Plebaantoren

De Treurenberg is een van de heuvels van Brussel en de naam van een kort straatje. De helling ligt ten oosten van de oude stad en stijgt oostwaarts naar de bovenstad. Het straatje Treurenberg verbindt het Sint-Goedeleplein met de Koningsstraat. Op nr. 15 is er een stripmuur van De schorpioen. De benaming verwijst naar de treurende gevangenen die waren opgesloten in de Treurenbergpoort, een oude stadspoort op de eerste stadsomwalling die als gevangenis in gebruik kwam.

De Treurenbergpoort was een stadspoort op de eerste stadsmuur van Brussel. Aanvankelijk was ze bekend als de Sint-Goedelepoort (eerste vermeldingen in de jaren 1260). Nadat de poort in de tweede helft van de 16e eeuw als hertogelijke gevangenis ging fungeren, kreeg ze de benaming Treurenbergpoort, een verwijzing naar de treurende gevangenen van wie de kreten naar verluidt tot buiten te horen waren. In 1567 is er een eerste vermelding van de Treurenborgh (Latijn: Arces Gemitus). In die jaren wachtten vele van ketterij verdachte personen in de Treurenberggevangenis hun proces af, onder wie burgemeester Antoon van Stralen en Anna Utenhoven, de laatste protestantse martelares. In 1773 werd de cipier Laurent Joseph Bayez ontslagen na een proces voor de Raad van Brabant. Onder zijn schrikbewind waren verschillende gevangenen ontsnapt. Voorbij de poort splitste de weg zich in een baan naar Leuven en een andere naar Schaarbeek. De Treurenbergpoort werd afgebroken in 1760. Ze stond in het midden van de huidige straat, ter hoogte van nummer 14 (kruispunt met de Jonkersstraat).

Chemiserie Niguet is een winkelpand waarvan de pui in 1896 in art-nouveaustijl is gebouwd door de Belgische architect Paul Hankar.

Het Parlement van de Franse Gemeenschap, door de instelling zelf Parlement van de Federatie Wallonië-Brussel (Frans: Parlement de la Fédération Wallonie-Bruxelles of PFWB) genoemd, is de volksvertegenwoordiging van de Franse Gemeenschap van België, bestaande uit de Franssprekende inwoners van België van zowel Wallonië als het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Het Franstalige parlement bestaat uit 94 leden en heeft zijn zetel in Brussel. De historische voorloper van dit parlement is de Franse Cultuurraad, die in de Belgische Grondwet omgevormd werd tot de Franse Gemeenschapsraad. Al deze raden van gewesten en gemeenschappen zijn intussen omgedoopt tot parlement.

Park (Frans: Parc) is een station van de Brusselse metro en een halte van de Brusselse tram en bus, gelegen in de stad Brussel.

De Kathedraal van Sint-Michiel en Sint-Goedele (Frans: Cathédrale Saints-Michel-et-Gudule) is een kerkgebouw in het oude centrum van Brussel, in Brabantse gotiek.

De Nationale Bank van België is gehuisvest in een statig aandoend gebouwencomplex aan de Brusselse de Berlaimontlaan.

Sint-Elisabeth op de berg Sion (Latijn: Conventus Sancta Elisabeth in Monte Sion) was een voornaam vrouwenklooster in Brussel (1432-1796). De Augustijner koorvrouwen brachten een rijke collectie relieken, codexen en schilderijen bijeen. De hoofdingang van het klooster lag onder de huidige De Berlaimontlaan. Aan de andere zijden werd het terrein begrensd door de Zandstraat, Sint-Laurensstraat en de trap van de Komediantenstraat.

De de Berlaimontlaan (Frans: Boulevard de Berlaimont) is een straat binnen de Vijfhoek van de Belgische hoofdstad Brussel. Ze loopt van de Stormstraat en de Collegialestraat naar de Zandstraat. De de Berlaimontlaan is een brede laan op de Noord-Zuidverbinding. Ze volgt op de Pachecolaan, de Keizerinlaan en de Keizerslaan. In het zuiden loopt de straat in de Keizerinlaan over en in het noorden in de Pachecolaan. De 300 meter lange laan wordt gedomineerd door het monumentale gebouw van de Nationale Bank van België aan de oostzijde. Aan de westzijde bevinden zich eveneens kantoorgebouwen waar ook diensten van de Nationale Bank van België zijn gevestigd. De naam van de laan eert de adellijke familie de Berlaymont en herinnert aan het door hen gestichte klooster dat er van 1625 tot 1794 gelegen was. Na de laatste heraanleg heeft de 20 meter brede laan naast brede voetpaden met grote stoeptegels, een rijbaan met per rijrichting een enkele rijstrook, een fietsstrook en een parkeerstrook. Centraal bevindt zich een circa 1,5 meter brede gearceerde scheidingsstrook.

Het graf van de onbekende soldaat is een monument in Brussel waar op 11 november 1922 het stoffelijk overschot begraven werd van een onbekende soldaat. Het monument ligt aan de voet van de Congreskolom, deze herdenkt het Nationaal Congres van 1830, dat de Belgische Grondwet bekrachtigde.

Het Congresplein (Frans: Place du Congrès) is het plein in Brussel waar de Congreskolom staat. Het wordt aan de oostzijde begrensd door de Koningsstraat en biedt een panoramisch uitzicht op het westen.

De Congreskolom (Frans: Colonne du Congrès) in Brussel werd tussen 1850 en 1859 opgericht naar plannen van architect Joseph Poelaert die zich liet inspireren door de Zuil van Trajanus in Rome. De kolom bevindt zich op de Congresplaats, een pleintje grenzend aan de Koningsstraat. De kolom herdenkt het Nationaal Congres van 1830, dat de Belgische Grondwet bekrachtigde. Op de 47 meter hoge kolom staan onder meer allegorieën afgebeeld over de (toenmalige) negen provincies en de Belgische Natie. In het voetstuk van de zuil bevinden zich ook op de vier zijden trofeeën met monogram van Leopold I. Beeldhouwer Louis Mélot beeldde de Kunsten, Wetenschappen, Nijverheid en Landbouw uit. De ingebeitelde datums, belangrijke momenten van de Belgische onafhankelijkheid zijn september 1830 (gevechten voor onafhankelijkheid), 10 november 1830 (installatie Congres), 7 februari 1831 (goedkeuring Grondwet) en 21 juli 1831 (eedaflegging Leopold I). Op de hoekpunten van de sokkel staan allegorische vrouwenbeelden, die de fundamentele vrijheden van de jonge natie symboliseren, de constitutionele vrijheden van vereniging, van pers, van onderwijs en van eredienst. Boven op de kolom staat een standbeeld van koning Leopold I vervaardigd door Guillaume Geefs. De reliëfs en sculpturen aan de onderkant van kolom zijn van de hand van Eugène Simonis. Een wenteltrap met 193 treden leidt tot het uitzichtplatform op de top van de zuil, versierd met een rijkelijk bewerkte balustrade. Het platform biedt plaats aan 16 bezoekers maar is om veiligheidsredenen niet meer toegankelijk. Op 11 november 1922 kwam aan de voet van de Congreskolom het Graf van de Onbekende Soldaat, met de eeuwig brandende vlam. Aan beide zijden van de vlam bevinden bronzen leeuwen, die de wacht houden aan weerszijden van de fakkel. Op 18 januari 2007 werd een van de vier elk anderhalve ton zware bronzen vrouwenbeelden op de sokkel in de avond door een rukwind tijdens storm Kyrill van haar voetstuk geblazen, het ging om de Persvrijheid. Het beeld, en de sokkel dienden hersteld te worden.