Piarcospoorviaduct

Maalstroom nr. 1 is een kunstwerk in Amsterdam-Westpoort. De kunstenaar Thomas Elshuis is van huis uit architect. Hij kreeg van een vriend van de familie een erfenis bestaande uit 20.000 foto’s. Sindsdien maakt hij collages van foto’s in wanden en andere constructies. Maalstroom nr. 1 staat enigszins weggestopt op het Piarcoplein (huisnummer 1), eigenlijk een grote parkeerplaats ten noorden van het Station Amsterdam Sloterdijk. Het bestaat uit een aantal foto’s van mensen die onderweg zijn. De foto's hangen boven een gangpad op de parkeerplaats en vormen de band in een stellage op het P&R-gebouwtje, een creatie van architect Rowin Petersma. Het kunstwerk dateert uit 2005/2006. Maalstroom nr. 2 staat aan de Zuiderzeeweg in Amsterdam-Oost, ook op een P&R-huisje van Petersma.

Station Amsterdam Sloterdijk is een spoorwegstation in het noordwesten van de Nederlandse stad Amsterdam. Het station heeft een belangrijke functie als overstapstation, en heeft tien perronsporen.

La Guardia Plaza is een kantorencomplex in Teleport, Amsterdam. De hoogste toren behoort tot de twintig hoogste gebouwen van de hoofdstad. Het complex bestaat uit vier torens, genummerd van A t/m D, zichtbaar gemaakt met grote letters boven de ingang. De hoogste toren (D) is 90 meter hoog. In La Guardia Plaza huist sinds de opening het hoofdkantoor van het UWV.

De Crystal Tower is een kantoorgebouw in Westpoort, wijk Teleport, in Amsterdam nabij station Sloterdijk. Met 95 m behoort de kantoortoren tot de tien hoogste gebouwen van Amsterdam. Deze toren aan de skyline deed aan de buitenkant ook dienst als de toren van het fictieve bedrijf Sanders Inc. in de soapserie Goede tijden, slechte tijden.

178 Bottles, 1 Message is een artistiek kunstwerk in Amsterdam Westpoort. Het is een creatie van Lieuwe Martijn Wijnands en Saskia Hoogendoorn, werkend onder Art & Design Tijdmakers. Het is gemaakt in 2014 en bestaat uit Ledverlichting en staal. De kunstenaars lieten zich inspireren door de nationaliteiten die in dat jaar vertegenwoordigd waren in Amsterdam. Zij worden weergegeven door 178 plastic flessen. Ook worden woorden van Floor Wibaut, oud-wethouder van de stad, weergegeven:Er is maar één land: de aardeEr is maar één volk: de mensheidEr is maar één geloof: de liefde. Die laatste is het meest vertegenwoordigd in het beeld; tijdens de nacht wordt de Ledverlichting geplaatst in de flessen ontstoken. Het hart staat op een wereldbol, waarop de vlaggen van de desbetreffende landen worden weergegeven. Het geheel staat op een grote boei een zogenaamde uiterton; laatste baken voor open zee dan wel eerste baken voor rustiger vaarwater. Het maakte in 2015 deel uit van het Amsterdam Light Festival, waarbij het in de Binnen Amstel stond; het stukje Amstel ter hoogte van de Stopera. De opdrachtgever was de gemeente Amsterdam. Na het festival maakte het een uitstapje naar Brussel om vervolgens terug te keren naar Amsterdam. Het werd in 2016 geplaatst op het Orlyplein nabij Station Amsterdam Sloterdijk. Een jaar later volgde 195 Bottles, 1 Message voor Bangkok.

Het Orlyplein is een verhoogd plein in Amsterdam-Westpoort aan de westkant van het station Sloterdijk en is gelegen boven het perron en de sporen voor de spoorlijn naar Haarlem. Sinds 2009 is er een apart stationsgedeelte aan de Hemboog. Het plein kreeg zijn naam in 1989 en werd vernoemd naar de Luchthaven Orly van Parijs. Van 1983 tot 1985 was er een tijdelijk stationsplein en busstation ten zuiden van het station. Sinds 1985 is het Orlyplein het stationsplein vóór het station, waar ook tot eind 2010 het busstation voor de stads- en streeklijnen was. Ook had tramlijn 12 hier zijn keerlus en van 1985 tot 1989 ook tramlijn 14. Op het midden van het plein staat een horecagelegenheid. In het kader van de vernieuwing van het station verhuisde dit busstation, met tram 12, eind 2010 naar de zuidoostzijde van het station op het op de begane grond gelegen Carrascoplein. Volgens de plannen van de gemeente zou het Orlyplein worden herontwikkeld en bebouwd met kantoorgebouwen. Deze plannen zijn echter niet tot uitvoering gekomen. Het oude busstation op het plein was nog lange tijd aanwezig en lag er verlaten bij omdat de vernieuwing van het station en de omgeving zijn opgeschort. In 2015 werd het plein opnieuw ingericht met een tuin en meer groen. Ook kwam er meer horeca. In 2016 werd het beeld 178 Bottles, 1 Message van Lieuwe Martijn Wijnands en Saskia Hoogendoorn geplaatst.

