Catharijnebrug (Delft)

De Oostpoort is de enige van de oorspronkelijk acht stadspoorten die overgebleven is van de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De oorspronkelijke stadspoorten moesten in 1359 worden afgebroken als straf, omdat Delft een oorlog tegen hertog Albrecht van Beieren had verloren. Hierna werd de Oostpoort, net als de andere stadspoorten, direct herbouwd. In 1519 werd de Oostpoort verhoogd. Toen Willem van Oranje in 1572 in Delft kwam wonen, werd de hele vesting verstevigd. Rond 1840 werden de andere Delftse stadspoorten afgebroken, alleen de Oostpoort mocht blijven staan, omdat die in de uithoek van de stad niet in de weg stond. Een klein stukje vestingmuur aan de noordkant en een beeld van een bewaker boven de poort doet eraan herinneren dat de poort er ooit stond om Delft te beschermen. De Oostpoort bestaat uit een landpoort en een waterpoort die met elkaar zijn verbonden door resten van een stadsmuur, dit alles is in 1964 volledig gerestaureerd. In mei 2022 is het gebouw in gebruik als werkruimte van een Delftse fotografe, maar is niet van binnen te bekijken. De naastgelegen Oostpoortbrug dateert uit 1514 en is net als de poort zelf ook een rijksmonument. In themapark Huis ten Bosch in Japan is een replica te vinden van de Oostpoort en de bijgelegen ophaalbrug. De Oostpoort vervult een belangrijke rol in De acht poorten, het eerste boek uit de Ron & Geertje Trilogie van Ronald van Assen.

Het Klaeuwshofje is een hofje in de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het hofje van (tegenwoordig) 12 huizen werd in 1605 gesticht door het echtpaar Dirck en Elizabeth Uyttenhage, de eigenaren van bierbrouwerij 'de Klaeuw'. De huisjes werden bewoond door rooms-katholieke oude vrouwen. Bij de renovatie in de jaren 60 werd van elke twee huisjes één gemaakt. De overbodige voordeuren bleven bewaard.

De Kleine Oostpoortbrug (voorheen Oostpoortbrug genoemd) is een ijzeren ophaalbrug in het centrum van de Nederlandse stad Delft, provincie Zuid-Holland. De brug is gelegen bij de Oostpoort, de enige nog overgebleven stadspoort van Delft. De brug is een rijksmonument en stamt uit het jaar 1514. De brug is een onderdeel van de Oostpoort uit 1514. De brug kon opgehaald worden om de poort af te sluiten. Er hebben diverse restauraties aan de brug plaatsgevonden, maar deze heeft haar oorspronkelijke karakter behouden. De huidige brug was waarschijnlijk oorspronkelijk een ontwerp van de stadsarchitect C.J. de Bruyn Kops uit 1867, uitgevoerd in gietijzer en hout. In 1903 werd deze vervangen door een geklonken constructie, naar ontwerp van M.A.C. Hartman. De twee jaartallen zijn terug te vinden op de ijzeren spijlen.

De Agnietenbrug is een brug in het centrum van de Nederlandse stad Delft, provincie Zuid-Holland. De brug is een rijksmonument en stamt uit 1964. Zij overbrugt de Gasthuisgracht met haar kades Gasthuislaan bij Oosteinde. In de directe nabijheid was tot 1573 het St. Agnesklooster (Agnietenklooster) gelegen, tussen Oosteinde, Zuiderstraat en Gasthuislaan. De gemetselde boogbrug, een van de hoogste in het centrum van Delft, is naar de kloosterlingen genoemd.

De Oostpoortbrug is een fiets- en voetgangersbrug over het Rijn-Schiekanaal nabij de Oostpoort in de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Voor 1998 was de smalle brug ook voor auto's berijdbaar. Het is een draaibrug. De doorvaartwijdte van het beweegbaar gedeelte bedraagt 15,70 m, de doorvaarthoogte is in gesloten toestand 1 m. De brug kan voor bediening via de marifoon worden aangeroepen via de bedieningscentrale Leidschendam op VHF-kanaal 18. De naastgelegen ophaalbrug werd ook de Oostpoortbrug genoemd. De naamgeving van de beide bruggen tussen de Oostpoort en de Kanaalweg leidde tot verwarring, vandaar dat de ophaalbrug nu de Kleine Oostpoortbrug genoemd wordt.

De Hopburg is een voetbrug van ijzer en steen in het centrum van de Nederlandse stad Delft, provincie Zuid-Holland. De brug is een rijksmonument en is vermoedelijk gebouwd in 1865.

