place

De Stenen Tafel (restaurant)

Restaurant in GelderlandVoormalig restaurant met Michelinster
Borculo watermolen De Stenen Tafel linkermolen
Borculo watermolen De Stenen Tafel linkermolen

De Stenen Tafel was een restaurant in Borculo, Nederland. Het was een restaurant dat een Michelinster droeg van 1999 tot 2011. Chef-kok was Raymond Prinsen die in 1994 beide delen van de molen (nu restaurant De Stenen Tafel en bistro de Olliemölle) overnam. Her restaurant sloot op 1 april 2011, waarbij Prinsen een gebrek aan motivatie opgaf als reden.

Fragment uit het Wikipedia-artikel De Stenen Tafel (restaurant) (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

De Stenen Tafel (restaurant)
Het Eiland, Berkelland

Geografische coördinaten (GPS) Adres Website Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: De Stenen Tafel (restaurant)Lees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 52.115072222222 ° E 6.5211222222222 °
placeToon op kaart

Adres

Proeflokaal01

Het Eiland 1
7271 BK Berkelland
Gelderland, Nederland
mapOpenen op Google Maps

Website
proeflokaal01.nl

linkWebsite bezoeken

Borculo watermolen De Stenen Tafel linkermolen
Borculo watermolen De Stenen Tafel linkermolen
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Joriskerk (Borculo)
Joriskerk (Borculo)

De Joriskerk is een kerk in de Nederlandse plaats Borculo, die in 1966 is aangewezen als rijksmonument. De kerk is gebouwd in de 16e eeuw als kerk van het nabijgelegen Hof. Later werd het een rooms-katholieke parochiekerk met als patroonheilige Joris en ging na de reformatie in 1616 verder als protestantse kerk. De laat-gotische kerk heeft bij de ingang een kleine archivolt, waarboven een groot ingemetseld spitsboogvenster in de kerktoren is aangebracht. De toren wordt bekroond met een tentdak. Het schip heeft enkel aan de noordzijde een zijbeuk. De ramen, veelal spitsboogvensters, zijn voorzien van glas in lood. In 1925 leed het gebouw grote schade tijdens de stormramp van 1925. De jaren erna is de kerk gerestaureerd. Daarbij werd het schip onder het zadeldak voorzien van kruisribgewelven. In het koor zijn glas-in-loodramen geplaatst die werden ontworpen door Femmy Schilt-Geesink. Het 19e-eeuwse kerkorgel van o.a. Ambrost met ouder pijpwerk had de ramp onbeschadigd overleefd, maar werd, als gevolg van onoordeelkundig opslag, in 1928 vervangen door een nieuw pneumatisch instrument van de orgelbouwer Firma J. de Koff in Utrecht. Het heeft twee manualen, 12 registers en een vrij pedaal. De dispositie luidt: Manuaal I: Bourdon 16', Prestant 8', Roerfluit 8', Octaaf 4', Octaaf 2', Mixtuur 2-3 st., Trompet 8'. Manual II (Zwelkast): Holpijp 8', Gamba 8', Aeoline 8', Vox celestis 8', Openfluit 4'. Pedaal: Subbas 16' (transmissie) Verder gebruikelijke koppelingen en Sub- en superkoppel naar manuaal II Verder bezit de kerk een koororgel van de Firma Blank, met de volgende dispositie: Holpijp 8', Prestant 4', Fluit 4', Octaaf 2', Mixtuur 2-3 st.