Een mens van water

Lycka is een gebouw in Amsterdam Nieuw-West. Het vijftig meter hoge gebouw bestaat uit werkruimten met daarboven appartementen in de sociale sector. Het gebouw bevat verschillende type appartementen, wat in de architectuur terug is te zien doordat elk type woning zijn eigen uitstraling heeft in zowel materiaal als kleur. Het lijkt daardoor op vijf blokken woningen die op elkaar gestapeld zijn. Het gebouw deelt een centrale kern en bevat ook een inpandige fietsenstalling. Het complex voldoet aan strenge duurzaamheidseisen met onder andere wateropvang, zonnepanelen, stadsverwarming, een collectieve tuin op het dak en geen gasaansluiting. Hillen & Roosen bouwde dit gebouw voor wooncorporatie Eigen Haard. Het werd ontworpen door "Team Paul de Vroom + Sputnik". Het gebouw maakt deel uit van de herontwikkeling van het nooit volledig gebouwde kantorenpark Amsterdam Teleport naar gemengd hoogstedelijk woon-werkgebied Sloterdijk-Centrum. De kavels van het oorspronkelijke Teleport-plan waren waren nooit tot ontwikkeling gekomen. Het complex werd gepland aan de Lutonstraat, Zaventemstraat en Arlandaweg, allen vernoemd vliegvelden in Europa; Luton (Londen), Zaventem (Brussel) en Arlanda (Stockholm). Toen door de gemeente nieuwe plannen werden gemaakt voor het bouwperceel naast de Hemboog, bleek dat er geen straat of weg ontstond maar een soort hof. De straatnaam werd daarom nog vóór de bouw in 2018 gewijzigd in Lutonhof. Het gebouw kreeg -als knipoog naar de ligging aan de Arlandaweg- de naam Lycka wat 'geluk' betekent in het Zweeds. Lycka werd in 2022 genomineerd voor de Amsterdamse Nieuwbouwprijs.

Brug 2323 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam Nieuw-West.

Brug 2324 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam Nieuw-West.

Crossroads is een complex van twee woontorens dat ten behoeve van het project Sloterdijk-Centrum in het Amsterdamse stadsdeel Nieuw-West in staat van ontwikkeling is. De torens komen nabij Station Amsterdam Sloterdijk. Ze worden ontwikkeld door 'Team Crossroads', een samenwerkingsverband van velerlei partijen. Het project maakt deel uit van de herstructurering van Teleport dat wordt omgevormd van kantorenwijk tot de stadswijk Sloterdijk-Centrum. De bouw van de woontorens, die een hoogte zullen krijgen van 40 en 90 meter is in november 2022 begonnen. Ze komen te liggen om spoor 9 en 10 van Station Sloterdijk aan de Hemboog en zullen bestaan uit 156 (middel)dure huurwoningen, 180 studentenwoningen en 78 huurwoningen. De plint zal ruimte bieden aan voorzieningen zoals winkels.

De Westereindflat is een woongebouw aan de Harry Koningsbergerstraat in de wijk Slotermeer deel C in stadsdeel Amsterdam Nieuw-West. Het werd in de jaren 1956-1958 volgens ontwerp van de architecten Jan Rietveld en Pieter Rinze Bloemsma gebouwd in opdracht van aannemer Cornelis Balke (1894-1959). In 2007 werd het gebouw in die Top 100 Nederlandse monumenten 1940-1958 opgenomen, sinds 2010 is het een Rijksmonument. Het uit staalbeton geconstrueerde gebouw bevindt zich aan het noordoostelijke einde van de tuinstad Slotermeer op een opvallende locatie aan de Spoorlijn Amsterdam Centraal - Schiphol en aan de Haarlemmerweg en nabij de Ringweg A10. Het woongebouw heeft totaal tien etages met oorspronkelijk 83 eenkamerwoningen (32 m²) en 44 tweekamerwoningen (48 m²) voor alleenstaanden. Elke van de, over negen etages verdeelde, woningen beschikt over een keuken, douche, balkon en bergruimte. De vensterramen steken licht uit de witte, van veraf zichtbare, gevel uit. Deze uitvoering van de hoofdgevel wordt aan de zijgevels door een naadloze overgang in de vorm van hoekvensters voortgezet. Een in de oorspronkelijke planning van de architecten voorziene glazen aula met restaurant en terras werd niet gerealiseerd en door kantoorruimten vervangen. Na de aanleg van de Amsterdam-Schipholspoorlijn vlakbij is boven op het gebouw Amstelbierreclame geplaatst. Hierdoor kreeg het gebouw de bijnaam van 'Amstelbierflat'. Deze reclame is in 2002 verwijderd.

