place

Station Ravenstein

RavensteinSpoorwegstation in Noord-Brabant
2019 06 30 Station Ravenstein spoor 1
2019 06 30 Station Ravenstein spoor 1

Station Ravenstein is een spoorwegstation in de gemeente Oss bij het stadje Ravenstein. Het station is op 4 juni 1881 geopend aan de Brabantse Lijn. Het eerste station was van het type Helvoirt, genoemd naar station Helvoirt. Geen van de vier stations van dit type (naast Ravenstein en Helvoirt ook station Geffen en station Wijchen) is bewaard gebleven. Het stationsgebouw bestond uit een laag gebouw met een woning en dienstloketten. In 1898 werd het station uitgebreid met een puntdak en een aanbouw met plat dak; het stationsgebouw is in 1973 gesloopt. Hierna werd er een simpel wachthuisje met kaartautomaten neergezet. Dit is in 2005 dichtgegaan en in 2010 is hier een restaurant ingekomen. In Ravenstein halteert de volgende treinserie: Ten behoeve van voor- en natransport zijn er een fietsenstalling en een parkeerplaats aanwezig. Ook stopt buurtbuslijn 294 van Arriva op dit station.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Station Ravenstein (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Station Ravenstein
Stationssingel, Oss

Geografische coördinaten (GPS) Adres Externe links Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: Station RavensteinLees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 51.795 ° E 5.6377777777778 °
placeToon op kaart

Adres

Ravenstein

Stationssingel 122
5371 BB Oss
Noord-Brabant, Nederland
mapOpenen op Google Maps

linkWikiData (Q2788131)
linkOpenStreetMap (43861273)

2019 06 30 Station Ravenstein spoor 1
2019 06 30 Station Ravenstein spoor 1
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Sint-Lambertuskerk (Huisseling)
Sint-Lambertuskerk (Huisseling)

De Sint-Lambertuskerk is een rooms-katholieke kerk in de Nederlandse plaats Huisseling. De kerk is gewijd aan Lambertus van Maastricht. In Huisseling hebben door de eeuwen heen meerdere kerken gestaan. De eerste bekende vermelding van een kerk stamt uit 1421. Deze kerk wordt in 1621 gesloopt op last van de Staten-Generaal van de Nederlanden samen met de 29 aanwezige huizen van Huisseling. Reden hiervoor was dat van Ravenstein een vestingstad gemaakt werd, waarvoor het omliggend gebied een vrij schootsveld moest bieden. Iets verderop wordt in 1626 een nieuwe kerk gebouwd, welke in 1853 wordt vergroot. De kerk blijft te klein en in 1910 wordt gekozen voor nieuwbouw. Een jaar later wordt naar ontwerp van Caspar Franssen een nieuwe kerk opgeleverd. De eenbeukige, neogotische kerk met transept, heeft aan de oostzijde een apsis met ten noorden daarvan gelegen toren. Het schip is voorzien van spitsboogvensters met glas-in-loodramen en aan de bovenkant versierd met boogfriezen. Het dak is voorzien van een zadeldak met kleine dakruiter aan de zijkant van het schip. De toren bestaat uit drie geledingen en wordt bekroond met een tentdak. In de kerk zijn een aantal bijzondere elementen aanwezig: Een achtkantig hardstenen doopvont uit de 15/16e eeuw en een houten beeld van Eligius (gemaakt rond 1510-1525) vermoedelijk gemaakt door Henrick Douwerman. De kerk is in 1965 aangewezen als rijksmonument. Daarnaast zijn een aantal onderdelen van de begraafplaats als zelfstandige rijksmonumenten benoemd.

Sint-Vincentiuskerk (Deursen)
Sint-Vincentiuskerk (Deursen)

De Sint-Vincentiuskerk is een rooms-katholieke kerk in de Nederlandse plaats Deursen. De kerk was oorspronkelijk gewijd aan Vincentius Madelgarius, stichter van enkele abdijen, maar later is de patroonheilige veranderd naar Vincentius van Zaragoza. De abdij van Zinnik had rondom Deursen eigendom en zo ontstond er een band tussen die plaats en Deursen. In Zinnik staat de Sint-Vincentiuskerk, waarop in Deursen ook Vincentius Madelgarius werd vereerd. In 1745 was er een kerk gebouwd in Deursen, maar eind 19e eeuw werd deze te klein. Er werd gekozen voor de bouw van een nieuwe kerk, naar ontwerp van architect Cornelis van Dijk. De kerk werd in de jaren 1874-1877 gebouwd. De kerk is opgezet als eenbeukige, pseudobasilicale kerk in neogotische bouwstijl, aan drie zijden ondersteund door steunberen. Aan de oostzijde bevindt zich een driezijdig gesloten priesterkoor voorzien van glas-in-loodramen van Raymond van Bergen. Aan de westzijde bevindt zich een vierkante kerktoren bestaande uit vier geledingen, waarin spitsboogvensters zijn verwerkt. De spits is in 1919 toegevoegd. De kerk zelf is een gemeentelijk monument. Drie onderdelen van de kerk zijn in 1965 als rijksmonument aangewezen. Dit zijn: een grafzerk in blauw steen in het torenportaal waarin een alliantiewapen en ornament zijn verwerkt. De andere twee aangewezen onderdelen zijn twee kerkklokken. Een klok uit 1589 en een klok uit 1622. De laatste is gegoten door Henricus Wegewaert in Enkhuizen.

