Oostpoort (Delft)

De Catharijnebrug is een brug in het centrum van de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De brug is een rijksmonument en stamt mogelijk uit de 18e eeuw (bouw), rond 1950 is de brug verbreed en verlaagd, Hij overbrugt de gracht Oosteinde.

De Kleine Oostpoortbrug (voorheen Oostpoortbrug genoemd) is een ijzeren ophaalbrug in het centrum van de Nederlandse stad Delft, provincie Zuid-Holland. De brug is gelegen bij de Oostpoort, de enige nog overgebleven stadspoort van Delft. De brug is een rijksmonument en stamt uit het jaar 1514. De brug is een onderdeel van de Oostpoort uit 1514. De brug kon opgehaald worden om de poort af te sluiten. Er hebben diverse restauraties aan de brug plaatsgevonden, maar deze heeft haar oorspronkelijke karakter behouden. De huidige brug was waarschijnlijk oorspronkelijk een ontwerp van de stadsarchitect C.J. de Bruyn Kops uit 1867, uitgevoerd in gietijzer en hout. In 1903 werd deze vervangen door een geklonken constructie, naar ontwerp van M.A.C. Hartman. De twee jaartallen zijn terug te vinden op de ijzeren spijlen.

Het Klaeuwshofje is een hofje in de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het hofje van (tegenwoordig) 12 huizen werd in 1605 gesticht door het echtpaar Dirck en Elizabeth Uyttenhage, de eigenaren van bierbrouwerij 'de Klaeuw'. De huisjes werden bewoond door rooms-katholieke oude vrouwen. Bij de renovatie in de jaren 60 werd van elke twee huisjes één gemaakt. De overbodige voordeuren bleven bewaard.

De Oostpoortbrug is een fiets- en voetgangersbrug over het Rijn-Schiekanaal nabij de Oostpoort in de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Voor 1998 was de smalle brug ook voor auto's berijdbaar. Het is een draaibrug. De doorvaartwijdte van het beweegbaar gedeelte bedraagt 15,70 m, de doorvaarthoogte is in gesloten toestand 1 m. De brug kan voor bediening via de marifoon worden aangeroepen via de bedieningscentrale Leidschendam op VHF-kanaal 18. De naastgelegen ophaalbrug werd ook de Oostpoortbrug genoemd. De naamgeving van de beide bruggen tussen de Oostpoort en de Kanaalweg leidde tot verwarring, vandaar dat de ophaalbrug nu de Kleine Oostpoortbrug genoemd wordt.

De Agnietenbrug is een brug in het centrum van de Nederlandse stad Delft, provincie Zuid-Holland. De brug is een rijksmonument en stamt uit 1964. Zij overbrugt de Gasthuisgracht met haar kades Gasthuislaan bij Oosteinde. In de directe nabijheid was tot 1573 het St. Agnesklooster (Agnietenklooster) gelegen, tussen Oosteinde, Zuiderstraat en Gasthuislaan. De gemetselde boogbrug, een van de hoogste in het centrum van Delft, is naar de kloosterlingen genoemd.

De Joodse begraafplaats in de plaats Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland, is gelegen aan de Geertruyt van Oostenstraat. Ze werd in gebruik genomen in 1845. De dodenakker bestaat uit een circa 700 m² groot rechthoekig grasveld met 51 liggende grafstenen en 1 tombe. De laatste begrafenis vond plaats in 1938. In 1959 zijn de staande stenen neergelegd op een betonnen plaat. Vrij bijzonder is dat wat wel gebruikelijk is niet alle stenen stonden. In totaal liggen hier 187 personen begraven. De begraafplaats is in eigendom van de Nederlandsch Israëlitische Gemeente Den Haag. De Joodse gemeente van Delft was nooit groot en in 1927 werd zelfs verzocht om opheffing. Dat werd afgewezen, maar de Jodenvervolging in de Tweede Wereldoorlog zorgde uiteindelijk voor de ondergang van de gemeente. In 1962 werd de Joodse gemeente van Delft bij die van Den Haag gevoegd.

De Hopburg is een voetbrug van ijzer en steen in het centrum van de Nederlandse stad Delft, provincie Zuid-Holland. De brug is een rijksmonument en is vermoedelijk gebouwd in 1865.