De Millennium Tower is te vinden in Amsterdam Westpoort, buurt Teleport. Het behoort tot de tien hoogste gebouwen van de hoofdstad. Het gebouw wordt deels gebruikt voor het Nederlandse hoofdkantoor van het uitgeverijconcern Reed Elsevier. De rest van het gebouw wordt verhuurd. Opvallend is dat in 1994 voor Reed Elsevier in de nabije omgeving het Boekhuis werd gebouwd als hoofdkantoor, maar Reed Elsevier is er nooit ingetrokken. Het gebouw werd direct na oplevering verhuurd aan de belastingdienst.

De Hemboog is een 3,3 kilometer lang spoorwegtraject aan de zuidwestkant van het station Amsterdam Sloterdijk, dat een rechtstreekse verbinding mogelijk maakt tussen het noorden van Noord-Holland en de luchthaven Schiphol. Op 13 december 2003 werd het traject geopend door minister Karla Peijs van Verkeer en Waterstaat. Diezelfde dag opende de minister overigens ook de Gooiboog.

Crossroads is een complex van twee woontorens dat ten behoeve van het project Sloterdijk-Centrum in het Amsterdamse stadsdeel Nieuw-West in staat van ontwikkeling is. De torens komen nabij Station Amsterdam Sloterdijk. Ze worden ontwikkeld door 'Team Crossroads', een samenwerkingsverband van velerlei partijen. Het project maakt deel uit van de herstructurering van Teleport dat wordt omgevormd van kantorenwijk tot de stadswijk Sloterdijk-Centrum. De bouw van de woontorens, die een hoogte zullen krijgen van 40 en 90 meter is in november 2022 begonnen. Ze komen te liggen om spoor 9 en 10 van Station Sloterdijk aan de Hemboog en zullen bestaan uit 156 (middel)dure huurwoningen, 180 studentenwoningen en 78 huurwoningen. De plint zal ruimte bieden aan voorzieningen zoals winkels.

Lycka is een gebouw in Amsterdam Nieuw-West. Het vijftig meter hoge gebouw bestaat uit werkruimten met daarboven appartementen in de sociale sector. Het gebouw bevat verschillende type appartementen, wat in de architectuur terug is te zien doordat elk type woning zijn eigen uitstraling heeft in zowel materiaal als kleur. Het lijkt daardoor op vijf blokken woningen die op elkaar gestapeld zijn. Het gebouw deelt een centrale kern en bevat ook een inpandige fietsenstalling. Het complex voldoet aan strenge duurzaamheidseisen met onder andere wateropvang, zonnepanelen, stadsverwarming, een collectieve tuin op het dak en geen gasaansluiting. Hillen & Roosen bouwde dit gebouw voor wooncorporatie Eigen Haard. Het werd ontworpen door "Team Paul de Vroom + Sputnik". Het gebouw maakt deel uit van de herontwikkeling van het nooit volledig gebouwde kantorenpark Amsterdam Teleport naar gemengd hoogstedelijk woon-werkgebied Sloterdijk-Centrum. De kavels van het oorspronkelijke Teleport-plan waren waren nooit tot ontwikkeling gekomen. Het complex werd gepland aan de Lutonstraat, Zaventemstraat en Arlandaweg, allen vernoemd vliegvelden in Europa; Luton (Londen), Zaventem (Brussel) en Arlanda (Stockholm). Toen door de gemeente nieuwe plannen werden gemaakt voor het bouwperceel naast de Hemboog, bleek dat er geen straat of weg ontstond maar een soort hof. De straatnaam werd daarom nog vóór de bouw in 2018 gewijzigd in Lutonhof. Het gebouw kreeg -als knipoog naar de ligging aan de Arlandaweg- de naam Lycka wat 'geluk' betekent in het Zweeds. Lycka werd in 2022 genomineerd voor de Amsterdamse Nieuwbouwprijs.

