Rembrandtkade 52-66 (Utrecht)

De Colignybrug is een monumentale brug in de Nederlandse stad Utrecht. Ze overspant de Minstroom en vormt een verbinding tussen de Louise de Colignystraat en Hobbemastraat. Het betreft een vaste brug met beperkte doorvaarthoogte. De gebruikte materialen zijn ijzer/staal, natuursteen en baksteen. De Colignybrug is een gemeentelijk monument. De brug dateert uit het eerste kwart van de 20e eeuw en bevat elementen die in jugendstil zijn vormgegeven. In 2014 werden de fundering en het brugdek vernieuwd. Hierbij werd de gehele brug gedemonteerd en heropgebouwd waarbij de natuursteen en baksteen werden hergebruikt en de metalen leuningen werden gerestaureerd. De brug lijkt op de westelijker gelegen Julianabrug.

De Jan van Scorelstraat is een straat in de Nederlandse stad Utrecht, die loopt van de Adriaen van Ostadelaan tot de Rembrandtkade en Stadhoudersbrug waarna hij overgaat in de Stadhouderslaan. Zijstraten van de Jan van Scorelstraat die allen deze straat kruisen zijn de Pieter Breughelstraat, Hobbemastraat, Frans Halsstraat, Hendrick de Keyserstraat en Prins Hendriklaan. De straat is vernoemd naar Jan van Scorel (1495-1562) een Noord-Nederlands schilder. Aan de Jan van Scorelstraat/hoek Rembrandtkade bevindt zich revalidatiecentrum De Hoogstraat. alsook het voormalige Sint Antonius Ziekenhuis dat in 1984 is verbouwd tot appartementencomplex. De Jan van Scorelstraat is de hoofdverkeersas van de Schildersbuurt en een belangrijke verbindingsroute voor het openbaar vervoer. De buurt is gebouwd in een sobere variant van de Amsterdamse School. In het zuidelijk deel van de Jan van Scorelstraat wordt het beeld voornamelijk bepaald door aaneengesloten bebouwing met een vergelijkbare stijl maar met meer gevelsculpturen. Er staan 46 gemeentelijke monumenten in de Jan van Scorelstraat.

De Sint-Aloysiuskerk is een Byzantijn-katholiek kerkgebouw in de Nederlandse stad Utrecht, in de subwijk/buurt Abstede in de wijk Oost. De kerk is gewijd aan de heilige Aloysius.

Waldeck Pyrmontkade 20 is het adres in de Nederlandse stad Utrecht van een rijksmonument. Het gebouw is ontworpen door architect Gerrit Rietveld.

De Julianabrug is een monumentale brug in de Nederlandse stad Utrecht. Ze overspant de Minstroom en vormt een verbinding tussen de Adriaen van Ostadelaan en de Julianalaan. Het betreft een vaste brug met beperkte doorvaarthoogte. De gebruikte materialen zijn ijzer/staal, natuursteen en baksteen. De Julianabrug is een gemeentelijk monument. De brug dateert uit het eerste kwart van de 20e eeuw en bevat elementen die in jugendstil zijn vormgegeven. In 2012 werden de fundering en het brugdek vernieuwd. De noordoostelijker gelegen Colignybrug heeft een soortgelijke vormgeving als de Julianabrug.

Het Theehuis in het Utrechtse Wilhelminapark is een uit omstreeks 1925 daterend paviljoen dat gewaardeerd is als rijksmonument.

De Adriaen van Ostadelaan is een straat in de Nederlandse stad Utrecht, die loopt van de Rubenslaan, Stadionlaan en de Tamboersdijk tot de Julianalaan en Mecklenburglaan waar hij in overgaat. Zijstraat van de Adriaen van Ostadelaan is de Ferdinand Bolstraat (die de Adriaen van Ostadelaan kruist), Vossegatselaan, Bosboomstraat, Boomstraat, Rembrandkade en de Waldeck Pyrmondkade. De straat is vernoemd naar de Nederlandse schilder Adriaen van Ostade. Aan deze straat ligt de Sint-Aloysiuskerk (1907) die een bijzondere bouw heeft (namelijk een zeshoekige vorm). Met kerst staat hier veelal een levensgrote kerststal buiten wat direct in het oog springt bij het voorbij gaan.

