Sint-Martinuskerk (Edelare)

Edelare is een dorp in de Vlaamse Ardennen, in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen, het was een zelfstandige gemeente tot aan de gemeentelijke herindeling van 1965. Edelare ligt op de hellingen van de Edelareberg, ten zuiden van Oudenaarde, en wordt doorsneden door de N8 richting Brakel. Vermoedelijk bestond dit traject reeds ten tijde van het Romeinse Rijk. Het dorp telt net geen 1000 inwoners.

De Edelareberg of Kerselareberg is een heuvel met een hoogte van 86 meter in de Vlaamse Ardennen nabij Edelare (in de gemeente Oudenaarde). Op de top ligt het bedevaartsoord Kerselare met de Onze-Lieve-Vrouw van Kerselarekapel. Op de flanken liggen het Kezelfort en Villa Louisa.

Het Kezelfort op de Edelareberg in Edelare (Oudenaarde) is een verdedigingswerk dat deel uitmaakte van de Wellingtonbarrière. De Wellingtonbarrière was een drievoudige verdedigingslinie van vestingen die na de val van Napoleon onder impuls van de Hertog van Wellington tussen 1815 en 1830 gebouwd werden in het zuiden van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden als versterking tegen Frankrijk. Het Kezelfort is een vijfhoekig symmetrisch verdedigingssysteem met een volledig tegenmijnenstelsel (met 'afluistergangen' die vanuit het fort zijn gegraven). Na de oprichting van België in 1830 werden de militaire uitkijkposten afgebroken; het gangennetwerk is daarentegen bewaard gebleven. Op de fortsite staat ook het 19e-eeuwse lusthuis van de eigenaarsfamilie Thienpont in de vorm van een neogotische toren met belvedère. Bij de Duitse inval in 1940 vluchtte een deel van de Oudenaardse bevolking in de onderaardse gangen van het fort. In 2022 werd er door Soroptimist-leden 2500 m² inheems bos aangeplant (zomereik, haagbeuk, winterlinde, lijsterbes, grauwe abeel); het bos wordt beheerd door Natuurpunt afdeling Maarkebeekvallei.

De Onze-Lieve-Vrouw van Kerselarekapel is een kapel in de Belgische gemeente Oudenaarde. De kapel staat bij het dorp Edelare in het gehucht Kerselare op de Edelareberg en is onderdeel van het bedevaartsoord. De kapel is gewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van Kerselare.

De Achterberg is een helling in de Vlaamse Ardennen, nabij de Belgische stad Oudenaarde. De helling loopt over de Vlaamse Ardennendreef, op de grens van de Oudenaardse deelgemeenten Leupegem en Edelare.

Villa Louisa is een historische villa in de Belgische stad Oudenaarde, aan de Vlaamse Ardennendreef 10-12 in Leupegem op de flanken van de Edelareberg.

De gevangenis in de Belgische stad Oudenaarde is in 1922 in gebruik genomen. Ze ligt achter het gerechtsgebouw van Oudenaarde in de Bourgondiëstraat. Het complex is Y-vormig en omvat een neogotisch toegangsgebouw met drie ambtswoningen, twee celvleugels en dubbele ommuring. Ze biedt plaats aan 132 gedetineerden.

Het Torreken te Walle is een kasteel in de tot de Oost-Vlaamse gemeente Oudenaarde behorende plaats Ename, gelegen aan de Wallestraat 18.

De Maarkebeekvallei is een vallei in de Vlaamse Ardennen in Zuid-Oost-Vlaanderen (België) en de naam van het erkende natuurreservaat in deze vallei.

Het gerechtsgebouw van Oudenaarde is een neogotisch bouwwerk in de Belgische stad Oudenaarde. Het huisvest de rechtbank van eerste aanleg Oost-Vlaanderen afdeling Oudenaarde. Achter het gebouw ligt de gevangenis van Oudenaarde.

Station Leupegem is een voormalig spoorwegstation langs spoorlijn 86 (De Pinte-Basècles) in Leupegem, een deelgemeente van de stad Oudenaarde. In dit station takte spoorlijn 85 (Leupegem-Herzeeuw) af. Het stationsgebouw dateert uit de tijd dat de standaardisatie ingezet werd. Groep Gent en Doornik bouwden identieke stations. Dit stations kan ook teruggevonden worden in Schoonaarde. Sinds de sluiting van het station in 1984 ligt het gebouw er bouwvallig en verwaarloosd bij. De vertrekken werden nog enkele jaren als woningen verhuurd, maar doen thans dienst als rommelhok. Het station ligt nog aan de lijn tussen Gent en Ronse, maar is geen halte meer. Het station is verbouwd tot jeugdcentrum.

De Onze-Lieve-Vrouwekerk van Pamele of Onze-Lieve-Vrouw Geboortekerk is een kerk in de Belgische stad Oudenaarde. De kerk staat aan de rechteroever van de Schelde, in het stadsdeel Pamele. Ze werd tussen 1234 o.s. (1235 n.s.) en 1300 opgetrokken. De Heer van Oudenaarde en Pamele, Arnulf IV, was de bouwheer die de Onze-Lieve-Vrouwekerk van Pamele liet optrekken. Een in die tijd zeer ongebruikelijke plaat op de gevel geeft aan dat Arnulf van Binche de bouwmeester was. De kerk was veel rijker dan de oude Sint-Walburgakerk van Oudenaarde. In deze kerk werd de buitenechtelijke dochter van keizer Karel V en Johanna van der Gheynst gedoopt. Ze werd Margaretha genoemd en werd later als Margaretha van Parma landvoogdes van de Nederlanden. Het bouwwerk geldt als typevoorbeeld van Scheldegotiek; exemplarisch zijn onder meer de nog zeer romaans aandoende vensters en kooromgang, terwijl de zuilengalerij boven het middenschip al duidelijk gotische kenmerken vertoont. Zeer kunstig zijn ook de hoektorentjes van deze dertiende-eeuwse kerk. Het kerkgebouw is instabiel en dat heeft te maken met de drassige grond rond en onder haar funderingen. De Schelde vloeit amper een paar meter van haar noordwestelijke gevel. Vooral aan de binnenkant van het transept en het priesterkoor is de verzakking duidelijk te zien. Monumentenzorg van de provincie Oost-Vlaanderen controleert de stabiliteit regelmatig. Buiten en binnenzicht