Spoorhaven (Vlaardingen)

De Galgkade is een weg in Vlaardingen die, van de aanleg omstreeks 1890, tot de demping omstreeks 1957, de zuidelijke kade aan de voormalige Spoorhaven vormde. De Galgkade loopt parallel aan de voormalige Hoekse Lijn, die sinds 2019 deel uitmaakt van de Rotterdamse metro en bediend wordt door de metrolijnen A en B. Op de tegenoverliggende kade bevond zich oorspronkelijk een laad- en losplek voor goederenvervoer via het spoor, bij station Vlaardingen Centrum. De naam van de weg is misleidend, want reeds bij de aanleg van de haven was de galg al bijna een eeuw verdwenen. Deze stond op een plek die bekendstond als "Het Gerecht", een open terrein ongeveer daar waar nu het einde van de Galgkade ligt. Aan de Galgkade was het plaatselijke zwembad (in de Spoorhaven) gelegen, en ook drie inmiddels verdwenen windmolens: runmolen De Bonte Os, zaagmolen De Roos (omstreeks 1890 afgebroken) en snuifmolen De Vrijheid (afgebroken in 1925). Vanwege de molens die langs de weg stonden had de weg vroeger de naam Molenpad.

Vlaardingen Centrum is een metrostation in de Nederlandse stad Vlaardingen aan de Parallelweg in de wijk Vettenoordse Polder en wordt bediend door de metrolijnen A en B van de Rotterdamse metro.

De Delflandse Buitensluis is een schutsluis in Vlaardingen, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De sluis faciliteert het passeren van schepen van de Buitenhaven naar de Oude Haven en vice versa. De Delflandse Buitensluis is tegenwoordig voornamelijk nog van betekenis voor de pleziervaart. Kleine bootjes kunnen door de Oude Haven via de Vlaardinger Driesluizen naar de Vlaardingervaart doorvaren. Grotere schepen kunnen niet verder dan de Oude Haven. De openingstijden van de sluis zijn onder meer afhankelijk van de dienstregeling van de Nederlandse Spoorwegen, omdat over de sluis een spoorbrug ligt die deel uitmaakt van de Hoekse Lijn. Schepen dienen zich bij de Havendienst te melden voor de bediening van de sluis. De huidige sluis, spoorbrug en de Deltabrug voor het autoverkeer zijn in 1995 tegelijkertijd aangelegd, als sluitstuk van de dijkverhoging.

Museum Vlaardingen (voorheen Visserijmuseum en daarna enige tijd Visserij en Vlaardings Museum) is een museum in de Zuid-Hollandse stad Vlaardingen dat zich richt op de historische, actuele en toekomstige ontwikkelingen van de stad Vlaardingen. Het museum is gehuisvest in een monumentaal pand aan de Museumkade, met uitzicht op museumschip de Balder (schip, 1912) en de historische Stadskraan.

De Buitenhaven van Vlaardingen bevindt zich ten zuiden van de Delflandse Buitensluis en loopt tot aan de Nieuwe Maas, waarmee de haven in open verbinding staat. Ten noorden van de Buitenhaven bevindt zich de Oude Haven. De sluis tussen beide havens bestaat sinds 1888, toen de Spoorlijn Schiedam - Hoek van Holland werd aangelegd over een waterkerende dijk, voorzien van een keersluis ter bescherming tegen hoge waterstand. In 1920 werd iets ten noorden van deze keersluis een tweede sluis aangelegd als versterking van de waterkering. Tot de aanleg van de Delflandse Buitensluis in 1995 was er echter geen sprake van een schutsluis. Een klein stukje ten zuiden van de sluis bevond zich de Spoorhaven, een kleine haven ten westen van de Buitenhaven. Op dezelfde hoogte bevond zich aan de oostkant een verbinding met de Koningin Wilhelminahaven, met over de aansluiting een beweegbare brug. Op die plek ligt nu het Grote Visserijplein. Op het oostelijke havenhoofd bevindt zich de lichtbaak van Speyk, nu een Rijksmonument. Vanaf het westelijke havenhoofd vertrok tot de aanleg van de Beneluxtunnel de veerpont naar Pernis.

