Capucijnenhof

Het Capucijnenklooster is een voormalig klooster van de minderbroeders kapucijnen in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. De zeventiende-eeuwse kloosterkerk en restanten van de kloostervleugels zijn bewaard gebleven en zijn voor een deel beschermd als rijksmonument.

De Synagoge van Maastricht is een Joodse synagoge in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. De uit 1840 daterende synagoge is gebouwd op een voormalig kloosterterrein op de hoek van de Bogaardenstraat en de Capucijnengang in de wijk Statenkwartier. Het gebouw van stadsarchitect Mathijs Hermans is sinds 1966 een rijksmonument. De Maastrichtse synagoge fungeert als hoofdsynagoge van Limburg en behoort tot het genootschap van de Nederlands-Israëlietische Hoofdsynagoge in Amsterdam.

De Grote Gracht (Maastrichts: Groete Grach) is een straat in het centrum van Maastricht. De licht hellende straat werd mogelijk in de 16e eeuw aangelegd, deels op de gedempte singelgracht. De Grote Gracht vormt de scheiding tussen de centrumbuurten Binnenstad en Statenkwartier. Het is een gemengde winkelstraat, waaraan een groot aantal monumentale huizen en enkele kloosters, stadspaleizen en scholencomplexen liggen.

Het Ursulinenklooster is het voormalige klooster van de zusters Ursulinen van de Romeinse Unie in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. Het gebouwencomplex aan de Grote Gracht en Capucijnenstraat bestaat uit een klooster, een kloosterkapel en diverse scholen, waaronder zich diverse rijks- en gemeentemonumenten bevinden. De zusters bezaten tevens een buitenhuis in Sint Pieter, waar zich ook de begraafplaats bevindt. Naast de Ursulinen van de Romeinse Unie waren er twee andere congregaties van ursulinen in Maastricht: aan de Scharnerweg en in Nazareth.

Het Klooster van de Zusters van de Miséricorde, ook Maison de la Miséricorde, is een 19e-eeuws voormalig klooster en opvoedingsgesticht met twee kapellen in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. Een deel van het complex aan de Capucijnenstraat en het Miséricordeplein in de buurt Statenkwartier is beschermd als rijksmonument; de overige gebouwen zijn een gemeentelijk monument.

Het Generaalshuis, oorspronkelijk huis De Ceuleneer genaamd, is een groot huis (hôtel particulier of stadspaleis) aan de noordzijde van het Vrijthof in de Nederlandse stad Maastricht. Het gebouw bevindt zich op een historisch belangrijke plek, waar waarschijnlijk een vroeg-middeleeuwse palts heeft gestaan. Het Generaalshuis werd begin 19e eeuw gebouwd in neoclassicistische stijl, op de fundamenten van de kapel van het kort daarvoor opgeheven Wittevrouwenklooster. Enkele kalkstenen kelderbogen van dit klooster zijn nog altijd zichtbaar in de foyer van het Theater aan het Vrijthof, dat sinds 1992 gebruikmaakt van het gebouw.

Het Wittevrouwenklooster was een klooster voor vrouwelijke religieuzen in de Nederlandse stad Maastricht. Het tussen 1230 en 1250 gestichte klooster van magdalenerinnen aan het Vrijthof was een der oudste in Maastricht. In de kloosterkapel werd de Zwarte Christus vereerd. Volgens het laat-middeleeuwse mirakelspel Mariken van Nieumeghen zou de hoofdpersoon Mariken de laatste vijfentwintig jaren van haar leven in dit klooster hebben doorgebracht. Van het in 1796 opgeheven klooster zijn alleen enkele muurfragmenten bewaard gebleven in het souterrain van het Theater aan het Vrijthof.

Het Theater aan het Vrijthof is een theater en concertzaal aan het Vrijthof in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht.

Het Twaalf Apostelenhofje (ook: Twaalf Apostelenhuis, Gesticht der XII Apostelen, de Belick of Stichting Lambert van Middelhoven) is een hofje in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht, gelegen aan de Bogaardenstraat nr. 1B in het Statenkwartier.

De Groote Sociëteit, sinds 1985 officieel Groote Sociëteit en D'Eglantier, voorheen Groote Sociëteit en Æmulatie (Frans: La Grande Société de Maestricht), is een sociëteit die in 1760 werd opgericht in de Nederlandse stad Maastricht. Oorspronkelijk bedoeld als herensociëteit voor officieren van het garnizoen en leden van de gegoede burgerstand, is het karakter van de vereniging in de loop van de twintigste eeuw geleidelijk veranderd, hoewel een zekere exclusiviteit is blijven bestaan. Het gebouw aan het Vrijthof is sinds 1966 een rijksmonument.

Het Keizer Karelplein is een plein in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht, dat genoemd is naar Karel de Grote. Aan het plein liggen 9 rijksmonumenten, waarvan de Sint-Servaasbasiliek het belangrijkste is.

Het Stedelijk Lyceum was een scholengemeenschap voor voortgezet onderwijs in de Nederlandse stad Maastricht. Het "Stedelijk" en zijn voorgangers was van 1800 tot 1968 gevestigd op het terrein van het Dominicanenklooster aan de Helmstraat in het centrum van de stad. De school vond zijn oorsprong in de Franse Tijd in de École centrale (1797-1802), een semi-academische opleiding, die al na enkele jaren werd omgevormd in een middelbare school, de École secondaire (1804-1810). De school werd daarna aangeduid als Collège Maastricht (1810-1817) en Koninklijk Atheneum (1817-1864). In 1960 gingen het Stedelijk Gymnasium en de Gemeentelijke HBS (beide 1864-1960) samen met de nieuw opgerichte mms, waarmee het Stedelijk Lyceum en MMS ontstond, dat na verdere fusies opging in het nog bestaande Bonnefanten College.