Catacombe van Hermes

De San Roberto Bellarmino is een kerk in Rome, gelegen in de wijk Parioli. De kerk is gewijd aan de theoloog Robertus Bellarminus. De kerk werd in 1931 gebouwd, maar pas op 30 mei 1959 ingewijd. Parochiaal is deze kerk verbonden met de Sant'Ignazio di Loyola in Campo Marzio.

De Catacombe ad clivum Cucumeris (Italiaans: Catacomba ad clivum Cucumeris) is een van de catacombecomplexen in de Italiaanse stad Rome. De catacombe ligt aan de Via Salaria ten noorden van de door de Aureliaanse Muur omgeven stadskern. Oude bronnen situeren deze catacombe aan de Via Salaria vetus, die overeenkomt met de huidige route Via Paisiello-Via Bertoloni-Via Oriani, en plaatsen deze als de laatste in topografische volgorde wanneer men Rome verlaat, na de Catacombe van Pamphilus en de Catacombe van Hermes. De Notitia ecclesiarum urbis Romae, een gids voor pelgrims uit de zevende eeuw, nodigde de gelovigen uit om, na een bezoek aan de Catacombe van Valentinus aan de Via Flaminia, naar de Via Salaria te gaan en, alvorens Catacombe van Hermes te bereiken, naar de begraafplaats van Sint-Johannes ad clivum cucumeris (letterlijk "bij de beklimming van de watermeloen" of "komkommer") te gaan. De catacombe wordt op verschillende manieren aangeduid: sancti Ioannes ad clivum cucumeris, septem palumbae, coemeterium ad caput sancti Iohannis. De verwijzing is naar de priester Johannes, die naar verluidt het martelaarschap van onthoofding heeft ondergaan ten tijde van Julianus Apostata: het hoofd werd bewaard in een basiliek boven de grond, terwijl de rest van het lichaam werd begraven in de catacombe. Naast Johannes getuigen oude bronnen van de aanwezigheid van andere martelaren: Liberato, Diogenes en Bonifatius, Festus en Basto en Longinus. Pasquale Testini veronderstelde een positie in overeenstemming met het Acqua Acetosa-gebied, terwijl anderen de catacombe identificeren met Via Francesco Denza, een weg met een steile helling, die aftakt van de weg die overeenkomt met de Salaria vetus, en draait in de richting van de Via Flaminia. Het onderzoek dat tussen 1954 en 1955 werd uitgevoerd door pater Umberto Maria Fasola, in een gebied tussen de straten Denza, Bertoloni en Mercalli, bracht hem ertoe aan te kondigen dat hij de catacombe had ontdekt. Nieuwe studies plaatsen het op een deverticulum van de Via Salaria vetus ter hoogte van Via Denza en Via Oriani.

De Catacombe van Pamphilus of Pamphilus-catacombe (Italiaans: Catacomba di San Panfilo) is een van de catacombecomplexen in de Italiaanse stad Rome. De catacombe strekt zich uit onder de straten Via Paisiello en Via Spontini, in de wijk Pinciano ten noorden van de Aureliaanse Muur.

Galleria nazionale d'arte moderna e contemporanea (GNAM) is het nationale museum voor moderne en hedendaagse kunst, gelegen in het park Villa Borghese in de Italiaanse hoofdstad Rome.

De Galleria Borghese is een kunstmuseum in de voormalige Villa Borghese Pinciana, gelegen in het park Villa Borghese in Rome.

De Catacombe van Sint-Felicitas of Catacombe van Maximus (Italiaans: Catacombe di Santa Felicita) is een van de catacombecomplexen in de Italiaanse stad Rome. De catacombe ligt aan Via Salaria ten noorden van de door de Aureliaanse Muur omgeven stadskern.

De Catacombe van Thrason of Thrason-catacombe (Italiaans: Catacomba di Trasone) is een van de catacombecomplexen in de Italiaanse stad Rome. De catacombe ligt nabij de Via Salaria met de kruising met de Via Yser, in de wijk Parioli.

De Villa Borghese is een openbaar park in de Italiaanse hoofdstad Rome. Het 80 hectare grote park biedt naast de landschappelijk aangelegde tuinen diverse musea, villa's, paviljoenen en sculpturen.

Het Koninklijk Nederlands Instituut Rome (KNIR) is het oudste en grootste van de vijf Nederlandse Wetenschappelijke Instituten in het Buitenland (NWIB). Het Instituut faciliteert hoogwaardig onderzoek en onderwijs in de geesteswetenschappen (archeologie, kunstgeschiedenis, geschiedenis, taal- en cultuurstudies, filosofie, religiestudies) en wetenschap in bredere zin ('liberal arts and sciences', economie, rechten, sociale wetenschappen). Het Instituut is in 1904 opgericht met als oorspronkelijk doel: de bestudering van stukken in de sinds 1880 opengestelde Vaticaanse archieven die over de Nederlandse geschiedenis handelen. Sinds 1933 is het Instituut gevestigd in een eigen gebouw aan de Via Omero (bij het park van de Villa Borghese), dat onderdak biedt aan een grote bibliotheek, werkruimtes en gastenverblijven. Het gebouw kwam tot stand onder het directeurschap van Godefridus Johannes Hoogewerff, uit een samenwerking van de Italiaanse ingenieur Gino Cipriani en de Haagse architect Jan Stuyt, en werd destijds in het bijzijn van Benito Mussolini geopend. In de loop der jaren heeft het gebouw een aantal ingrijpende aanpassingen en uitbreidingen ondergaan. De missie van het Instituut is in de loop van de tijd aanzienlijk verbreed. Sinds 1991 is het een interuniversitair instituut, dat wordt bestuurd door vertegenwoordigers van zes Nederlandse universiteiten en twee ministeries. De Rijksuniversiteit Groningen is beheerder van het KNIR. In 2004 heeft koningin Beatrix ter gelegenheid van het honderdjarig bestaan aan het instituut het predicaat Koninklijk toegekend.

De Santa Teresa al Corso d'Italia (ook: Santa Teresa d'Avila) is een basiliek in Rome, gelegen aan de Corso d'Italia en gewijd aan de Heilige Theresia van Ávila. De bediening van de kerk is in handen van de Ongeschoeide Karmelieten. De kerk werd tussen 1901 en 1902 gebouwd en verkreeg in 1906 van paus Pius X de status van parochiekerk. In 1951 verhief paus Pius XII de kerk tot basilica minor. De kerk is opgetrokken in neoromaanse stijl. In de kerk zijn bas-reliëfs te zien gewijd aan het leven van de H. Theresia. Meteen na binnenkomst ziet men links een vitrine, waarin de pauselijke gewaden van paus Pius X zijn uitgestald.

De Santa Beata Maria Vergine Addolorata a piazza Buenos Aires is een kerk in Rome, gelegen in de wijk Trieste aan het piazza Buenos Aires dat door Romeinen doorgaans Piazza Quadrata (vierkant plein) wordt genoemd. De kerk is gewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van Smarten. De kerk werd gesticht op initiatief van Jose León Gallardo die het bouwwerk kon realiseren dankzij giften van de Argentijnse bisschoppen die hiermee een thuiskerk voor de Argentijnse gemeenschap in Rome wilden realiseren. De eerste steen voor de kerk werd gelegd op 9 juli 1910, niet toevallig de honderdste jaardag van de onafhankelijkheid van Argentinië.

De Porta Pinciana is een stadspoort in de Aureliaanse stadsmuur in Rome. De poort werd gebouwd tussen 270 en 280 n.Chr.