N373 (België)

Vakantiedomein Kosmos was een recreatiegebied op de Rodeberg, bij het Belgische dorp Westouter. De Kosmos beslaat een gebied van 70 543 m² en bevatte onder meer een tennisveld, voetbalveld, openluchtzwembad, hotel met restaurant en feestzaal en muziekcafé, Home Boskant (met 48 kamers) en Home Zeewind (slaapzalen en polyvalente zalen). Het gebied was sinds begin jaren 2000 in verval.

Het Hellegatbos duidt het bosgebied aan dat de top en de noordelijke en westelijke flanken van de Rodeberg bedekt. De naam verwijst naar een diep ‘ravijn’ onderaan de heuvelflank (het ‘gat in de helle’; ‘helle’ betekent ‘heuvel’). Bovenaan de berg treft men droge zandgronden aan. Hier overheersen lork en den. Op de flanken vertoont de vegetatie meer variatie. Vooral in het voorjaar zorgen bosanemoon en wilde hyacint voor een tapijt van witte en blauwe tinten. Nog lager, aan de voet van de berg, dagzoomt een dikke kleilaag waaruit diverse bronnen ontspringen. Karakteristieke planten vormen hier dotterbloem, reuzenpaardenstaart en daslook. Het Hellegatbos is Europees beschermd als onderdeel van Natura 2000-gebied West-Vlaams Heuvelland.

Het Kerkhof van Loker is een gemeentelijke begraafplaats in het Belgische dorp Loker, een deelgemeente van Heuvelland. Het kerkhof ligt rond de Sint-Petruskerk in het centrum van het dorp en wordt door een haag omringd. Aan de buitenste rand van de zuidelijke hoek van de begraafplaats staat een herdenkingsmonument voor de gesneuvelde dorpsgenoten.

De Sint-Petruskerk is de parochiekerk van de tot de West-Vlaamse gemeente Heuvelland behorende plaats Loker, gelegen aan de Dikkebusstraat 133. Rond de kerk ligt het Kerkhof van Loker.

Reningelst (lokaal West-Vlaams: Rinnegèst) is een dorp in de Belgische provincie West-Vlaanderen en een deelgemeente van de stad Poperinge, in de Westhoek. Het was een zelfstandige gemeente tot aan de gemeentelijke herindeling van 1977. Het gehucht De Klijte dat voor de gemeentelijke fusies (1976) tot Reningelst behoorde, werd in 1977 een woonkern van Heuvelland. De laatste burgemeester van de dubbelgemeente Reningelst-De Klijte was Emile Vandelanotte.

Loker is een dorpje in de Belgische provincie West-Vlaanderen en een deelgemeente van Heuvelland, het was een zelfstandige gemeente tot aan de gemeentelijke herindeling van 1977.

Reninghelst Churchyard Extension is een Britse militaire begraafplaats met gesneuvelden uit de Eerste- en Tweede Wereldoorlog, gelegen in het Belgische dorp Reningelst, een deelgemeente van Poperinge. De begraafplaats ligt aan de zuidoostelijke kant van het kerkhof en werd ontworpen door William Cowlishaw. Het terrein heeft een smalle rechthoekige vorm met een oppervlakte van 630 m² en is omgeven door een bakstenen muur. De graven liggen in een rij langs de linker muur en worden onderhouden door de Commonwealth War Graves Commission. Het Cross of Sacrifice staat direct aan de toegang. Er worden 58 doden herdacht.

Het Kerkhof van Reningelst is een gemeentelijke begraafplaats in het Belgische dorp Reningelst, een deelgemeente van Poperinge. Het kerkhof ligt rond de Sint-Vedastuskerk in het centrum van het dorp.

De Sint-Vedastuskerk is de parochiekerk van de tot de West-Vlaamse gemeente Poperinge behorende plaats Reningelst, gelegen aan het Reningelstplein 4A.

