Aaron Coplandstraat

Mahler4, of Mahler, is een van de deelplannen van de Amsterdamse wijk Zuidas. Het project is gelegen tussen Gustav Mahlerlaan, Gustav Mahlerplein, Ringweg A10 en de Parnassusweg. Met Mahler4 werd begonnen in 2002 en daarmee was het een van de eerste projecten van de Zuidas. De kantoren in Mahler4 bieden plaats aan ruim 6.000 arbeidsplaatsen van gerenommeerde bedrijven in de zakelijke dienstverlening. Diagonaal door de rechthoekige bouwkavels loopt de voetgangersstraat Claude Debussylaan richting station Amsterdam Zuid.

New Amsterdam is een woontoren in Amsterdam aan de Zuidas. New Amsterdam is onderdeel van het Mahler4 bouwproject. Het bestaat uit 24 woonlagen, met een bruto oppervlakte van 42.435 m² met 174 huurappartementen, 20 koopappartementen en 3.500 m² commerciële ruimtes, waarvan de bovenste 4 lagen uit penthouses bestaat. De penthouses variëren van 2 tot 4 miljoen euro. Het project werd opgestart in 2000. Het is ontworpen door de Architekten Cie. De bouwperiode was van 2004 tot 2007.

Het Baker McKenzie House, tot 2016 Baker & McKenzie House, is een kantoorgebouw aan de Claude Debussylaan in het gebied Mahler4 op de Zuidas te Amsterdam. Het is in gebruik bij de Nederlandse vestiging van het Amerikaanse advocatenkantoor Baker McKenzie. Het gebouw is ontworpen door de Amerikaanse architect Michael Graves (1934-2015). Het is een van de laagste gebouwen op de Zuidas; de gebouwen rondom zijn veelal veel hoger. Op het platte dak zijn graszoden neergelegd. De inrichting is gedaan door JHK Architecten.

Amsterdam EXPO was een tentoonstellingsruimte op de Zuidas in Amsterdam, in het stadsdeel Amsterdam-Zuid. In Amsterdam EXPO waren grote internationale reizende tentoonstellingen te zien. Naast de expositieruimte van ruim 3.000 m² bevatte Amsterdam EXPO ook een EXPO Café en EXPO Shop. In februari 2015 ging Amsterdam EXPO failliet. De EXPO was de enige publieke attractie op de Zuidas, die verder vooral banken en advocatenkantoren huisvest. De instelling bleef nog tot 1 maart dat jaar open.

Het ABN AMRO-hoofdkantoor is te vinden in Amsterdam aan de Zuidas. Het behoort met een hoogte van 105 meter en 24 verdiepingen tot de 10 hoogste gebouwen van de hoofdstad. Het gebouw werd in 1999 opgeleverd en in gebruik genomen. Het is, zoals de naam al doet vermoeden, het hoofdkantoor van de Nederlandse bank ABN AMRO. In 2007 werd ABN AMRO overgenomen door een consortium van drie buitenlandse banken, waarna het Belgische Fortis Bank het Nederlandse deel van ABN AMRO in handen kreeg en ook het hoofdkantoor. Dit zat in de boedel van Fortis. De bekende groen-gele logo's verdwenen van het pand. Anderhalf jaar later bleken de overnamebanken in grote problemen te verkeren en nam de Nederlandse Staat ABN AMRO over. De logo's werden direct weer teruggeplaatst aan de bovenzijde van het gebouw. Eind november 2020 kondigde ABN-AMRO aan, dat de bank in 2024 grotendeels zal vertrekken uit het gebouw. De meeste afdelingen zullen worden verplaatst naar het oude ABN-hoofdkantoor aan de Foppingadreef in Amsterdamse Poort. Het gebouw aan de Zuidas zal worden verkocht, waarna een gedeelte wordt teruggehuurd om de hoofddirectie te huisvesten. Op 7 december 2021 werd bekendgemaakt dat het gebouw is verkocht voor € 765 miljoen aan de Victory Group.

Streets of the World is een openbare fototentoonstelling van Jeroen Swolfs. Swolfs fotografeerde gedurende zeven jaar straatbeelden uit 195 hoofdsteden van de wereld, behalve op plaatsen waar dat om militaire redenen niet was toegestaan (b.v. Tsjaad). Hij hanteerde daarbij de filosofie dat juist de hoofdsteden van landen ontmoetingsplaatsen zijn van de algehele bevolking van het bijbehorende land, maar ook vaak van bezoekers van dat land. De foto’s werden in maart 2019 in een 230 meter lange galerij geplaatst op een schutting. Die schutting schermt het bouwterrein van de Brittenpassage af van de kantoorgebouwen langs de Arnold Schönberglaan aan de Zuidas van Amsterdam-Zuid. Het scherm is geplaatst tussen de Parnassusweg en het Gustav Mahlerplein ten zuiden van Rijksweg 10/Ringweg-Zuid. Bezoekers kunnen ongestoord over de Schönberglaan wandelen, want ter begeleiding van het traject is het gebied tot woonerf verklaard (langzaam verkeer gaat voor snelverkeer) maar over de volle lengte van de tentoonstelling is ook een zebrapad aangelegd. De foto van Amsterdam (The Netherlands) hangt tussen Nassau (The Bahamas) en Lhasa (Tibet) en laat twee boogbruggen over grachten zien. De fototentoonstelling trekt de wereld over. Al eerder was ze te zien in Zaandam, Dubai, vanaf mei 2019 op Canary Wharf in Londen. De foto’s zijn terug te vinden in het gelijknamige boek, dat in 2017 verscheen bij uitgeverij Terra (ISBN: 9789089897459)

