Camille Lemonniermuseum

De Hallen van Elsene (Frans: Halles d'Ixelles) waren een overdekte markthal in de Brusselse gemeente Elsene die bestond van 1879 tot 1971.

De Leopoldswijk, ook wel Leopoldskwartier (Frans: Quartier Léopold) vormt samen met de Wijk van de Squares de Europese Wijk van de Belgische hoofdstad Brussel. Het gaat om het gebied tussen de Kleine Ring in het westen, het Jubelpark en het Leopoldpark in het oosten, en de Jozef II-laan en de Troonstraat in respectievelijk het noorden en het zuiden. De buurt strekt zich uit over het grondgebied van de gemeentes Brussel-stad, Etterbeek, Elsene en Sint-Joost-ten-Node. Het gros van de in Brussel gevestigde instellingen van de Europese Unie zijn hier gesitueerd. De Leopoldruimte is slechts een deel van de Leopoldswijk, en is het geheel van de parlementsgebouwen.

De Sint-Bonifatiuskerk is een kerkgebouw in de Belgische gemeente Elsene, gelegen aan de Vredestraat 23. Dit bedehuis werd van 1846 tot 1849 gebouwd als driebeukige hallenkerk. Architect was Joseph Jonas Dumont. Het is een van de eerste Brusselse neogotische gebouwen. Van belang is de rijk versierde voorgevel, uitgevoerd in zandsteen van Gobertange. Deze wordt bekroond door een toren die zich boven de middenbeuk bevindt. Het transept werd in 1885 toegevoegd en ook het koor, oorspronkelijk een veelhoekige apsis, werd vergroot. Architect was Louis De Curte. Het interieur, aanvankelijk neoclassicistisch geïnspireerd, werd vervangen door een neogotisch kerkmeubilair. François Malfait heeft hiervan veel ontworpen, zoals biechtstoelen, koorgestoelte, orgelkast en -galerij. Het hoofdaltaar dateert van 1910, waarbij Remy Rooms het beeldhouwwerk van het altaarstuk verzorgde en Ernest Wante de geschilderde luiken, evenals schilderijen in het transept. Het atelier van Gustave Ladon vervaardigde de glas-in-loodramen. Voorts zijn er tal van heiligenbeelden. Het monument ter herinnering aan politicus Charles Woeste bevindt zich onmiddellijk vóór de kerk.

Het Afrikaanse kunstwerk au-delà de l'espoir is een standbeeld in de Afrikaanse wijk Matonge in Elsene. Het bevindt zich op de hoek van de Waversesteenweg en de Solvaystraat. Het is gemaakt door de Congolese kunstenaar Freddy Tsimba in 2007.

De De Meeûssquare (Frans: Square de Meeûs), ook wel De Meeûsplantsoen genoemd, is een plein en park in de Leopoldswijk in Brussel. Het is genoemd naar Ferdinand Meeûs, de Belgische bankier, gouverneur van de Generale Maatschappij van België, lid van het Belgisch Nationaal Congres en volksvertegenwoordiger. Hij was de stichter en financier van de Leopoldswijk. In het noorden komt de Nijverheidsstraat uit op het plein, in het noordoosten de Wetenschapstraat, in het zuidoosten de Fleurusstraat en in het zuidwesten de Parijsstraat. Het plein wordt van oost naar west halverwege doorkruist door de Luxemburgstraat, die het Luxemburgplein verbindt met de ringweg R20. Het plein kijkt via de Luxemburgstraat uit op de Leopoldruimte. De noordelijke helft van het plein ligt in de gemeente Brussel, de zuidelijke helft in de gemeente Elsene. Op nummer 4 staat een herenhuis in neoclassicistische stijl gebouwd door Hendrik Partoes en beschermd als monument sinds 1993. In het gebouw is een deel van het Stanhope Hotel gevestigd, een vijfsterrenhotel uit de keten Thon Hotels. Ook het park is beschermd erfgoed.

De Heilig Sacramentskerk is een kerkgebouw te Elsene in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. De kerk is gelegen aan de Waversesteenweg 205. Het betreft een bakstenen basilicale neogotische kruisbasiliek, uitgevoerd in baksteen. Het bouwwerk heeft geen toren, maar wel is er een vieringtorentje. Kenmerkend zijn het vooruitgeschoven portaal en het roosvenster in de voorgevel. De kerk werd gesticht in 1874 voor de Congregatie van het Allerheiligst Sacrament. In 1883 werd ze enigszins verbouwd en in 1974 werd ze gerestaureerd, evenals in 2011.

