Wolweverskapel

De Walpoortbrug is een brug over de Ketelvest in Gent. De naam verwijst naar de Walpoort, van 1322 tot 1720 gelegen aan de invalsweg van het Portus richting Sint-Pietersdorp. De eerste vermelding van een brug op die locatie dateert uit 1274. De middeleeuwse stenen boogbrug, die op het panoramisch gezicht op Gent van 1534 is afgebeeld, werd in 1881 vervangen door een metalen brug. De huidige metalen brug, in opvallende kleuren groen en geel geschilderd, dateert uit 1928. De bestaande brughoofden werden toen afgebroken voor de verbreding van de Ketelvaart aan de brugdoorgang.

Het Hof van Sint-Baafs is een woning die stond op de plaats van het huidige provinciehuis in de Oost-Vlaamse hoofdstad Gent, gelegen aan het huidige Laurentplein. Het heeft in de loop der eeuwen verschillende bestemmingen gekregen.

De Minardschouwburg, meestal kortweg "De Minard" genoemd, is een schouwburg in de Belgische stad Gent. De Minardschouwburg ligt aan de Walpoortstraat in de Waalse Krook. Ze werd gebouwd in 1847 door de Belgische architect Louis Minard, als reactie op de Franstalige schouwburg en opera in Gent. De voorgevel is in neoclassicistische stijl. Op de trappen voor de Minard zit een standbeeld van Vlaams acteur en conferencier Romain Deconinck, die de Minard als thuisbasis had voor zijn gezelschap Romain Deconinck en zijn beren en naast de schouwburg met de Marimain een theatercafé had.

Het Provinciehuis van Oost-Vlaanderen bevindt zich in de Belgische provinciehoofdstad Gent. In het provinciehuis zetelen het bestuur en de medewerkers van de provincie Oost-Vlaanderen. In maart 2024 verhuisden de administratieve diensten van de provincie Oost-Vlaanderen naar het nieuwe Provinciehuis in de Leopoldskazerne, gelegen aan de Charles de Kerchovelaan 189 in Gent.

Marimain was een bekend theatercafé in de Belgische stad Gent. Het pand grenst aan de Minardschouwburg in de Walpoortstraat. Beide werden opengehouden door Romain Deconinck. Het gebouw dateert uit de 16e eeuw met aanpassingen uit de 19e eeuw.. De naam "Marimain" is een samentrekking van de namen van Romain en zijn toenmalige echtgenote, de actrice Mary Brouillard. In 1979 werd de Minardschouwburg met zijn omgeving als stadsgezicht beschermd, en binnen de beschermingszone staat ook dit pand. Op 8 april 2024 werd bekend gemaakt dat het café failliet verklaard was.

De Watermolenbrug, ook Brabantbrug of Braembrug genoemd, is een brug over de Nederschelde in de Belgische stad Gent. De brug ligt op de Brabantdam, een straat die het Sint-Annaplein met het centrum verbindt. Hij werd gebouwd in 1779 naar ontwerp van Louis 't Kindt naast de toen afgebroken Brabantpoort. In Gent worden de openingen in deze brug ook Braemgaten genoemd, naar een belangrijke familie die dichtbij woonde.

Het François Laurentplein is een plein in de Belgische stad Gent. Het is genoemd naar François Laurent (1810-1887), hoogleraar in het burgerlijk recht aan de Gentse universiteit. Het plein werd in 1884 aangelegd, in het kader van het Zollikofer-de Vigneplan toen men dit deel van de Nederschelde overwelfde om de vervuiling en geurhinder in de stad te beperken. Bootjes kunnen onder de brug door maar stuitten even verder op de Wijdenaardbrug. Het gedeelte tussen deze brug en de Nieuwbrug was rond 1960 gedempt, maar is in 2018 weer opengelegd. De watermolen bij de Watermolenbrug aan de zuidzijde brak men af. Bij de Brabantdam staat een monument voor de gesneuvelden van de Eerste Wereldoorlog. Prominent aanwezig is een standbeeld van François Laurent naar een ontwerp van Jules Pierre Van Biesbroeck, opgericht in 1908 door een oudstudentenvereniging en advocaat Willecquet.

