Parlement van de Franse Gemeenschap

Park (Frans: Parc) is een station van de Brusselse metro en een halte van de Brusselse tram en bus, gelegen in de stad Brussel.

De Treurenbergpoort was een stadspoort op de eerste stadsmuur van Brussel. Aanvankelijk was ze bekend als de Sint-Goedelepoort (eerste vermeldingen in de jaren 1260). Nadat de poort in de tweede helft van de 16e eeuw als hertogelijke gevangenis ging fungeren, kreeg ze de benaming Treurenbergpoort, een verwijzing naar de treurende gevangenen van wie de kreten naar verluidt tot buiten te horen waren. In 1567 is er een eerste vermelding van de Treurenborgh (Latijn: Arces Gemitus). In die jaren wachtten vele van ketterij verdachte personen in de Treurenberggevangenis hun proces af, onder wie burgemeester Antoon van Stralen en Anna Utenhoven, de laatste protestantse martelares. In 1773 werd de cipier Laurent Joseph Bayez ontslagen na een proces voor de Raad van Brabant. Onder zijn schrikbewind waren verschillende gevangenen ontsnapt. Voorbij de poort splitste de weg zich in een baan naar Leuven en een andere naar Schaarbeek. De Treurenbergpoort werd afgebroken in 1760. Ze stond in het midden van de huidige straat, ter hoogte van nummer 14 (kruispunt met de Jonkersstraat).

De Treurenberg is een van de heuvels van Brussel en de naam van een kort straatje. De helling ligt ten oosten van de oude stad en stijgt oostwaarts naar de bovenstad. Het straatje Treurenberg verbindt het Sint-Goedeleplein met de Koningsstraat. Op nr. 15 is er een stripmuur van De schorpioen. De benaming verwijst naar de treurende gevangenen die waren opgesloten in de Treurenbergpoort, een oude stadspoort op de eerste stadsomwalling die als gevangenis in gebruik kwam.

De Plebaantoren is een relict van de eerste stadsmuur van Brussel, gebouwd in de 13e eeuw. Hij ligt ingekapseld door moderne bebouwing in de tuin van de plebaanswoning in de Wildewoudstraat. De benaming is ontleend aan die woning en dus hedendaags, want de Sint-Goedelekerk is nog maar sinds 1962 een co-kathedraal. Voordien had ze dus geen plebaan maar eenvoudig een pastoor. Tegen de zuidkant van de Plebaantoren staan zes boogvormige traveeën van de walmuur, die de verbinding vormden met de in 1760 afgebroken Treurenbergpoort. Tegen de noordkant van de toren is een 17e-eeuwse bakstenen uitbreiding aangebouwd. Zoals de andere verdedigingstorens van de eerste omwalling is de Plebaantoren halfrond en opgetrokken uit zandsteen.

Chemiserie Niguet is een winkelpand waarvan de pui in 1896 in art-nouveaustijl is gebouwd door de Belgische architect Paul Hankar.

De Kathedraal van Sint-Michiel en Sint-Goedele (Frans: Cathédrale Saints-Michel-et-Gudule) is een kerkgebouw in het oude centrum van Brussel, in Brabantse gotiek.

De Twaalfapostelenstraat (Frans: Rue des Douze Apôtres) is een korte straat in het centrum van Brussel tussen de Warandeberg/Kanselarijstraat en de Ravensteinstraat. Aan de oostzijde van de Twaalfapostelenstraat ligt een plantsoen met een witmarmeren beeldhouwwerk van Victor Rousseau (De Leeftijden, 1922). De westzijde wordt volledig ingenomen door een groot kantoorgebouw van BNP Paribas Fortis.

Het Federaal Parlement, ook het Belgische Parlement of de (Wetgevende) Kamers genoemd, is de nationale volksvertegenwoordiging van België, en zetelt in het Paleis der Natie in Brussel. Het Federaal Parlement bestaat uit twee kamers (bicameraal): de Kamer van volksvertegenwoordigers en de Senaat. De Kamer van volksvertegenwoordigers telt 150 zetels en de Senaat 60 zetels. De gemeenschappelijke vergadering van de Kamerleden en de senatoren vindt plaats in de Verenigde Kamers. De werking en samenstelling van de federale kamers wordt grotendeels geregeld in de Belgische Grondwet. In het Belgische parlement wordt (sinds 24 juni 1936 in de Kamer en sinds 10 november 1936 in de Senaat) simultaan getolkt tussen Frans en Nederlands; België was daarmee het eerste land met parlementaire tolken. Op 26 november 1935 had Henri Carton de Wiart een pleidooi gehouden voor vertolking.

