ABN AMRO-hoofdkantoor

Amsterdam EXPO was een tentoonstellingsruimte op de Zuidas in Amsterdam, in het stadsdeel Amsterdam-Zuid. In Amsterdam EXPO waren grote internationale reizende tentoonstellingen te zien. Naast de expositieruimte van ruim 3.000 m² bevatte Amsterdam EXPO ook een EXPO Café en EXPO Shop. In februari 2015 ging Amsterdam EXPO failliet. De EXPO was de enige publieke attractie op de Zuidas, die verder vooral banken en advocatenkantoren huisvest. De instelling bleef nog tot 1 maart dat jaar open.

De Aaron Coplandstraat is een straat in Amsterdam-Zuid. De straat is per raadsbesluit op 17 december 2002 vernoemd naar componist Aaron Copland. Alle straten in de buurt zijn vernoemd naar componisten. De Aaron Coplandstraat werd aangelegd in het kader van het project Mahler4; een deelproject van het totaalproject Zuidas. Ze begint aan de Arnold Schönbergstraat, kruist de Claude Debussylaan en eindigt aan de Gustav Mahlerlaan. Opvallend is dat de muziekstijlen van de naamgevers Aaron Copland (Amerikaans), Arnold Schönberg (twaalftoonsmuziek), Claude Debussy (impressionisme) en Gustav Mahler (romantiek) nauwelijks iets gemeen hebben. De straat is geheel ingesloten door vier kantoorgebouwen uit de 21e eeuw. Ze kent in 2018 slechts 4 huisnummers, aan de even zijde 6, 8 en 10 en aan de oneven zijde 7.

Mahler4, of Mahler, is een van de deelplannen van de Amsterdamse wijk Zuidas. Het project is gelegen tussen Gustav Mahlerlaan, Gustav Mahlerplein, Ringweg A10 en de Parnassusweg. Met Mahler4 werd begonnen in 2002 en daarmee was het een van de eerste projecten van de Zuidas. De kantoren in Mahler4 bieden plaats aan ruim 6.000 arbeidsplaatsen van gerenommeerde bedrijven in de zakelijke dienstverlening. Diagonaal door de rechthoekige bouwkavels loopt de voetgangersstraat Claude Debussylaan richting station Amsterdam Zuid.

New Amsterdam is een woontoren in Amsterdam aan de Zuidas. New Amsterdam is onderdeel van het Mahler4 bouwproject. Het bestaat uit 24 woonlagen, met een bruto oppervlakte van 42.435 m² met 174 huurappartementen, 20 koopappartementen en 3.500 m² commerciële ruimtes, waarvan de bovenste 4 lagen uit penthouses bestaat. De penthouses variëren van 2 tot 4 miljoen euro. Het project werd opgestart in 2000. Het is ontworpen door de Architekten Cie. De bouwperiode was van 2004 tot 2007.

De Ito-toren is een honderd meter hoog gebouw in de Amsterdamse Zuidas. Het kantoorgebouw is onderdeel van het complex Mahler4 en draagt binnen het complex de code 1AH. De bouw was onderdeel van de eerste bouwfase van het complex en vond plaats tussen september 2002 en juni 2005. De top van het gebouw werd in juni 2004 bereikt. De ontwikkelaars van de Ito-toren waren G&S Vastgoed, Fortis Vastgoed Ontwikkeling en ING Real Estate. Toyo Ito, naar wie het gebouw vernoemd is, en zijn architectenfirma waren de architect, maar ook ZZDP Architecten was bij het ontwerp betrokken. Het bedrijf Van der Vorm werd als ingenieur ingeschakeld. In december 2002 verkocht ontwikkelaar G&S Vastgoed de Ito-toren voor ruim €133,5 miljoen aan Commerz Grundbesitz-Investmentgesellschaft (CGI), een onderdeel van Commerz Real. CGI kocht tegelijkertijd het kantoorgebouw SOM, dat ook deel uitmaakt van Mahler4, en de parkeergarage. CGI was als belegger net als de drie ontwikkelaars sinds 1999 bij de ontwikkeling van Mahler4 betrokken. Eind 2013 onderhandelde eigenaar Commerz Real met Tishman Speyer over de verkoop van het gebouw, maar het kwam niet tot een overeenkomst. Op 15 april 2014 kocht het Duitse bedrijf Union Investment de Ito-toren samen met het kantoorgebouw SOM. Commerz Real ontving €172,8 miljoen voor de verkoop van de Ito-toren, wat €200.000 meer was dan de door een taxateur ingeschatte waarde. De Ito-toren telt 25 bovengrondse en daarnaast twee ondergrondse verdiepingen. De oppervlakte van de afdruk van het kantoorgebouw bedraagt ongeveer 2.600 m². De dragende delen van de Ito-toren zijn van gewapend beton en het gebouw beschikt over een stalen skelet. Het exterieur van de Ito-toren is hoekig en bevat gaten. De gevel wordt gekenmerkt door horizontaal lopende ramen en door aluminium panelen, die zich tussen die rijen van ramen bevinden. Binnen het gebouw bevinden zich vier vides. De Ito-toren heeft een vloeroppervlakte van ruim 38.000 m². Een deel van de begane grond wordt in beslag genomen door het bedrijfsrestaurant. De belangrijkste huurder is advocatenkantoor Houthoff, dat eind november 2013 zijn huurcontract met tien jaar heeft verlengd. Het advocatenkantoor huurt een vloeroppervlakte van 12.500 m². Andere huurders omvatten ABN AMRO, Accenture, Vibe Group, BearingPoint, Edelman en Trafigura. Ook Icesave had een kantoor in de Ito-toren.