Het Muziekinformatie- en Documentatiecentrum Ton Stolk (1977-2021) bestond uit een bibliotheek en muziekinstrumentenmuseum. Het was gevestigd in het Reedershuys aan de Westhavenkade in de stad Vlaardingen in Zuid-Holland. Het werd in 1977 opgericht en beheert een bibliotheek op het gebied van muziek en een collectie van zevenhonderd antieke, folkloristische en exotische muziekinstrumenten. Deze waren uit alle delen van de wereld afkomstig en enkele instrumenten zijn duizenden jaren oud. Naast de instrumenten en naslagwerken waren er onder meer foto's, partituren, brieven en prenten te zien. Het centrum bewaarde de privéverzameling van Ton Stolk (1932-2022) en zijn vrouw Eva (1929-2022) die zij opbouwden tijdens hun verre reizen. Het centrum is op afspraak geopend en geeft educatieve rondleidingen voor groepen. Daarnaast werden er concerten gehouden en exposities met beeldende kunst binnen het thema muziek. De muziekcollectie werd geschonken aan het Muziekinstrumentenmuseum in Brussel.

De Kroepoekfabriek is sinds 2011 een poppodium in de Zuid-Hollandse plaats Vlaardingen. Het programma biedt optredens van bekende bands en artiesten zowel als van lokale en minder bekende artiesten. Daarnaast zijn er vaste en wisselende concertavonden, elk met een eigen thema, variërend van singer-songwriter, rock, hiphop en pop. De organsatie verzorgt ook workshops en projecten in het kader van talentontwikkeling.

Het Hollandiagebouw is een voormalig kantoorgebouw van het Vlaardingse melkfabriek Hollandia. Het pand is sinds 2003 een rijksmonument en jaarlijks op Open Monumentendag te bezichtigen. De er achter liggende fabriek werd in de jaren 1970 gesloopt. Hoog in de gevel staan twee Latijnse spreuken: Labor improbus omnia vincit (Noest werk overwint alles) en Nil sine magno labore (Niets zonder grote inspanning). Het gebouw staat aan de Oosthavenkade aan de Oude Haven van Vlaardingen. Het werd opgetrokken in een eclectische/neorenaissancestijl naar een ontwerp van architect Pleun van der Berg. Het kantoor kwam in twee fasen tot stand. De rechterhelft van het pand werd in 1897 gerealiseerd, in 1912 werd het uitgebreid met het linker- en middendeel. De gemeente Vlaardingen kocht het door Hollandia verlaten gebouw in 1975. Het jaar er op bij een brand een groot deel van het interieur verloren. Van 1977 tot 2014 waren de 'Vrije Academie Vlaardingen' en cultureel centrum 'Hollandia' er gevestigd. In 2017 werd het verkocht aan een projectontwikkelaar. Na een jaren durende restauratie konden veertien eigenaren in 2022 hun appartement in het gebouw betrekken.

Het Delta Hotel is een hotel aan de Maasboulevard in Vlaardingen.

