Begraafplaats van Sint-Joris

De Uniebrug is een brug over de IJzer in de Belgische provincie West-Vlaanderen. De brug ligt op de grens van Sint-Joris, deelgemeente van Nieuwpoort, en Mannekensvere, deelgemeente van Middelkerke. De brug ligt ongeveer drie kilometer stroomopwaarts voorbij Nieuwpoort. Over de brug loopt de Brugsesteenweg (N367). Net ten noorden van de Uniebrug loopt ook de autosnelweg A18/E40 over de rivier. De Uniebrug is samen met de Schoorbakkebrug en de Tervatebrug een van de drie bruggen over de IJzer tussen de steden Nieuwpoort en Diksmuide. Die andere twee bruggen liggen respectievelijk vier en acht kilometer verder stroomopwaarts. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd bij deze bruggen fel strijd gevoerd tijdens de Slag om de IJzer. De oprukkende Duitsers wilden de Kanaalhavens bereiken en wilden daarom half oktober 1914 de IJzer oversteken in Nieuwpoort, Diksmuide of via de drie bruggen. Op 19 oktober werd Sint-Joris bestormd en werd de Uniebrug door een explosie vernield. Ook de Tervatebrug en een paar dagen later de Schoorbakkebrug werden vernield. Op 24 oktober werd Sint-Joris op de linkeroever door de Duitsers ingenomen. Een paar dagen later viel de Duitse opmars stil door de onderwaterzetting van de IJzervlakte; Sint-Joris bleef net boven water en bleef tijdens de oorlog een Duitse voorpost op de linkeroever. Naast de Uniebrug staan op de linkeroever van de IJzer twee oorlogsmonumenten: Een standbeeld van een soldaat, als gedenkteken voor het 7de Linieregiment, dat onder meer hier zwaar had gestreden van 17 tot 23 oktober 1914. Een gedenkteken voor het 14de Linieregiment, dat tussen 22 en 24 oktober 1914 Sint-Joris had verdedigd, maar uiteindelijk ongeveer 900 man verloor.

De Sint-Joriskerk is de parochiekerk van de tot de West-Vlaamse gemeente Nieuwpoort behorende plaats Sint-Joris, gelegen aan het Sint-Jorisplein.

Sint-Joris is een dorp in de Belgische provincie West-Vlaanderen en een deelgemeente van de kuststad Nieuwpoort, het was een zelfstandige gemeente tot aan de gemeentelijke herindeling van 1971. Dwars door Sint-Joris stroomt sinds de 17e eeuw de rechtgetrokken IJzer, die er op zijn rechteroever inmiddels verbreed is tot waterspaarbekken. Op de noordelijke hoek van het spaarbekken verbindt de Sint-Jorissluis, ingehuldigd op 6 januari 1975, de IJzer met het kanaal van Plassendale naar Nieuwpoort. Sint-Joris is een landelijk polderdorpje. Het huidige dorpsbeeld is echt sterk veranderd door de aanwezigheid van het spaarbekken, en door de omvangrijke kampeerterreinen vlak naast de kleine dorpskern. De zuidgrens van het grondgebied wordt gevormd door de Grote Beverdijkvaart, de noordgrens is de vroegere loop van de IJzer, de Kreek van Nieuwendamme.

Nieuwendamme is een voormalig gehuchtje in de Belgische provincie West-Vlaanderen. Het Fort van Nieuwendamme was daar een voormalig fort. De plaats ligt een paar kilometer van de Vlaamse kust, op het grondgebied van de voormalige gemeente Mannekensvere (tegenwoordig Middelkerke, tegen de grens met Sint-Joris bij Nieuwpoort.

De Vladslovaart is een onbevaarbare waterloop in de Belgische provincie West-Vlaanderen. De waterloop loopt in de IJzervallei, ten oosten van de IJzer door agrarisch gebied, en zorgt ervoor de afwatering van de polders. De vaart ontspringt in Bovekerke en Werken, waar verschillende grachten samenstromen in de Molenbeek. Die stroomt verder in westelijke richting zijdelings langs de Handzamevaart en wordt vanaf Vladslo Zijdelinggeleed (West-Vlaams 'Zylinck') genoemd. Ten oosten van Diksmuide buigt het tracé zich af naar het noorden naar Beerst en wordt verder Vladslovaart genoemd. Vanaf daar ligt de bedding meestal maar enkele tientallen meters van de IJzer. De vaart loopt nog verder noordwaarts langs Keiem, Leke, Schore, Mannekensvere om in Nieuwpoort uit te monden in de Kreek van Nieuwdamme en het Nieuwbedelf via een duiker onder het Kanaal Plassendale-Nieuwpoort (Plassendalevaart) ter hoogte van de plaats gekend als de Ketsbrug . De waterloop werd al in 1444 vermeld als Zilinghe. In 1640 was deze gedeeltelijk bevaarbaar.

