting Nederland - Verenigde Staten, en werd ontworpen door Leendert Verboom. Op 13 september 2014 is het monument opnieuw onthuld, omdat het verplaatst is naar het Fort bij Aalsmeer in verband met de oprichting van een nieuw museum: het CRASH Luchtoorlog- en Verzetsmuseum '40-'45. Deze locatie is ook passend omdat het dicht bij de plaats is (en in dezelfde gemeente) waar de B-24 Liberator Connie was neergestort.

Het Fort bij Aalsmeer, ook wel bekend als Fort Rijsenhout, is een fort in Haarlemmermeer bij Aalsmeer en maakte onderdeel uit van de Stelling van Amsterdam.

Schiphol-Rijk is een Nederlandse plaats en een bedrijventerrein ("park"), grenzend aan de Luchthaven Schiphol. Schiphol-Rijk ligt aan de rand van de gemeente Haarlemmermeer ten noordwesten van Aalsmeer, in de provincie Noord-Holland. Het is vernoemd naar het voormalige dorp Rijk dat in de jaren vijftig is afgebroken om plaats te maken voor Schiphol-Centrum. In Schiphol-Rijk, dat tegen het voormalige fabrieksterrein van vliegtuigbouwer Fokker aanligt, zijn alle straten genoemd naar vliegtuigfabrikanten: Beechavenue, Bellsingel, Boeingavenue, Capronilaan, Cessnalaan, Douglassingel, Fokkerweg, Koolhovenlaan en Tupolevlaan. Hier is ook een hotel van de Radisson Groep. Hier kunnen mensen voor en na hun vliegreis overnachten. Dit is handig als ze vroeg op Schiphol moeten zijn en/of laat terugkomen. Schiphol-Rijk ligt aan de volgende wegen: de Kruisweg (deel van de N196), Aalsmeer - Hoofddorp de (omgelegde) N201 (hier Rijkerdreef geheten), Aalsmeer - Hoofddorp de Fokkerweg (deel van de N232), vanuit Schiphol-Oost

Aalsmeer () is een plaats en gemeente in de Nederlandse provincie Noord-Holland. De gemeente telt 33.354 inwoners en heeft een totale oppervlakte van 32,29 km², waarvan 20,12 km² land en 12,17 km² water (1 januari 2024, bron: CBS). De gemeente Aalsmeer omvat het dorp Aalsmeer, dat aan de Ringvaart van de Haarlemmermeerpolder ligt, het dorp Oosteinde en de gehuchten Calslagen, Kudelstaart en Vrouwentroost. De gemeente maakt deel uit van de plusregio Stadsregio Amsterdam. Een inwoner van Aalsmeer wordt een Aalsmeerder genoemd.

De watertoren in Aalsmeer is te vinden aan de rand van de Westeinderplassen. De bouw van de watertoren startte in 1926 en werd afgerond in 1928. De toren is een monumentaal bouwwerk van 50 meter hoog. Met zijn hoogte neemt de toren een dominante positie in aan de Westeinderplassen. Het ontwerp van de watertoren is van Hendrik Sangster, die twintig Nederlandse watertorens ontwierp. De toren is gebouwd in art-deco-stijl, vooral de art-deco-ornamenten zijn fraai. De toren is gebouwd in opdracht van het Provinciaal Waterleidingbedrijf van Noord-Holland en was een onderdeel van de drinkwatervoorziening voor de gemeenten Aalsmeer, Haarlemmermeer, Uithoorn en Bennebroek. In de toren werd tot 1994 gezuiverd water opgeslagen dat afkomstig was uit de Amsterdamse Waterleidingduinen. De toren is sinds 1988 een rijksmonument. De toren heeft twee betonnen vlakbodemreservoirs, resp. 520 m3 en 480 m3. In 1987 werd het bovenste reservoir buiten gebruik gesteld. Daarnaast heeft de toren nog een kleiner bodemreservoir van 160 m3. De toren rust op 452 houten palen met elk een lengte van 15 m. In 1994 werd de toren helemaal buiten gebruik gesteld en in 1997 verkocht aan de gemeente Aalsmeer die de toren vandaag de dag nog steeds in bezit heeft. In de loop der tijd zijn er verschillende plannen geweest wat te doen met de toren. Zo was de gemeente van plan om de toren te verkopen aan een private partij die er een hotel in wilde vestigen. Dat stuitte op verzet van de bewoners van Aalsmeer die wilden dat de toren toegankelijk bleef voor al het publiek. De gemeente heeft het beheer van de watertoren uitbesteed aan de Stichting Beheer Watertoren Aalsmeer, die zich tot doel heeft gesteld de toren minimaal vijf keer per jaar open te stellen voor het publiek. Sinds 1 januari 2008 is de toren aangewezen als een van de trouwlocaties van de gemeente Aalsmeer. In 2005 is op de toren een nestkast voor slechtvalken geplaatst. Het eerste broedgeval in 2010 mislukte maar vanaf 2011 zijn jaarlijks jongen grootgebracht.