Heilig Hartbeeld (Appeltern)

Appeltern is een dorp en voormalige gemeente in het Land van Maas en Waal met 850 inwoners, behorend tot de gemeente West Maas en Waal in de Nederlandse provincie Gelderland. Het ligt aan de Maas, tussen Batenburg (gemeente Wijchen) en Maasbommel. Het dorp heeft een veerverbinding met het Noord-Brabantse Megen.

Stoomgemaal De Tuut, officieel Stoomgemaal Appeltern is een stoomgemaal uit 1918, gelegen aan de Maas, net ten oosten van Appeltern, dat tot 1967 in werking was. Het was een van de acht stoomgemalen die vanaf 1846 het Land van Maas en Waal bemaalden. De Tuut is het enige van de 34 stoomgemalen in het Gelders rivierengebied dat bewaard is gebleven. Het bemaalde 10.000 hectare. Het water werd uitgeslagen op de Maas door twee centrifugaalpompen met een capaciteit van 220 m³ water per minuut (3,14 m³/s) elk, bij een opvoerhoogte van 2,5 meter. De Tuut, ontworpen door ingenieur Dekking Dura van ingenieursbureau "J. van Hasselt en De Koning" (het latere Royal Haskoning), werd in 1967 stilgelegd en in 1971 werd de schoorsteen gesloopt. De bemaling werd overgenomen door het – in 2004 geëlektrificeerde – dieselgemaal Bloemers, dat nu drie elektrische pompen heeft en het water via een persleiding onder de dijk door pompt. Dit gemaal heeft een capaciteit van 960 m³ per minuut. In 1984 werd De Tuut verkocht aan de op 2 februari 1983 opgerichte Monumentenstichting Baet en Borgh, die het inmiddels vervallen gemaal wilde behouden. Deze stichting heeft ook het dijkmagazijn in Appeltern, alsmede de ruïnes van de Sint-Walrickkapel in de Overasseltse Vennen in de gemeente Heumen en het Torentje van de Blanckenburg in Beuningen in beheer.

De Tuut is een buurtschap in de Nederlandse gemeente West Maas en Waal, gelegen in de provincie Gelderland. De buurtschap behoort tot het dorp Appeltern en ligt enkele honderden meters ten oosten van de kern daarvan, ten zuiden van de plek waar de Nieuwe Wetering uitmondt in de Maas. De naam van de buurtschap is al bekend uit de veertiende-eeuwse dijkbrief van Graaf Reinoud II van Gelre en werd toen geschreven als Tuyt. Mogelijk verwijst de naam naar de trechtervormige vorm van de monding van de Nieuwe Wetering. In 1918 is aan de monding van de Nieuwe Wetering een stoomgemaal gebouwd, officieel Stoomgemaal Appeltern, echter beter bekend als Stoomgemaal De Tuut. Dit gemaal verzorgde van 1918 tot 1967 de bemaling van het ongeveer 10.000 hectare grote zuidoostelijke deel van het Land van Maas en Waal. In 1967 is het stoomgemaal buiten gebruik gesteld en vervangen door het naastgelegen in 1967 gebouwde dieselgemaal Bloemers, Het is vernoemd naar de toenmalige Commissaris van de Koningin in Gelderland. In 2014 is dit gemaal geëlektrificeerd. Stoomgemaal De Tuut is het enige geheel originele en intacte stoomgemaal in het Nederlandse rivierengebied. Het is in de periode 1984-2015 gerestaureerd en weer werkend gemaakt. Het stoomgemaal is nu een museum en is periodiek in bedrijf.

Bloemenpark Appeltern, tot 2023 De Tuinen van Appeltern, is een bedrijf met een complex van modeltuinen dat zich sinds 1988 bevindt in de Gelderse plaats Appeltern, tussen Wijchen en Tiel in het Nederlandse Land van Maas en Waal. Het complex bestaat uit tweehonderd voorbeeldtuinen die deels zijn ontworpen door hovenier Ben van Ooijen en deels door tuinontwerpers, schrijvers van tuinboeken en tuinarchitecten. De tuinen zijn tegen betaling toegankelijk. Bezoekers krijgen allerlei adviesdiensten aangeboden, mede door de commerciële partners van het bedrijf.