De Baneberg is een heuvel in het West-Vlaams Heuvelland gelegen nabij Loker in de Belgische provincie West-Vlaanderen. De top van de helling ligt tussen de Rodeberg en de Vidaigneberg. Nabij de top staat de Lijstermolen. Tussen de Baneberg en de Vidaigneberg bevindt zich een stoeltjeslift, deze zweeft over het zadeldal tussen de beide "bergen" over de wijngaarden van Entre-Deux-Monts met vergezichten over Noord-Frankrijk en de Belgische kustvlakte. De top ligt op 140 meter. De naam is afkomstig van de familie Bane die de berg in de 13e en 14e eeuw in haar bezit had. De helling wordt ook wel eens Gildestraat genoemd. De Baneberg is een onderdeel van de zogenaamde centrale heuvelkam in het Heuvelland, deze bestaat daarnaast uit de Watenberg, Kasselberg, Wouwenberg, Katsberg, Boeschepeberg, Kokereelberg, Zwarteberg, Vidaigneberg, Rodeberg, Sulferberg, Goeberg, Scherpenberg, Monteberg, Kemmelberg en Letteberg. Ten zuiden van deze heuvelkam bevindt zich het stroomgebied van de Leie, ten noorden van deze heuvelkam het stroomgebied van de IJzer.

Reninghelst New Military Cemetery is een Britse militaire begraafplaats met gesneuvelden uit de Eerste Wereldoorlog, gelegen in het Belgische dorp Reningelst, een deelgemeente van Poperinge. De begraafplaats ligt 225 m ten westen van de kerk, langs de weg naar Poperinge, en is toegankelijk via een pad van 150 m. De begraafplaats werd ontworpen door Reginald Blomfield en wordt onderhouden door de Commonwealth War Graves Commission. Het terrein heeft een rechthoekig grondplan met een oppervlakte van 3.845 m² en is omgeven met een bakstenen muur. Het Cross of Sacrifice staat in de noordelijke hoek, direct naast de toegang. De Stone of Remembrance staat centraal aan de noordoostelijke muur. Er liggen 800 slachtoffers begraven waaronder 6 die niet geïdentificeerd konden worden. Op het kerkhof van het dorp liggen ook 3 Britten begraven. Deze staan in de registers van de CWGC genoteerd onder Reningelst Churchyard. Vlak naast het kerkhof bevindt zich een uitbreiding dat als Reninghelst Churchyard Extension genoteerd staat.

De Lijstermolen is een windmolen op de Rodeberg in Westouter, een dorp in de Belgische gemeente Heuvelland. De molen staat in een bosrijke omgeving op de Rodeberg, met vlakbij het restaurant "landhuis 't Molenhof" en de kabelbaan van de Rodeberg. De houten windmolen is een staakmolen. Hij stond eerst op de Lijsterhoek in Beernem, waar de naam "Lijstermolen" vandaan komt. De molen werd rond 1801–1805 opgericht, en bleef tot 1957 in het bezit van de familie Van Haecke, de familie van de oorspronkelijke bouwheer. Tot 1947 was de molen actief. In 1955 schreef het "Provinciaal Comité voor Monumenten en Landschappen van West-Vlaanderen" de gemeentebesturen van de provincie West-Vlaanderen aan voor de aankoop van de molen. Burgemeester Emiel Hardeman van Westouter reageerde en in 1957 kocht de gemeente de molen voor 20.000 Belgische frank. Van 1958–1960 gebeurde de opbouw van de molen in Westouter op traditionele wijze. Op 21 juli 1961, de feestdag van Sint Victor, de patroonheilige van de molenaars, werd de molen ingehuldigd. De molen draaide weliswaar bij die inhuldiging, maar hij werd nooit effectief in gebruik genomen. Reeds in 1984 bemerkte men dat de staart al was krom getrokken, zodat de molen niet meer gebruikt kon worden. Toch stond na een storm op 25 januari 1990 de molenkast gedraaid, waardoor de wind voluit op de achterzijde van het gevlucht blies. De molen kon gedraaid en gered worden, en later dat jaar werden al enkele renovatiewerken uitgevoerd. Uiteindelijk werd de molen op 2004 beschermd als monument, en ook samen met de omgeving als dorpsgezicht beschermd.