Sint-Antonius van Paduakerk (Gentbrugge)

Het Keizerpark is een park in Oud-Gentbrugge, een wijk van de Belgische stad Gent. Het ligt op een eiland dat deel uitmaakte van de omwalling van de stad Gent. Het park is ongeveer 1,8 hectare groot en door twee fietsbruggen verbonden met de Visserij (Gentse binnenstad) enerzijds en de Scheldekaai (Gentbrugge) anderzijds. Aan de kant van de Brusselsesteenweg zijn er voorzieningen voor basketbal en skaten. In het midden van het park is een grasperk met trapjes naar het water. Op het houten ponton langs de Schelde kan gevist worden. Daarnaast is er een speeltuin en een picknickruimte.

De Keizerpoort of Brusselse Poort is een kruispunt en verdwenen stadspoort van de Belgische stad Gent. De Keizerpoort vormde een zuidoostelijke toegang tot de stadskern. Over het kruispunt loopt een zuidoostelijke uitvalsweg uit de stadskern, de Brusselsepoortstraat, die er overgaat in de Brusselsesteenweg (N9). De weg kruist er de stadsring R40, die ten zuidwesten van het kruispunt de naam Keizervest draagt en ten noordoosten de naam Vlaamsekaai. Het doorgaand verkeer van de R40 steekt via het Keizerviaduct het kruispunt over. Langs de Keizerpoort loopt ook tramlijn T2 de stadskern uit. De Keizerpoort ligt tegen de Scheldedoorsteek tussen de Muinkschelde, de tak van de Schelde die Gent binnenstroomt, en de Benedenschelde, de tak die de stad weer uitstroomt net naast de Keizerpoort. Enkele honderden meter ten zuidwesten van de Keizerpoort bevindt zich de Sint-Lievenspoort.

De Sint-Lievenkerk is een kerkgebouw in Ledeberg, een deelgemeente van de Belgische stad Gent. Deze parochiekerk, waarvan de bouw werd gepland rond 1865, verving de intussen verdwenen Sint-Lievenskerk uit 1791, op de Hundelgemsesteenweg tegenover de Jozef Vervaenestraat. De kerk is toegewijd aan de heilige Livinus.

De Heirnis is een wijk in de Belgische stad Gent. De verstedelijkte wijk ligt ten oosten van de historische stadskern. Het westelijke deel ligt binnen de stadsring R40 (Heernislaan) op het grondgebied van Gent-centrum, en draagt straatnamen genoemd naar vissoorten. Het oostelijke deel, gescheiden door de stadsring en een spoorlijn, ligt op het grondgebied van deelgemeente Sint-Amandsberg. De straatnamen daar verwijzen meer naar vrije beroepen in de artistieke sfeer. Tot in de tweede helft van de 18de eeuw was dit een meersengebied. De Heirnismeersen werden vanaf de 14de eeuw vermeld. Ze lagen in een bocht van de Schelde, aan de samenvloeiing van de Schelde naar Oudenaarde, de Schelde naar Antwerpen en de historische Nederschelde, de huidige Visserijvaart. Ze strekten zich uit van de Keizerpoort en de Sint-Baafsabdij in het westen tot aan de "Clincke" aan de Dendermondsesteenweg bij de grens van Sint-Amandsberg en Destelbergen in het oosten. Het waren meersen die als gemeenschappelijk weidegebied voor koeien dienstdeden. De vrije inwoners van het Sint-Baafsdorp hadden het recht er een koe te laten grazen; een recht dat tot de urbanisatie in de tweede helft van de 19de eeuw bleef bestaan. De Rietgracht verdeelde aanvankelijk het gebied in de "Grote Heirnis" ten westen, en de "Kleine Heirnis" ten oosten. De Kleine Heirnis lag zo aanvankelijk buiten de stadsvesten. In 1857 kwam er een spoorlijn langs de Kasteellaan van het Zuidstation naar het Entrepot. De spoorlijn werd vervangen in 1876 door een nieuwe ringspoorweg, die de Heirnis doorkruiste. Een deel van de Kleine Heirnis ging van Sint-Amandsberg naar de stad Gent. Een deel van het gebied werd aan particuliere eigenaars verkocht. Een eerste straat, aanvankelijk Toekomststraat, later Forelstraat kwam er in 1881. Parallel aan de spoorlijn werd vanuit het noorden tot aan de Forelstraat de Heernislaan aangelegd, het deel verder naar het zuiden kwam er pas in 1892. Deze weg vormt nu een deel van de Gentse kleine stadsring R40. Ondertussen was in de jaren 80 en jaren 90 van de 19de eeuw dit westelijk gebied verder verkaveld na de aanleg van nieuwe straten. Langs de Forelstraat werd ook een parochiekerk gebouwd, de Sint-Antonius van Paduakerk, uit 1898-1900. De loop van de Rietgracht werd in 1888 verlegd. In die periode werd ook het oostelijk gebied van de Heirnis, op het grondgebied van Sint-Amandsberg geürbaniseerd. De Toekomststraat werd verlengd tot aan het Heirnisplein bij de Dendermondsesteenweg. Daarna volgden andere straten. De Rietgracht werd in 1916 overwelfd. In de loop van de jaren 60 van de 20ste eeuw werd het kasteel "ter Heirnis" in het oosten van het gebied gesloopt.

