VROM-gebouw

Station Den Haag Staatsspoor was een spoorwegstation, gelegen aan de Rijnstraat in Den Haag. Het station werd geopend op 1 mei 1870 en bleef in gebruik tot in 1973, toen het op dezelfde plaats werd vervangen door het veel grotere station Den Haag Centraal. Het station was het eindpunt van de spoorlijn Utrecht – Gouda – Den Haag, die tot 1890 geëxploiteerd werd door de Nederlandsche Rhijnspoorweg-Maatschappij (NRS). Ter onderscheid van het station Den Haag Hollands Spoor van de concurrerende spoorwegmaatschappij HSM, werd dit station het Rhijnspoorstation genoemd. Vanaf 1890 was het een station van de Staatsspoorwegen (SS), de naam werd toen dan ook veranderd in Den Haag SS.

Station Den Haag Centraal is het centraal station van Den Haag. Den Haag Centraal is met twaalf sporen het grootste kopstation van Nederland. Het werd geopend in 1973 net naast het oude station Den Haag Staatsspoor. Daarvan is het de opvolger, maar het biedt verbindingen in meer richtingen dan het oude station. Ondanks de naam was en is het niet het enige belangrijke station van de stad, station Den Haag Hollands Spoor (HS) biedt namelijk meer verbindingen aan in de richting Rotterdam en Leiden. Bovendien vertrokken alleen vanaf het station HS de internationale treinen naar Brussel. Tot 1996 had Den Haag Centraal (in tegenstelling tot Den Haag HS) geen rechtstreekse intercityverbinding met station Amsterdam Centraal. Den Haag Centraal is het begin- en eindpunt van alle treinen die er komen. Doorgaande treinen komen er niet, behalve bij hoge uitzondering tijdens werkzaamheden. Treinen tussen Amsterdam en Rotterdam via Den Haag, waaronder die van het nachtnet, stoppen op station Den Haag HS. De infrastructuur laat nauwelijks toe dat treinen van Leiden naar Rotterdam via Den Haag Centraal rijden en bovendien is het noodzakelijke kopmaken tijdrovend. Alleen 's nachts met het nachtnet had Den Haag Centraal sinds 1986 een doorgaande treindienst, die er moest kopmaken. Sinds de dienstregeling voor 2009 stoppen de nachtnettreinen echter in Den Haag HS en rijden ze niet meer via Den Haag Centraal. Sinds 29 mei 2000 wordt het station door NS niet meer aangeduid als Den Haag CS, maar als Den Haag Centraal.

Het JuBi-gebouw (ook wel JuBi-torens genoemd) is een Rijkskantoor in Den Haag waarin het ministerie van Justitie en Veiligheid (J&V) en het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (BZK) gehuisvest zijn. De afkorting JuBi staat voor de gebruikers van de torens: Justitie-Binnenlandse zaken.

De Hoftoren in Den Haag, naast station Den Haag Centraal, is met 142 meter het op twee na hoogste gebouw van Den Haag. Het heeft de functie van Rijksverzamelkantoor en telt 31 etages. Onder andere het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, de Kansspelautoriteit, CIBG, Rijksschoonmaakorganisatie en DUO zijn hier gehuisvest. Het gebouw dat als bijnaam De vulpen heeft is eigendom van het Rijksvastgoedbedrijf. Het beheer van het gebouw is belegd bij de concern dienstverlener binnen de Rijksoverheid, FMHaaglanden.

De woontoren van De Kroon is een torenflat in het Haagse Wijnhavenkwartier, op de voormalige locatie van De Zwarte Madonna, op het terrein tussen het stationsgebied en het Haagse stadhuis. Met 40 verdiepingen en een hoogte van 131,5 meter is het een van de hoogste gebouwen van Den Haag.

De Zwarte Madonna was een woongebouw in het centrum van Den Haag, aan de Turfmarkt nabij het Prins Bernhardviaduct. Het was een ontwerp van Carel Weeber en werd in 1985 opgeleverd. De bouwstijl behoorde tot het neorationalisme. In 2007 is het gebouw gesloopt en op de voormalige locatie bevindt zich onder meer het gebouw van het ministerie van Justitie en een aantal winkels. Het complex was een gesloten woonblok rond een binnentuin in het Wijnhavenkwartier. Het bestond uit 336 sociale huurwoningen, winkelruimten en een parkeergarage. Er waren twee-, drie- en vierkamerwoningen. De buitenkant van het complex was bekleed met prefab-betonelementen, bekleed met voor het pand typerende zwarte tegels. Het was de bedoeling om de buitenkant wit te maken, maar er werden meer witte gebouwen neergezet in de omgeving (onder andere het nieuwe stadhuis). De gevels aan de binnenzijde - rond de binnentuin - werden wel bekleed met witte panelen. Het woongebouw maakte deel uit van Weebers stedenbouwkundig plan voor het Spuikwartier.

Het Gebouw voor Kunsten en Wetenschappen (bekend als K & W) was een theater-, concert- en evenementengebouw aan de Zwarteweg, hoek Muzenstraat, in Den Haag. Het werd officieel geopend op 2 december 1874 en door brand verwoest op 18 december 1964.

