place

De Oude Geleerde Man

Restaurant in Noord-HollandVoormalig restaurant met Michelinster

De Oude Geleerde Man was een restaurant in Bennebroek, Nederland. Het had een Michelinster in de periode 1980-1990. In 1970 kocht Arie Siliakus het restaurant, waarna hij het naar een hoger niveau tilde. In de periode 1981-1986 had Jean Jacques Menanteau de leiding over de keuken. In 1990 verkocht Siliakus het restaurant weer teneinde De Hoop op d'Swarte Walvis te kopen. Het restaurant sloot kort na 1991 zijn deuren. In 2009 werd er in het voormalige pand van De Oude Geleerde Man een Chinees-Japans restaurant gevestigd. Daarmee werd de traditie van stopplaats en restaurant, die teruggaat tot 1683, voortgezet. De Oude Geleerde Man is tevens onderwerp van een weeklacht van Jacob van Lennep (1774-1833).

Fragment uit het Wikipedia-artikel De Oude Geleerde Man (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs).

De Oude Geleerde Man
Rijksstraatweg, Bloemendaal

Geografische coördinaten (GPS) Adres Website Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: De Oude Geleerde ManLees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 52.324786111111 ° E 4.59505 °
placeToon op kaart

Adres

Zen

Rijksstraatweg 51
2121 AB Bloemendaal
Noord-Holland, Nederland
mapOpenen op Google Maps

Website
zenrestaurant.nl

linkWebsite bezoeken

Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Trambrug Bennebroek
Trambrug Bennebroek

De Trambrug Bennebroek is een voormalige dubbelsporige trambrug en sinds 2015 voetgangersbrug over de Bennebroekervaart in het tot de gemeente Bloemendaal behorende dorp Bennebroek in de provincie Noord-Holland. De brug werd op 30 december 1932 geopend ten behoeve van de elektrische Tramlijn Haarlem - Leiden die in Bennenbroek een nieuwe route buiten de dorpskern kreeg, dit in tegenstelling tot de voormalige stoomtram. Het tracé liep op een vrije baan door het Bennebroekbos, kruiste de Bennebroekervaart en Bennebroekerlaan en kwam uit op de Bennebroekerdreef aangelegd langs het tracé door de Bennebroekerduinen. Het was een eenvoudige oeververbinding met twee landhoofden. Al op 2 januari 1949 reed de tramlijn voor het laatst en werd de brug overbodig na slechts 16 jaar te zijn gebruikt. De brug kon daarna worden gebruikt voor wandelaars die met een houten trap het aan de noordkant gelegen weiland konden bereiken. Er waren twee bankjes met een mozaïek. Vlak voor de brug staken twee ingegraven kanonlopen uit te de grond, wat het geheel een zeventiende eeuws karakter gaf. Tot het najaar van 2014 verkeerde de al 65 jaar niet meer gebruikte brug in een deplorabele staat. Grote rubberen matten moesten voorkomen dat argeloze wandelaars die naar het weiland wilden lopen door de brug zouden zakken en in de Bennebroekervaart belandden. De Stichting Move Amsterdam (Museum voor Openbaar vervoer en straatbeeld) wilde de vervallen brug als eerbetoon aan de voormalige Blauwe Tram herstellen. De gemeente, dorpsraad en de omwonenden vonden het een goed voorstel en gingen akkoord. Eind 2014 werd de verrotte houten bovenbouw verwijderd en de stalen basis van de brug gedemonteerd en bij een werf in Obdam opgeknapt. Begin 2015 werd de brug teruggeplaatst en onderging een metamorfose. De houten bovenbouw keerde terug en in het brugdek werden vier sporen uitgesneden. Ook verschenen in het midden twee bruin geschilderde bovenleidingmasten met aan de armen een stukje echte bovenleiding dat echter niet onder spanning staat. Aan de zuidzijde kwam een lichte hellingbaan met stoeptegels en aan de noordzijde een stenen trap om het lager gelegen grasland te kunnen bereiken. Voor de brug kwam een houten bordje met de naam "Trambrug" en een tweetal houten paaltjes. De brug werd een gemeentelijk monument omdat het een cultuurhistorische waarde heeft als herinnering aan het forensenverkeer dat hier passeerde. De brug ligt schuin tegenover "Huize Flora" op nummer 43 aan de Bennebroekerlaan, ook een gemeentelijk monument.