Het Baker McKenzie House, tot 2016 Baker & McKenzie House, is een kantoorgebouw aan de Claude Debussylaan in het gebied Mahler4 op de Zuidas te Amsterdam. Het is in gebruik bij de Nederlandse vestiging van het Amerikaanse advocatenkantoor Baker McKenzie. Het gebouw is ontworpen door de Amerikaanse architect Michael Graves (1934-2015). Het is een van de laagste gebouwen op de Zuidas; de gebouwen rondom zijn veelal veel hoger. Op het platte dak zijn graszoden neergelegd. De inrichting is gedaan door JHK Architecten.

Summertime is een appartementencomplex in Amsterdam-Zuid. Het complex bestaat uit twee bouwvolumes, die samen de vorm hebben van een zandloper. Het noordelijke deel staat tussen de Gustav Mahlerlaan (huisnummers 637-841) en de George Gershwinlaan. Het zuidelijke deel staat tussen de George Gershwinlaan (huisnummers 351-537) en De Boelegracht. De zijgevels staan langs de Benjamin Brittenstraat en Peter Schatstraat. Het geheel is vernoemd naar George Gershwins aria Summertime uit Porgy and Bess. Architectenbureau SeARCH ontwierp het bouwvolume, bestaande uit 197 appartementen in de vrije sector (middeldure huur). Onder de woningen zijn commerciële ruimten en parkeergarages gebouwd. De gebouwen vallen met hun verspringende gevels op tussen de veelal rechthoekig opgetrokken bebouwing in hun omgeving. Accenten worden gevormd door de kleurige balkonschermen (Mahlerlaan roze; Gershwinlaan groengeel). Beide gebouwen hebben hun korte gevel aan de Gershwinlaan, zodat alle appartementen zo optimaal mogelijk van daglicht gebruik kunnen maken. Het totale complex moest voldoen aan specifieke duurzaamheidseisen, zo zijn alternatieve energieopwekking en 'groene gevels' toegepast. Het project won in 2016 de AEC Excellence Award 2016 uitgegeven in het segment Bouwwerkinformatiemodel (BIM).

De toren Viñoly aan het Gustav Mahlerplein maakt deel uit van het Mahler4-complex aan de Zuidas te Amsterdam. De toren was het eerste gerealiseerde ontwerp in Europa voor de Zuid-Amerikaanse architect Rafael Viñoly. De constructie van deze 95 meter hoge kantoortoren bestaat uit een staalskelet en een betonkern voor de stabiliteit. Kenmerkend voor het gebouw zijn de in de gevel 'gekerfde' vluchttrappen en de ver uitstekende verticale vliesgevelprofielen. Het is een van de hoogste gebouwen aan de Zuidas.

De Benjamin Brittenstraat is een straat in Buitenveldert, Amsterdam-Zuid.

