Sant'Andrea in Via Flaminia

De Ponte del Risorgimento is een brug over de Tiber in Rome. De brug ligt ten noorden van het centrum en verbindt de wijk Flaminio op de linkeroever met de wijk Della Vittoria op de rechteroever. De boogbrug werd tussen 1909 en 1911 gebouwd naar een ontwerp van ingenieur Giovanni Antonio Porcheddu, die werkte voor de Turijnse concessionairs van betonbureau Hennebique. De brug heeft inclusief de opritten een lengte van 159 meter en bestaat uit één segmentboog met een overspanning van 100 meter. De Ponte del Risorgimento was de eerste brug in Italië met een constructie van gewapend beton en had ten tijde van de opening de grootste overspanning van alle betonnen boogbruggen ter wereld. De brug is vernoemd naar de Italiaanse eenwording (in Italië bekend als de Risorgimento). In 1911 werd namelijk de vijftigjarige verjaardag van de eenwording gevierd.

De Catacombe van Valentinus of Valentinus-catacombe (Italiaans: Catacomba di San Valentino) is een van de catacombecomplexen in de Italiaanse stad Rome. De catacombe ligt op de tweede mijl van de Via Flaminia, tegenwoordig in viale Maresciallo Pilsudski, in de moderne wijk Pinciano.

De Sant'Eugenio is een basilikale kerk in Rome, gelegen in de wijk Pinciano, in Municipio III, in de Via delle Belle Arte. De kerk is gewijd aan de heilige paus Eugenius II. De kerk werd gebouwd op last van paus Pius XII, wiens doopnaam Eugenio was, ter gelegenheid van zijn vijfentwintigjarig bisschopsjublileum in 1942. De kerk kwam in 1951 gereed en werd op 2 juni van dat jaar, de feestdag van Sint Eugenius, gewijd door paus Pius XII zelf. De kerk doet vanaf de wijding dienst als parochiekerk. Sinds 1980 is de bediening van de kerk in handen van Opus Dei. Aan de kerk is een convikt verbonden voor Romeinse priesterstudenten. De façade van de kerk is opgetrokken uit travertijn. De kerk zelf is gebouwd in de stijl van de neobarok. De kerk bestaat uit een middenschip. Aan de linkerzijde hiervan bevinden zich drie kapellen, gewijd aan de heiligen Nicolaas van Flüe, Catharina van Siena en Filippus Neri. Tussen deze kapellen bevinden zich glas-in-loodramen met de afbeeldingen van de pausen Marcellus I, Silvester I en Damasus I. De twee kapellen ter rechterzijde zijn gewijd aan Francisca Xaveria Cabrini en Franciscus van Assisi. Op het raam tussen deze beide kapellen staat paus Gregorius VII afgebeeld. In het transept zijn de ramen gewijd aan de pausen Martinus I, Hormisdas, Leo IV en Agatho. Aan de linkerzijde in het transept is een altaar gewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van Fátima, een geschenk van de regering van Portugal, aan de rechterzijde is een altaar gewijd aan de apostelen Petrus en Paulus dat geschonken werd door de regering van Libanon. In de kerk zijn verschillende bronzen beelden te zien van verschillende Italiaanse beeldhouwers. Een ervan, geplaatst bij het hoofdaltaar, stelt de Heilige Eugenius voor.

Stadio Flaminio is een stadion in Rome. Het is gelegen aan de Via Flaminia, drie kilometer ten noordwesten van het centrum. Het stadion heeft een capaciteit van 24.973 toeschouwers. Alleen de hoofdtribune, met een capaciteit van 8000, is overdekt. Het stadion is gebouwd voor de Olympische Spelen van 1960 in Rome, waar ooit het Stadio Nazionale stond. Tussen 1911 en 1953 was de Stadio Nazionale tevens het stadion van voor Rome's oudste voetbalteam S.S. Lazio.

De Ponte Giacomo Matteotti is een brug over de Tiber ten noorden van het centrum van Rome. De boogbrug is gebouwd tussen 1924 en 1929 naar een ontwerp van Augusto Antonelli. De brug is ongeveer 138 meter lang, heeft twee kleine en drie grote bogen, die rusten op twee pijlers, waarin zich cirkelvormige openingen bevinden, die bij hoogwater de waterdruk kunnen verminderen. Ten tijde van de voltooiing heette de brug Ponte del Littorio, maar na de Tweede Wereldoorlog werd zij vernoemd naar de antifascistische Giacomo Matteotti, die in de buurt van de brug werd vermoord.

De Sacro Cuore di Cristo Re (Heilig Hart van Christus Koning) is een basiliek in Rome, gelegen aan de Viale Mazzini, in de wijk Della Vittoria. De gelijknamige parochie werd in 1926 opgericht door paus Pius XI. Met de bouw van de kerk - naar een ontwerp van de architect Marcello Piacentini - werd in 1924 begonnen. Aanvankelijk wilde Piacentini zijn kerk vormgeven naar de maatstaven van veel zestiende-eeuwse Romeinse kerken, maar hij zag daarvan af, legde de bouw stil en maakte een heel nieuw ontwerp. Kenmerkend voor het ontwerp zijn de hoge koepel en de twee uit baksteen opgetrokken klokkentorens. De bouw werd uiteindelijk in 1934 voltooid. Binnen zijn verschillende kunstwerken te zien, waaronder een fresco van het Heilig Hart van Christus Koning, meteen achter het altaar. Paus Paulus VI verleende de kerk met het motu proprio Recentioris architecturae de status van basiliek.

