Ninoofsepoort

De Fatima Mernissiloopbrug is een fiets- en voetgangersbrug op de grens van de Belgische gemeenten Brussel en Sint-Jans-Molenbeek. De brug loopt over het Kanaal Charleroi-Brussel. De brug bevindt zich ter hoogte van de Ninoofsepoort en het Millennium Iconoclast Museum of Art (MIMA). De brug werd vernoemd naar Fatima Mernissi, een Marokkaanse sociologe en schrijfster.

Het Klein Spui of Ransvoortspui van Brussel was een versterkte spuisluis op de tweede stadsomwalling tussen de Anderlechtsepoort en de Vlaamsepoort.

Het Millennium Iconoclast Museum of Art (MIMA) was van 2016 tot 2025 een privaat museum voor hedendaagse kunst in de Brusselse gemeente Sint-Jans-Molenbeek. Het museum bevond zich aan de Henegouwenkaai 41 langs het kanaal Brussel-Charleroi.

De Brunfauttoren (Frans: Tour Brunfaut) is een woontoren aan de Fernand Brunfautstraat in de Belgische gemeente Sint-Jans-Molenbeek in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. De toren werd gebouwd in 1965 door architect Julien Roggen en werd tussen 2019 en 2024 gerenoveerd. De toren telt 21 verdiepingen en 98 sociale woningen. Het pand en de aanliggende straat zijn genoemd naar de Brusselse architect en politicus Fernand Brunfaut.

De loodtoren (of hageltoren) van Brussel is gebouwd in 1898 op het terrein van een voormalige buskruitfabriek, die daar al sinds 1832 stond, het bedrijf van weduwe Huygh. De toren werd gebouwd voor de firma Pelgrims en Bombeeck, loodgieters die de zaak overnamen van een zekere J. Hoedemaeker. De loodtoren was in gebruik tot 1962, waarmee het de langst in gebruik zijnde van België was. De loodtoren is in 1984 geclassificeerd als cultureel erfgoed. De hageltoren is opgebouwd zoals een fabrieksschoorsteen. Hij werd opgetrokken uit mechanisch gevormde baksteen afkomstig van de Briqueteries de la Sambre te Lobbes. De ronde bakstenen structuur is 46 meter hoog en de diameter varieert van 4,7 meter aan de voet tot 3,1 meter aan de top. De torenschacht is voorzien van smalle schietgaten die door hun opstelling in schroeflijn de aanwezigheid van een binnentrap doen vermoeden. Onderaan bevindt zich een rondboogdeur die toegang geeft tot de torenschacht. Op de oorspronkelijke bouwtekeningen zijn een lantaarn op de top en een koepeltje met weervaan te zien.

De Anneessenswijk is een wijk in de Belgische hoofdstad Brussel. De wijk ligt in het westen van de Vijfhoek van Brussel. Door de wijk lopen de Arteveldestraat, Zennestraat en Fabrieksstraat als enkele van de verkeersassen. Een van de grotere pleinen, ook naamgevend voor de wijk is het Anneessensplein in het oosten van de wijk. De wijk wordt afgelijnd door de Hopstraat, Papenvest, Kogelstraat, Kartuizersstraat, Sint-Kristoffelsstraat en de Rijkeklarenstraat in het noorden, de Anspachlaan, het Fontainasplein en de Maurice Lemonnierlaan in het oosten, de Zuidlaan en de Slachthuislaan in het zuidwesten en de Ninoofsepoort en de Barthélémylaan langs het kanaal Charleroi-Brussel in het westen.

