Bruxella 1238

De Beurs van Brussel is een eclectisch beursgebouw, gebouwd tussen 1868 en 1873 in Brussel door architect Léon Suys. Het geeft zijn naam aan het Beursplein in de Anspachlaan.

Het Café de la Bourse of Grand Café is een gebouw in eclectische stijl in Brussel, ontworpen in 1874 door de architect Émile Janlet. Het kaderde in de aanleg van de centrale lanen na de overwelving van de Zenne en won de tweede prijs in de architectuurwedstrijd van de stad Brussel. Het café ligt aan de Anspachlaan 78, tegenover het Beursgebouw. De naam veranderde eerst naar Monico Bourse en later naar Grand Café. Het gebouw is in 1994 beschermd. In 2020 werd de luifel gerestaureerd.

De centrale lanen (Frans: Boulevards du Centre) zijn een aansluitend geheel van boulevards in het centrum van de Belgische hoofdstad Brussel. Ze werden aangelegd in 1867-1871 als een brede as doorheen de historische vijfhoek, waarbij de Zenne in een ondergrondse koker verdween. Van zuid naar noord gaat het om de Maurice Lemonnierlaan, de Anspachlaan, de Adolphe Maxlaan en de Émile Jacqmainlaan. Deze laatste twee vertakken zich vanaf het De Brouckèreplein. Andere markante pleinen op de centrale lanen zijn het Anneessensplein, het Fontainasplein en het Beursplein. Het stedenbouwkundig ontwerp van Léon Suys kwam tot stand onder impuls van toenmalig burgemeester Jules Anspach, in de achtergrond gesteund door koning Leopold II. Het middeleeuwse stratenpatroon van Brussel werd hertekend naar het hausmanniaanse model van Parijs. De brede, rechte lanen werden bebouwd met statige panden, waarin prestigieuze appartementen kwamen die tot de eerste van België behoorden. De architecturale kwaliteit werd gestimuleerd door een grootschalige wedstrijd. Op de centrale lanen kwamen ook publieke gebouwen als de Beurs (1868-1873), het Groot Spui (1869-1871), het Zuidpaleis (1875-1880) en de Gemeenteschool nr. 13 (1877-1880). Tegen 1895 was er continue bebouwing gerealiseerd in een eclectisch geheel van stijlen. In de 20e eeuw, vooral vanaf Expo 58, evolueerden de centrale lanen tot een as voor gemotoriseerd verkeer. In 1976 werd het tramverkeer ondergronds gebracht door de opening van de Noord-Zuidpremetrotunnel. Het idee van een stadssnelweg werd verlaten na de actie Picnic The Streets in 2012 en het centraal gedeelte van de lanen werd omgevormd tot een voetgangerszone.

Het Beursplein (Frans: Place de la Bourse) is een plein in Brussel, aangelegd in combinatie met de overwelving van de Zenne en de aanleg van centrale lanen. Aan het plein bevindt zich de Beurs van Brussel. Sinds de eeuwwisseling is het plein een van de meest neuralgische punten van de stad. In 1957 draaiden er bijvoorbeeld niet minder dan 32 tramlijnen rond het Beursgebouw en ook vandaag nog defileren zowat alle belangrijke betogingen over dit plein. Zo was het bijvoorbeeld t/m 2015 jarenlang het begin- en eindpunt van The Belgian Pride. Het Beursplein is sinds 18 juli 2015, samen met de Anspachlaan, volledig autovrij gemaakt op initiatief van het toenmalige Brusselse stadsbestuur onder wie Els Ampe, schepen van Mobiliteit. Na de aanslagen in Brussel op 22 maart 2016 werd het plein gebruikt als herdenkingsplaats.

Het Melkboerinnetje is een standbeeld in de Boterstraat in de Belgische stad Brussel. Het staat voor de Sint-Niklaaskerk niet ver van de Grote Markt. Het beeld is gemaakt door de beeldhouwer Marc de Vos. Het beeld is gebaseerd op een spookachtige legende die zich afspeelde in de jaren 1670.

Beurs - Grote Markt (Frans: Bourse - Grand-Place) is een station van de Brusselse premetro, gelegen in het centrum van de stad Brussel. Tot 2019 had het de naam Beurs (Bourse).

De Fontein van de Drie Godinnen of Drie Maagden (Frans: Fontaine des Trois Pucelles) stond tot eind 18e eeuw aan de noordkant van de Brusselse Sint-Niklaaskerk (toen de Oude Markt, tegenwoordig Taborastraat). De drie naakte godinnen bevonden zich elk in een nis en spoten langs hun borsten water in een kuip. Een naaldtorentje op een zuil bekroonde de drie nissen en kuipen.

De Sint-Honorédoorgang (Frans: Passage Saint-Honoré) was een winkelgalerij in de Belgische stad Brussel. De galerij lag tussen de Kiekenmarkt en de Kleerkopersstraat. De passage van ongeveer 85 meter lang werd in 1962 gebouwd naar ontwerp van Jacques Cuisinier en Serge Lebrun. In 2016 was de Sint-Honorédoorgang niet meer toegankelijk en was er ter plaatse een grote supermarkt en een verzekeringskantoor gevestigd.

De Sint-Niklaaskerk is een kerk in de Brusselse Boterstraat. Ondanks haar kleine afmetingen had ze een belangrijke plaats in het stadsleven. Samen met de verdwenen Sint-Gorikskerk en de kapittelkerk Sint-Michiel is de Sint-Niklaaskerk een van de eerste drie kerken van Brussel. Voor de kerk staat een standbeeld van het Het Melkboerinnetje.

De Anspachlaan (Frans: Boulevard Anspach) is de autovrije centrale noord-zuidlaan door het centrum van Brussel, tussen het De Brouckèreplein en het Fontainasplein. De oorspronkelijke naam van deze laan luidt: Centrale Laan. Later is deze hernoemd naar de voormalige burgemeester van Brussel, Jules Anspach (1829-1879). Hij werd aangelegd als verkeersader na de overwelving van de Zenne tussen 1868 en 1871. In zuidelijke richting wordt de Anspachlaan voortgezet door de Maurice Lemonnierlaan, in het noorden splitst de as zich in de Adolphe Maxlaan en de Emile Jacqmainlaan. De noord-zuidlijn van de Brusselse premetro volgt de Anspachlaan over zijn gehele lengte. Ongeveer halverwege de laan kruist deze het Beursplein. Op de Anspachlaan komt de Anspachgalerij uit.

Smile Safari is een Instagram- en TikTokmuseum in het Anspach winkelcentrum in Brussel waar bezoekers kunnen poseren met een diversiteit aan achtergronden voor ludieke foto's die op sociale media gebruikt kunnen worden. Het museum wordt aangeprezen als het grootste Instagram- en TikTok-museum in Europa. Het is "een Disneyland voor de Instagram-generatie", aldus Hannes Coudenys, de initiatiefnemer van het museum. Qua grootte heeft het echter concurrentie van The Upside Down in Amsterdam.

De Sint-Niklaasgang (Frans: Impasse Saint-Nicolas) is een doodlopende steeg in Brussel. De barokke toegangspoort is deel van het pand op de Grasmarkt 12, aan de achterzijde van de Sint-Niklaaskerk.