Nieuwe Kerk (Amersfoort)

De Martuskerk is een protestants kerkgebouw aan de Copernicusstraat 18 te Amersfoort. De kerk is gelegen in het Leusderkwartier. Het gebouw is in gebruik bij de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt en een van de zes kerken van dit genootschap in Amersfoort. Deze kerk, onder architectuur van A. van Overhagen, werd in 1962 ingewijd. Het is een bakstenen gebouw in modernistische stijl. In baksteenreliëf werden enkele oudtestamentische figuren uitgebeeld op de buitengevel. Verder is het een wat onopvallend gebouw met platte daken en enkele bijgebouwen. Enkele wandkleden sieren het interieur van deze – overigens sobere – zaalkerk, welke een rechthoekige plattegrond heeft. Ook is er een orgel waarvan de oorsprong niet geheel bekend is, maar dat in 1964 nog werd uitgebreid. In 2004 werd ook het kerkgebouw verbouwd en uitgebreid.

Het Leusderkwartier is een woonwijk in de stad Amersfoort, in de Nederlandse provincie Utrecht. De wijk kende in 2023 ongeveer 5.640 inwoners, verdeeld over 2619 woningen. De wijk ligt ten zuiden van de stadskern van Amersfoort en vormt samen met Vermeerkwartier de hoofdwijk Vermeer- en Leusderkwartier. Het Vermeerkwartier, Bergkwartier en Leusderkwartier vormen samen de wijk Amersfoort-Zuid. Het is een wijk die voor het grootste deel voor de Tweede Wereldoorlog werd gebouwd. Begin twintigste eeuw werden er huizen gebouwd in de zogenaamde 'Driehoek' tussen de Leusderweg en de huidige Kersenbaan, en later breidde de wijk zich richting het zuiden uit met karakteristieke jaren '30-woningen. De Leusderweg is de grootste winkelstraat van deze wijk, maar ook aan de Everard Meysterweg zijn winkels te vinden. De wijk grenst aan bosrijke gebieden en in de wijk staan veel bomen. Vanuit de wijk zijn er meerdere mogelijkheden om op de A28 te komen.

De Appèlkerk is een voormalig kerkgebouw aan de Appelweg in de Nederlandse stad Amersfoort.

Het monument aan de Appelweg is een monument in de Nederlandse stad Amersfoort ter nagedachtenis van de executie van tien gevangenen uit het voormalig kamp Amersfoort. Zij werden op 20 maart 1945 tegen deze tuinmuur aan de Appelweg in het openbaar door de toenmalige bezetter doodgeschoten. In de muur zijn nog de kogelinslagen te zien veroorzaakt door de fusillade. Het monument is geadopteerd door de openbare basisschool Joost van den Vondel.

De Fonteinkerk is een kerkgebouw in de Nederlandse stad Amersfoort. Het gebouw staat aan de Robert Kochstraat en bedient leden van de wijkgemeente van de Protestantse Gemeente Amersfoort in Amersfoort-Zuid. De bouw van de kerk startte in februari 1965, de kerkzaal werd aan de toenmalige Leusderkerk vast gebouwd. De kerk werd op 24 augustus 1966 in gebruik genomen. De ruimten van de Leusderkerk doen vanaf dat moment dienst als bijgebouw. Het pand, een ontwerp van de architect David Zuiderhoek (1911-1993), is een bakstenen bouwwerk met voor Zuiderhoek kenmerkende niet parallelle muren en een opvallend hellend dak. Aan de zijkant van het gebouw zijn bij de bouw voorzieningen voor een kerkklok getroffen, deze is er echter nooit gekomen. In 1970 werd het orgel geplaatst, het is gebouwd door de firma K.B. Blank & Zoon uit Herwijnen. In 2012 werden de ruimten van de voormalige Leusderkerk vernieuwd onder leiding van de Amersfoortse architect Ulrike van Schagen. Het bijgebouw werd op 27 oktober 2012 geopend en draagt nu de naam Huis van Zuid.