Ramscappelle Road Military Cemetery is een Britse militaire begraafplaats met gesneuvelden uit de Eerste Wereldoorlog, gelegen in het Belgische dorp Sint-Joris. De begraafplaats werd ontworpen door Edwin Lutyens en wordt onderhouden door de Commonwealth War Graves Commission. Het terrein heeft een oppervlakte van zo'n 3.370 m². De begraafplaats ligt ruim een halve kilometer ten westen van het dorpscentrum van Sint-Joris en 1,150 km ten oosten van de kerk van Nieuwpoort, aan het kruispunt van de Brugse Steenweg (N367) richting Nieuwpoort en de Ramskapellestraat (N356). Aan de westkant staat het Cross of Sacrifice en aan de oostkant de Stone of Remembrance. Er worden 843 doden herdacht, waarvan 314 niet geïdentificeerde.

De Rattevalle is een gehuchtje in de Belgische gemeente Middelkerke. Het gehucht ligt in de Polders langs het Kanaal Plassendale-Nieuwpoort. Het bestaat uit enkele huizen rond de Rattevallebrug over deze vaart, op het kruispunt van de weg langs het kanaal en de weg naar het polderdorpje Mannekensvere. Op de 18de-eeuwse Cassinikaart staat "Pont de Rateval" reeds aangeduid, met iets westelijker langs het kanaal het "Sas de Rateval". Ook de Ferrariskaart uit de jaren 1770 toont de "Pont Rattevalle".

De Schuddebeurze is een natuurgebied ten oosten van de tot de West-Vlaamse gemeente Middelkerke behorende plaats Lombardsijde. Het gebied van ongeveer 36 ha wordt beheerd door Natuurpunt en betreft een complex van kalkarme binnenduinen waar enkele zeldzame plantensoorten te vinden zijn, zoals onderaardse klaver, wegdistel en gaspeldoorn. Daarnaast zijn er veel planten te vinden die normaal op zure zandgronden groeien. De overgang naar het poldergebied is tegenwoordig gradiëntarm, omdat daar intensieve landbouw plaatsvindt. In het gebied ontspringt de Schuddebeurzebeek, welke het water afvoert. Langs het gebied loopt de Schuddebeurzeweg, welke reeds in 1244 werd vernoemd. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd dit gebied door de beschietingen, met de nabijheid van het IJzerfront, in een kraterlandschap veranderd. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden er in een deel van dit gebied bunkers gebouwd Het beheer als natuurgebied dateert van de jaren '90 van de 20e eeuw, en in 1997 werd het geklasseerd als erkend natuurreservaat. De Schuddebeurze is toegankelijk op de wandelpaden, en er worden excursies georganiseerd.

Mannekensvere is een deelgemeente van de Belgische kustgemeente Middelkerke. In 1971 werd de tot dan toe zelfstandige gemeente Mannekensvere deel van de gemeente Spermalie, maar deze nieuwe fusiegemeente werd al opgeheven op 1 januari 1977 waarna Mannekensvere bij Middelkerke werd gevoegd. Het dorp ligt langs de rivier de IJzer.

De Onze-Lieve-Vrouwekerk is de parochiekerk van de tot de West-Vlaamse gemeente Middelkerke behorende plaats Mannekensvere, gelegen aan de Brugsesteenweg.

De N356 is een gewestweg in België tussen Nieuwpoort (N367) en Ramskapelle (N355). De weg heeft een lengte van ongeveer 3 kilometer. De gehele weg bestaat uit twee rijstroken voor beide rijrichtingen samen.

Station Ramskapelle is een voormalig spoorwegstation langs spoorlijn 74 (Diksmuide-Nieuwpoort) in Ramskapelle, een deelgemeente van de stad Nieuwpoort. In de omgeving van Ramskapelle werden bij het begin van de Eerste Wereldoorlog hevige gevechten gehouden. Het stationsgebouw werd in 1914 vernield en nadien tijdens de oorlog gebruikt als versterkte observatiepost. In de Slag om de IJzer werd de vlakte tussen de spoorwegberm en de IJzer onder water gezet. Langs de spoorlijn zijn nog vele bunkers en stellingen te vinden. De ruïne van het stationsgebouw van Ramskapelle staat er nog steeds. De versterkte stationsruïne werd in 1992 beschermd als monument. Op de goederenkoer staan twee stootblokken met korte stukken meterspoor. Deze dateren uit 1980 toen er plannen waren om op de bedding van spoorlijn 74 een toeristische tramlijn aan te leggen. De plannen werden nooit uitgevoerd. Op de spoorwegbedding werd later een fietspad aangelegd.