Matonge (uitgesproken [matɔŋge]) is een wijk in de Brusselse gemeente Elsene. De wijk wordt soms ook wel "Klein Zaïre" genoemd. De wijk is gelegen tussen de Waversesteenweg en de Elsensesteenweg, vlak onder de Kleine Ring nabij de Naamsepoort. Na de Dipenda in 1960 begonnen zich Congolezen in Brussel te vestigen, wat voordien nauwelijks was gebeurd. Vaak ging het om studenten of diplomaten, maar er waren ook handelaars zoals Jean Lubanda, die zijn stoffenwinkel Matonge noemde, naar de drukke handelswijk in Kinshasa. De naam van de zaak ging over op de Elsense wijk, waar in de jaren 60 mensen van Afrikaanse, vooral Congolese afkomst elkaar vonden in clubs en cafés. Het Brusselse Maison Africaine (Afrikaans Huis, Maisaf) verhuisde in 1969 naar de wijk en herbergde er een honderdtal zwarte studenten. In de loop der jaren is de wijk een mengelmoes geworden van gegoede studenten en armere vluchtelingen en studenten. De lokale middenstand richt zich op Afrikaanse en Europese klanten. Oorspronkelijk bezochten Congolezen de wijk. Later volgden andere Afrikanen (uit Rwanda, Burundi, Mali en Senegal). In de jaren 1990 transformeerde Matonge geleidelijk van een uitgaanswijk tot de eerste aankomstplaats voor Afrikaanse immigranten. De wijk kreeg een slechte reputatie door toenemende criminaliteit. Het doodschieten van Monga Fololo door de politie op 15 februari 2001 leidde tot rellen. Er werd ingezet op nabijheidspolitie en ook de lokale organisatie Conservatoire Bayaya droeg bij tot de opwaardering van Matonge. In de wijk werd in 2007 het standbeeld Au-delà de l'espoir geplaatst. Na de Congolese verkiezingen waren er in december 2011 betogingen tegen president Kabila, die uitmondden in relletjes.

Het Marnixgebouw is een modernistisch kantoorgebouw in de Belgische hoofdstad Brussel. Het is de hoofdzetel van ING België en de Groupe Bruxelles Lambert. Het gebouw ligt aan de Marnixlaan. Aan de overzijde van het Troonplein ligt het Koninklijk Paleis. Het perceel wordt afgebakend door de Troonstraat, Esplanadestraat en Egmontstraat en ringweg.

Het Luxemburgplein (Frans: Place du Luxembourg) ook wel Place Lux of Plux genoemd is een plein in de Europese wijk van Brussel en ligt voor het grootste gedeelte in de gemeente Brussel en voor een klein deel in de gemeente Elsene. Het plein ligt in het gebied van de oostelijke uitbreiding van Brussel en dankt zijn naam aan de spoorwegverbinding tussen Brussel en Luxemburg. Op het plein bevonden zich hotels waarvan de namen verwezen naar steden gelegen op deze lijn: op n° 4 het Hotel du Cercle Namurois, n° 5 was het Hôtel de la ville de Wavre en op n° 7 bevond zich het Hôtel de Gembloux. In het midden van het plein staat een standbeeld van John Cockerill, een vooraanstaande Brits-Belgische industrieel uit de 19de eeuw. Het is een kopie van het beeld dat staat aan het stadhuis van Seraing. Meteen achter het standbeeld aan de oostzijde van het plein staat de voormalige ingang van het Leopoldstation, nu het ondergrondse station Brussel-Luxemburg, waarvan de ingang naar het oosten werd verplaatst. Het is een geklasseerd gebouw dat nu door het Europees Parlement en de Belgische overheid gebruikt wordt als een gemeenschappelijk informatiecentrum en museum. De gebouwen naast en achter het voormalige stationsgebouw maken deel uit van de Leopoldruimte, het complex van de Brusselse zetel van het Europees Parlement.

Het Monument voor John Cockerill is een beeldengroep op het Luxemburgplein in de Brusselse gemeente Elsene. Het eert sinds 1872 de industrieel John Cockerill en is ontworpen door beeldhouwer Armand Cattier en architect Van Mierlo. Het werk, getuigend van een zeker paternalistisch kapitalisme, toont de eerste realistische arbeiderssculpturen in België.

Troon (Frans: Trône) is een station van de Brusselse metro gelegen in de stad Brussel.

De Matongegalerij is een overdekte winkelgalerij in de wijk Matonge van de gemeente Elsene in het Brusselse agglomeratie. De winkelgalerij is gelegen tussen de Elsensesteenweg in het zuiden en de Waversesteenweg in het noorden. In de loop van 2017 werd bekend dat de verloederde Galerij van Elsene, zoals de galerij destijds bekend was, zou worden opgeknapt en daarna zou worden omgedoopt tot de Matongegalerij. Met deze nieuwe naam zou de identiteit van de wijk worden benadrukt en een verwijzing naar Congo worden gemaakt. De winkelgalerij dateert uit 1953 en is ontworpen door de architect Jean-Florian Collin. Het initiatief voor het complex, dat tevens een ondergrondse parkeergarage op twee niveaus, een bioscoop, kantoren en appartementen omvat kwam van de ondernemer R. de Muyter van de SA Galeries de Belgique. De winkelgalerij met kleine winkelruimten met entresol beslaat een rechthoekig gebied en heeft aan beide straten een ingang. De galerijen hebben een gewelfd dak van beton met glazen bouwstenen waardoor daglicht toetreedt tot de gangen. De winkels werden vanaf 1954 door andere architecten (Pol Henry, Albert De Doncker, Albert Wauters, Henri Hauwaert, R. Homez en Roger Ide). Boven de winkels is een bouwlaag met kantoorruimten. Boven de beide toegangen tot de galerij zijn appartementen gelegen. De gemeente Elsene is erfpachter van de publieke delen van de galerij, nadat ze de renovatie van de de gewelfde daken had bekostigd. In januari 2024 hield de politie een grote controle in het winkelcentrum, waarbij 13 winkels werden gesloten wegens zwartwerken en andere inbreuken op de regelgeving.