De Boomstraat is een straat in de Nederlandse stad Utrecht en loopt van de Adriaen van Ostadelaan tot de Bosboomstraat. De straat, waarvan de naam in 1916 werd toegekend, is volgens het straatnaambord vernoemd naar landgoed De Boom in Leusden met landhuis uit 1878/1879. Vlakbij ligt het Diakonessenhuis. Het is echter aannemelijker dat de straat is vernoemd naar het terrein tussen Adriaen van Ostadelaan, Bosboomstraat en Boomstraat dat van oudsher 'de boom' werd genoemd. Tot 2021 stond hier een grote boom die wellicht de naamgever is geweest van dit terrein. De oneven zijde van de Boomstraat (nrs. 3-27) is een ontwerp van de Nederlandse architect Albert Kool, tevens een van zijn eerste ontwerpen waarin de Amsterdamse School zichtbaar is. Dit blok van 26 woningen werd in 1920-1921 gebouwd in opdracht van de Middenstandsbouw Maatschappij Trio, opgericht door ambtenaren van de Nederlandse Spoorwegen. De woningen waren in eerste instantie dan ook bedoeld voor spoorwegpersoneel. Opvallend is dat er medio negentiende eeuw in Utrecht een andere Boomstraat bestond, in de wijk Buiten Wittevrouwen. Waarschijnlijk werd deze straat genoemd naar de in 1739 gebouwde schuilkerk "'t Boompje", de latere Onze-Lieve-Vrouw-ten-Hemelopnemingkerk. Deze Boomstraat is begin 1915 opgeheven.

De Wilhelminakerk is een kerkgebouw in de Nederlandse stad Utrecht. Het kerkgebouw is omstreeks 1931 gebouwd in de Schildersbuurt op de hoek van de Hobbemastraat met de Paulus Potterstraat. Het ontwerp in de stijl van de Amsterdamse School is afkomstig van de architect H.F. Mertens. Het bouwwerk is gewaardeerd als gemeentelijk monument.

De Schildersbuurt is een buurt in de wijk Oost in Utrecht, de hoofdstad van de Nederlandse provincie Utrecht. De buurt is een typische uitbreidingswijk uit de jaren twintig van de twintigste eeuw opgezet volgens de kenmerken van een halfopen stedelijk blok. De buurt heeft binnen de wijk een totaal eigen karakter. Het gehele gebied werd tot een kleine woonwijk bestemd met vooral veel middenstandswoningen. Zo werden aan de Minstroom, langs de Rembrandtkade en de Albert Neuhuysstraat al in de jaren twintig de eerste Utrechtse flatwoningen gerealiseerd in een sobere variant van de Amsterdamse School. In het zuidelijke deel van de Jan van Scorelstraat, de hoofdas van de Schildersbuurt, wordt het beeld bepaald door aaneengesloten bebouwing in een vergelijkbare stijl maar met meer gevelsculpturen. Langs de Prins Hendriklaan ligt waarschijnlijk het bekendste woonhuis van Utrecht: het Rietveld-Schröderhuis uit 1924. Het is een goed voorbeeld van de ideeën van De Stijl in de architectuur. Aan de Waldeck Pyrmontkade staat de beroemde chauffeurswoning, eveneens ontworpen door Gerrit Rietveld.

Kindjeshaven was een kinderhuis in Utrecht dat tijdens de bezetting werd gebruikt om vele Joodse kinderen in veiligheid te kunnen brengen. De crèche werd in november 1940 door de rechtenstudente Trui van Lier opgericht en gevestigd aan de Prins Hendriklaan 4. Hij werd vernoemd naar een straatje in de binnenstad genaamd Kintgenshaven. Samen met Jet Berdenis van Berlekom wist ze vanaf 1941 150 Joodse kinderen via het kinderhuis in veiligheid te brengen. Vanwege het fusilleren van Truis nicht Truus van Lier diende Trui te stoppen bij het kinderhuis. Jet ging nog door in Kindjeshaven tot februari 1945. De administratie bevond zich niet in de crèche zelf, maar veilig verborgen in het rooms-katholiek Aartsbisschoppelijk Paleis van Utrecht.

Het Wilhelminapark is een stadspark in de Nederlandse stad Utrecht. Het is als een van de eerste parken in Nederland erkend als rijksmonument. Het park ligt centraal in Utrecht-Oost en ten oosten van Oudwijk. De omliggende buurt wordt de Wilhelminaparkbuurt genoemd terwijl een straat langs het park ook Wilhelminapark heet.