Sint-Martinushofje

University College Maastricht, ook bekend als UCM, is een liberal arts college in Maastricht. Het University College Maastricht is een driejarige Engelstalige bacheloropleiding die onderdeel is van de Universiteit Maastricht. Het college werd in 2002 opgericht en telt op dit moment ±800 studenten, afkomstig uit een vijftigtal landen. Ongeveer driekwart van de studenten is uit het buitenland afkomstig. Het UCM is gevestigd in het voormalige Nieuwenhofklooster aan de Zwingelput in de Maastrichtse studentenwijk Jekerkwartier. Binnen de opleiding zijn er drie hoofdrichtingen: Humanities, Social Sciences, en Sciences. Vrij vertaald: geesteswetenschappen, sociale Wetenschappen en levenswetenschappen/natuurwetenschappen. UCM onderscheidt zich binnen de Nederlandse colleges voornamelijk door het werken met probleemgestuurd onderwijs, het feit dat studenten niet verplicht worden om op een campus te wonen, en een 'open curriculum' waarin studenten het overgrote deel van hun vakken zelf kunnen kiezen. Na het behalen van het diploma (Bachelor of Science of Bachelor of Arts, afhankelijk van de gekozen hoofdrichting) kunnen de studenten kiezen uit een scala van masteropleidingen, afhankelijk van de invulling die zij zelf hebben gegeven aan hun programma op UCM. In 2016-2019 kwam het UCM als beste university college in Nederland uit de bus, zowel volgens de Keuzegids als Elsevier. In de Keuzegids 2021 scoorde het college een tweede plaats.

Het Klooster van de Nieuwenhof is een voormalig klooster in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht, gelegen aan de zuidrand van de wijk Jekerkwartier op het adres Zwingelput 4. Het gebouwencomplex is in de loop der eeuwen in gebruik geweest als begijnhof, klooster, armenhuis, weeshuis en universiteitsgebouw. Het Nieuwenhofklooster is een rijksmonument.

Het Nieuwenhofpoortje, vroeger ook wel Begijnenpoortje of poortje bij de Zwingelput genoemd, is een poterne, een secundaire poort in de stadsmuur van de Nederlandse stad Maastricht. De poort is in de 14e eeuw aangebracht in de Nieuwenhofwal, onderdeel van de tweede middeleeuwse stadsomsluiting van Maastricht en is gelegen tussen het zuideinde van de straat Zwingelput (Jekerkwartier) en het voetgangersbruggetje over de zuidelijke Jekertak in het Stadspark Maastricht.

De Nieuwenhofwal, correcter: Nieuwenhofmuur, is een deel van een stadsmuur in de Nederlandse stad Maastricht. De muur is in de 14e eeuw gebouwd als onderdeel van de tweede middeleeuwse stadsomsluiting van Maastricht en is gelegen aan de Nieuwenhofstraat (Jekerkwartier) en langs de zuidelijke Jekertak in het Stadspark Maastricht. De Nieuwenhofwal is een rijksmonument.

De tweede stadsmuur van Maastricht, ook wel tweede middeleeuwse stadsmuur of tweede stadsomsluiting van Maastricht, is de tweede stenen stadsmuur, die tijdens de late middeleeuwen tot stand kwam in de toentertijd Luiks-Brabantse stad Maastricht. De 3,6 km lange muur werd vanaf 1294 over een periode van circa twee eeuwen gebouwd ter bescherming van het toen vastgestelde, zeer ruim bemeten stadsgebied op de linker Maasoever. Dit gebied omvatte circa 114 hectare, min of meer overeenkomend met de tegenwoordige CBS-buurten Binnenstad, Boschstraatkwartier, Statenkwartier, Kommelkwartier en een gedeelte van het Jekerkwartier. Na de opheffing van de vestingstatus van Maastricht in 1867 werd de stadsmuur, inclusief alle poorten, grotendeels gesloopt. Van de grotendeels veertiende-eeuwse muur resteren nog diverse delen aan de zuidzijde van het stadscentrum, ingebed in het Stadspark Maastricht. Daaronder bevinden zich de iconische, deels herbouwde Pater Vincktoren, de waterpoort De Reek en enkele muurfragmenten met een totale lengte van circa 750 meter. Deze zijn beschermd als rijks- of gemeentelijk monument.

Het Grauwzustersklooster (ook: Sint-Elisabethsdal) is een voormalig klooster in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. Het gebouwencomplex aan het De Bosquetplein in het Jekerkwartier is een rijksmonument en biedt al bijna honderd jaar huisvesting aan het Natuurhistorisch Museum Maastricht.

Het Natuurhistorisch Museum Maastricht (NHM) is een natuurhistorisch museum in de Nederlandse stad Maastricht. Het museum is gevestigd in het voormalige Grauwzustersklooster aan het De Bosquetplein in de wijk Jekerkwartier in het centrum van Maastricht. Het NHM is vooral bekend vanwege de voor Nederland unieke collectie Krijtfossielen, waaronder diverse Mosasaurussen, Prognathodons en Hadrosaurussen.

Het Lang Grachtje en het Klein Grachtje (Maastrichts: Laank en Klei(n) Gresje) zijn twee in elkaars verlengde liggende straten, alsmede twee delen van de stadsmuur in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. De straten lijken qua geschiedenis en uiterlijke kenmerken sterk op elkaar. De muurrestanten aan de zuidzijde van beide straten waren ooit onderdeel van de eerste stadsmuur van Maastricht, gebouwd in het tweede kwart van de dertiende eeuw, maar in de loop der eeuwen vele malen hersteld. De twee straten in het Jekerkwartier tellen zeven rijksmonumenten, die allemaal onderdeel zijn van de eerste stadsmuur.

De Looierspoort, ook wel Lurepoort, is een voormalige stadspoort in de Nederlandse stad Maastricht. De poort was onderdeel van de eerste stadsmuur van Maastricht en was gelegen aan het zuideinde van Achter de Molens, waar deze overgaat in de Grote en Kleine Looiersstraat. De oorspronkelijke poort dateerde uit de 13e eeuw, maar werd in de loop der eeuwen diverse malen vernieuwd. Vanaf de 17e eeuw verloor de poort haar militaire functie. In 1772 werd de poort afgebroken.

De Toneelacademie Maastricht, ook Toneelschool Maastricht, is een toneelschool in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht, gelegen aan de Lenculenstraat in het Jekerkwartier. Het opleidingsinstituut werd in 1950 opgericht en heeft sindsdien een groot aantal acteurs, performers, theatermakers en theatervormgevers van naam afgeleverd. De academie maakt sinds 2001 deel uit van de Hogeschool Zuyd.

De Lenculenstraat (Maastrichts: Linkelestraot) is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. In de straat bevinden zich 23 rijksmonumenten.

Het Bonnefantenklooster, ook wel Sepulchrijnenklooster, is een voormalig kloostercomplex in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. Het gebouw diende van 1626 tot 1796 als klooster van de Reguliere Kanunnikessen van het Heilig Graf (Latijn: sepulchrum = graf). Van 1952 tot 1979 was hier het Bonnefantenmuseum gevestigd, dat aan het klooster zijn naam dankt. Daarna zijn er verschillende diensten van de Universiteit Maastricht gevestigd.