Het Orlyplein is een verhoogd plein in Amsterdam-Westpoort aan de westkant van het station Sloterdijk en is gelegen boven het perron en de sporen voor de spoorlijn naar Haarlem. Sinds 2009 is er een apart stationsgedeelte aan de Hemboog. Het plein kreeg zijn naam in 1989 en werd vernoemd naar de Luchthaven Orly van Parijs. Van 1983 tot 1985 was er een tijdelijk stationsplein en busstation ten zuiden van het station. Sinds 1985 is het Orlyplein het stationsplein vóór het station, waar ook tot eind 2010 het busstation voor de stads- en streeklijnen was. Ook had tramlijn 12 hier zijn keerlus en van 1985 tot 1989 ook tramlijn 14. Op het midden van het plein staat een horecagelegenheid. In het kader van de vernieuwing van het station verhuisde dit busstation, met tram 12, eind 2010 naar de zuidoostzijde van het station op het op de begane grond gelegen Carrascoplein. Volgens de plannen van de gemeente zou het Orlyplein worden herontwikkeld en bebouwd met kantoorgebouwen. Deze plannen zijn echter niet tot uitvoering gekomen. Het oude busstation op het plein was nog lange tijd aanwezig en lag er verlaten bij omdat de vernieuwing van het station en de omgeving zijn opgeschort. In 2015 werd het plein opnieuw ingericht met een tuin en meer groen. Ook kwam er meer horeca. In 2016 werd het beeld 178 Bottles, 1 Message van Lieuwe Martijn Wijnands en Saskia Hoogendoorn geplaatst.

De Hemboog is een 3,3 kilometer lang spoorwegtraject aan de zuidwestkant van het station Amsterdam Sloterdijk, dat een rechtstreekse verbinding mogelijk maakt tussen het noorden van Noord-Holland en de luchthaven Schiphol. Op 13 december 2003 werd het traject geopend door minister Karla Peijs van Verkeer en Waterstaat. Diezelfde dag opende de minister overigens ook de Gooiboog.

178 Bottles, 1 Message is een artistiek kunstwerk in Amsterdam Westpoort. Het is een creatie van Lieuwe Martijn Wijnands en Saskia Hoogendoorn, werkend onder Art & Design Tijdmakers. Het is gemaakt in 2014 en bestaat uit Ledverlichting en staal. De kunstenaars lieten zich inspireren door de nationaliteiten die in dat jaar vertegenwoordigd waren in Amsterdam. Zij worden weergegeven door 178 plastic flessen. Ook worden woorden van Floor Wibaut, oud-wethouder van de stad, weergegeven:Er is maar één land: de aardeEr is maar één volk: de mensheidEr is maar één geloof: de liefde. Die laatste is het meest vertegenwoordigd in het beeld; tijdens de nacht wordt de Ledverlichting geplaatst in de flessen ontstoken. Het hart staat op een wereldbol, waarop de vlaggen van de desbetreffende landen worden weergegeven. Het geheel staat op een grote boei een zogenaamde uiterton; laatste baken voor open zee dan wel eerste baken voor rustiger vaarwater. Het maakte in 2015 deel uit van het Amsterdam Light Festival, waarbij het in de Binnen Amstel stond; het stukje Amstel ter hoogte van de Stopera. De opdrachtgever was de gemeente Amsterdam. Na het festival maakte het een uitstapje naar Brussel om vervolgens terug te keren naar Amsterdam. Het werd in 2016 geplaatst op het Orlyplein nabij Station Amsterdam Sloterdijk. Een jaar later volgde 195 Bottles, 1 Message voor Bangkok.

De Johannes Meewisstraat is een straat in de wijk Slotermeer-Noordoost in Amsterdam. De straat is vernoemd naar verzetsstrijder Johan Meewis. De straat loopt van het noordeinde van de Burgemeester Fockstraat via een bocht naar de Burgemeester Vening Meineszlaan.

Station Amsterdam Sloterdijk is een spoorwegstation in het noordwesten van de Nederlandse stad Amsterdam. Het station heeft een belangrijke functie als overstapstation, en heeft tien perronsporen.

De Frieda Belinfantebrug (brug 600) is een plaatbrug in Amsterdam Nieuw-West.

Under Heaven 03 is een kunstwerk in Amsterdam Nieuw-West. Het kunstwerk bestaat uit een kinderhuisje op een "onbereikbaar eiland" in een vijver in een water dat onder het begin van de Burgemeester Vening Meineszlaannoordzuid loopt. Het huisje staat net ten zuiden van de Frieda Belinfantebrug. Het huisje, of folly, is ontworpen door kunstenaar Leonard van Munster die hier in de buurt woont. Het huisje staat op een kunstmatig eiland en is voorzien van alle gemakken. Er is 's nachts verlichting en het heeft een schuurtje. Gordijntjes kunnen open en dicht en af en toe is een radio te horen. Men moet een vaartuig hebben om er te geraken en vervolgens kan men via een trapje het eiland bestijgen. Het kunstwerk werd slachtoffer van vernieling. In het talud van de Frieda Belinfantebrug zijn stenen onder gaas verwerkt. Het gaas was vernield en jeugd bekogelde Under Heaven 03. Toen de kunstenaar er wat van zei, werd hij slachtoffer van geweld. Opmerkelijk daarbij is dat de vijver juist werd uitgegraven om vandalisme door hangjongeren te voorkomen. Het kunstwerk werd door middel van crowdfunding gefinancierd. De kunstenaar omschreef het in 2010 als volgt: "Een eiland waar je graag wilt zijn, met eeuwig bloeiende Japanse kers, een waterval en een charmant thuishuis". De kunstenaar verleende op verzoek toegang tot het huisje, indien je een bijdrage had geleverd. Under Heaven 03 maakt deel uit van een kleine serie. Under Heaven 01 uit 2004 is inmiddels uit het straatbeeld verdwenen; het was een boomhut van negen meter hoogte op het inmiddels gesloopte Post CS-gebouw. Under Heaven 02 is eveneens een paradijsje onder het nabijgelegen viaduct in de Rijksweg 10. Aan de noordkant van de brug staat ook in een vijver het kunstwerk All that glitters... van dezelfde kunstenaar.