De Zurichtoren is een kantoortoren aan de Muzenstraat in Den Haag, nabij het Centraal Station. De toren is ontworpen door de Argentijns-Amerikaanse architect César Pelli en gebouwd in opdracht van verzekeraar Zurich Financial Services. De bouw werd in 1999 voltooid. Met een hoogte van 88 m was het bij oplevering het een na hoogste gebouw van Den Haag; het naastgelegen Castalia het hoogste. Door de enigszins ronde bovenkant is het gebouw gemakkelijk te herkennen in de skyline van Den Haag, ook als silhouet (dus als de groene kleur van het dak niet te zien is).

New Babylon is een gebouwencomplex aan de noordoostzijde van station Den Haag Centraal in Den Haag. Het is onderdeel van een groot bouwproject dat Den Haag Nieuw Centraal (DHNC) heet.

De villa Boschlust was een van de markantste villa's in Den Haag. Boschlust werd in 1838 gebouwd aan de Bezuidenhoutseweg in de Bezuidenhoutse polder. Het gebied was in de middeleeuwen gebruikt voor veenontginning en werd nadien gebruikt voor de landbouw. Het gebied werd in mei 1836 gekocht door generaal Johannes van den Bosch. Voor de aanleg van het huis en de tuin koos hij de architect Jan David Zocher uit Haarlem. Zocher ontwierp een royaal landhuis met twee vleugels. De vloeren binnen waren van marmer en aan de wand werden Parijse spiegels bevestigd. Het huis werd gebouwd door aannemer Harm Wind uit Smilde. Tegelijk met het huis werd het omringende park in landschapsstijl aangelegd. De villa werd gebouwd voor ƒ 70.000 en werd op 1 mei 1838 opgeleverd. De koloniale achtergrond van Van den Bosch was zichtbaar in de hoge, ruime kamers en de open voorgalerijen. Na het overlijden van generaal Van den Bosch kocht prins Alexander de villa. De prins woonde tot dan toe, samen met broer prins Hendrik, op paleis Noordeinde. In 1845 verhuisde prins Alexander naar Boschlust. Na het overlijden van de jonge prins op Madeira werd de villa geërfd door zijn ouders, koning Willem II en koningin Anna (Paulowna). Na het overlijden van koning Willem II trok Anna Paulowna zich terug uit het openbare leven. Haar verslagenheid was zo groot dat ze niet meer wilde wonen in het paleis aan de Kneuterdijk. Ze nam eerst haar intrek op Boschlust, om later te vertrekken naar kasteel Biljoen bij Velp. Boschlust werd in maart 1851 verkocht aan Cornelis Suermondt (1815-1883), afkomstig uit een Rotterdamse wijnkopersfamilie. Suermondt zou tot zijn overlijden in 1883 in Boschlust blijven wonen, dat ook Villa Suermondt werd genoemd. De familie Suermondt wenste na enkele jaren de villa te verkopen en af te breken voor een woonwijk, waarvoor de Haagse architect W.B. van Liefland werd aangetrokken. Het hele complex werd afgebroken rond 1890. Op de plek van de buitenplaats staat nu het winkelcentrum New Babylon.

Het Castalia is een van de hoogste gebouwen van Den Haag met een hoogte van 104 meter. Het gebouw maakt deel uit van het Rijkskantoor de Resident alwaar het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport en het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid zijn gevestigd. Het gebouw staat op de plaats waar voorheen het Gebouw voor Kunsten en Wetenschappen stond. Het stond oorspronkelijk bekend als het Transitorium, dat ontworpen was door Jan Lucas. Het aanvankelijk 73 meter hoge gebouw werd in veertig weken tijd gebouwd met het jackblocksysteem en in 1967 opgeleverd. In de jaren 90 van de 20ste eeuw werd het gebouw tot het skelet afgebroken en vervolgens weer herbouwd. Het vernieuwde gebouw, van architect Michael Graves, werd in 1998 geopend.

De Schedeldoekshaven is een straat in het centrum van de Zuid-Hollandse plaats Den Haag, het loopt parallel aan de veel oudere Ammunitiehaven. De naam van de haven komt ook in Alkmaar voor, dan gespeld als Scheteldoekshaven. De Schedeldoekshaven werd aan het einde van de 16e eeuw gegraven. In die tijd had Den Haag ongeveer 12.000 inwoners. maar dat aantal groeide snel. In 1627 was het aantal gestegen tot 18.000 dus er moesten huisjes gebouwd worden. Bij het Spui kwam een nieuwe wijk van handelaren en arbeiders, die rond de binnenhavens wilden wonen. Vrachten werden aangevoerd uit Delft en Leiden en nieuwe grachten werden gegraven en oude watergangen werden verbreed en uitgediept. Rond 1629 werd de haven aangeduid als de Grove Houthaven. De naam werd later gewijzigd, omdat er blekerijen waren en er veel luiers (scheteldoeken) te drogen hingen. De gracht begon smal bij het Spui en werd later breder. In 1859 werd besloten de haven te dempen, wat een jaar later werd afgerond. Een andere mogelijke verklaring voor de naam is dat de naam afkomstig is van 'schele hoekshaven'. In dat geval gaat het om een stompe aanlegplaats voor schepen.