Een mens van water is een artistiek kunstwerk en fontein in Amsterdam Nieuw-West. Het beeld lijkt uit de context te staan. In 2003 werd hier het nieuwe kantoor van het Amsterdamse Waterleidingbedrijf geopend in een gebouw ontworpen door Aat van Tilburg. Kunstenaarskoppel Maree Blok en Bas Lugthart ontwierpen voor het voorterrein een beeld annex fontein, in combinatie met een fotoserie voor in het gebouw. Zij kwamen met een genderneutraal mensbeeld, opgebouwd uit honderdvijftig koperen ringen van waterleidingbuis, wat isolatiemateriaal en staal. Er is in totaal 800 meter waterleidingbuis in gewalste vorm in het beeld verwerkt, dat overeind wordt gehouden door een kolom. In die kolom zit de waterleiding naar boven. Vanuit de kruin van de persoon loopt water via het beeld weer naar beneden en wikkelt zich als een nat kleed om de persoon om ten slotte in het bassin te vallen en weer naar boven gepompt te worden. Wethouder Hester Maij kwam de fontein op 4 september 2003 onthullen Het interne deel van het kunstwerk bestaat/bestond uit negen foto’s van medewerkers van het waterleidingbedrijf, die geheel gekleed onder de douche werden gehouden en dus (stilstaand) net zo drupten als het beeld. Het gebouw staat in de wijk Teleport en dat was al in die jaren volop in beweging. Het waterleidingbedrijf ging in 2006 samen met de Dienst Waterbeheer en Riolering (DWR) op in Waternet en trok naar Amsterdam Overamstel. Woningcorporatie Eigen haard trok vervolgens in het gebouw en liet de fontein werken.

Het wiel is een artistiek kunstwerk in Amsterdam-Westpoort. Het is, zoals kunstenaar Jeroen Henneman zelf omschrijft, een staande tekening; lijnen in lucht. Henneman gebruikte die techniek vaker in zijn oeuvre, zie bijvoorbeeld De kus, De Schreeuw en een aantal wielen (stand of diagonaal etc.). Henneman benoemde het ook als Het wiel, maar oorspronkelijk is het een muntstuk op haar zijkant, waardoor een as is geplaatst; de as zou dan staan voor de Rijksbelastingdienst, gebruiker van het gebouw met bijnaam Boekhuis, Kingsfordweg 1, Westpoort, waarop het is geplaatst. Het werk staat dan wel op een gebouw, het is soort baken als men op de westelijke tak van de Rijksweg 10 (Ringweg-West) rijdt. Bovendien wijzigt de vorm continu als men er langs rijdt; vanuit een bepaalde hoek, blijft er niets van het beeld over, een verticale streep op een dak. Vanaf het maaiveld lijkt het kunstwerk zich op de rand van het gebouw te bevinden; het is gezichtsbedrog; het beeld staat op een sokkel achter de borstwering. Ook de as is gezichtsbedrog, want er is geen schijf waar ze doorheen kan. Henneman maakte ook een veel kleinere versie van het wiel (51 bij 37 bij 4 cm). De plaatsing werd behoorlijk opgehouden: aan de Kingsfordweg mocht wel hoog gebouwd worden, maar met haar 82 meter hoogte zat het gebouw tegen de limiet aan; iets erop plaats kon zonder wijziging in bestemmingsplannen niet; de opdracht was dan ook: maak een kunstwerk voor aan de gevel, maar in overleg met architect Abe Bonnema ontwierp hij iets voor erboven op; volgens Henneman wilde hij niet iets groots maken, want dan zou het gebouw als sokkel van het beeld gezien worden. in het beslissingstraject roerden ook de welstandscommissie en bouw- en woningtoezicht hun mond toen het geplaatst mocht worden, moest een van de twee in Europa aanwezige hijskranen van 120 meter hoogte besteld worden. De kunstenaar benoemde het negen meter hoge draadmodel van een schijf in 2001 als “een mooi ding”. Het wiel inspireerde dichter Maarten Doorman tot het gedicht Westring A10, waarbij hij analogie vond tussen deze ring en de ringweg.