Het Koninklijk Nederlands Instituut Rome (KNIR) is het oudste en grootste van de vijf Nederlandse Wetenschappelijke Instituten in het Buitenland (NWIB). Het Instituut faciliteert hoogwaardig onderzoek en onderwijs in de geesteswetenschappen (archeologie, kunstgeschiedenis, geschiedenis, taal- en cultuurstudies, filosofie, religiestudies) en wetenschap in bredere zin ('liberal arts and sciences', economie, rechten, sociale wetenschappen). Het Instituut is in 1904 opgericht met als oorspronkelijk doel: de bestudering van stukken in de sinds 1880 opengestelde Vaticaanse archieven die over de Nederlandse geschiedenis handelen. Sinds 1933 is het Instituut gevestigd in een eigen gebouw aan de Via Omero (bij het park van de Villa Borghese), dat onderdak biedt aan een grote bibliotheek, werkruimtes en gastenverblijven. Het gebouw kwam tot stand onder het directeurschap van Godefridus Johannes Hoogewerff, uit een samenwerking van de Italiaanse ingenieur Gino Cipriani en de Haagse architect Jan Stuyt, en werd destijds in het bijzijn van Benito Mussolini geopend. In de loop der jaren heeft het gebouw een aantal ingrijpende aanpassingen en uitbreidingen ondergaan. De missie van het Instituut is in de loop van de tijd aanzienlijk verbreed. Sinds 1991 is het een interuniversitair instituut, dat wordt bestuurd door vertegenwoordigers van zes Nederlandse universiteiten en twee ministeries. De Rijksuniversiteit Groningen is beheerder van het KNIR. In 2004 heeft koningin Beatrix ter gelegenheid van het honderdjarig bestaan aan het instituut het predicaat Koninklijk toegekend.

De Santa Croce in Via Flaminia is een basiliek in Rome, die - zoals de naam al aangeeft - gelegen is aan de Via Flaminia. De kerk is gewijd aan het Heilig Kruis. De opdracht tot de bouw van deze kerk kwam in 1912 van paus Pius X, die met de bouw van deze kerk de 1600ste verjaardag van het Edict van Milaan wilde herdenken. De paus zelf betaalde de bouwkosten. De kerk werd gebouwd op de plaats waar volgens de overlevering, het edict - dat godsdienstvrijheid schonk aan de Romeinen - in 313 werd afgekondigd. De bouw was in 1913 voltooid. De bediening van de kerk werd toevertrouwd aan de Stigmatijnen. In 1964 verhief paus Paulus VI deze kerk tot basilica minor. Een jaar later werd de basiliek een titelkerk. De kerk is gebouwd in neo-romaanse stijl. Aan de voorzijde is een portico met zes ionische zuilen. Op de fries erboven is de tekst aangebracht: An. Chr. MCMXIII Pius X P.M. in memor. pacis a Constantino eccl. datae Cruci SS. DD. ab edicto a. MDC (In het jaar des Heren 1913 heeft paus Pius X, ter nagedachtenis aan de vrede van Constantijn, deze kerk gewijd aan het Heiligste Kruis, ter gelegenheid van de zestienhonderdste jaardag van het Edict). Boven aan de voorgevel is een mozaïek te zien, waarop drie scènes zijn afgebeeld die te maken hebben met de stichting van de kerk. In het midden betreft dat de Triomf van het Kruis, ter linker zijde de afkondiging van het Edict, en ter rechterzijde de overwinning van Constantijn in de Slag bij de Milvische Brug.

MAXXI (Italiaans: Museo nazionale delle arti del XXI secolo), Nationaal museum voor kunst uit de eenentwintigste eeuw, is een museum in de Italiaanse hoofdstad Rome. Naast aandacht voor moderne kunst besteed het museum ook aandacht aan architectuur. Het gebouw werd ontworpen door Zaha Hadid en geopend in 2010. In datzelfde jaar kreeg het de Stirling Prize van het Koninklijk Instituut van Britse Architecten.

De Ponte Pietro Nenni is een brug over de Tiber in Rome. De brug ligt ten noorden van het centrum en verbindt de wijk Flaminio op de linkeroever met de wijk Prati op de rechteroever. De brug is gebouwd tussen 1969 en 1972, maar werd pas geopend in 1980. Het ontwerp was afkomstig van architect Luigi Moretti en ingenieur Silvano Zorzi. De brug is 121,6 meter lang en is vernoemd naar de socialistische politicus Pietro Nenni. Behalve auto's rijden ook de metro's van Lijn A van de metro van Rome over deze brug.

Flaminio - Piazza del Popolo is een ondergronds metrostation aan de lijn A van de metro van Rome dat samen met het initiële deel van de lijn op 16 februari 1980 werd geopend voor reizigersverkeer.

De Porta del Popolo is de noordelijkste stadspoort in de antieke Aureliaanse Muur in Rome.