De Zonnehof is een tentoonstellingsgebouw in de Utrechtse stad Amersfoort ontworpen door Gerrit Rietveld. Het gebouw in de stijl van het nieuwe bouwen werd geopend in 1959. Rietveld ontwierp voor het gebouw ook meubels en vitrines.

De Vincent van Goghschool is een rijksmonument aan de Hobbemalaan 40 in Amersfoort in de Nederlandse provincie Utrecht. De openluchtschool werd gebouwd in 1932 naar een ontwerp van architect C.B. van der Tak. De voormalige openbare lagere school ligt op afstand van de weg.

De Elimkerk is een kerkgebouw van de Gereformeerde Gemeente, gelegen aan Waterdaal 1 te Amersfoort.

De Witte was een hotel-restaurant in de Nederlandse stad Amersfoort. Het hotel opende de deuren in 1922, toen nog onder de naam "Ter Horst". De naam De Witte ontstond in 1925 naar aanleiding van een prijsvraag door de toen nieuwe eigenaar. In 1956 werd het pand afgebroken, en vervangen door een nieuw pand in 1957. Het hotel had een café waar men eenvoudige gerechten kon bestellen en een gastronomisch restaurant dat in 1960 een Michelinster kreeg onder chef-kok Willy Volker. De ster werd behouden tot en met 1981. In die tijd was het restaurant eigendom van restaurateur Ernst Hastrich, een van de oprichters van de Alliance Gastronomique Néerlandaise. Ook meesterkok Robert Kranenborg werkte hier (1970-1973) na gestart te zijn bij restaurant Orpheus (onderdeel van de gelijknamige Apeldoornse schouwburg). In 1988 sloot De Witte zijn deuren en vestigde zich oosters restaurant Boeddha in het pand. In 2004 werd het in 1957 herbouwde hotel gesloopt. De plaats ligt sindsdien braak.

De Amersfoortse Kei is een grote zwerfsteen in Amersfoort, waaraan de stad de bijnaam Keistad en haar inwoners de geuzennaam Keientrekkers danken. De Amersfoortse Kei weegt 7157 kg, heeft een hoogte van 2 meter en een omtrek van 5,25 meter.

De Slijkpoort, ook wel Leusderpoort of Arnhemse poort genoemd, was een van de stadspoorten behorend tot de tweede stadsmuur in Amersfoort. De poort stond aan het einde van de Arnhemsestraat. De naam verwijst naar het drassige gebied buiten de stad.

Villa Genista is een rijksmonument in de wijk Berg van Amersfoort in de Nederlandse provincie Utrecht. De stadse vakwerkvilla ligt halverwege de Amersfoortse Berg aan de Utrechtseweg 106. De voorzijde is gericht op het ontmoetingspunt van een vijftal wegen. De naam "Genista" verwijst waarschijnlijk naar de gele brem, die toentertijd de Amersfoortse Berg een gele kleur gaf. Het gebouw met renaissancistische en chaletelementen was volgens overlevering vroeger geel gekleurd. Het ontwerp was van bouwkundig tekenaar, aannemer en wethouder C. Ruitenberg. De villa heeft een bijna T-vormige plattegrond en bestaat uit twee bouwlagen en een samengesteld geknikt zadeldak met oversteken. In 1948, 1953 en 1972 werd het gebouw uitgebreid met kantoren. Het dak is bedekt met blauwe kruispannen. In de wit gepleisterde wanden is een blokmotief door schijnvoegen aangebracht. De overstekende houten boei van de topgevel wordt door een makelaar bekroond. De symmetrische linker zijgevel is rijk gedecoreerd. In het glas van de serre is een roedenverdeling aangebracht. Boven de serre bevindt zich het balkon met vier houten hoogopgaande stijlen, die met vakwerk het overstekende dak dragen. In het interieur is de authentieke trappartij bewaard gebleven.