Bloemenpark Appeltern

De Tuut is een buurtschap in de Nederlandse gemeente West Maas en Waal, gelegen in de provincie Gelderland. De buurtschap behoort tot het dorp Appeltern en ligt enkele honderden meters ten oosten van de kern daarvan, ten zuiden van de plek waar de Nieuwe Wetering uitmondt in de Maas. De naam van de buurtschap is al bekend uit de veertiende-eeuwse dijkbrief van Graaf Reinoud II van Gelre en werd toen geschreven als Tuyt. Mogelijk verwijst de naam naar de trechtervormige vorm van de monding van de Nieuwe Wetering. In 1918 is aan de monding van de Nieuwe Wetering een stoomgemaal gebouwd, officieel Stoomgemaal Appeltern, echter beter bekend als Stoomgemaal De Tuut. Dit gemaal verzorgde van 1918 tot 1967 de bemaling van het ongeveer 10.000 hectare grote zuidoostelijke deel van het Land van Maas en Waal. In 1967 is het stoomgemaal buiten gebruik gesteld en vervangen door het naastgelegen in 1967 gebouwde dieselgemaal Bloemers, Het is vernoemd naar de toenmalige Commissaris van de Koningin in Gelderland. In 2014 is dit gemaal geëlektrificeerd. Stoomgemaal De Tuut is het enige geheel originele en intacte stoomgemaal in het Nederlandse rivierengebied. Het is in de periode 1984-2015 gerestaureerd en weer werkend gemaakt. Het stoomgemaal is nu een museum en is periodiek in bedrijf.

Laak is een buurtschap in de Nederlandse gemeente Wijchen, gelegen in de provincie Gelderland. Het ligt in het westen van de gemeente tussen De Tuut en Batenburg.

Stoomgemaal De Tuut, officieel Stoomgemaal Appeltern is een stoomgemaal uit 1918, gelegen aan de Maas, net ten oosten van Appeltern, dat tot 1967 in werking was. Het was een van de acht stoomgemalen die vanaf 1846 het Land van Maas en Waal bemaalden. De Tuut is het enige van de 34 stoomgemalen in het Gelders rivierengebied dat bewaard is gebleven. Het bemaalde 10.000 hectare. Het water werd uitgeslagen op de Maas door twee centrifugaalpompen met een capaciteit van 220 m³ water per minuut (3,14 m³/s) elk, bij een opvoerhoogte van 2,5 meter. De Tuut, ontworpen door ingenieur Dekking Dura van ingenieursbureau "J. van Hasselt en De Koning" (het latere Royal Haskoning), werd in 1967 stilgelegd en in 1971 werd de schoorsteen gesloopt. De bemaling werd overgenomen door het – in 2004 geëlektrificeerde – dieselgemaal Bloemers, dat nu drie elektrische pompen heeft en het water via een persleiding onder de dijk door pompt. Dit gemaal heeft een capaciteit van 960 m³ per minuut. In 1984 werd De Tuut verkocht aan de op 2 februari 1983 opgerichte Monumentenstichting Baet en Borgh, die het inmiddels vervallen gemaal wilde behouden. Deze stichting heeft ook het dijkmagazijn in Appeltern, alsmede de ruïnes van de Sint-Walrickkapel in de Overasseltse Vennen in de gemeente Heumen en het Torentje van de Blanckenburg in Beuningen in beheer.

De Sint-Laurentiuskerk, ook wel de Hervormde kerk, is een protestantse kerk in de Nederlandse plaats Dieden. De kerk is gewijd aan Laurentius van Rome. De gedeeltelijke tufstenen kerk stamt uit de 13e eeuw en is op een zandrug langs de Maas gebouwd. Het dak is voorzien van een zadeldak. De zijwanden zijn voorzien van twee spitsboogvensters die afgewisseld worden met steunberen die in de 15e eeuw zijn toegevoegd toen het schip verhoogd werd. De aangebouwde toren stamt van later, uit de tweede helft van de 15e eeuw. Voor de bouw daarvan is tufsteen van de kerk hergebruikt in de onderste geledingen, maar meer naar boven zit baksteen. De toren bestaat totaal uit drie geledingen met daarop een ingesnoerde torenspits en wordt geflankeerd door een traptoren. De oorspronkelijk rooms-katholieke kerk viel in 1614 in protestantse handen. Katholieken waren vanaf 1648 dan ook welkom in de Sint-Willibrorduskerk in Demen. De kerk en toren zijn in 1965 apart van elkaar aangewezen als rijksmonument. Nadien is het gerestaureerd (1970-1971) en weer voorzien van een dak, torenspits en traptoren. Het kerkje doet tegenwoordig dienst als kunstatelier van Marjo Smits.

Dieden is een dorp in de gemeente Oss in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. Het was tot 1810 een zelfstandige gemeente. Toen in 1810 het Koninkrijk Holland werd geannexeerd, werd in opdracht van Napoleon Bonaparte Dieden samengevoegd met de gemeente Demen en Langel, waarna de gemeente Dieden, Demen en Langel ontstond. Dieden was de hoofdplaats van deze gemeente. In 1923 ging deze gemeente op in de gemeente Ravenstein, die op zijn beurt op 1 januari 2003 opging in de gemeente Oss.

Het Heilig Hartbeeld is een standbeeld in de Nederlandse plaats Appeltern, in de provincie Gelderland.

