Porta Pia

De Porta Nomentana is een stadspoort in de antieke Aureliaanse Muur in Rome.

De Porta Salaria was een stadspoort in de antieke Aureliaanse Muur in Rome. Aan het eind van de 19e eeuw raakte de poort ernstig beschadigd en werd gesloopt.

De Porta Collina was een stadspoort in de Muur van Servius Tullius in het oude Rome.

De Porta Praetoriana was een toegangspoort in de muur van de Castra Praetoria, in de oudheid het legerkamp van de pretoriaanse garde in Rome.

Castro Pretorio is een metrostation in de Italiaanse hoofdstad Rome. Het station werd geopend op 8 december 1990 en wordt bediend door de lijnen B en B1 van de metro van Rome. De naam van het station verwijst naar het legerkamp, Castra Praetoria, van de Pretoriaanse garde dat hier lag in het oude Rome.

De Santa Teresa al Corso d'Italia (ook: Santa Teresa d'Avila) is een basiliek in Rome, gelegen aan de Corso d'Italia en gewijd aan de Heilige Theresia van Ávila. De bediening van de kerk is in handen van de Ongeschoeide Karmelieten. De kerk werd tussen 1901 en 1902 gebouwd en verkreeg in 1906 van paus Pius X de status van parochiekerk. In 1951 verhief paus Pius XII de kerk tot basilica minor. De kerk is opgetrokken in neoromaanse stijl. In de kerk zijn bas-reliëfs te zien gewijd aan het leven van de H. Theresia. Meteen na binnenkomst ziet men links een vitrine, waarin de pauselijke gewaden van paus Pius X zijn uitgestald.

De Sacro Cuore di Gesù is een basiliek in Rome, gelegen aan de Via Marsala in de wijk Castro Pretorio, nabij het treinstation Roma Termini, waardoor het een van de meest bezochte kerken van Rome is. De kerk is gewijd aan het Heilig Hart van Jezus. Tot de bouw van de kerk werd in 1870 besloten door paus Pius IX. Hij legde ook de eerste steen voor het nieuwe gebouw, maar al snel daarna moest de bouw worden stilgelegd nadat de stad Rome was ingelijfd bij het nieuwe Koninkrijk Italië. De kerk was bedoeld als kerk voor de nieuwe orde van de Salesianen en het was aan de doortastenheid van hun oprichter Don Bosco te danken dat de bouw in 1880 kon worden hervat en in 1887, een jaar voor het overlijden van Don Bosco, kon worden voltooid. De kerk - thuisbasis van een gelijknamige parochie - werd in 1921 door paus Benedictus XV verheven tot basiliek. De gevel van de kerk is opgetrokken in renaissancestijl. Het interieur bestaat uit drie beuken, een schip en een koepel. Boven op de koepel is een beeld van Christus geplaatst. Niet alleen de kerk, ook de omliggende gebouwen zijn van de Salesianen. De stichter van de orde, Don Bosco, woonde hier enkele jaren zoals wordt vermeld op een gedenkplaat naast de kerk.

De Porta Viminalis was een stadspoort in de Muur van Servius Tullius in het oude Rome. Deze poort was gebouwd op de Viminaal, een van de zeven heuvels van Rome en stond in de agger, het deel van de muur dat extra versterkt was met een aarden wal en een gracht. De poort is verloren gegaan, maar stond waarschijnlijk op de plaats van het gat tussen de twee bewaard gebleven delen van de muur voor Stazione Termini. Uit de restanten van deze sectie kan worden geconcludeerd dat de weg door de poort ongeveer drie meter breed was. Naast de weg kwam ook een van de aquaducten hier de stad binnen. De Porta Viminalis was geen belangrijke doorgang, de weg die hier begon maakte vermoedelijk deel uit van een ouder tracé van de Via Tiburtina. Nadat in de 3e eeuw n.Chr. de Aureliaanse Muur was gebouwd, liep de weg in een rechte lijn daarheen, en verliet de stad door de evenmin belangrijke Porta Clausa.

De Catacombe van Nicomedes (Italiaans: Catacomba di San Nicomede) is een van de catacombecomplexen in de Italiaanse stad Rome. De catacombe ligt aan de Via Nomentana ten noordoosten van de door de Aureliaanse Muur omgeven stadskern.

De Thermen van Diocletianus (Latijn: Thermae Diocletiani) was een groot openbaar thermencomplex in het oude Rome.

De San Camillo de Lellis is een basiliek in Rome, gelegen in de rione Sallustiano aan de via Sallustiana, redenen waarom de basiliek ook wel voluit San Camillo de Lellis agli Orti Sallustiani wordt genoemd. Hier bevonden zich eens de tuinen van Salustius. De kerk is gewijd aan de heilige stichter van de orde der Camillianen, Camillus de Lellis (1550-1614). De kerk werd gebouwd op gezag van paus Pius X naar een ontwerp van de Italiaanse architect Tullio Passarelli. De bouw begon in 1906 met een eerste steen die gelegd werd door kardinaal Antonio Agliardi, kardinaal-bisschop van het suburbicair bisdom Albano. De kerk werd in 1910 gewijd en de bediening van de gelijknamige parochie werd toevertrouwd aan de camillianen. De kerk werd in 1966 door paus Paulus VI verheven tot basiliek. Het hoge kerkgebouw heeft drie ingangen in de voorgevel. Elk van die deuren is te bereiken via een portaal waarin bas-reliëfs zijn aangebracht die gebeurtenissen uit het leven van Christus en van de patroonheilige verbeelden. In de driebeukige kerk zelf zijn de vier evangelisten afgebeeld in glas-in-loodramen. Hier is ook een standbeeld van Sint Camillus te zien en een bas-reliëf van paus Pius X, die de kerk liet bouwen.

De Basilica di Santa Maria degli Angeli e dei Martiri (Nederlands:Basiliek van Onze-Lieve-Vrouw van de Engelen en van de Martelaren) is een rooms-katholieke kerk in Rome in de voormalige thermen van Diocletianus. De basiliek is gewijd aan de heilige Maagd Maria van de Engelen en aan de martelaren, daarmee ook doelend op de 40.000 christelijke dwangarbeiders die de thermen bouwden.