Rouppeplein

Comme chez soi is een restaurant in de Belgische hoofdstad Brussel. Het werd tot 2006 uitgebaat door Pierre Wynants. Daarna nam zijn schoonzoon Lionel Rigolet de zaak over. Het restaurant had van 1979 tot 2006 drie Michelinsterren. Na het vertrek van Wynants verloor het restaurant 1 ster. GaultMillau quoteert 18,5/20.

De Maurice Lemonnierlaan (Frans: Boulevard Maurice Lemonnier) is een van de centrale lanen binnen de historische Vijfhoek van Brussel-stad. De laan loopt van de Kleine Ring nabij het station Brussel-Zuid, langs het Anneessensplein tot aan het Fontainasplein, en vormt een aanloop naar het centrale voetgangersgebied van Brussel in de in het verlengde lopende autovrije Anspachlaan. Deze verkeersader werd aangelegd tijdens de overwelving van de Zenne tussen 1869 en 1871 en heette aanvankelijk de Henegouwenlaan. In 1918 besloot het stadsbestuur de straat te hernoemen als eerbetoon aan schepen Maurice Lemonnier, die na de Eerste Wereldoorlog terugkeerde uit krijgsgevangenschap in Duitsland.

Anneessens-Fontainas is een station van de Brusselse premetro, gelegen in het centrum van de stad Brussel.

Het Museum van de Orthodoxe Kerk (Frans: Musée de l'Eglise orthodoxe) is een museum in Brussel-stad. Het museum werd in februari 2004 opgericht, samen met het Centrum van Christelijke Orthodoxie. Het museum richt zich op de Russisch-Orthodoxe Kerk, een godsdienst die in de Belgische hoofdstad naar verluidt 20.000 volgelingen kent. Het biedt de bezoeker een inleiding in de godsdienst en toont liturgische voorwerpen, een reeks iconen en kleding van priesters uit deze kerk. Onder meer zijn nog enkele originele stukken aanwezig die sinds 1900 in Antwerpen werden gebruikt, in de eerste orthodoxe kerk van België.

De rotonde Castellani is een gebouw in Brussel uit 1879, gemaakt voor het tentoonstellen van panoramische schilderijen en in 1924 omgebouwd tot parkeergarage. Het gebouw is een ontwerp van architect Henri Rieck en genoemd naar de panoramaschilder Charles Castellani. Bij besluit van 23 januari 2003 is het beschermd.

De bogaarden waren in Brussel van de 13e eeuw tot 1796. Hun kerk en klooster zijn in 1844 deels afgebroken. Het kerkkoor en de vierkante kloostergang met bakstenen kruisgewelven zijn bewaard en geïncorporeerd in de kunstacademie. Die heeft nog een tweede, groter binnenplein waarvan de zuidelijke tuingevel ook nog een restant is van het klooster (midden 18e eeuw).

De Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Brussel (Frans: Académie Royale des Beaux-Arts) is een Franstalige kunsthogeschool in Brussel.

Het Anneessensplein (Frans: place Anneessens) is een plein in de gelijknamige wijk Anneessens in het centrum van de vijfhoek van Brussel aan de oostelijke zijde van het plein afgeboord door de Maurice Lemonnierlaan, een van de grote lanen die de Brusselse binnenstad doormidden snijden van noord naar zuid.

Het Fontainasplein (Frans: place Fontainas) is een plein in de Belgische hoofdstad Brussel waar de Anspachlaan, de Kolenmarkt, de Bogaardenstraat, de Maurice Lemonnierlaan, de Muggenstraat en de Anderlechtsesteenweg op uit komen.

Het Zuidpaleis (Frans: Palais du Midi) is een voormalige overdekte openbare marktplaats in Brussel. Tegenwoordig herbergt het gebouw handelszaken, diverse sportzalen en de Hoofdstedelijke academie voor muziek, woord en dans.

Het Sint-Jan Berchmanscollege is een katholiek Vlaams jezuïetencollege in de Ursulinenstraat te Brussel, vlak bij de Kapellekerk en het station Brussel-Kapellekerk. Het college is genoemd naar de Vlaamse heilige Jan Berchmans en maakt deel uit van de Scholengemeenschap voor Katholiek Secundair Onderwijs Sint-Gorik. De leuze van de school is Libenter ("graag!").

Het Sint-Antonius van Paduaklooster is een 19e-eeuws neogotisch klooster met kloosterkerk in de Brusselse Artesiëstraat, naar een ontwerp van de Nederlandse architect Pierre Cuypers. De nieuwbouwkerk werd in 1868 opgeleverd in opdracht van de orde van de Franciscanen Conventuelen. Het is een driebeukige kruiskerk in rode baksteen met speklagen. De kerk heeft een octagonale vieringtoren naar ontwerp van Johannes Wilhelmus Boerbooms die als leerling van Pierre Cuypers toezicht op de bouwwerken van de kerk uitoefende. Pierre Cuypers ontwierp ook het interieur, met onder meer natuurstenen figuratieve kapitelen, pijlers en muurschilderingen en als groot meubilair een orgelkast en een communiebank. De kerk kreeg gebrandschilderde roos- en lancetvensters. De kerk is niet de enige Sint-Antonius van Paduakerk in het hoofdstedelijk gewest. Vijf kilometer verderop staat aan het Sint-Antoonplein 1 in Etterbeek een neogotische parochiekerk met dezelfde patroonheilige. Maar deze is opgericht in breuksteen, dateert uit 1905 en is ontworpen door de architecten Edmond Serneels en Georges Cochaux.