Het minderbroedersklooster of franciscanenklooster 'Assisi aan de Maas' is een klooster van franciscanen te Megen dat in 1648 werd gesticht. Het is gewijd aan de heilige Antonius van Padua.

De Gevangenpoort is een poorttoren van de Nederlandse plaats Megen gebouwd in de 14e eeuw. De toren maakte deel uit van de ommuring van Megen, waarvan de toren het enige overblijfsel van is, en diende als onderdeel van een toegangspoort en gevangenis. Aan de overzijde van de straat stond ook een toren die tezamen de oostelijke toegang van Megen markeerde. De toegangsweg uit Dieden en Deursen leidde langs de toren. Megen kende naast deze toegangspoort nog drie andere toegangspoorten. De toren is vierkant opgezet en bevat een zadeldak, met aan twee zijkanten een trapgevel. Er zijn schietgaten aanwezig en sporen van een mezekouw.

De Latijnse school is een voormalige Latijnse school en gemeentehuis in Megen.

RKVV SBV Haren was een op 10 juni 1957 opgericht amateurvoetbalvereniging uit Haren, Noord-Brabant, Nederland. Nadat in 2015 de jeugd is gefuseerd met de jeugd van RKSV Ulysses uit Megen, en in 2022 is ook de seniorentak gaan samenwerken. Op de ledenvergadering van 18 juni 2024 hebben de leden besloten om de fusie compleet te maken, en de vereniging op te heffen. De club speelde op Sportpark Elzenbos. Het standaardelftal speelde in hun laatste zelfstandige seizoen 2021/22 in de Vijfde klasse zondag van het KNVB-district Zuid-I, in 2016/17 was het ingedeeld in 5H van Zuid-II.

Gezicht Megen is een van rijkswege beschermd stadsgezicht in Megen in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. De procedure voor aanwijzing werd gestart op 27 november 1987. Het gebied werd op 27 september 1991 definitief aangewezen. Het beschermd gezicht beslaat een oppervlakte van 10,6 hectare. Panden die binnen een beschermd gezicht vallen krijgen niet automatisch de status van beschermd monument. Wel zal de gemeente het bestemmingsplan aanpassen om nieuwe ontwikkelingen in het gebied te reguleren. De gezichtsbescherming richt zich op de stedenbouwkundige en cultuurhistorische waardering van een gebied en wil het toekomstig functioneren daarvan veiligstellen.

RKSV Ulysses was een amateurvoetbalvereniging uit Megen, gemeente Oss, Noord-Brabant, Nederland. De vereniging is in 2024 opgegaan in VITA, een fusie tussen Ulysses en R.K.V.V. SBV uit Haren.

Het standbeeld van Karel van Brimeu is een 19e-eeuws gedenkteken in de Nederlandse plaats Megen.

De Sint-Servatiuskerk is een rooms-katholieke kerk in de Nederlandse plaats Megen. De kerk is gewijd aan de heilige Servaas van Maastricht. Na besluit van paus Innocentius III valt Megen onder de Sint-Servaasbasiliek in Maastricht. Zij benoemden om de beurt met de graaf van Megen de pastoor voor Megen. Door het besluit van de paus is Servaas van Maastricht ook de beschermheilige van de kerk in Megen, die in 1581 wordt verwoest door gevechtshandelingen in de Tachtigjarige oorlog. Van dan tot 1872 wordt de Sint-Antoniuskapel als kerk gebruikt, maar in 1872 wordt de huidige kerk gebouwd en in gebruik genomen. Drie jaar later volgt de inwijding. De kerk van 1872 is ontworpen door H.C. Dobbe. Hij ontwierp een driebeukige, neogotische basiliek. De kerk bevat geen dwarsschip. De toren heeft in de voorgevel een roosvenster, een uurwerk van klokkengieterij Eijsbouts en wordt geflankeerd door een traptoren. De spits is een ingesnoerde naaldspits. De lagere zijbeuken van het schip worden ondersteund door steunberen. In de zijgevels zijn spitsboogvensters verwerkt met gebrandschilderd glas. In de kerk zijn diverse neogotische elementen aanwezig, waaronder diverse beelden, altaren en orgelkast. Een gesneden corpus van een kruisbeeld is in barokstijl aanwezig en daarnaast een 15e-eeuwse doopvont. Het orgel is afkomstig van de firma Gradussen. De kerk is in 1976 aangewezen als rijksmonument.