Het Brussels Museum voor Arbeid en Industrie - La Fonderie (Frans: Musée bruxellois de l'industrie et du travail - La Fonderie) is een museum in Sint-Jans-Molenbeek in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Het museum richt zich op de industriële, in combinatie met de sociale geschiedenis van het gewest. Het Brusselse gewest werd in de voorgaande eeuwen sterk geïndustrialiseerd en werd om die reden ook wel het Belgische Manchester genoemd, de Engelse stad die een belangrijke rol speelde in de industriële revolutie. Op het terrein bevinden zich gerestaureerde gebouwen die een beeld geven uit de tijd van de industrialisatie. Het museum is gevestigd op het terrein van de voormalige bronsfabriek Compagnie des Bronzes de Bruxelles. De fabriek was operationeel van 1854 tot 1979. Centraal staat de La Fonderie, vertaald De Gieterij. Daarnaast staan er tal van machines en gereedschappen tentoongesteld en is er een documentatiecentrum. Het museum geeft een beeld, variërend van de ontwikkeling van de industrie tot en met verandering van het sociale leven van de werkende klasse. De industrialisatie was van grote invloed op de ontwikkeling van de regio. Vanaf de oude bronsfabriek is er toegang tot het kanalenstelsel van het hoofdstedelijke gewest. Vanaf de kade voor de fabriek vertrekt een rondvaartboot die verschillende routes aflegt door Molenbeek en Brussel-stad.

Het Dauwpark (fr: Le parc de la Rosée) is een park in de wijk Kuregem, gemeente Anderlecht, Brussel. Het park is aangelegd op een voormalig sportterrein dat in 1997 een nieuwe sociale bestemming kreeg. Een relatief grote muurschildering prijkt op een van de muren langs het park, ze kreeg de bijnaam “de slang van de Zenne”. Het kunstwerk werd deels gerealiseerd door kunstenaars en kinderen uit de buurt. De realisatie van de fresco stond in schril contrast met de stalen hekwerken, die aan de kant van de gebouwen werden geplaatst. Deze hekken herinneren aan de repressieve aanpak van de politie tijdens de rellen die hier vanaf november 1997 tot begin 1998 plaatsvonden.

Het Jijé-museum (Frans: Musée Jijé) was een stripmuseum gelegen in de Belgische hoofdstad Brussel. Het museum was gewijd aan het werk van de Belgische striptekenaar Jijé, wat een pseudoniem is van Joseph Gillain. Het was het eerste museum in België dat gewijd was aan het werk van een enkele striptekenaar. Het Belgisch Centrum voor het Beeldverhaal bestond al wel.

De Anderlechtsepoort (Frans: Porte d'Anderlecht) is een verkeersplein in Brussel op de plek van een voormalige stadspoort op de tweede omwalling. Na het neerhalen van de vestingwerken werd het in de 19e eeuw een octrooipoort met twee paviljoenen, waarin sinds 1988 het Riolenmuseum huist.

Het Riolenmuseum is een museum in Brussel-stad. Het is gevestigd in twee voormalige octrooipaviljoenen in het midden van de Kleine Ring ter hoogte van de Anderlechtsepoort. Het museum gaat over de geschiedenis van de nu overwelfde Zenne, die vroeger in de openlucht door de Brusselse binnenstad stroomde. Dit riolennetwerk is bijna 400 kilometer lang. Het Riolenmuseum nodigt bezoekers uit voor een reis in deze aders van Brussel. Ook wordt er aandacht besteed aan de cyclus van het water en aan duurzame ontwikkeling. Het museum ging in 1988 open en onderging in 2007 een grondige renovatie en in 2014 opnieuw om in 2015 weer open te gaan.

De Brug van de Vlaamse Poort is een liggerbrug over het Kanaal Charleroi-Brussel op de grens van de Brusselse gemeenten Sint-Jans-Molenbeek en Brussel. De brug is een deel van de N9, die Brussel met Brugge verbindt, bij de aansluiting met de Kleine Ring van Brussel (R20). De brug werd gebouwd in 1942 en heeft een grootste overspanning van 25,4 m over het kanaal en twee kleine overspanningen over het oostelijke kelderlandhoofd. De totale lengte bedraagt 38,9 m, de breedte bedraagt 25 m. De Brug van de Vlaamse Poort heeft een doorvaarthoogte van 4,3 m. De brug is genoemd naar de Vlaamsepoort, een van de historische stadspoorten in de tweede omwalling van Brussel.