Sint-Annakapel (Koolwijk)
Sint-Annakapel (Koolwijk)

De Sint-Annakapel is een rooms-katholieke kapel in de Nederlandse plaats Koolwijk. De kapel is gewijd aan de moeder van Maria, Anna. De kapel behoort vanaf 1 januari 2016 tot de parochie Heilige Johannes den Doper. Tot 2016 behoorde de kapel bij de parochie St. Sebastianus uit Herpen. De eerst bekende vermelding van de kapel dateert uit 1520. Doordat de kapel binnen het vrije Land van Ravenstein viel, werd het een veelgebruikte toevluchtsoord voor katholieken in de Meierij van 's-Hertogenbosch. De kapel is meermalen vergroot, waaronder in de 17e eeuw waarbij een toren aan de kapel is toegevoegd. Later is de kapel vergroot, maar de meest ingrijpende aanpassing volgde rond 1936 waarbij de kapel werd vernieuwd en verbouwd. De kapel is uit baksteen opgetrokken, waarbij behalve de noordmuur, de bakstenen in 1936 geheel opnieuw zijn gemetseld. De vierkante toren boven de entree is verhoogd en voorzien van een kleine spits met klok. Aan de oostzijde bevindt zich de apsis. De inrichting is neoclassicistisch. Twee Toscaanse zuilenrijen onderscheidt het schip van de zijbeuken. In de kerk is een relikwie aanwezig van Anna, opgeborgen in een reliekhouder in de vorm van een monstrans. Voor dit reliek gaf Paus Pius VII in 1801 een aflaatbul. Hierdoor is de Sint-Annakapel een bedevaartsplaats en wordt rond 26 juli het jaarlijkse Annafeest gehouden. Bejaarden roep haar aan voor een gezegende oude dag, echtparen vragen haar om hulp voor een harmonisch huwelijk. Vrouwen, die ongehuwd zijn, vragen om een echtgenoot: "Sint Anneke, Sint Anneke, geen me toch 'n manneke".

Garnizoenskerk (Ravenstein)
Garnizoenskerk (Ravenstein)

De Garnizoenskerk, ook wel de Nederlands Hervormde kerk, is een protestantse kerk in de Nederlandse plaats Ravenstein. Land van Ravenstein was na de Tachtigjarige oorlog een katholieke enclave alwaar het geloof actief beleden mocht worden. Er was echter wel een overeenkomst met de Staten-Generaal van de Nederlanden dat zij een garnizoen in de stad mocht houden. Dit garnizoen, bestaande uit mensen met het protestantse geloof, had behoefte aan een eigen kerk, waarop de garnizoenskerk werd gebouwd. Dit was na de hervormde kerken in Willemstad (Koepelkerk) en Hooge Zwaluwe (Protestantse kerk) de derde hervormde kerk in Brabant. De eenbeukige zaalkerk met zichtbare steunberen aan de zijkanten is archaïserend-gotisch, ze werd gebouwd in een tijd dat de gotische-bouwstijl al tot het verleden behoorde. De ramen zijn voorzien van vorktracering en gedrukte rondbogen. De oorspronkelijk in de voorgevel aangebrachte ramen zijn in 1732 dichtgemetseld omdat ze geregeld werden ingegooid. De midden op het dak van de kerk staande koepel is herbouwd aan de hand van oude afbeeldingen. De kansel in de kerk stamt uit 1644 met een lessenaar uit 1652. Het stucwerk en portaal zijn opgetrokken in Lodewijk XVI-stijl. Bij een restauratie in 1971 is het in de achttiende eeuw aangebrachte stucplafond weer verwijderd. Het kabinetorgel in de kerk stamt uit 1781 en is afkomstig van A.F.G. Heineman. De kerk is in 1965 aangewezen als rijksmonument.