Appeltern is een dorp en voormalige gemeente in het Land van Maas en Waal met 850 inwoners, behorend tot de gemeente West Maas en Waal in de Nederlandse provincie Gelderland. Het ligt aan de Maas, tussen Batenburg (gemeente Wijchen) en Maasbommel. Het dorp heeft een veerverbinding met het Noord-Brabantse Megen.

De Stella Polaris (latijn voor Poolster) is een stellingmolen in Dieden in de gemeente Oss. De Stella Polaris heeft tot 1957 gemalen. De molen was vanaf circa 1900 eigendom van de familie Bijl; daarvoor van de familie Holten. De molen is gebouwd in 1865 als korenmolen. Bij de bouw werd onder meer gebruikgemaakt van tweedehands materialen. Zo zijn de dikke steunbalken van de maalzolder en de steenzolder afkomstig van een gesloopte molen die aan de overkant van de Maas stond. Deze balken dateren dus al van ver voor 1865. Kees van Rijn was vanaf 1949 de laatste molenaar op deze molen. Vaak was het malen onmogelijk vanwege onvoldoende wind. Daarom werd aan de noordwestzijde een ruimte aangebouwd voor een dieselmotor. Wanneer er gebrek was aan wind kon het maaltoestel hierdoor worden aangedreven. Tijdens strenge winters was het wel lastig de dieselmotor op gang te krijgen. Om de continuïteit beter te kunnen waarborgen werd eind 1956 een elektrisch aangedreven maalderij in gebruik genomen aan de Voorstraat. In 1958 werd de molen door een ongehuwde Bennekomse verpleegster, in het dorp bekend als juffrouw van Vliet, als woning ingericht. De koopprijs was 6000 gulden. Om het aanzicht te verfraaien werd de buitenkant van de molen gezandstraald, waardoor de muren waarschijnlijk poreuzer zijn geworden. Om woonruimte te maken werd de maalinrichting afgebroken. Alleen het binnenwerk in de kap en het spoorwiel bleven gespaard. Het wonen in de molen viel haar bitter tegen. Het was koud en vochtig, de winters waren haast niet door te komen. Ook het kraken van de wieken bij veel wind boezemde haar angst in. Na drie jaren had de Bennekomse er genoeg van en zij vertrok. In 1964 werd de molen verkocht aan een Rotterdamse reder, die hem als opslagruimte voor zijn archief ging gebruiken. Kort daarop vertrok de reder naar het buitenland en liet de molen jarenlang onbeheerd achter. Hij raakte snel in verval. ‘Het vocht begon aan het interieur te vreten en de vernielzucht van vlegels deed van buiten de rest’. Kort na het overlijden van de reder in het voorjaar van 1972 wordt de molen gekraakt door een jong echtpaar. Zij knappen de molen enigszins op, maar al in de herfst van dat jaar werden het vocht en de kou het jonge paar te machtig en het zocht zijn heil ergens anders. Moleninventarisatie naar de toestand van medio 1973: "De molen is thans ook als woning niet meer in gebruik en staat totaal verlaten aan de dijk." Een van de vroegere bewoners was luchtvaartauteur Hugo Hooftman, die begin jaren 80 in de molen woonde. De molen werd in de jaren 80 van de twintigste eeuw en door de huidige eigenaren in 2004 gerestaureerd. Tegenwoordig draait de 'Stella Polaris' alleen nog "voor den Prins" (waarmee de Prins van Oranje wordt bedoeld). Het betekent dat de wieken wel draaien, maar er geen graan wordt gemalen. De laatste eigenaren en bewoners waren Henk van Loon en Jeanette Henrichs. Op 8 juni 2020 is Henk van Loon is op 67-jarige leeftijd overleden. S.H.A.M. Zoetmulder, de auteur van het boek "De Brabantse Molens" schrijft over de Stella Polaris: "een prachtig gelegen stellingmolen op Ravensteins grondgebied aan de hoge rand van de Maaspolders in het dorpje Dieden. Bij zulke vredige vergezichten zou een Brabantse Alphonse Daudet er zijn Lettres de mon moulin hebben kunnen schijven."

Horssen is een dorp in het Land van Maas en Waal in de Nederlandse provincie Gelderland. Tot 1 januari 1984 was het een zelfstandige gemeente, sindsdien valt het onder Druten. Horssen heeft 1.665 inwoners (1 januari 2023).

AAC-Olympia is een Nederlandse amateurvoetbalclub uit Altforst, Appeltern & Horssen in Gelderland, opgericht in 2011. De club is ontstaan uit een fusie tussen de voetbalverenigingen AAC en Olympia. Het eerste mannenelftal van de club speelt in de Vijfde klasse zondag (2020/21). De club speelt haar wedstrijden op Sportpark De Polenkamp in Horssen en op sportpark D'n Heppert in Altforst

Het Heilig Hartbeeld is een standbeeld in de Nederlandse plaats Horssen, in de provincie Gelderland.

Dieden, Demen en Langel is een voormalige gemeente in Noord-Brabant. De ondergrond van de gemeente was voornamelijk rivierklei. De gemeente is in 1810 ontstaan door een fusie tussen de gemeenten Dieden en Demen en Langel. Dieden, Demen en Langel bestond uit drie dorpen. Dieden was het grootste dorp van de drie. Verder waren ook nog de plaatsen Demen en Langel. In de volksmond werd Langel echter Neerlangel genoemd. Dit is thans de officiële naam van het dorp. De drie dorpen liggen aan de rivierdijk. In 1923 is de gemeente opgegaan in de gemeente Ravenstein.