De Grote Kerk is een kerkgebouw aan de Markt in Vlaardingen. De geschiedenis gaat terug naar de 8e eeuw toen er omstreeks het jaar 725 op de markt een gebouwtje door priester Heribald geschonken werd aan de Angelsaksische missionaris Willibrord (later eerste bisschop van Utrecht). Om deze reden werd de kerk oorspronkelijk Sint-Willibrorduskerk genoemd. Het was een van de eerste moederkerken in het westen van Nederland. In de 12e eeuw (rond 1156) werd de eerste stenen kerk op deze plek gesticht. Al vrij kort na het begin van de bouw, in 1163, zorgde de Sint-Thomasvloed voor problemen: de monding van de Oude Rijn bij Katwijk wordt daardoor voor enkele eeuwen afgesloten en het rivierwater kan niet meer naar zee worden afgevoerd. Hierdoor lopen de polders in het graafschap Holland onder. Een in opdracht van Floris III aangelegde dam bij Zwammerdam verplaatst de problemen naar het bisdom Utrecht, wat tot een kortstondige oorlog tussen de twee partijen leidt. De dijk bij Vlaardingen is over een lengte van twee kilometer weggeslagen en het land wordt bedekt door een dikke laag modder en zilte klei. De Hollandse graven verplaatsen hun huishouden naar Dordrecht en Den Haag en de bouw van kerk stopt. Pas in in de 14e eeuw wordt de grote kerk afgebouwd. De toren wordt omstreeks 1350 voltooid. De kerk diende in eerste instantie als parochiekerk voor Vlaardingen, Vlaardingerambacht en Zouteveen en het hoofdaltaar was gewijd aan Johannes de Doper. Na de Reformatie (1572) kwam de kerk in handen van de calvinisten. In 1574 vond de stadsbrand van Vlaardingen plaats. De kerk werd hierbij dusdanig beschadigd dat hij in 1584 gedeeltelijk herbouwd werd. Een groot deel van het gebouw was verloren gegaan. Het waaggebouw met daarin de stadswaag is deels opgebouwd met de stenen van de noordelijke dwarsbeuk. Op de plek waar ooit de zuidelijke dwarsbeuk stond verrees omstreeks 1600 een verblijf voor galeislaven. In 1634 werd dit vervangen door een nieuwe, nu nog bestaande, zuidelijke dwarsbeuk. Toen in 1665 een nieuwe noordelijke dwarsbeuk werd gebouwd, kwam een groot deel van het waaggebouw te vervallen. De kerk was op dat moment een driebeukige hallenkerk met ingebouwde toren. In 1743 was de toren dusdanig verzakt dat deze werd afgebroken. De huidige toren is in 1746 voltooid door David van Stolk en stond oorspronkelijk op enkele meters afstand van de kerk. Na voltooiing van de toren is de kerk vergroot en tegen de nieuwe toren aan gebouwd. De Grote Kerk heeft een bijzonder orgel dat in 1763 door Pieter van Peteghem werd gebouwd voor de Bernardijner-abdij van Baudeloo te Gent. Dit orgel is in 1819 aangekocht. De kerktoren heeft een carillon. In deze toren zat vroeger een wachter (torenkijker) die uitkeek over het water. Wanneer een Vlaardingse logger in aantocht was, werd een bal op de toren gehesen als teken voor de reder. De wachter waarschuwde ook wanneer een Vlaardings vissersschip arriveerde met de vlag halfstok. Wanneer dat het geval was, dienden de vrouwen binnen te blijven totdat bekend was voor wie het slechte nieuws was bestemd. In de periode 1966-1970 werd de kerk grondig gerestaureerd, waarbij de banken vervangen werden door houten stoelen met rieten zitting, om het geheel een oorspronkelijker en ruimtelijker indruk te geven. De kerk is een rijksmonument. Van 2009 tot 2017 vonden rondom deze kerk elk jaar in de maand juli de Vlaardingse Beiaardweken plaats. Op de dinsdagen van deze maand speelden topbeiaardiers uit binnen- en buitenland op het carillon van de kerk, waarbij hun spel was te zien op beeldschermen die rond de kerk stonden opgesteld.

De Markt is een straat in het centrum van Vlaardingen.

Het Geuzenmonument op de Markt in Vlaardingen is een bronzen beeld van de Vlaardingse beeldhouwer Leen Droppert, dat op 12 maart 1983 door koningin Beatrix is onthuld. Het monument herinnert aan de Geuzen, de eerste grote groep verzetsstrijders uit de Tweede Wereldoorlog en aan alle Geuzen die de oorlog niet overleefden.