Streets of the World is een openbare fototentoonstelling van Jeroen Swolfs. Swolfs fotografeerde gedurende zeven jaar straatbeelden uit 195 hoofdsteden van de wereld, behalve op plaatsen waar dat om militaire redenen niet was toegestaan (b.v. Tsjaad). Hij hanteerde daarbij de filosofie dat juist de hoofdsteden van landen ontmoetingsplaatsen zijn van de algehele bevolking van het bijbehorende land, maar ook vaak van bezoekers van dat land. De foto’s werden in maart 2019 in een 230 meter lange galerij geplaatst op een schutting. Die schutting schermt het bouwterrein van de Brittenpassage af van de kantoorgebouwen langs de Arnold Schönberglaan aan de Zuidas van Amsterdam-Zuid. Het scherm is geplaatst tussen de Parnassusweg en het Gustav Mahlerplein ten zuiden van Rijksweg 10/Ringweg-Zuid. Bezoekers kunnen ongestoord over de Schönberglaan wandelen, want ter begeleiding van het traject is het gebied tot woonerf verklaard (langzaam verkeer gaat voor snelverkeer) maar over de volle lengte van de tentoonstelling is ook een zebrapad aangelegd. De foto van Amsterdam (The Netherlands) hangt tussen Nassau (The Bahamas) en Lhasa (Tibet) en laat twee boogbruggen over grachten zien. De fototentoonstelling trekt de wereld over. Al eerder was ze te zien in Zaandam, Dubai, vanaf mei 2019 op Canary Wharf in Londen. De foto’s zijn terug te vinden in het gelijknamige boek, dat in 2017 verscheen bij uitgeverij Terra (ISBN: 9789089897459)

De Fietsenstalling Mahlerplein is een ondergrondse fietsenstalling in Amsterdam-Zuid. Met de bouw van fietsenstalling onder het Gustav Mahlerplein in het gebied van de Zuidas werd een voorschot genomen op de ontwikkeling van het gebied rondom Station Amsterdam Zuid tot een groter verkeersknooppunt. Om te voorkomen dat fietsen van forenzen etc. gestald werden in de openbare ruimte werden ondergrondse fietsenstallingen in de omgeving gebouwd. Met Fietsenstalling De Vijfhoek en Fietsenstalling Zuidplein (beide ten noorden van het station) vormt de zuidelijk gelegen Fietsenstalling Mahlerplein de gelegenheid die openbare ruimten vrij te houden van allerlei rijwielen en de veiligheid en beheermogelijkheden te vergroten. ZJA ontwierp in 2014 samen met Ballast Nedam een ondergrondse fietsenstalling voor 3000 fietsen. Het plan werd echter niet gerealiseerd. Het ontwerp van Paul van der Ree (specialist in stallingen) van StudioSK, onderdeel van Movares, werd in samenwerking met de Koninklijke BAM Groep wel uitgevoerd. Het werd uitgevoerd in het kader van het project Zuidasdok. De fietsenstalling kon op 11 juli 2016 in gebruik worden genomen. Een vrij ontwerp was het echter niet. Vanwege de projectstructuur van Zuidasdok lag de ruimte-indeling boven de grond al vast, net zoals de plekken waar in- en uitgangen moesten komen. In de ruimte onder het plein wisten de ontwerpers een langgerekte ruimte van 100 bij 30 meter te plaatsen. In eerste instantie dacht men aan een bibliotheekstructuur (centrale gang leiden naar de haaks daarop staande rekken), maar dat verhoogde de veiligheid en overzichtelijkheid niet. Daarop werd gekozen voor een vanuit de roltrottoirs te bereiken centraal gelegen landingsplatform met toezichtkantoortje, dat aangegeven is door een verlichte ring in het plafond en afbeeldingen van componisten op de zuilen. Om dat uitzicht te vergroten staan op dat platform alleen fietsrekken op de grond. Vanuit dat platform zijn dan de fietsenrekken te bereiken van twee verdiepingen hoog. Nadat de paalfundering geslagen was, werd eerst het dak gebouwd, zodat werkzaamheden boven de grond door konden gaan. Vervolgens werd de grond onder het dak afgegraven en de vrijgekomen volgebouwd. Tegelijkertijd werd er gebouwd aan een wateropvangreservoir van 750 m³ en een compleet leidingensysteem.

Het Gustav Mahlerplein is een plein annex voetgangersgebied in Amsterdam-Zuid. Het plein werd op 17 december 2002 vernoemd naar componist/dirigent Gustav Mahler. Alle straten en plein in de buurt zijn vernoemd naar componisten.