Reparatricenklooster

De Hof van Sint-Monica, voorheen Rooms-Katholiek Weeshuis of Augustinessenklooster, is een appartementencomplex, in het verleden een weeshuis, daarna een klooster, in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. Het gebouwencomplex in het Jekerkwartier, met als hoofdadres Lenculenstraat 21, is deels geklasseerd als rijksmonument, deels als gemeentelijk monument.

Het Bogaardenklooster, ook Begaarden- of Begardenklooster, was een klooster van begarden in de Nederlandse stad Maastricht, gelegen aan de Witmakersstraat. In de late middeleeuwen werden in het klooster handschriften gekopieerd, waaronder diverse exemplaren die de transitie naar de boekdrukkunst markeren.

De Bredestraat (Maastrichts: Breistraot) is een straat in het centrum van Maastricht. De straat vormt de verbindingsroute tussen het Onze-Lieve-Vrouweplein en het Vrijthof en is vanouds een voorname woonstraat, waaraan een groot aantal monumenten en enkele stadspaleizen liggen. Tegenwoordig is de Bredestraat een gemengde winkelstraat, waarvan met name de winkels in het oostelijk deel tot het luxere segment behoren.

De Lutherse kerk, ook wel Evangelisch-Lutherse kerk of Duitse kerk genoemd, is een voormalig kerkgebouw aan de Hondstraat in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. Het gebouw uit 1684 heeft ruim drie eeuwen dienstgedaan als kerkgebouw van de Evangelisch-Lutherse gemeente in Maastricht, maar is sinds juni 2013 gesloten. Het bouwwerk in sobere barokstijl is sinds 1966 een rijksmonument.

Herenhuis Hustinx is een gebouw in het Jekerkwartier in de Binnenstad van de Nederlandse stad Maastricht. Het gebouw staat aan de Kapoenstraat 2 op ongeveer 100 meter ten zuiden van het Vrijthof. Het herenhuis staat aan de westkant van een klein pleintje waar de Kapoenstraat begint en de Lantaarnstraat en Sint-Jacobstraat op uitkomen. Sinds 2021 is het pand in gebruik door de rechtenfaculteit van de Universiteit Maastricht. Naar het westen staat achter het herenhuis een ander gebouw van deze faculteit: het Oud Gouvernement.

Het Lang Grachtje en het Klein Grachtje (Maastrichts: Laank en Klei(n) Gresje) zijn twee in elkaars verlengde liggende straten, alsmede twee delen van de stadsmuur in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. De straten lijken qua geschiedenis en uiterlijke kenmerken sterk op elkaar. De muurrestanten aan de zuidzijde van beide straten waren ooit onderdeel van de eerste stadsmuur van Maastricht, gebouwd in het tweede kwart van de dertiende eeuw, maar in de loop der eeuwen vele malen hersteld. De twee straten in het Jekerkwartier tellen zeven rijksmonumenten, die allemaal onderdeel zijn van de eerste stadsmuur.

De Looierspoort, ook wel Lurepoort, is een voormalige stadspoort in de Nederlandse stad Maastricht. De poort was onderdeel van de eerste stadsmuur van Maastricht en was gelegen aan het zuideinde van Achter de Molens, waar deze overgaat in de Grote en Kleine Looiersstraat. De oorspronkelijke poort dateerde uit de 13e eeuw, maar werd in de loop der eeuwen diverse malen vernieuwd. Vanaf de 17e eeuw verloor de poort haar militaire functie. In 1772 werd de poort afgebroken.

De Lenculenstraat (Maastrichts: Linkelestraot) is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. In de straat bevinden zich 23 rijksmonumenten.

De Verwerhoek {Maastrichts: Ververshook) is een 75 meter lange straat in het Jekerkwartier van de Nederlandse stad Maastricht, een zuidelijke zijstraat van de Lenculenstraat die eindigt op de binnenzijde van de eerste stadsmuur van Maastricht. De straat sluit aan op het Klein Grachtje dat linksaf langs de muur naar Achter de Molens loopt. De naam is ontstaan in de eerste helft van de 15e eeuw en duidt op lakenververs en -wevers. Voor hun beroep hadden ververs redelijk schoon, stromend water nodig; vlak voor de stadsmuur kruist de Verwerhoek een van de drie binnenstedelijke Jekertakken. Enkele rijksmonumenten in de straat zijn nummer 6 (een monumentaal woonhuis uit Naamse steen) en nummer 40 (resten van de stadsmuur van na 1229). In de muur bevond zich tot circa 1910 een armenhuis, zoals ook elders aan het Lang Grachtje en het Klein Grachtje. Ook is er een stuk van de 19e-eeuwse gietijzeren balustrade van de oude Sint Servaasbrug te vinden.

Het Sint-Jacobsgasthuis was een middeleeuws gasthuis of hospitaal vlak bij het Vrijthof in de Nederlandse stad Maastricht. Het gasthuis diende als onderkomen voor pelgrims, die op weg naar Santiago de Compostella het graf van Sint-Servaas bezochten. In de zeventiende en achttiende eeuw diende de kapel als parochiekerk voor de uit de Sint-Janskerk verdreven katholieken. In 1803 werd het gebouw gesloopt.

Het Rode Kruisgebouw aan de Cortenstraat 7 in Maastricht is het hoofdkwartier van het Rode Kruis afdeling Maastricht, Meerssen en Mergelland. Het pand is sinds 1966 een rijksmonument.

De Bonbonnière, voorheen Stadsschouwburg Maastricht, is een theater in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. De Maastrichtse schouwburg werd eind 18e eeuw gevestigd in een leegstaand kerkgebouw aan de Bredestraat, tussen het Onze Lieve Vrouweplein en het Vrijthof. De ingang bevindt zich aan de straat Achter de Comedie. Het theater is tegenwoordig nog slechts ten dele als zodanig in gebruik.