Het Paleis der Natie (Frans: Palais de la Nation, Duits: Palast der Nation) te Brussel is de zetel van het Federaal Parlement van België. Het is de zetel van zowel de Kamer van volksvertegenwoordigers als de Senaat. Het Paleis der Natie ligt aan de Wetstraat. Het gebouwencomplex is van het Koninklijk Paleis van Brussel gescheiden door het Warandepark. Ten noordoosten van het Paleis der Natie, en verbonden door een overdekte voetbrug ligt het Huis van de parlementsleden. Dit bouwwerk, gebouwd tussen 1889 en 1894, was oorspronkelijk het Ministerie van Spoorwegen, Posterijen, Telegrafie en Zeewezen, maar herbergt de laatste decennia de kantoren van de volksvertegenwoordigers, senatoren en parlementaire fractiemedewerkers. Het is van het Paleis gescheiden door de Henri Beyaertstraat, een straat afgesloten voor het publiek en onderdeel van de beveiligde zone rond het parlementsgebouw. De straat is genoemd naar Henri Beyaert, de architect van het voornoemde Ministerie. Het Paleis der Natie heeft een beiaard. Het is een van de drie parlementaire beiaarden in de wereld. Alleen Catalonië in Barcelona en Canada in Ottawa hebben er ook een.

Het Warandepark, ook Park van Brussel (Frans: Parc de Bruxelles), de Warande of Koninklijk Park genoemd, is een stadspark in het centrum van Brussel. Het Park van Brussel is ongeveer 13 ha groot, symmetrisch ontworpen en is gelegen tussen de Koningsstraat, Wetstraat, Hertogstraat en het Paleizenplein. Het Park van Brussel ligt pal tussen het Koninklijk Paleis en het Paleis der Natie, waar het Federaal Parlement van België huist. Het is versierd met een grote fontein, verschillende borst- en standbeelden, classicistische toegangspoorten en een muziekkiosk. Tijdens de zomer vinden er verschillende culturele activiteiten plaats, zoals muziekoptredens. Het park wordt bediend door metrohalte Park (Frans: Parc) op de lijn 1 en 5.

Het Domus Isabellae (Nederlands: Isabellahuis) was de zetel van de Grote Voetbooggilde van Onze-Lieve-Vrouw, een van de vijf wapengilden van Brussel. Het gebouw, vernoemd naar aartshertogin Isabella, werd in 1625-1626 opgetrokken naar plannen van Jacob Franquart nabij het Paleis op de Koudenberg. Het moest de Grote Voetbooggilde schadeloos stellen voor de aanleg van de Isabellastraat doorheen hun schietterrein, wat nodig was om het paleis te verbinden met de Sint-Michielskerk. Al in 1607 was met dit doel een deel van de eerste stadsomwalling gesloopt. Een toren werd behouden en omgevormd tot een trap die het gildehuis toegankelijk maakte vanuit de paleistuin. Op het gelijkvloers waren kamers voor de leider en de kamerheer van de kruisboogschutters. Op de eerste verdieping bevond zich een grote zaal en diverse vertrekken voor banketten en feesten van gilde en hof. De aartshertogin zelf woonde in het huis tot haar dood. Vanaf 1754 werd in het Domus Isabellae de Librije van Bourgondië ondergebracht. Bij de aanleg van de Koningsstraat vanaf 1777 maskeerde Barnabé Guimard de achterzijde van het Isabellahuis, die niet in de nieuwe esthetiek paste, met een groenscherm. Enige tijd later verdween het definitief: het werd geconfisqueerd door het Franse bestuur en in 1796 verkocht op last er een trap aan te leggen van de Koningsstraat naar de Isabellastraat. Deze monumentale "Trap van de Bibliotheek" werd beschadigd tijdens van Septemberdagen van 1830 en tien jaar later heraangelegd. In deze vorm is hij nog steeds onderdeel van de huidige Baron Hortastraat. Het Domus Isabellae bevond zich aan de voet van deze trap. De kloeke keldergewelven ervan zijn ontmanteld in 1909 bij de constructie van de Noord-Zuidverbinding.

Het Hotel Errera of het Errerahuis (Frans: Hôtel Errera) is een bouwwerk op de hoek van de Baron Hortastraat en de Koningsstraat in de Belgische hoofdstad Brussel. Het ligt ter hoogte van het Warandepark, schuin tegenover het Koninklijk Paleis van Brussel, en grenzend aan het Paleis voor Schone Kunsten. Het is een stadspaleis gebouwd tussen 1779 en 1782. De 18e-eeuwse stadswoning in neoklassieke bouwstijl werd ontworpen en gebouwd onder supervisie van de Franse architect Barnabé Guimard, die eveneens tekende voor heel wat andere bouwwerken in de onmiddellijke omgeving van het Koningsplein, de Koningsstraat en de Wetstraat, waaronder het Paleis der Natie, de Sint-Jacob-op-Koudenbergkerk, de gebouwen rond het Koningsplein en het Hôtel de Ligne.