Archief Gent is de archiefdienst van Stad en OCMW Gent, ontstaan na de fusie van het Stadsarchief Gent en Archief OCMW Gent in 2017. Archief Gent huist in De Zwarte Doos, een vernieuwbouw uit 2005 met een opvallende zwart beklede depotruimte aan de Dulle-Grietlaan 12 in Gentbrugge, een deelgemeente van Gent. De naam "De Zwarte Doos" refereert ook aan de zwarte doos van een vliegtuig waarin alle vluchtgegevens worden bijgehouden. In De Zwarte Doos worden de informatiebronnen voor de geschiedenis van de stad Gent bewaard: zowel archeologische vondsten als archief. In hetzelfde gebouw is ook Stadsarcheologie Gent gehuisvest. Het gerenoveerde gebouw was een deel van de metaalfabriek, de Puntfabriek (Arbed-site).

De Sint-Antonius van Paduakerk is een kerkgebouw in Heirnis, een wijk in de Belgische stad Gent. Deze kerk is toegewijd aan Sint-Antonius van Padua. Als gevolg van de in 1896 nieuw opgerichte Sint-Antonius van Paduaparochie begon men in 1898 met de bouw volgens de plannen van architect Hendrik Geirnaert. De werken begonnen met de constructie van de kerktoren aan de straatkant die op pilonen werd geplaatst. De kerk was klaar in 1900 en ingewijd op 25 juli 1901. De herinneringssteen uit de sacristie is nu in het portaal te zien. Dit eenvoudig bakstenen gebouw, neogotisch van stijl, vertoont een driebeukig, basilicaal plan met zijbeuken van vier traveeën, niet-uitspringend transept en een priesterkoor. De zware toren met winterkapel heeft een achthoekige traptoren op de linkerhoek en een doopkapel is voorzien. Het interieur is sober gewit en heeft een gebeeldhouwde natuurstenen neogotische Sint-Antoniustriptiek. Restauratiewerken werden in 1978 uitgevoerd.

De Franse Vaart is een van de drie coupures die in Gent gegraven werden in de 18de eeuw. De bekendste van de drie heet nog steeds Coupure, de andere is de Visserijvaart. Op de kaart van Ignace Balthasar Malfeson uit 1755 worden de drie waterlopen met de term coupure aangegeven. De Franse Vaart werd in 1752 afgewerkt en tussen 1772 en 1776 verbreed en uitgediept, om sneller water van de Schelde af te voeren aan de zuidelijke rand van Gent. De vaart is ongeveer een kilometer lang en takt naar rechts af onder de brug van de Dierentuinlaan. Vandaar loopt ze net ten zuiden van de Schelde vanaf de wijk het Strop om ter hoogte van de Vlaamsekaai opnieuw in de Schelde uit te monden. Ze loopt voor het grootste deel door Ledeberg en vormt voor een stuk de noordelijke grens van Gentbrugge. De Franse Vaart kreeg haar naam via de werfleider Ignace Balthazar Malfeson, die in Franse dienst was. De straat op de oostelijke kade heeft dezelfde naam in een andere spelling: Fransevaart.

Het station Gent-Heirnis is een voormalige spoorweghalte in de stad Gent langs spoorlijn 58 (Gent-Eeklo) in de wijk Heirnis. Er is een nabijgelegen station genaamd Gent-Dampoort. Het station werd vermoedelijk geopend rond 1875. Het heeft een stationsgebouw dat recentelijk is gerenoveerd, het is nu een kinderdagverblijf. Dagelijks passeren er nog vele treinen het voormalige station.