De Benjamin Brittenstraat is een straat in Buitenveldert, Amsterdam-Zuid.

De toren Viñoly aan het Gustav Mahlerplein maakt deel uit van het Mahler4-complex aan de Zuidas te Amsterdam. De toren was het eerste gerealiseerde ontwerp in Europa voor de Zuid-Amerikaanse architect Rafael Viñoly. De constructie van deze 95 meter hoge kantoortoren bestaat uit een staalskelet en een betonkern voor de stabiliteit. Kenmerkend voor het gebouw zijn de in de gevel 'gekerfde' vluchttrappen en de ver uitstekende verticale vliesgevelprofielen. Het is een van de hoogste gebouwen aan de Zuidas.

De Ito-toren is een honderd meter hoog gebouw in de Amsterdamse Zuidas. Het kantoorgebouw is onderdeel van het complex Mahler4 en draagt binnen het complex de code 1AH. De bouw was onderdeel van de eerste bouwfase van het complex en vond plaats tussen september 2002 en juni 2005. De top van het gebouw werd in juni 2004 bereikt. De ontwikkelaars van de Ito-toren waren G&S Vastgoed, Fortis Vastgoed Ontwikkeling en ING Real Estate. Toyo Ito, naar wie het gebouw vernoemd is, en zijn architectenfirma waren de architect, maar ook ZZDP Architecten was bij het ontwerp betrokken. Het bedrijf Van der Vorm werd als ingenieur ingeschakeld. In december 2002 verkocht ontwikkelaar G&S Vastgoed de Ito-toren voor ruim €133,5 miljoen aan Commerz Grundbesitz-Investmentgesellschaft (CGI), een onderdeel van Commerz Real. CGI kocht tegelijkertijd het kantoorgebouw SOM, dat ook deel uitmaakt van Mahler4, en de parkeergarage. CGI was als belegger net als de drie ontwikkelaars sinds 1999 bij de ontwikkeling van Mahler4 betrokken. Eind 2013 onderhandelde eigenaar Commerz Real met Tishman Speyer over de verkoop van het gebouw, maar het kwam niet tot een overeenkomst. Op 15 april 2014 kocht het Duitse bedrijf Union Investment de Ito-toren samen met het kantoorgebouw SOM. Commerz Real ontving €172,8 miljoen voor de verkoop van de Ito-toren, wat €200.000 meer was dan de door een taxateur ingeschatte waarde. De Ito-toren telt 25 bovengrondse en daarnaast twee ondergrondse verdiepingen. De oppervlakte van de afdruk van het kantoorgebouw bedraagt ongeveer 2.600 m². De dragende delen van de Ito-toren zijn van gewapend beton en het gebouw beschikt over een stalen skelet. Het exterieur van de Ito-toren is hoekig en bevat gaten. De gevel wordt gekenmerkt door horizontaal lopende ramen en door aluminium panelen, die zich tussen die rijen van ramen bevinden. Binnen het gebouw bevinden zich vier vides. De Ito-toren heeft een vloeroppervlakte van ruim 38.000 m². Een deel van de begane grond wordt in beslag genomen door het bedrijfsrestaurant. De belangrijkste huurder is advocatenkantoor Houthoff, dat eind november 2013 zijn huurcontract met tien jaar heeft verlengd. Het advocatenkantoor huurt een vloeroppervlakte van 12.500 m². Andere huurders omvatten ABN AMRO, Accenture, Vibe Group, BearingPoint, Edelman en Trafigura. Ook Icesave had een kantoor in de Ito-toren.

The Rock is een gebouw aan het Gustav Mahlerplein (Claude Debussylaan 80) dat deel uitmaakt van het Mahler4-complex aan de Zuidas te Amsterdam. Het gebouw heeft 24 verdiepingen en een hoogte van 90 meter. Dit gebouw bestaat uit onregelmatige elementen van glas, aluminium, steen en beton. Het gebouw oogt alsof het bovenste gedeelte veel zwaarder is dan het onderste gedeelte. Het ontwerp is grillig en lijkt op een rots. Het is een van de hoogste gebouwen aan de Zuidas. Niet iedereen is enthousiast over het ontwerp. Zo werd het genomineerd voor het lelijkste gebouw van Nederland door NRC Next, waar het gebouw de strijd aangaat met onder andere het Agoratheater in Lelystad en het KPMG-hoofdkantoor.

