Looierspoort

Het Lang Grachtje en het Klein Grachtje (Maastrichts: Laank en Klei(n) Gresje) zijn twee in elkaars verlengde liggende straten, alsmede twee delen van de stadsmuur in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. De straten lijken qua geschiedenis en uiterlijke kenmerken sterk op elkaar. De muurrestanten aan de zuidzijde van beide straten waren ooit onderdeel van de eerste stadsmuur van Maastricht, gebouwd in het tweede kwart van de dertiende eeuw, maar in de loop der eeuwen vele malen hersteld. De twee straten in het Jekerkwartier tellen zeven rijksmonumenten, die allemaal onderdeel zijn van de eerste stadsmuur.

Het Bogaardenklooster, ook Begaarden- of Begardenklooster, was een klooster van begarden in de Nederlandse stad Maastricht, gelegen aan de Witmakersstraat. In de late middeleeuwen werden in het klooster handschriften gekopieerd, waaronder diverse exemplaren die de transitie naar de boekdrukkunst markeren.

Het Reparatricenklooster, ook wel Klooster van Maria Eerherstel, is een voormalig klooster van de zusters reparatricen in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht, gelegen op de adressen Kapoenstraat 21-23 en Witmakerstraat 6. De panden aan de Kapoenstraat hebben een lange geschiedenis en zijn thans rijksmonumenten.

De Hof van Sint-Monica, voorheen Rooms-Katholiek Weeshuis of Augustinessenklooster, is een appartementencomplex, in het verleden een weeshuis, daarna een klooster, in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. Het gebouwencomplex in het Jekerkwartier, met als hoofdadres Lenculenstraat 21, is deels geklasseerd als rijksmonument, deels als gemeentelijk monument.

De Verwerhoek {Maastrichts: Ververshook) is een 75 meter lange straat in het Jekerkwartier van de Nederlandse stad Maastricht, een zuidelijke zijstraat van de Lenculenstraat die eindigt op de binnenzijde van de eerste stadsmuur van Maastricht. De straat sluit aan op het Klein Grachtje dat linksaf langs de muur naar Achter de Molens loopt. De naam is ontstaan in de eerste helft van de 15e eeuw en duidt op lakenververs en -wevers. Voor hun beroep hadden ververs redelijk schoon, stromend water nodig; vlak voor de stadsmuur kruist de Verwerhoek een van de drie binnenstedelijke Jekertakken. Enkele rijksmonumenten in de straat zijn nummer 6 (een monumentaal woonhuis uit Naamse steen) en nummer 40 (resten van de stadsmuur van na 1229). In de muur bevond zich tot circa 1910 een armenhuis, zoals ook elders aan het Lang Grachtje en het Klein Grachtje. Ook is er een stuk van de 19e-eeuwse gietijzeren balustrade van de oude Sint Servaasbrug te vinden.

De Sint-Pieterspoort was een stadspoort in de Nederlandse stad Maastricht. De poort was onderdeel van de tweede middeleeuwse stadsomsluiting. Ze was gelegen aan het einde van de Sint Pieterstraat, waar ze de toegang vormde tot de stad vanuit het zuiden (Sint Pieter, Luik). De oorspronkelijke poort dateerde uit het einde van de 13e of het begin van de 14e eeuw, maar werd in de loop der eeuwen diverse malen vernieuwd. Vanaf de 17e eeuw raakte de poort aan de veldzijde deels aan het oog onttrokken door de uitbreiding van de buitenwerken. De poort werd in april 1869 gesloopt.

De Waalse kerk, ook wel Franse kerk genoemd, is een kerkgebouw in sobere barokstijl in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. De kerk is gelegen aan de Sint Pietersstraat in het Jekerkwartier, schuin tegenover de Oude Minderbroederskerk.

Het Maastrichtse Sint-Martinushofje, sinds enige tijd officieel Hofje Sint Maartenshuizen geheten, is gebouwd in 1715, aan het begin van de achttiende eeuw. Het idyllisch gelegen hofje in het Jekerkwartier is te vinden op nr. 27 van de Grote Looiersstraat, een lindelaan met monumentale gebouwen, waar vroeger een tak van de Jeker doorheen liep. Het ligt verscholen achter een hoge muur en bestaat uit 13 bescheiden seniorenwoningen, sinds 1955 gelegen aan een binnentuin.

De Lenculenstraat (Maastrichts: Linkelestraot) is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. In de straat bevinden zich 23 rijksmonumenten.

Het gedenkteken Franse vluchtelingen (1926) is een nationaal monument in de Nederlandse stad Maastricht.

De Lutherse kerk, ook wel Evangelisch-Lutherse kerk of Duitse kerk genoemd, is een voormalig kerkgebouw aan de Hondstraat in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. Het gebouw uit 1684 heeft ruim drie eeuwen dienstgedaan als kerkgebouw van de Evangelisch-Lutherse gemeente in Maastricht, maar is sinds juni 2013 gesloten. Het bouwwerk in sobere barokstijl is sinds 1966 een rijksmonument.

De Leeuwenmolen, ook wel Molen van Clemens genoemd naar de laatste molenaar die in deze molen werkzaam was, is een middenslagmolen gelegen op de rechteroever van de zuidelijke tak van de rivier de Jeker in de Nederlandse stad Maastricht. De molen ligt gegroepeerd met nog twee andere voormalige watermolens die direct hiertegenover gelegen zijn op de linker rivieroever aan de Sint Pieterstraat. Deze werden de Onderste en Bovenste Neustadtmolen genoemd, de laatste ook bekend onder de naam Hofkensmolen.