Het voormalige laboratorium voor de afdeling Werktuig- en Scheepsbouwkunde bevindt zich aan de Ezelsveldlaan 61 in de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het laboratorium werd in de periode 1905-1911 gebouwd in de stijl van de vroege Neo-Hollandsche Renaissance naar ontwerp van Rijksbouwmeester J.A.W. Vrijman. Het gebouw, met schoorsteen en dienstwoning, is een rijksmonument. Tot in maart 2008 was in het gebouw het Techniek Museum Delft gevestigd, dat inmiddels is opgegaan in het Science Centre Delft. Tegenwoordig is er in het gebouw een architectenbureau gevestigd.

De Marktgarage (voorheen: Koepoortgarage) is een ondergrondse parkeergarage nabij de Koepoortbrug in de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De garage heeft twee parkeerlagen met ongeveer 350 parkeerplaatsen. De parkeervoorziening werd in april 2010 in gebruik genomen. Naast de Phoenixgarage en de Zuidpoortgarage is de Marktgarage de derde grote openbare parkeergarage aan de rand van het centrum van Delft.

De Sint Sebastiaansbrug is een basculebrug over het Rijn-Schiekanaal in de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De vernieuwde brug is op 12 juni 2020 opengegaan voor al het wegverkeer, behalve tramverkeer, wat later in 2020 had moeten volgen. Door vertragingen zal het tramverkeer echter tot eind 2023 op zich moeten laten wachten. De Sint Sebastiaansbrug is eigendom van de gemeente, met uitzondering van het deel van het brugdek boven het water, dat eigendom is van de provincie Zuid-Holland.

Het Mineralogisch-Geologisch Museum is een museum in de Nederlandse stad Delft. Het museum toont een bijzondere collectie met mineralen, gesteenten, fossielen, ertsen en andere geologische objecten. De mineralencollectie heeft een wetenschappelijke referentiewaarde en is daarom van internationaal belang. Het museum is onderdeel van de Technische Universiteit Delft en is gehuisvest in het voormalige gebouw van de afdeling Technische Aardwetenschappen van de universiteit aan de Mijnbouwstraat. Oorspronkelijk heette deze afdeling Mijnbouwkunde. Het museum wordt in de volksmond dan ook wel het 'Mijnbouwmuseum' genoemd. Studenten en docenten gebruikten de collecties voor het onderwijs in de mineralogie en de delfstofkunde. Het museum was echter ook toegankelijk voor het publiek. Op 18 februari 2008 werd het museum gesloten in verband met een renovatie. In juli 2013 werd het grootste deel van de collectie overgebracht naar museum Naturalis in Leiden, nadat financiële tekorten het museum tot sluiting dwongen. Een reddingsactie verzamelde sponsorgelden van externe financiers, waardoor de tentoonstellingscollectie weer een plaats kreeg op de tweede verdieping in volledig gerestaureerde oorspronkelijke vitrinekasten. De dodo en de triceratopsschedel staan nu tentoongesteld in Leiden. De radioactieve mineralen werden opgeslagen bij COVRA in Borsele. De aanwezigheid van asbestmineralen maakte ook een asbestsanering noodzakelijk. De gehele collectie is nu eigendom van Naturalis, die de tentoongestelde objecten heeft teruggeleend. Op 23 april 2015 was de feestelijke heropening.

TU Delft Science Centre (voorheen Science Centre Delft en Techniekmuseum) is een wetenschapsmuseum in Delft. Het is onderdeel van de TU Delft. TU Delft Science Centre toont bezoekers wat de rol van techniek is bij actuele thema's zoals klimaatverandering, veiligheid en serious gaming. Bezoekers worden betrokken bij alle onderdelen van de tentoonstelling. Alle onderdelen van het centrum zijn gebaseerd op onderzoek van de TU Delft. Vanaf midden 2021 is de tentoonstelling aan de Mijnbouwstraat 120 gesloten. TU Delft Science Centre is bezig een nieuwe tentoonstelling te ontwikkelen op de nieuwe locatie aan de van der Burghweg 1 in Delft die in 2024 geopend zal worden.