Ledeberg is een deelgemeente van de Belgische stad Gent. De deelgemeente ligt net ten zuidoosten van het stadscentrum van Gent. Met een oppervlakte van slechts 1,09 km² is Ledeberg is de kleinste, maar ook de dichtst bevolkte Gentse deelgemeente. Ledeberg was lang een industriële gemeente gelegen aan de Schelde. De talrijke beluiken die nog altijd terug te vinden zijn, getuigen hiervan.

De Kazerne Cdt. Jonkheer de Hollain, ook Kazerne de Hollain genoemd, was een kazerne van de ruiterij aan de Brusselsepoortstraat in de Belgische stad Gent. In de nabijgelegen Arena Van Vletingen oefende de ruiterij. De kazerne is in 1933 genoemd naar Alphonse-Alexandre de Hollain. Hij was artilleriecommandant die sneuvelde op 18 augustus 1914, in Sint-Margriete-Houtem tijdens de slag bij Houtem, in de eerste dagen van de Eerste Wereldoorlog. De achterzijde van het gebouw grenst aan de Nederschelde. In 2001 is het geheel omgevormd tot wooncomplex door de Gentse Maatschappij voor de Huisvesting.

De Sint-Lievenspoort is een kruispunt en verdwenen stadspoort van de Belgische stad Gent. De Sint-Lievenspoort vormde een zuidelijke toegang tot de stadskern. Op het huidige kruispunt sluit de Sint-Lievenspoortstraat, een zuidoostelijke uitvalsweg uit het stadscentrum, aan op Gentse stadsring R40, die hier de namen Sint-Lievenslaan en Keizervest draagt. Net ten westen van dit historische kruispunt loopt de stadsring door de Sint-Lievenstunnel en loopt de autosnelweg B401 het stadscentrum in. De Sint-Lievenspoort ligt tegen de Scheldedoorsteek tussen de Muinkschelde, de tak van de Schelde die Gent binnenstroomt, en de Benedenschelde, de tak die de stad weer uitstroomt. Enkele honderden meter noordoostwaarts bevindt zich de Keizerpoort, ruim een halve kilometer westwaarts de Heuvelpoort. Langs de Sint-Lievenspoort lopen ook tramlijn T1 en tramlijn T3 de stadskern uit.

De B401 is een korte verbindingsweg (bretelle) in Gent in België. De weg is deels ingericht als autosnelweg, deels autoweg, en verbindt via het knooppunt Gent-Centrum de E17/A14 met het centrum van Gent, meer bepaald het Koning Albertpark en de buurt van het Zuid. De weg heeft in Ledeberg nog een op- en afrit, die zorgt voor een snelle verbinding met de kleine Gentse ring, de R40. Vrachtwagens (+3,5t) zijn er verboden. De weg loopt vrijwel het gehele eind over een groot viaduct, genaamd het Zuidviaduct. De B401 opende in oktober 1972. Rond de millenniumwisseling begon de weg, en dan vooral het viaduct, in slechte staat te geraken door afwezigheid van onderhoud. Tegelijkertijd werd de roep om de afbraak van (het laatste deel van) het viaduct steeds luider. Het zou namelijk getuigen van een verouderde mobiliteitsvisie om verkeer van de autosnelweg tot zo diep in het centrum te brengen. Niettemin werd in 2014 overgegaan tot een grootschalige renovatie van het viaduct, onderhoud dat volgens de bevoegde instanties echt niet meer kon uitgesteld worden. Tijdens deze renovatie is het wegdek met tussen onder en bovenlag (asfalt) nieuwe afdichting opnieuw aangelegd, nieuwe voegen, nieuwe middenberm en vangrails, nieuwe verlichting (de afgedragen betonnen palen en oude armaturen van Schréder werden vervangen) en bewegwijzering werden geplaatst, ook alle afwatering werd vernieuwd en het betonrot werd aangepakt. Tussen het eigenlijke viaduct en de aansluitingen met de E17 werd ook een groot deel van de bovenlaag asfalt vernieuwd. Al deze werken werden afgerond eind november 2014. In 2024 noemde een studie van het Agentschap Wegen en Verkeer de sluiting van het laatste deel van het viaduct (de fly-over) op korte termijn niet mogelijk, maar wel een afbouw van het aantal rijstroken van 2 naar 1, in beide richtingen.