Koninklijk Nederlands Instituut Rome

Galleria nazionale d'arte moderna e contemporanea (GNAM) is het nationale museum voor moderne en hedendaagse kunst, gelegen in het park Villa Borghese in de Italiaanse hoofdstad Rome.

Flaminio - Piazza del Popolo is een ondergronds metrostation aan de lijn A van de metro van Rome dat samen met het initiële deel van de lijn op 16 februari 1980 werd geopend voor reizigersverkeer.

De Sant'Eugenio is een basilikale kerk in Rome, gelegen in de wijk Pinciano, in Municipio III, in de Via delle Belle Arte. De kerk is gewijd aan de heilige paus Eugenius II. De kerk werd gebouwd op last van paus Pius XII, wiens doopnaam Eugenio was, ter gelegenheid van zijn vijfentwintigjarig bisschopsjublileum in 1942. De kerk kwam in 1951 gereed en werd op 2 juni van dat jaar, de feestdag van Sint Eugenius, gewijd door paus Pius XII zelf. De kerk doet vanaf de wijding dienst als parochiekerk. Sinds 1980 is de bediening van de kerk in handen van Opus Dei. Aan de kerk is een convikt verbonden voor Romeinse priesterstudenten. De façade van de kerk is opgetrokken uit travertijn. De kerk zelf is gebouwd in de stijl van de neobarok. De kerk bestaat uit een middenschip. Aan de linkerzijde hiervan bevinden zich drie kapellen, gewijd aan de heiligen Nicolaas van Flüe, Catharina van Siena en Filippus Neri. Tussen deze kapellen bevinden zich glas-in-loodramen met de afbeeldingen van de pausen Marcellus I, Silvester I en Damasus I. De twee kapellen ter rechterzijde zijn gewijd aan Francisca Xaveria Cabrini en Franciscus van Assisi. Op het raam tussen deze beide kapellen staat paus Gregorius VII afgebeeld. In het transept zijn de ramen gewijd aan de pausen Martinus I, Hormisdas, Leo IV en Agatho. Aan de linkerzijde in het transept is een altaar gewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van Fátima, een geschenk van de regering van Portugal, aan de rechterzijde is een altaar gewijd aan de apostelen Petrus en Paulus dat geschonken werd door de regering van Libanon. In de kerk zijn verschillende bronzen beelden te zien van verschillende Italiaanse beeldhouwers. Een ervan, geplaatst bij het hoofdaltaar, stelt de Heilige Eugenius voor.

De Pincio (Latijn: Mons Pincius) is een heuvel in Rome. De heuvel bevindt zich net ten noorden van de oude stad. De Pincioheuvel behoorde niet tot de oorspronkelijke Zeven heuvels van Rome. In de Romeinse tijd bezaten belangrijke families buitenhuizen en tuinen op de Pincio. De naam van de heuvel komt van een van die families, de Pincii. De gehele heuvel werd binnen de stadsmuur opgenomen toen Keizer Aurelianus tussen 271 en 275 zijn Aureliaanse Muur liet bouwen. De heuvel is vooral bekend van de Pincio tuinen en de Piazza Napoleone, een klein plein boven op de heuvel dat als een balkon over het onderliggende Piazza del Popolo en het stadssilhouet van Rome uitkijkt. In 1901 kocht de Italiaanse staat de Villa Borghese (tuinen en gebouwen) van de familie Borghese om er een openbaar park van te maken. Er werd een brug gebouwd, die de Pincioheuvel met het nabijgelegen park verbond, waarna de Pincioheuvel deel ging uitmaken van het park Villa Borghese.

De Santa Maria del Popolo is een augustijner kerk in Rome, gelegen aan de noordkant van het Piazza del Popolo. De kerk heeft een centraal middenschip met twee zijbeuken, die omringd worden door 12 zijkapellen. In de koepel van de kerk, symbool van de invloed van de renaissancestijl en behorend tot de Chigi-kapel, bevinden zich mozaïeken die werden ontworpen door Rafaël Santi; zij verbeelden “De Schepping van de wereld”.

De Porta del Popolo is de noordelijkste stadspoort in de antieke Aureliaanse Muur in Rome.

De Flaminische Obelisk is een antieke obelisk op het Piazza del Popolo in Rome. De obelisk zelf is 23,7 meter hoog. Met de voet en het kruis bovenop is de hoogte 36,5 meter. Het is een monoliet, gemaakt van rood graniet. Het is een van de twee obelisken die het langst in Rome aanwezig zijn. Na eeuwenlang begraven te zijn geweest, werd hij in 1589 gerestaureerd en op het Piazza del Popolo geplaatst. Hieraan dankt de obelisk zijn huidige naam; de Via Flaminia begint aan dit plein.

De Piazza del Popolo is een bekend plein in Rome. De naam betekent in het Italiaans letterlijk "Plein van het volk", maar historisch gezien komt de naam van de populier (populus in het Latijn), waar de kerk Santa Maria del Popolo aan het plein ook haar naam aan dankt.

Santa Maria dei Miracoli en de Santa Maria in Montesanto zijn twee kerken in Rome. Ze staan op het Piazza del Popolo, ten zuiden van Aureliaanse Muur, waar de Via del Corso begint. De kerken staan bekend als de ‘’tweelingkerken’’ omdat ze vrijwel dezelfde uiterlijke kenmerken bezitten. Toch zijn er minieme verschillen in het ontwerp. Het plein heeft ook de naam ‘’drietand’’, vanwege de drie straten die er op uitkomen: de Via del Babuino, de Via del Corso en de Via di Ripetta. De Santa Maria in Montesanto staat op de scheiding van de eerste twee, de Santa Maria dei Miracoli op de scheiding van de laatste twee. De oorsprong van de kerken gaat terug tot in de zeventiende eeuw. Paus Alexander VII gaf opdracht tot een monumentaal ontwerp voor de toegang van de Via del Corso aan architect Carlo Rainaldi. De twee kerken maakten deel uit van het ontwerp. Zij werden gefinancierd door kardinaal Girolamo Gastaldi, wiens wapenschild te zien is in beide kerken.

De Villa Borghese is een openbaar park in de Italiaanse hoofdstad Rome. Het 80 hectare grote park biedt naast de landschappelijk aangelegde tuinen diverse musea, villa's, paviljoenen en sculpturen.

Sant'Andrea in Via Flaminia is een niet al te grote, Rooms-katholieke kerk in Rome. De kerk is ontworpen door Giacomo Barozzi da Vignola en wordt daarom ook wel Chiesa di Sant'Andrea del Vignola genoemd. De kerk is gewijd aan Sint-Andreas en ligt in het stedelijk gebied van de Via Flaminia (een oude Romeinse weg die begint in Rome), tussen de Porta del Popolo en de Milvische Brug. De kerk is de eerste kerk met een elliptische koepel, een stijlkenmerk dat een voorafschaduwing is van de barok.

De Ponte Giacomo Matteotti is een brug over de Tiber ten noorden van het centrum van Rome. De boogbrug is gebouwd tussen 1924 en 1929 naar een ontwerp van Augusto Antonelli. De brug is ongeveer 138 meter lang, heeft twee kleine en drie grote bogen, die rusten op twee pijlers, waarin zich cirkelvormige openingen bevinden, die bij hoogwater de waterdruk kunnen verminderen. Ten tijde van de voltooiing heette de brug Ponte del Littorio, maar na de Tweede Wereldoorlog werd zij vernoemd naar de antifascistische Giacomo Matteotti, die in de buurt van de brug werd vermoord.