Brug 1631 is een voormalig kunstwerk in Amsterdam-Zuid. Het kunstwerk werd aangelegd in de late jaren zeventig naar een ontwerp van Rijkswaterstaat. Het bouwwerk was ontworpen als metrotunnel in het traject van Station Amsterdam Zuid richting Buitenveldertselaan. Normaliter werden dergelijke kunstwerken ontworpen door de Dienst der Publieke Werken. Deze tunnel werd echter gebouwd onder de zuidelijke baan van de Rijksweg 10 / Ringweg-Zuid en onder de Schiphollijn, die onder beheer zijn van Rijkswaterstaat. Na het besluit in 1975 om na voltooiing van de Oostlijn geen nieuwe metrolijnen meer aan te leggen, werd de tunnel toch gebouwd, en het traject met de onderdoorgang kreeg de bijnaam Amstelveenboog. De tunnel bleef na de bouw meer dan 10 jaar ongebruikt. Na het besluit tot aanleg van sneltramlijn 51 werd deze ontdaan van groen dat in de loop der jaren in de tunnel was gegroeid. In 1990 kwam de tunnel in gebruik voor sneltramlijn 51 en tramlijn 5 tussen Station Zuid en Amstelveen. Volgens de oorspronkelijke plannen zou lijn 5 via de Strawinskylaan rijden. Omdat deze lijn een halte tussen de perrons van lijn 51 op Station Zuid kreeg, werd deze ook door de tunnel geleid. Het bouwwerk was inclusief paalfundering van gewapend beton. Op 1 mei 2008 verdween tramlijn 5 uit de tunnel om op het hooggelegen station plaats te maken voor de bouwwerkzaamheden voor metrolijn 52. Lijn 5 werd (alsnog) verlegd over de Strawinskylaan en Parnassusweg naar de Buitenveldertselaan, met een nieuwe tramhalte onder het spoorwegviaduct. Ten zuiden van de tramtunnel vond in de loop der jaren een aantal ongevallen plaats met voetgangers en fietsers. Deze verkeersdeelnemers zagen bij de oversteekplaats met name de sneltrams nauwelijks aankomen, terwijl de sneltrambestuurder dacht dat hij of zij een vrije baan had. De overgang kreeg na verloop van tijd het uiterlijk van een spoorwegovergang, echter zonder spoorwegbomen. Op 3 maart 2019 viel het doek voor de tunnel. In verband met werk aan het Zuidasdok werd aan de westkant van Station Amsterdam Zuid gewerkt aan de nieuwe Brittenpassage. De gehele Amstelveenboog moest daarvoor wijken; de tunnel werd ontmanteld en de overgebleven ruimte opgevuld met aarde. Ten oosten van Station Zuid blijft nog wel een metrobrug in de buurt liggen, de Parnassuswegmetrobrug. Ter vervanging van Sneltramlijn 51 kwam er een metrolijn 51, die werd verlegd naar de Isolatorweg. Tramlijn 5 (en van 27 mei 2019 t/m 6 november 2020 ook lijn 6) bleven naar Amstelveen rijden over het tracé via de Strawinskylaan en Parnassusweg. Het restant van de ontmantelde tunnel verdween op 1 juni 2020 na werkzaamheden onder de zuidelijke spoorbaan en autorijbaan.

Summertime is een appartementencomplex in Amsterdam-Zuid. Het complex bestaat uit twee bouwvolumes, die samen de vorm hebben van een zandloper. Het noordelijke deel staat tussen de Gustav Mahlerlaan (huisnummers 637-841) en de George Gershwinlaan. Het zuidelijke deel staat tussen de George Gershwinlaan (huisnummers 351-537) en De Boelegracht. De zijgevels staan langs de Benjamin Brittenstraat en Peter Schatstraat. Het geheel is vernoemd naar George Gershwins aria Summertime uit Porgy and Bess. Architectenbureau SeARCH ontwierp het bouwvolume, bestaande uit 197 appartementen in de vrije sector (middeldure huur). Onder de woningen zijn commerciële ruimten en parkeergarages gebouwd. De gebouwen vallen met hun verspringende gevels op tussen de veelal rechthoekig opgetrokken bebouwing in hun omgeving. Accenten worden gevormd door de kleurige balkonschermen (Mahlerlaan roze; Gershwinlaan groengeel). Beide gebouwen hebben hun korte gevel aan de Gershwinlaan, zodat alle appartementen zo optimaal mogelijk van daglicht gebruik kunnen maken. Het totale complex moest voldoen aan specifieke duurzaamheidseisen, zo zijn alternatieve energieopwekking en 'groene gevels' toegepast. Het project won in 2016 de AEC Excellence Award 2016 uitgegeven in het segment Bouwwerkinformatiemodel (BIM).