De Brabantpoort ook Braempoort genoemd, was een stadspoort in de Belgische stad Gent. De Brabantpoort stond op de Brabantdam, vlak bij de Schelde, en maakte deel uit van de middeleeuwse stadsomwalling die in de 12e en 13e eeuw ontstond. Ze werd voor het eerst vermeld in een oorkonde uit 1199 en ook Braempoort genoemd naar een belangrijke familie die dichtbij woonde. De Braemgaten verwijzen naar de nog steeds bestaande watermolenbrug over de Schelde, vlak bij de poort. De watermolen brak men in 1884 af. De Brabantpoort gaf toegang tot Gent vanaf Brabant in het zuidoosten. Enkele straatnamen in Gent en Gentbrugge heten dan ook Brusselsepoortstraat, Brusselsesteenweg en Oude Brusselse Weg. Keizer Karel gaf, na het beteugelen van de Gentse Opstand in 1540 het bevel om de poort af te breken. De poort had toen de taak om tol te heffen verloren door de uitbreiding van de stad. Ze verdween gedeeltelijk in 1562 en volledig in 1779.

De Sint-Barbarakerk is een neobarokke katholieke kruiskoepelkerk aan de Savaanstraat in Gent in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen verbonden aan het Sint-Barbaracollege.

Het Hotel Falligan is een historisch pand aan de Kouter in de Belgische stad Gent. De stadswoning in rococo werd opgetrokken in 1755 voor Hector-Gabriel-Joseph Falligan (afkomstig van een adellijk geslacht uit de streek van Anjou (rond Angers, Pays de la Loire) in Frankrijk) en zijn echtgenote Jeanne Agnès de Pestre (erfgename van een handelaar in koloniale waren). Het gebouw heeft Korinthische zuilen met beelden van Apollo en Diana. Het grote, centrale balkon met handsmeedwerk wordt gedragen door vier gestileerde consoles. Aan de achterzijde is er een binnenplaats met zicht op de sierlijke koetshuizen, met als decoratie op het fronton de wapenschilden van de families Falligan en Depestre. In 1804 vestigde het literaire genootschap Club des Nobles zich in het gebouw. Binnen zijn er oriëntaals geïnspireerde muurschilderingen van Parijse origine. Sinds 1990 is het pand een beschermd monument. In december 2012 werden in dit gebouw enkele scènes opgenomen voor de speelfilm Grace of Monaco over het leven van filmster en prinses Grace Kelly.

De Bank van de Arbeid was een Belgische bank in de stad Gent. Het bankgebouw in de Voldersstraat werd in 1923 in gebruik genomen tot aan het faillissement in 1934.

De Ketelvest is een straat en waterloop in de Belgische stad Gent. De waterloop vormt een kunstmatige verbinding tussen de Leie en de Schelde stroomopwaarts van haar natuurlijke samenvloeiing. De Ketelvest werd in de 11e eeuw gegraven als een soort slotgracht en vormt zo een van de grenzen rond het gebied dat nu de Gentse Kuip genoemd wordt. Een gekend verhaal is dat het water in dit kanaal zo woelig was dat het gekend stond als een gevaarlijke waterweg, met water dat even kolkend is als kokend water in een ketel en vandaar de naam komt. Echter, de versterkte torens aan en rond de Schelde waren gekend als "ketels" omwille van hun vorm met ronde daken. De Ketelvest kreeg dus naar alle waarschijnlijkheid haar naam van de nu afgebroken Ketelpoort of Kuipgat die op de plaats stond waar men nu de Ketelbrug vindt. Op de Ketelvest stonden vroeger twee stadspoorten, de Ketelpoort op de weg naar Kortrijk en de Walpoort op de weg naar de Sint-Pietersabdij. De laatste resten van deze dubbele poorten aan beide kanten van de Ketelvaart werden in 1777-1780 afgebroken (Ketelpoort). Vóór de Eerste Wereldoorlog zijn nog bij de bouw van een nieuwe Walbrug de funderingen van de binnenpoort aldaar uitgebroken. De bruggen aan de stadspoorten over de Ketelvest bestaan nog, het betreft de Ketelbrug en de Walpoortbrug.