De Joodse begraafplaats in de plaats Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland, is gelegen aan de Geertruyt van Oostenstraat. Ze werd in gebruik genomen in 1845. De dodenakker bestaat uit een circa 700 m² groot rechthoekig grasveld met 51 liggende grafstenen en 1 tombe. De laatste begrafenis vond plaats in 1938. In 1959 zijn de staande stenen neergelegd op een betonnen plaat. Vrij bijzonder is dat wat wel gebruikelijk is niet alle stenen stonden. In totaal liggen hier 187 personen begraven. De begraafplaats is in eigendom van de Nederlandsch Israëlitische Gemeente Den Haag. De Joodse gemeente van Delft was nooit groot en in 1927 werd zelfs verzocht om opheffing. Dat werd afgewezen, maar de Jodenvervolging in de Tweede Wereldoorlog zorgde uiteindelijk voor de ondergang van de gemeente. In 1962 werd de Joodse gemeente van Delft bij die van Den Haag gevoegd.

De Marktgarage (voorheen: Koepoortgarage) is een ondergrondse parkeergarage nabij de Koepoortbrug in de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De garage heeft twee parkeerlagen met ongeveer 350 parkeerplaatsen. De parkeervoorziening werd in april 2010 in gebruik genomen. Naast de Phoenixgarage en de Zuidpoortgarage is de Marktgarage de derde grote openbare parkeergarage aan de rand van het centrum van Delft.

De Sint Sebastiaansbrug is een basculebrug over het Rijn-Schiekanaal in de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De vernieuwde brug is op 12 juni 2020 opengegaan voor al het wegverkeer, behalve tramverkeer, wat later in 2020 had moeten volgen. Door vertragingen zal het tramverkeer echter tot eind 2023 op zich moeten laten wachten. De Sint Sebastiaansbrug is eigendom van de gemeente, met uitzondering van het deel van het brugdek boven het water, dat eigendom is van de provincie Zuid-Holland.

Het voormalige laboratorium voor de afdeling Werktuig- en Scheepsbouwkunde bevindt zich aan de Ezelsveldlaan 61 in de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het laboratorium werd in de periode 1905-1911 gebouwd in de stijl van de vroege Neo-Hollandsche Renaissance naar ontwerp van Rijksbouwmeester J.A.W. Vrijman. Het gebouw, met schoorsteen en dienstwoning, is een rijksmonument. Tot in maart 2008 was in het gebouw het Techniek Museum Delft gevestigd, dat inmiddels is opgegaan in het Science Centre Delft. Tegenwoordig is er in het gebouw een architectenbureau gevestigd.

Het pand Oosteinde 175 is een eenvoudige kerk in de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Oorspronkelijk was het pand in de tweede helft van de 17e eeuw gebouwd als woonhuis. Het huis maakte voorheen deel uit van de aardewerkfabriek De Porceleyne Fles. Het kerkgebouw is een rijksmonument, waarin momenteel een gemeente samenkomt uit het kerkverband der Gereformeerde Gemeenten.

De Koepoortbrug is een brug in de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De brug, over het Rijn-Schiekanaal, is een ophaalbrug voor al het gemotoriseerde verkeer. De doorvaartwijdte van het beweegbaar gedeelte bedraagt 10,35 m. De doorvaarthoogte in gesloten toestand is 2,50 m. De brug kan voor bediening via de marifoon worden aangeroepen via de bedieningscentrale Leidschendam op VHF-kanaal 18. De naam is afgeleid uit het feit dat er vroeger vee en vooral koeien over de brug (en door de toenmalige Koepoort) werden gebracht om in de weilanden te overnachten. Vroeger waren er in het oostelijke deel van de binnenstad verscheidene boerderijen in bedrijf. Er hangt een koeienkop met horens op de kop op de Koepoortbrug. De huidige plaats van de brug is niet de originele plaats van de Koepoort. De originele (eeuwen oude) brug aan het verlengde van de Vlamingstraat werd vervangen door een dubbele ophaalbrug in 1893. In 1899 werd de Nieuwe Langendijk gedempt en pas in 1936 werd de nieuwe Koepoortbrug aan het verlengde daarvan gelegd. Deze elektrisch beweegbare brug had als decoratie bovenop de vier stijlen waarin de slagbomen geborgen waren, vier koeienschedels. Ten oosten van de brug werd anno 2006 gewerkt aan een ondergrondse parkeergarage. De bouw van de Koepoortgarage zou in 2007 zijn afgerond maar door bouwtechnische problemen is dat 2010 geworden.